Ο Mr. Miyagi περπάτησε στα 11!
«Karate good, karate only defence». Ο «Mr. Miyagi» που έμαθε να περπατά στα 11 και φυλακίστηκε σε αμερικάνικο «στρατόπεδο συγκέντρωσης». Η κριτική του Τσάκι Τσαν.
Ο ηθοποιός που έγινε διάσημος ως ο ειδικός πολεμικών τεχνών, Mr Miyagi, πίστευε για τα πρώτα 11 χρόνια της ζωής του ότι δεν θα περπατήσει ποτέ. Γεννήθηκε στις 28 Ιουνίου του 1932 στην Καλιφόρνια, από μετανάστες γονείς.
Σε ηλικία δύο ετών διαγνώστηκε με φυματίωση του νωτιαίου μυελού και πέρασε τα επόμενα εννιά χρόνια σε διάφορα νοσοκομεία της Καλιφόρνια. Υπήρξαν περίοδοι που ολόκληρο το κορμί του ήταν καλυμμένο με γύψο και οι γιατροί θεωρούσαν απίθανο να καταφέρει να περπατήσει. Όταν έκλεισε τα 11, δέχθηκε να γίνει επέμβαση στην σπονδυλική του στήλη η οποία πέτυχε και ο νεαρός Μορίτα έμαθε να περπατά.
Λίγο καιρό αφότου ανάρρωσε, τον βρήκε στο νοσοκομείο ένας πράκτορας του FBI, ο οποίος τον συνόδευσε στην κατασκήνωση που κρατούνταν οι γονείς του. Είχε ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και συγκέντρωναν όλους τους Ιάπωνες της Αμερικής στις λεγόμενες «κατασκηνώσεις μετεγκατάστασης». Ο Μορίτα σχολίασε σε συνέντευξή του ότι η ονομασία δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα. Οι κατασκηνώσεις ήταν στην πραγματικότητα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Αμερικής.
The Hip Nip
Μετά το τέλος του πολέμου, η οικογένειά του αφέθηκε ελεύθερη και επέστρεψε στην Καλιφόρνια. Άνοιξαν ένα ασιατικό εστιατόριο με το οποίο συντηρούνταν οικονομικά. Ο Μορίτα σέρβιρε, αλλά δεν έχανε ευκαιρία να αναδείξει τις ικανότητές του ως κωμικός, διασκεδάζοντας τους πελάτες. Από μικρός κατάλαβε ότι ήθελε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο, αλλά η οικογένειά του τον είχε ανάγκη και δεν μπορούσε να τα παρατήσει όλα για να γίνει ένας «απένταρος ηθοποιός».
Για χρόνια περνούσε τα βράδια ως κωμικός σε μαγαζιά, με το «κωδικό» όνομα «Hip Nip» και την ημέρα επέστρεφε στην κανονική, αδιάφορη δουλειά του. Το 1967 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη στο μιούζικαλ «Γλυκιά μου, Μίλι». Πρωταγωνίστρια ήταν η Τζούλι Άντριους και η ταινία σημείωσε τεράστια επιτυχία, κερδίζοντας ένα Όσκαρ και άλλες έξι υποψηφιότητες. Λίγα χρόνια αργότερα, πρωταγωνίστησε στη δική του τηλεοπτική σειρά, με τίτλο «Mr T. and Tina». Υποδυόταν έναν Γιαπωνέζο εφευρέτη και ήταν η μοναδική σειρά που είχε Ασιάτη πρωταγωνιστή. Δυστυχώς διακόπηκε μετά από πέντε επεισόδια.
Karate Kid
Ο Πατ Μορίτα κόντεψε να χάσει τον σημαντικότερο ρόλο της καριέρας του. Όταν άρχισαν να ψάχνουν τους ηθοποιός για το «Karate Kid», το όνομα του Μορίτα αναφέρθηκε πολλές φορές. Όμως, ο βασικός παραγωγός της ταινίας, Τζέρι Γουάιντρομπ, δεν ήθελε να τον δει ούτε ζωγραφιστό. Έλεγε ότι είναι κωμικός και ο ρόλος του Μιγιάγκι έπρεπε να πάει σε κάποιον σοβαρό, δραματικό ηθοποιό. Παρ’ όλα αυτά, κάλεσαν τον Μορίτα για οντισιόν χωρίς να βρίσκεται στο χώρο ο Γουάιντρομπ. Όταν ο παραγωγός είδε το βίντεο, χωρίς να ξέρει το όνομα του ηθοποιού, φώναξε: «Νάτος! Αυτός είναι ο Μιγιάγκι!» Τον ενημέρωσαν ότι ο ηθοποιός ήταν ο Πατ Μορίτα και ο παραγωγός παραδέχτηκε το λάθος του. Όταν ο Μορίτα βρέθηκε υποψήφιος για Όσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία, ο Γουάιντρομπ ήταν ο πρώτος που τον συνεχάρη.
Ο Μορίτα υποδύθηκε τον Μιγιάγκι σε άλλες τρεις ταινίες, που κυκλοφόρησαν το ’86, το ’89 και το ’94. Αν και ήταν εξαιρετικά πειστικός ως ειδικός των πολεμικών τεχνών, ο Μορίτα δεν ήξερε ούτε μία κίνηση καράτε πριν αρχίσουν τα γυρίσματα! Του έδειξαν μόνο κάποιες βασικές κινήσεις που θα χρησιμοποιούνταν στην ταινία. Ο Τσάκι Τσαν, που πρωταγωνίστησε στην τελευταία «έκδοση» της ταινίας, σχολίασε ότι ήταν εμφανής η άγνοια του ηθοποιού και οι σκηνές μάχης δεν ήταν καθόλου ρεαλιστικές. Βέβαια, ο ρόλος του Μιγιάγκι δεν απαιτούσε πολλές σκηνές δράσης, αφού ήταν ένας φιλειρηνικός χαρακτήρας που απέφευγε τη βία με κάθε τρόπο. Αυτό αποδεικνύεται και στην καινούρια ταινία του 2010, όπου ο Τσάκι Τσαν είχε τις λιγότερες σκηνές δράσης από οποιαδήποτε άλλη ταινία του.
Όμως, οι θεατές δεν ενδιαφέρονταν καθόλου για τη ρεαλισμό ή μη των σκηνών. Ο Μιγιάγκι ήταν κάτι παραπάνω από ένας απλός καθηγητής καράτε. Ήταν ένας απλοϊκός φιλόσοφος για τη νεότερη γενιά, μια πατρική φιγούρα που καθοδηγούσε χωρίς να χειραγωγεί και δεν έχανε την ευκαιρία να επαναλαμβάνει το αγαπημένο του μότο: «Karate good, karate only defence». Ο Πατ Μορίτα πέθανε στις 24 Νοεμβρίου του 2005, σε ηλικία 73 ετών.