Άρσεναλ: Η κατάρα των αήττητων

Έντεκα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Έντεκα χρόνια με φτωχή συγκομιδή δύο Κυπέλλων (που στις 30 Μαΐου μπορεί να γίνουν τρία) και δύο Κομιούνιτι Σιλντ. Έντεκα χρόνια όπου οι φίλοι της Άρσεναλ αναπολούν την «ομάδα των αήττητων».

Μια ομάδα που αποτελεί ταυτόχρονα ευλογία και κατάρα στα 129 χρόνια ιστορίας των «κανονιέρηδων»...

"Θέλω να γίνετε αθάνατοι"

15 Μαΐου του 2004, γήπεδο «Χάιμπουρι» του Λονδίνου. Η Άρσεναλ, η οποία υποδέχεται την Λέστερ παρουσία 38.419 φιλάθλων, έχει κάνει δικό της και μαθηματικά το πρωτάθλημα από τις 25 Απριλίου (2-2 με την Τότεναμ στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν»), αλλά θέλει να γράψει ιστορία. Θέλει να γίνει η πρώτη ομάδα, από την Πρέστον την σεζόν 1888-89 (!), που κατακτά αήττητη το αρχαιότερο πρωτάθλημα στον κόσμο.

Ένα γκολ του Πολ Ντίκοφ, όμως, έχει βάλει μπροστά τις «αλεπούδες» στο πρώτο ημίχρονο. Στα αποδυτήρια, ο Αρσέν Βενγκέρ δίνει μια από αυτές τις ομιλίες που μένουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη και την καρδιά ενός αθλητή. «Έχουμε κατακτήσει το πρωτάθλημα, τώρα θέλω να γίνετε αθάνατοι» τους είπε ο Αλσατός, επιτυγχάνοντας τον στόχο του. Τιερί Ανρί (47 πέν.) και Πατρίκ Βιεϊρά (66') ανατρέπουν το σκορ και οι «κανονιέρηδες» κατακτούν αήττητοι τον τίτλο, με 26 νίκες και δώδεκα ισοπαλίες σε 38 αγωνιστικές.

Μια ιστορική σεζόν, η οποία επιβράβευσε αργότερα εκείνη την Άρσεναλ με τον τίτλο της κορυφαίας ομάδας στην μέχρι τώρα ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ. Υπάρχουν, όμως, και πολλοί που θεωρούν ότι εκείνη η επιτυχία είχε και αρκετά «αλλά».

Η εμμονή του Βενγκέρ να διατηρήσει το αήττητο «έσκασε» αρκετούς παίκτες του, τους οποίους προτίμησε να προφυλάσσει στις άλλες διοργανώσεις όπου μετείχε η ομάδα και, κυρίως, το Τσάμπιονς Λιγκ, στο οποίο η Άρσεναλ έδειχνε ικανή να φτάσει μέχρι την τελική επικράτηση. Η πορεία των «κανονιέρηδων» σταμάτησε στα προημιτελικά κόντρα στην Τσέλσι του Κλαούντιο Ρανιέρι και «επέτρεψε» στην Πόρτο του Ζοσέ Μουρίνιο να φτάσει στην κατάκτηση της κούπας, ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες της Πρέμιερ Λιγκ στον Πορτογάλο, ο οποίος εξελίχθηκε έκτοτε σε «Νέμεση» του Αλσατού.

Η Άρσεναλ μάζεψε 90 βαθμούς, πέντε λιγότερους απ' όσους η Τσέλσι ένα χρόνο αργότερα, αλλά και με είκοσι γκολ λιγότερα από αυτά της Μάντσεστερ Σίτι, την σεζόν 2011-12. Από ένα σημείο και μετά, η διατήρηση του αήττητη είχε μετατραπεί σε αυτοσκοπό, με αποτέλεσμα η ομάδα να παίζει πρωτίστως για να μην χάσει. Συν τοις άλλοις, η τέλεια πορεία στο πρωτάθλημα δεν συνδυάστηκε με άλλες επιτυχίες, όπως έκανε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του τρεμπλ την σεζόν 1999-2000 ή παλαιότερες ομάδες της Άρσεναλ που είχαν κατακτήσει το νταμπλ. Γιατί, λοιπόν, να θεωρείται αυτή η Άρσεναλ η κορυφαία ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ, αναρωτιούνται εύλογα αρκετοί.

