Ο Αλμέιδα είναι ένας μαχητής το έχει αποδείξει όλο αυτό το διάστημα που βρίσκεται στην Ελλάδα και στο… τιμόνι της ΑΕΚ, αλλά πλέον δείχνει να μην μπορεί να διαχειριστεί όσα συμβαίνουν. Είναι πολλά και συνεχόμενα τα χτυπήματα για τον Αργεντινό τεχνικό. Εκεί που βρίσκει δύναμη και πατάει στα πόδια του μετά από ένα σκληρό αποτέλεσμα, έρχεται αμέσως μετά ένα νέο σοκ και του τρυπάει το μυαλό. Τείνει να γίνει συνήθεια. Αποφεύγει να μιλάει αμέσως μετά το τέλος ενός αγώνα που έχει ηττηθεί, κλείνεται στον εαυτό του, προσπαθεί να καταλάβει τι έχει συμβεί. Άλλες φορές επιλέγει να μαζέψει τους παίκτες του στα αποδυτήρια και όλοι μαζί επιδίδονται σε… group therapy. Έχει δοκιμάσει όλες τις μεθόδους, αυτή τη στιγμή τίποτα δεν δουλεύει.

Μετά το 6-0 από τον Ολυμπιακό για το Κύπελλο, το οποίο όλοι καταλάβαμε πόσο δύσκολη διαχείριση είχε, ακολούθησε νέα ήττα από τους “ερυθρόλευκους” μέσα στην OPAP Arena, με τρόπο που επίσης πόνεσε, με γκολ στην εκπνοή από τον Τσικίνιο. Εκεί πείστηκαν όλοι, για τη σημαντική διαφορά από τον βέβαιο πρωταθλητή. Ακολούθησε το φινάλε της κανονικής περιόδου στο Βικελίδης, η ΑΕΚ έπαιξε με παίκτη λιγότερο για μεγάλο διάστημα, συνολικά ήταν καλύτερη, “λευκή” ισοπαλία, η ελπίδα έκανε ξανά την εμφάνισή της. Όλος ο οργανισμός άρχισε να πιστεύει ξανά. Κι αν το πρωτάθλημα φαινόταν στόχος σχεδόν ακατόρθωτος, άπαντες θεώρησαν πως η 2η θέση δεν πρόκειται να χαθεί και η Ένωση θα πάρει το 2ο εισιτήριο που οδηγεί στα προκριματικά του Champions League. Κι όμως, η έναρξη των play off ήρθε να δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια. Εγώ διέκρινα και φόβο, θα εξηγήσω παρακάτω.

ΑΕΚ από την εποχή των τίτλων

Η ΑΕΚ έκανε ένα σχεδόν τέλειο πρώτο ημίωρο. Κυριαρχική, φρέσκια, με τρεξίματα, ιδέες και φυσικά με γκολ, ο Μάνταλος έδωσε την λύση από τα 11 βήματα για το προβάδισμα. Συνέχισε να ελέγχει το ματς μέχρι το φινάλε του ημιχρόνου, έψαξε και δεύτερο γκολ. Αυτό του Μουκουντί σωστά ακυρώθηκε, αλλά με την επιστροφή από τα αποδυτήρια, ο Λαμέλα είπε ευχαριστώ στον Μπάμπα για την κακή εκτίμηση, έκανε ένα εύκολο τελείωμά για την ποιότητά του ο Αργεντινός. Σε μια ομάδα με ψυχολογία νικητή, το 2-0 αρκεί. Πόσο μάλλον όταν απέναντί της είχε έναν αντίπαλο που του είχε πάρει τον αέρα, τον είχε νικήσει και στα δύο ματς της κανονικής περιόδου, τον είχε αποκλείσει και στο Κύπελλο. Ο ΠΑΟΚ βρισκόταν στα σχοινιά. Ο ΠΑΟΚ είχε ζαλιστεί, έχανε εκτός από το ματς και κάθε κίνητρο για το υπόλοιπο των play off, έβλεπε με… κιάλι την 2η θέση, μια χρονιά αποτυχημένη.

