X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

MMA

Πόσο επαγγελματίες είναι τελικά οι Έλληνες μαχητές;

Το Fightsports.gr αναλύει τα δεδομένα για τους Έλληνες μαχητές και το πόσο επαγγελματίες είναι.

Η επικρατούσα άποψη στον χώρο μας, φαίνεται να είναι ότι εκτός του Ζαμπίδη κανείς Έλληνας δεν μπορεί να θεωρείται στα σοβαρά επαγγελματίας γιατί όσα λεφτά και να παίρνει σε έναν αγώνα, "ΔΕΝ ΖΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ"και ενώ ισχύει ότι τα χρήματα που "παίζουν" στην Ελλάδα δεν είναι αρκετά για να ζήσει κάποιος από αυτά, στην πραγματικότητά, η παραπάνω άποψη δεν είναι μόνο λανθασμένη αλλά εμποδίζει και την ουσιαστική ανάπτυξη των μαχητικών αθλημάτων στην Ελλάδα.

Συντηρεί ένα κλίμα ωχαδερφισμού σε έναν μεγάλο βαθμό και "αφού δεν ζω από αυτό γιατί να επενδύσω χρόνο, χρήματα, σκέψη, σοβαρότητα κοκ". Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις φυσικά, είτε μιλάμε για προπονητές, είτε για αθλητές, είτε δημοσιογράφους, είτε διοργανωτές αλλά δυστυχώς η μεγάλη πλειοψηφία έτσι σκέφτεται.

Αυτό όμως είναι ΛΑΘΟΣ και πρέπει να το αποβάλουμε ως άποψη.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ δεν είναι μόνο αυτός που ζει με τα λεφτά που βγάζει. Αυτός είναι ένας επιτυχημένος επαγγελματίας. Επαγγελματίας είναι οποιοσδήποτε ασχολείται με κάτι, τηρώντας τα διάφορα επαγγελματικά στάνταρ του κλάδου του και προσπαθεί να φτάσει στην επιτυχία.

Από την φύση της η επαγγελματική ενασχόληση με ένα αντικείμενο, είτε αυτό είναι μια αθλητική καριέρα, είτε είναι δημοσιογραφική καριέρα, είτε τυροπιτάδικο στην Θησέως, εμπεριέχει κάποια στοιχεία, όπως ρίσκο, επένδυση και στο 99% των περιπτώσεων μια αρχική περίοδο που μπορεί να κρατήσει και χρόνια όπου ο επιχειρηματίας ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ κέρδος η αυτό που βγάζει είναι μικρό.

Αυτό, που είναι δεδομένο σε άλλους κλάδους, στα μαχητικά και συγκεκριμένα στους αθλητές, δεν φαίνεται να έχει εμπεδωθεί ακόμη από την πλειοψηφία που περιμένει πρώτα να πληρωθεί αρκετά και μετά να συμπεριφερθεί επαγγελματικά. Μα δεν λειτουργεί έτσι ο κόσμος όμως.

Δηλαδή ο Μιχάλης Ζαμπίδης, όταν έπαιζε τα πρώτα χρόνια δεν ήταν επαγγελματίας γιατί δεν έβγαζε τα λεφτά που έβγαλε αργότερα στο Κ-1;

Ο Μιχάλης Αρναούτης, όταν ζούσε τα πρώτα του χρόνια στις ΗΠΑ και μέχρι να φτιάξει το όνομά του δεν ήταν επαγγελματίας; Ο Mayweather;

Όπως και σε κάθε χώρο έτσι και εδώ πρώτα πρέπει να καταθέσεις επαγγελματική συμπεριφορά και αργότερα, ΜΠΟΡΕΙ, να πάρεις "επαγγελματικά χρήματα"

Αλλά δεν θέλω να μείνω στις γενικότητες, πρέπει να το δούμε το θέμα πιο συγκεντρωμένα.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η πραγματικότητα στην Ελλάδα έχει αυτή την στιγμή ως εξής:

Κανείς δεν πρόκειται να βγάλει χρήματα παίζοντας σε ελληνικές διοργανώσεις. Ας μην γελιώμαστε. Οι περισσότερες από τις διοργανώσεις μπαίνουν μέσα ή έρχονται ίσα βάρκα ίσα νερά, ή απλά δεν πληρώνουν μετά (οι λίγες εξαιρέσεις).

Μπορεί κάποιος να φτιάξει ένα Α όνομα και μετά ίσως να το εξαργυρώσει με ένα δικό του γυμναστήριο αλλά ως εκεί.

Τα λεφτά θα έρθουν μόνο αν φτάσει κάποιος στο ανώτατο επίπεδο και μείνει εκεί για αρκετό διάστημα. Δεν μπορεί κάποιος να γκρινιάζει γιατί έφαγε τα νιάτα του να παίζει εδώ στο χωριό και μετά από 30 αγώνες του δίνουν ακόμη λιγότερα από 1000 ευρώ.

Όταν επιλέγεις να παίξεις σήμερα σε ματς με μηδενική προστιθέμενη αξία για 1000 ευρώ αντί να παίξεις το πιο δύσκολο ματς, με αντίπαλο με όνομα που θα σου δώσει αξία η νίκη επί αυτού σε διεθνές επίπεδο, αλλά η αμοιβή είναι μόνο 500 ευρώ, δεν θα πας πουθενά στο μέλλον.

