Ειδικές οι συνθήκες και πάλι για την ΑΕΚ, λες και περίμενε τη στιγμή η μοίρα να τραυματιστεί ο Μαρσιάλ πάνω που είχε δηλωθεί ο Πιερό να εκτίσει την ποινή του. Χωρίς φορ, λοιπόν, χωρίς κόσμο στο γήπεδο, με εντελώς πειραματική ενδεκάδα στον αγωνιστικό χώρο και απέναντι σε έναν αντίπαλο που πάντοτε την δυσκολεύει μέσα στο σπίτι της.
Και στον οποίον πάντοτε επιφυλάσσει το πιο πικρό ποτήρι που μπορεί να υπάρξει στο ποδόσφαιρο, όσο εκείνη απολαμβάνει τον νέκταρ της νίκης. Και το πιο φοβερό από όλα; Με τον ίδιο πρωταγωνιστή!
Για τρίτη συνεχόμενη χρόνια μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια, στη νεότευκτη έδρα της ΑΕΚ, ο Πέτρος Μάνταλος έδειξε τον δρόμο προς τις νίκες επί του συγκεκριμένου αντίπαλο, στις καθυστερήσεις των αγώνων! Τις δύο προηγούμενες είχε κερδίσει τα πέναλτι με τα οποία η ΑΕΚ πήρε τα τρίποντα, χθες αποφάσισε να γίνει ο ίδιος killer της ομάδας του Περιστερίου με ένα χρυσό γκολ το οποίο είχε ολότελα τη σφραγίδα του από την αρχή καθώς εκείνος ξεκίνησε τη φάση, μέχρι το τέλος όταν εκτέλεσε για το νικηφόρο 2-1.
Το πιο γλυκό για τον Μάνταλο
Προφανώς αυτό ήταν και το πιο γλυκό για τον ίδιο. Σε μια περίοδο που είχε οπισθοχωρήσει πολύ στο rotation της ομάδας, δίχως να απολαμβάνει ιδιαίτερης εμπιστοσύνης και συμμετοχών, έγινε ο άνθρωπος που αν η ΑΕΚ πετύχει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα μέχρι και την τελευταία αγωνιστική, όπως έπραξε τα προηγούμενα δύο χρόνια, θα μνημονεύεται για μία από τις πιο καθοριστικές στιγμές αυτής της πορείας.
Κι αν έχει τραβήξει ο Μάνταλος κι αν έχει ακούσει πολλά, υπάρχει και το ένα που δεν μπορεί να του καταλογίσει κανείς: είναι πάντοτε εκεί για να βοηθήσει, χωρίς μούτρα, χωρίς γκρίνιες, αληθινά πιστός στρατιώτης της ομάδας. Κι όταν θα γίνει καθοριστικός, όπως χθες, δεν θα έχει ύφος, ούτε θα σκεφτεί ότι κάτι απέδειξε. Θα το απολαύσει, θα το πανηγυρίσει με όλους και αύριο θα έχει ήδη γυρίσει στο μυαλό του τη σελίδα περιμένοντας την επόμενη φορά, την επόμενη ευκαιρία.
Βγήκε μπροστά την πιο κατάλληλη στιγμή. Όμως σημαιοφόροι αυτής της προσπάθειας ήταν το πνεύμα που αυτή η ομάδα έχει αποκτήσει, το μέταλλο και η νοοτροπία της που έχουν επιστρέψει στις εργοστασιακές ρυθμίσεις μετά τη μεγάλη μπόρα του περασμένου Γενάρη, τα πολύ καλά και δεμένα αποδυτήριά της που διατηρούν τη φλόγα για τη δίψα ώστε να κλείσει ένας κύκλος με τουλάχιστον ένα τρόπαιο.
Διότι η αλήθεια είναι ότι για πολλούς που ήταν σήματα κατατεθέντα κατά τα προηγούμενα δύο χρόνια ήδη έκλεισε και το καλοκαίρι θα ισχύει το ίδιο και για άλλους.
Είναι πολύ μεγάλη η νίκη διότι βάζει την ΑΕΚ σε μία τελική ευθεία τριών πολύ δύσκολων αγώνων, ούσα στην κορυφή της βαθμολογίας, έστω και για λίγες ώρες. Ξέρει ότι με τρεις νίκες, απέναντι σε Αστέρα στην Τρίπολη, Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια και Άρη στη Θεσσαλονίκη θα τερματίσει πρώτη στην κανονική περίοδο. Δεν είναι απλό, ούτε εύκολο, όμως όχι και ανέφικτο.
Έστω και με έναν φορ μέχρι να δούμε τι έχει ο Μαρσιάλ, με παιχνίδια φωτιά σε σχέση με τον ανταγωνισμό αλλά και ένα μεγάλο ατού το οποίο είχε για λίγο χαθεί μα είναι ξανά ο οδηγός της. Έγινε και πάλι ομάδα δίχως έννοιες, μακριά από έριδες και με εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Όταν έχει αυτά, τότε μπορεί να προσπαθήσει για τα πάντα!
