Τον Οκτώβρη του 1974, ο 32χρονος τότε Άλι έμπαινε στο ρινγκ στο Ζαΐρ (!!!) για την 47η μάχη της καριέρας του απέναντι στον τεράστιο George Foreman. Ο πολυμήχανος Don King είχε βαφτίσει το event "Rumble in the Jungle"και όχι χωρίς λόγο αφού η πλειοψηφία του πυγμαχικού κόσμου περίμενε τον Foreman να "καταπιεί" τον Ali.

Ο τελευταίος είχε εμφανώς χάσει την ταχύτητα και τα αντανακλαστικά του που ήταν τα βασικά του όπλα τα προηγούμενα χρόνια και ερχόταν στον αγώνα από 3 πολύ δύσκολους αγώνες, ο ένας με τον Frasier και οι άλλη δύο με τον άγνωστο Ken Norton από τον οποίο έχασε και μια φορά!

Από την άλλη ο Foreman ήταν στα ντουζένια του και θεωρούταν ένας από τους πυγμάχους με τα πιο δυνατά χτυπήματα στην ιστορία του αθλήματος. Συγκριτικά με τον Ali, όταν έπαιξε με τους Norton και Frasier τους έβγαλε νοκ άουτ στον 2ο γύρο! Γι' αυτό και ήταν το αδιαμφισβήτητο φαβορί στη μάχη.

Αυτή ήταν μια από τις στιγμές που ο Ali απέδειξε γιατί είναι πραγματικά σπουδαίος και ίσως ο καλύτερος όλων των εποχών (σ.σ. μετά τον Robinson). Ξέροντας ότι δεν μπορεί να τον νικήσει παίζοντας το κλασσικό του μποξ, ο Ali αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την μοναδική τακτική που του απέμενε και δεν δεν χρειαζόταν μόνο συγκέντρωση αλλά και πολλά κιλά... θάρρους και αποφασιστικότητας για να πετύχει.

Το όνομά της;

ROPE A DOPE

Από τον δεύτερο γύρο της μάχης και μετά ο Ali αναγκάστηκε να περάσει στην άμυνα. Με πολύ σφιχτή guard έπεσε με την πλάτη πάνω στα σχοινιά και έριξε όλο το βάρος του πίσω κάθε φορά που τον χυπούσε ο Foreman. Ενώ τα χτυπήματα όταν τα δέχεσαι όρθιος, κάνουν ζημιά στο κορμί, όταν έχεις ρίξει το βάρος σου στα σχοινιά, η ενέργεια περνάει από το σώμα σε αυτά μέσω της ελαστικότητάς τους . Αυτό, σε συνδυασμό με την πολύ σφιχτή guard του Ali αλλά και την κίνησή του σε αυτή την θέση δεξιά και αριστερά, αποδυνάμωσαν τα χτυπήματα του Foreman και τον έκανε να μην μπορεί να τον πετύχει σε καίρια σημεία, καθαρά.

Ο Foreman ήταν ο καλύτερος αντίπαλος για το rope a dope. Αν και ο Ali είχε χρησιμοποιήσει ξανά στο παρελθόν περίτεχνες αποφυγές πάνω στα σχοινιά, αυτή τη φορά δεν είχε τα αντανακλαστικά να το κάνει εξίσου καλά και με δεδομένη την δύναμη του Foreman έπρεπε να τον κάνει να πηγαίνει συνέχεια μπροστά και να μην σταματάει να επιτεθείτε. Ο Foreman, όντως το μεγάλο φαβορί και με δεδομένο τον πυγμαχικό εγωισμό ενός νεότερου πυγμάχου, άκουγε σε όλη την διάρκεια του αγώνα του Ali να τον προκαλεί λεκτικά και δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή να κάνει ένα βήμα πίσω. Αν ήταν στη θέση του κάποιος άλλος πιο έμπειρος στα πυγμαχικά κόλπα δεν θα έπεφτε τόσο εύκολα θύμα...