Επίσης, υπάρχουν μαχητές που περιμένουν πρώτα να τους γίνει η πρόταση, να έχουν 2 μήνες περιθώριο προετοιμασίας, να είναι τα λεφτά πολύ καλά και μετά να πουν ναι. Ούτε στο UFC δεν γίνεται αυτό... Έτσι, στην πραγματικότητα, έρχονται προτάσεις αλλά δεν είναι έτοιμοι, δεν είναι αρκετά τα χρήματα και τελικά... βλέπουν τα τρένα να περνούν.

Δεν λέω οι εποχές είναι δύσκολες, κάποιοι έχουν οικογένειες να θρέψουν θα κοιτάξουν κάτι άλλο πιο σίγουρο και άμεσο. Δικαίωμα τους και επιλογή τους αλλά αν θες να είσαι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΜΑΧΗΤΗΣ και να μπορέσεις κάποτε να πληρώνεσαι ως τέτοιος πρέπει να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή γιατί οι ευκαιρίες είναι λίγες. Ειδικά για εμάς εδώ στην Ελλάδα.

Η δική μου άποψη είναι ότι αυτός που πραγματικά έχει επαγγελματικούς στόχους πρέπει να βλέπει τις ελληνικές διοργανώσεις ως σκαλοπατάκια όπου,

Θα επενδύσει χρόνο χωρίς να αμείβεται για αυτόν 100% αλλά θα "χτίσει" τα θεμέλια ώστε αύριο μεθαύριο να παίξει στο UFC/GLORY/ Αμερικάνικη πυγμαχία και να πάρει αξιόλογο λεφτά. Ακόμη και να μην κάτσει πολύ εκεί, μόνο και μόνο η συμμετοχή μπορεί να του αυξήσει την εμπορική του αξία στην Ελλάδα και να πάρει και εδώ περισσότερα.

Τα ντέρμπι είναι καλά γιατί μαζεύουν κόσμο στα γήπεδα και υπό συνθήκες θα ανεβάσουν και το επίπεδο των μαχητικών στη χώρα, αλλά από ένα σημείο και μετά οι αθλητές, αφού έχουν μαζέψει μια Α εμπειρία στην "ασφαλή" και "σίγουρη" Ελλάδα, θα πρέπει να να παίζουν με το μυαλό προς τα έξω. Περισσότερο ρίσκο έξω, λιγότερο ρίσκο μέσα.

Μην γελιέστε μόνο εκεί είναι αρκετά τα λεφτά. Όχι μόνο στην ταπεινή Ελλάδα, ούτε καν στην Ευρώπη δεν υπάρχουν.

Δείτε για παράδειγμα το ΜΜΑ. Για να παίξεις Main event στο Cage Warriors που είναι μια από τις καλύτερες διοργανώσεις στην Ευρώπη, δεν θα σου δώσουν πάνω από 1000 ευρώ - και πολλά λέω και πάλι... Μόνο στην Ρωσία/Τσετσενία πληρώνουν λίγο παραπάνω αλλά και εκεί αντιμετωπίζεις αθληταράδες και φυσικά παίζεις και εκτός έδρας. Αλλά ακόμη και να φτάσεις κάποια στιγμή στο σημείο να παίζεις 5 φορές τον χρόνο εκεί με μέσο όρο 3.000 (μιλάμε για πολύ εξαιρετική περίπτωση έτσι;) και βγάζεις 15.000 τον χρόνο πόσα από αυτά νομίζεις θα σου μείνουν; Όταν αρχίσεις να αφαιρείς μάνατζερ, προπονητές, έξοδα προετοιμασίας και τελικά και φόρους αφού κάποια στιγμή το κράτος θα σε πάρει χαμπάρι και θα σε βάλει να πληρώνεις σαν ελεύθερος επαγγελματίας.

Ακόμη και στο UFC υπάρχουν μαχητές που παίζουν χρόνια και τα παρατάνε γιατί δεν αξίζει οικονομικά...

Τι θέλω να πω με όλο αυτό το κείμενο;

Αν περιμένετε να βγάλετε λεφτά παίζοντας μόνο Ελλάδα, δυστυχώς θα απογοητευτείτε.

Αν δεν επενδύσετε πρώτα, δεν θα πάρετε πίσω ποτέ.

Αν δεν είστε πρώτα εσείς επαγγελματίες και με διάρκεια, δεν θα σας αντιμετωπίσει κανείς ως τέτοιους.

Υ.Γ. Να προσθέσω εδώ ότι με ικανοποίηση βλέπω τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο κόσμο να αντιλαμβάνεται όλα τα παραπάνω και να κινείται πιο συντεταγμένα και πιο επαγγελματικά. Το "σκάσιμο" της φούσκας του 2014 έκανε καλό μάλλον.

Διαβάστε ακόμη στο fightsports.gr

Brye Anne Russillo: Δεν μπορώ να κόψω το στήθος μου και να το βάλω στην άκρη

Έτσι σόκαρε τον πλανήτη ο Ζαμπίδης! (ΒΙΝΤΕΟ)

Άνοιξαν οι ουρανοί: Γδύθηκε η Felice και έσπειρε πανικό (ΦΩΤΟ)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