Η είδηση του θανάτου του Θεόδωρου Βασιλάκη, είναι ομολογουμένως βαριά, για την οικογένειά του, για όλη την επιχειρηματική κοινότητα αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα.

Γνώριζα από καιρό ότι η υγεία του Θεόδωρου Βασιλάκη ήταν σε κατάσταση μη αναστρέψιμη και σεβόμενος το πρόσωπο του ανδρός δεν αναφέρθηκα δημόσια στην περιπέτεια που ζούσε. Ηξερα ότι το τέλος πλησίαζε, όμως ούτε εγώ και πολύ περισσότερο οι οικείοι του, δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι στην ηλικία των 78 ετών θα έφευγε από τη ζωή, όντας άνθρωπος δραστήριος, που ήλεγχε την κάθε δραστηριότητα ενός τεράστιου ομίλου επιχειρήσεων που δημιούργησε με την οικογένειά του.

Βέβαια, φρόντισε από νωρίς να θέσει επικεφαλής στις δύο κορυφαίες επιχειρήσεις τους δύο γιούς του, τον Ευτύχιο Βασιλάκη στην αεροπορική εταιρεία Aegean (νυν αντιπρόεδρο) και τον Γιώργο Βασιλάκη στον κλάδο του αυτοκινήτου (νυν πρόεδρο του Συνδέσμου Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτων), για τον οποίο θα αναφερθώ αργότερα, με τη σύζυγό του Εμμανουέλα να στέκεται αρωγός δίπλα του σε κάθε κίνηση και μάλιστα να έχει υπό την εποπτεία της, την πρώτη –ουσιαστικά- επιχειρηματική εκκίνηση του Θεόδωρου Βασιλάκη, την Hertz – Autohellas.

Για το πλούσιο βιογραφικό του Θεόδωρου Βασιλάκη, δεν χωρούν σχολιασμοί. Μεγάλωσε σε μια εποχή ευκαιριών, τη δεκαετία του 70 και προερχόμενος από το εξωτερικό όπου σπούδασε, κατάφερε να αξιοποιήσει την οξυδέρκειά του στο επιχειρείν.

Από ένα μικρό πρατήριο διανομής καυσίμων (λέγεται ότι στα χωριά της Κρήτης μετέφερε βενζίνη σε μπιτόνια με γαϊδούρι), έφθασε να νοικιάζει αυτοκίνητα με την Hertz International, την οποία εξαγόρασε και την μετονόμασε σε Autohellas. Η αρχή είχε γίνει και το ποτάμι δεν γύριζε πίσω. Η άνοδος του αυτοκινήτου στη χώρα μας, τον έφερε εισαγωγέα των αυτοκινήτων της ισπανικής Seat και της σουηδικής Saab, ενώ παράλληλα άρχισε να δημιουργεί και το δικό του δίκτυο λιανικής πώλησης αυτοκινήτων, τη Βελμάρ, πουλώντας αυτοκίνητα άλλων εισαγωγέων (Fiat, Ford, Opel, BMW, Mini, Honda, Mitsubishi, Alfa Romeo, Kia, Hyundai, Abarth, Fiat Professional).

Όμως, το επιχειρηματικό δαιμόνιο δεν σταμάτησε εκεί και με την απελευθέρωση των αερομεταφορών στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, η μικρή αεροπορική εταιρεία Aegean που ξεκίνησε με εταιρικές πτήσεις, έφθασε να κάνει δρομολόγια σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη, εξαγοράζοντας κατόπιν και την Olympic Air (πρώην Ολυμπιακή), ύστερα από την ιστορία με τη Marfin και τον αείμνηστο Ανδρέα Βγενόπουλο που την αγόρασε μετά την αποκρατικοποίηση.

Ο Θεόδωρος Βασιλάκης, ως γνήσιο τέκνο της κρητικής γης, έθεσε κι άλλα ζητήματα σε προτεραιότητα. Να διανέμονται ελληνικά προϊόντα εν πτήσει, ελληνικά κρασιά (ήταν η αδυναμία του) και γεύματα, ενώ στήριξε όσο κανένας την ανάπτυξη του γκολφ στην Ελλάδα, με γήπεδα στην Κρήτη και κορυφαίες συνεργασίες, όπως με τον αείμνηστο Καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλο (έφυγε από τη ζωή του 2011) στην Costa Navarino. Ως πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Aegean Airlines Pro-Am, έβαλε την Ελλάδα σε υψηλή θέση στο χώρο του γκολφ διεθνώς και απομένει οι συνεχιστές του να πάνε παραπέρα το όραμά του.

Ο Θεόδωρος Βασιλάκης έφυγε από το ζωή, λίγες ημέρες αφότου η Aegean ανακοίνωσε τη μεγαλύτερη επένδυσή της, κόστους άνω των 5 δις ευρώ, για αγορά αεροσκαφών από την Airbus, που τοποθετεί πλέον την εταιρεία σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο. Πρόλαβε να δει και την εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου της εισαγωγικής εταιρείας των αυτοκινήτων Hyundai και Kia στην Ελλάδα, του κορεατικού κατασκευαστικού κολοσσού.

Θυμάμαι τον Θεόδωρο Βασιλάκη στην Κρήτη το 1999 κατά την πανευρωπαϊκή παρουσίαση του νέου Seat Leon και την ανεπανάληπτη εκδήλωση στο Καλημέρα Κρήτη με τον Χαράλαμπο Γαργανουράκη να ξεσηκώνει Ελληνες και ξένους με το «πότε θα κάνει ξαστεριά»…

Για τον Θεόδωρο Βασιλάκη, ο ελληνικός ουρανός θα έχει πάντα ξαστεριά.