Μέχρι τον 7 γύρο ο Ali επέμενε στην ίδια τακτική, φουλ άμυνα στα σχοινιά με τον Foreman να πυροβολεί αλλά να μην βρίσκει στόχο καθαρά και τον Ali να βγάζει κόντρες όποτε μπορούσε. Κόντρες που δεν ήταν δυνατές από μόνες τους αλλά σιγά σιγά έκοψαν τα πόδια του Foreman. Επίσης. αρκετά συχνά τον έπιανε και στο clinch ή του πίεζε το κεφάλι προς τα κάτω αντικανονικά αλλά με τον διαιτητή να μην λέει τίποτα. Αν και σήμερα είναι γνωστό ότι ο Ali Δεν κινδύνεψε ποτέ σοβαρά από τον Foreman, τότε πολλοί δημοσιογράφοι που ήταν δίπλα στο ρινγκ είχαν μείνει άφωνοι γιατί πίστευαν ότι ο Ali κινδύνευε να πάθει σοβαρή ζημιά από τον αγώνα όπως πήγαινε στους πρώτους γύρους και ειδικά στο πιο απαίδευτο μάτι, η μάχη φαινόταν σαν "Σφαγή".

Όμως αυτός περίμενε υπομονετικά και τελικά στον 8ο γύρο ο Foreman, εξουθενωμένος από την συνεχή επίθεση αλλά και την τρομερή ζέστη και υγρασία του Ζαΐρ του έδωσε το άνοιγμα που ήθελε.

"Νόμιζα ότι θα ήταν άλλο ένα θύμα που θα τελειώσω με νοκ άουτ αλλά κάποια στιγμή στον 7ο γύρο τον χτύπησα στο σαγόνι και αυτός με κοίταξε και μου είπε σαν να μην συνέβη τίποτα - μόνο αυτό έχεις George;- τότε κατάλαβα ότι αυτή η μάχη δεν ήταν αυτό που νόμιζα" είπε αργότερα ο Foreman.

Στον 8ο γύρο ο Ali βλέπει ότι ο Foreman είναι εξουθενωμένος, δεν έχει δύναμη καν να σηκώσει τα χέρια του καλά καλά και περνάει στην αντεπίθεση. Πρώτα με δεξιά hooks και μετά με ένα σερί 5 χτυπημάτων ξαπλώνει τον Foreman και παίρνει ίσως την μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του.

Αργότερα ο Foreman θα ζητούσε επίμονα μια ρεβάνς αλλά ο Ali θα τον αποφύγει μέχρι που αποσύρθηκαν και οι δύο. Όμως αργότερα έγιναν πολύ καλοί φίλοι και όταν το 1997 όταν το ντοκιμαντέρ "When we were Kings" , αφιερωμένο πάνω στη μάχη τους στο Ζαΐρ, πήρε Όσκαρ, ο Foreman ήταν αυτός που στήριξε τον χτυπημένο από Πάρκινσον Ali για να ανέβουν στην σκηνή.

"Είναι ο σπουδαιότερος άνδρας που έχω γνωρίσει ποτέ. Όχι ο σπουδαιότερος πυγμάχος αυτό είναι πολύ λίγο γι' αυτόν. Είχε ένα χάρισμα. Δεν είναι ωραίος, είναι πανέμορφος. Ότι πρέπει να είναι η Αμερική, ο Ali είναι ήδη"είπε ο Foreman αργότερα σε συνέντευξή του.

Διαβάστε ακόμη στο fightsports.gr

H Irina Shayk φοράει τα γάντια της και… βγάζει τα ρούχα της (ΒΙΝΤΕΟ)

Έτσι σόκαρε τον πλανήτη ο Ζαμπίδης (ΒΙΝΤΕΟ)

Η πορνοστάρ Kleio Valentien που θέλει ραντεβού με την Ronda Rousey