Ο ΠΑΟΚ είναι ο πρωταθλητής

Έτσι νομίζαμε, αυτό βλέπαμε στον αγωνιστικό χώρο, μια ΑΕΚ να… χορεύει κόντρα σε μια ομάδα που ήταν έτοιμη να αποδεχθεί την μοίρα της και να τα παρατήσει. Έλα όμως που ο ΠΑΟΚ είναι ο πρωταθλητής. Ναι, τα σκήπτρα θα τα παραδώσει, αλλά για το… σεντόνι είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα, να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα. Γύρισα κι εγώ τον χρόνο πίσω. Πέρυσι, σχεδόν τέτοια εποχή, ο Σβαμπ ισοφάριζε στη Λαμία και ξεκινούσε η αντεπίθεση για τον τίτλο. Αυτό ένιωσα από την ομάδα του Λουτσέσκου και χθες. Ο Μιχαηλίδης έδειξε πως έχει προσθέσει στο ρεπερτόριό του το άμεσο παιχνίδι. Με μια μεγάλη μεταβίβαση (ακολούθησε και 2η με την ίδια κατάληξη), έδωσε την ευκαιρία στον… καλλιτέχνη Κωνσταντέλια, να… χαϊδέψει τη μπάλα, να την κατεβάσει μοναδικά και να την στείλει στο βάθος της εστίας του Μπρινιόλι.

Ο Αλμέιδα το επέτρεψε

Αυτό ήταν. Ο ΠΑΟΚ το πίστεψε, η ΑΕΚ ένιωσε φόβο και ο φόβος φέρνει ανασφάλεια. Μιλάμε για μια ομάδα που έχει περάσει πολλά το τελευταίο διάστημα, έχει εύθραυστη ψυχολογία. Το 2-1 ήρθε στο 58΄, εκεί περίμενα από τον Αλμέιδα την αντίδραση. Έτσι κι αλλιώς το 60ο λεπτό αποτελεί σημείο αναφοράς για τις αλλαγές, ήταν ιδανική στιγμή να κάνει κάτι για την ομάδα του. Η δεξιά πλευρά έμοιαζε ανοχύρωτη, «φώναζε» μια κίνηση. Κι όμως, ο Αργεντινός τεχνικός συνέχιζε με τους πρώτους έντεκα. Ο Ρότα παρέμενε ψηλά, ο ΠΑΟΚ είχε… μυριστεί αίμα, χτύπησε ξανά από εκεί, ο Ζίβκοβιτς στο 66΄ τιμώρησε την αδράνεια του πάγκου της ΑΕΚ. Το 2-2 ήταν ένα μεγάλο σοκ για τους γηπεδούχους. Ο Αλμέιδα έκανε τις πρώτες κινήσεις 3 λεπτά αργότερα, στο 69΄. Αντικατέστησε τον Ρότα με τον Οντουμπάτζο, έβαλε και τον Σιμάνσκι στον άξονα, αλλά η ζημιά είχε γίνει. Η ομάδα του είχε μείνει από δυνάμεις, έδειχνε ανήμπορη, σαν να περίμενε το τελευταίο χτύπημα. Και ήρθε αυτό στο 85΄ από τον Πέλκα, το ποδόσφαιρο δικαίωσε το γκρουπ που πίστεψε στην ανατροπή, που ρίσκαρε, που άντεξε στην πίεση. Θα το ξαναπώ, ο ΠΑΟΚ είναι ακόμη ο πρωταθλητής, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό…

Υπεροχή ήταν και πάει

Μπορεί και να κάνω λάθος, η συνέχεια θα το δείξει, αλλά στα δικά μου μάτια, αυτή η ανατροπή του ΠΑΟΚ, με τον τρόπο που έγινε, την στιγμή που έγινε, μέσα στην OPAP Arena, ήταν για την ΑΕΚ χειρότερη και από το 6-0 από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκης. Ο Αλμέιδα ανέλαβε ξανά την ευθύνη, όπως είχε κάνει και τότε, αλλά τώρα έχασε με ασύλληπτη ανατροπή, από την ομάδα που είχε του χεριού του, που την είχε κερδίσει με κάθε τρόπο. Η υπεροχή που είχε δημιουργήσει απέναντι στον Λουτσέσκου πάει κι αυτή… περίπατο, ο Ρουμάνος νιώθει πως βρήκε τον τρόπο και θα τον περιμένει στην Τούμπα, με άλλη ψυχολογία πλέον.

Κλείνω με τον θριαμβευτή ΠΑΟΚ. Αυτή ήταν η πρώτη του νίκη φέτος σε ντέρμπι. Άργησε πολύ, αλλά ίσως και να προλαβαίνει πλέον να κάνει κάτι που πριν από το χθεσινό ματς, φαινόταν άπιαστο όνειρο. Με νίκη επί του πλέον άνετου Ολυμπιακού την προσεχή Κυριακή στην Τούμπα, η 2η θέση δεν θα είναι καθόλου μακριά.