Τζάνος: "Το πάθος και τα όνειρά μου με κρατούν στο καράτε"

Ο κάτοχος του ασημένιου μεταλλίου στο καράτε στους 1ους Ευρωπαϊκούς Αγώνες, Γιώργος Τζάνος, φιλοξενήθηκε στον Sport24 Radio 103,3 και την εκπομπή «Fightcast», με τους Χρήστο Μπάρδα και Γιώργο Δαβιτίδη. Διαβάστε τις δηλώσεις του.

Για το αν σκέφτεται να ασχοληθεί με το ΜΜΑ: « Το σκέφτομαι συνέχεια, αλλά δε μου το επιτρέπουν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις. Πάντως, είναι η μόδα της εποχής. Μου αρέσει πάρα πολύ και δουλεύω σε αυτό. Αν οι αποδοχές ήταν ανάλογες θα το έκανα. Βέβαια, θα έπρεπε να αφήσω το αγωνιστικό κομμάτι του καράτε και να συγκεντρωθώ στο ΜΜΑ, καθώς πρέπει να είσαι δοσμένος ολόψυχα. Το καράτε βοηθάει στο ΜΜΑ, διότι σου προσφέρει εκρηκτικότητα».

Για το πρόγραμμά του: « Τώρα είναι λίγο πιο χαλαρά τα πράγματα από πλευράς αγωνιστικών υποχρεώσεων. Το Μάιο είναι το Πανευρωπαϊκό και το Νοέμβρη του 2016 το Παγκόσμιο στην Αυστρία».

Για το αν υπάρχει στήριξη από την πολιτεία: « Με χτυπάτε εκεί που πονάω. Στην Ελλάδα όλα τα παιδιά δεν έχουμε τις ανάλογες αποδοχές και το ξέρει όλος ο κόσμος. Βέβαια, τι να πούμε και εμείς, όταν άνθρωποι με αναπηρία δεν παίρνουν τα χρήματα που πρέπει. Εμείς προσπαθούμε να αντεπεξέλθουμε και έχουμε να αντιμετωπίσουμε μεγαθήρια στο εξωτερικό, αλλά έχουμε αποδείξει πολλές φορές ότι όταν είμαστε καλά δε χάνουμε. Βέβαια, έχουμε να αντιμετωπίσουμε οικονομικά αναπτυγμένες χώρες, ενώ εμείς βάζουμε λεφτά από την τσέπη μας για να παίξουμε σε τουρνουά και τρέχουμε για να βρούμε χορηγούς. Η ομοσπονδία προσπαθεί, αλλά δεν έχει τους πόρους. Δύσκολα μπορείς να αντιμετωπίσεις μία τέτοια κατάσταση, ειδικά όταν έχεις οικογένεια. Όποιος καταφέρνει και συνεχίσει υπό αυτές τις συνθήκες είναι ήρωας. Αυτάπου με κρατούνστο άθλημα είναι το πάθος και τα όνειρα που είχα και έχω και δεν μπορώ να τα παρατήσω. Βάζω στόχους, τους κυνηγάω και δεν είμαι άνθρωπος που εγκαταλείπει. Οι δύσκολες συνθήκες σε δυναμώνουν και εγώ όσο μπορώ θα παλεύω».

Για το ασημένιο μετάλλιο στο Μπακού: « Ήταν μία δύσκολη κλήρωση, αλλά πήγα στον τελικό με τον Αζέρο τον Μαμάγιεφ, που είναι από τους καλύτερους. Είχαμε παίξει νωρίτερα τρεις φορές και τον είχα κερδίσει σε όλα τα ματς. Έκανα λάθη τακτικής, διότι παίζαμε στη χώρα του και ήμασταν ισόπαλοι. Έπρεπε να ήμουν πιο επιθετικός να πιέσω και να ρισκάρω. Το Αζερμπαϊτζάν έριξε λεφτά στη διοργάνωση. Οι αθλητές έλεγαν ότι το χωριό που μέναμε ήταν καλύτερο από το αντίστοιχο των Ολυμπιακών Αγώνων».

Για τα παράπονα που είχε για τη διαιτησία: « Συμβαίνει συχνά στις πολεμικές τέχνες. Όταν δεν έχεις ανθρώπους να σε στηρίξουν είναι λογικό να μην έχεις και τη διαιτησία με το μέρος σου. Πολλές φορές νιώθουμε μόνοι μας, αλλά όταν αποδεικνύεις την αξία σου δεν μπορούν να σε αδικήσουν».

Για την πιθανότητα το καράτε να συμπεριληφθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2020: « Δυστυχώς φοβάμαι ότι κάτι θα αλλάξει και το καράτε δε θα είναι. Είμαι ρεαλιστής. Είναι το όνειρό μου να αγωνιστώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Βέβαια, το ακούμε από το 2000. Σε όλα τα αθλήματα που είναι προς ένταξη τα ίδια λένε. Αν δεν ενδιαφερθούν παγκόσμιοι χορηγοί, όπως έγινε με το Tae Kwon Do, δε θα αλλάξει κάτι. Αν είναι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 το καράτε, τότε θα είμαι και εγώ εκεί».

Για το αν υπάρχουν ταλέντα του καράτε στην Ελλάδα: « Φυσικά και υπάρχουν. Αθλητές που είναι στις πιο μικρές κατηγορίες και μπορούν να κάνουν καριέρα αρκεί να τους δοθούν οι σωστές ευκαιρίες για να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Θα προσπαθήσω να βοηθήσω αυτά τα παιδιά να καταφέρουν ότι δεν κατάφερα εγώ».

Για την προπόνηση που κάνει: « Δεν υπάρχει κάποιο μυστικό και είναι καθαρά στο άτομο. Είναι το τρίγωνο, που λέμε στις πολεμικές τέχνες, ψυχή, σώμα και μυαλό. Όλα είναι αλληλένδετα και όταν… πέφτει το ένα πρέπει να… ανεβαίνουν τα άλλα δύο. Πρώτα σε έναν αθλητή βλέπεις την ψυχή. Μετά είναι η προπόνηση και το μυαλό. Η σκληρή σωματική προπόνηση δεν αρκεί. Βέβαια, υπάρχει ένας τρόπος προετοιμασίας σε αγωνιστική σεζόν, που ξεκινάει με δυνατή προπόνηση έξι μήνες πριν τη διοργάνωση, με βάρη, ταχύτητα και τεχνική, αναλόγως την περίοδο. Η ψυχική ισορροπία είναι, όμως, αυτή κάνει τη διαφορά και την ψυχολογία δεν την ελέγχεις πάντα. Υπάρχουν διάφορες παράμετροι και δεν κρίνονται όλα από εσένα. Παλαιότερα είχα αρνητικό άγχος, αλλά πλέον έχω το δημιουργικό, που μου δίνει τη δυνατότητα να κάνω πράγματα στους αγώνες που δεν τα κάνω ούτε στις προπονήσεις. Άλλωστε ο οργανισμός του ανθρώπου στις δύσκολες στιγμές παράγει ορμόνες που δεν παράγονται υπό νορμάλ συνθήκες».