Τα τρένα τούρμπο

Οι βάσεις για την αήττητη Άρσεναλ μπήκαν το καλοκαίρι του 2003, όταν ο Βενγκέρ αναζητούσε έναν άξιο διάδοχο του τερματοφύλακα - συμβόλου, Ντέιβιντ Σίμαν. Ο κλήρος έπεσε στον Γερμανό Γενς Λέμαν.«ΤονείχαδειστηΝτόρτμουντ.Μουάρεσεοχαρακτήρας,ηεξυπνάδα,ηπροσωπικότητάτου.Ησυμφωνίαέγινεαπευθείαςμαζίτου,χωρίςμάνατζερ.Είχαμεπολύενδιαφέρουσεςκουβέντες.Μετά από δύο τηλεφωνήματα, θεώρησα πως ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος γι' αυτή την ομάδα, γιατί βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο κινήτρου και προσωπικότητας με την υπόλοιπη ομάδα» αποκάλυψε ο Αλσατός στο βιβλίο της Έιμι Λόρενς, «Invincible».

Η έτερη στρατηγική απόφαση που καθόρισε την μετέπειτα σεζόν της Άρσεναλ ήταν η επιλογή της χρησιμοποίησης του Κόλο Τουρέ στο κέντρο της άμυνας. Ο Ιβοριανός είχε ξεκινήσει την καριέρα του στην ομάδα ως αμυντικός μέσος, αλλά ο Βενγκέρ αποφάσισε να τον καθιερώσει ως στόπερ, στο πλευρό του Σολ Κάμπελ, σε ένα φιλικό προετοιμασία με την Μπεσίκτας στην Αυστρία.

"Είπα στον προπονητή Μιρτσέα Λουτσέσκου, τον οποίο γνώριζα, μπορείς να παρακολουθήσεις την ομάδα μου και εγώ την δική σου; Του ζήτησα τις εντυπώσεις του για το δίδυμο των στόπερ και μου είπε πως ήταν εντυπωσιασμένος με την δύναμή μας. Αυτόήθελαναδημιουργήσω.Είχαδύοτρένατούρμποσταμετόπισθενμεαπίστευτηδύναμη.Θεωρούσα πως ο Κόλο, καθοδηγούμενος από την εμπειρία του Σολ, θα μπορούσε να λειτουργήσει. Ήταν μια σημαντική κίνηση» θυμάται ο Αρσέν, ο οποίος αρέσκονταν στο να δοκιμάζει τους ποδοσφαιριστές του σε άλλες θέσεις από τις «συνηθισμένες» τους.

Το έκανε με τον Καμερουνέζο Λορέν Εταμέ, τον οποίο καθιέρωσε στα δεξιά της άμυνας. «Είχα τρομερούς τσακωμούς με τον Λορέν, ο οποίος προσπάθησε επανειλημμένως να με πείσει ότι δεν είναι δεξί μπακ.«Πίστεψέμε,είσαιδεξίμπακ»τουείπα. «Όχι,δενείμαι.Είμαι δεξί χαφ και μπορώ να παίξω και ως κεντρικό χαφ» μου απάντησε. Εν τέλει, πείστηκε και εξελίχθηκε σε έναν εξαιρετικό δεξί μπακ» συμπληρώνει ο Βενγκέρ για έναν ποδοσφαιριστή που δεν ξανάκανε σεζόν όπως εκείνη. Αλλά ούτε και η Άρσεναλ, βεβαίως.

Το πέναλτι του Ρούουντ

Στις 24 Οκτωβρίου του 2004, ένα εύστοχο πέναλτι του Ρούουντ φαν Νίστελροϊ άνοιξε τον δρόμο της νίκης στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επί της Άρσεναλ (2-0), στο ματς που έβαλε τέλος στο συνολικά αήττητο σερί των «κανονιέρηδων» στην Πρέμιερ Λιγκ, το οποίο σταμάτησε στα 49 ματς (36 νίκες, 13 ισοπαλίες).

Ο Ολλανδός, όμως, είχε την ευκαιρία να διακόψει πολύ νωρίτερα αυτό το σερί. Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2003, ξανά στο «Όλντ Τράφορντ», ο Μάρτιν Κίον ανατρέπει τον Άλαν Σμιθ μέσα στην περιοχή. Το ματς βρίσκεται στις καθυστερήσεις και ο Φαν Νίστελροϊ στήνει την μπάλα στην άσπρη βούλα, με τον Λέμαν απέναντί του να χοροπηδάει πέρα - δώθε πάνω στην γραμμή της εστίας του. Ο Ολλανδός παίρνει φόρα, στέλνει την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι και ο Κίον, ανακουφισμένος, τρέχει να τον πικάρει, σε μια στιγμή όπου η ένταση αποτυπώνεται απόλυτα στο πρόσωπό του.

«Ο Μάρτιν αντιμετωπίστηκε ως γκάνγκστερ για εκείνη την αντίδρασή του» θυμάται ο Βενγκέρ για έναν αγώνα γεμάτο ένταση, όπου αποβλήθηκε ο αρχηγός Πατρίκ Βιεϊρά, ενώ Κίον, Λορέν, Άσλεϊ Κόουλ και Ρέι Πάρλουρ τιμωρήθηκαν αργότερα με πρόστιμο και αποκλεισμό, εξαιτίας της συμπεριφοράς τους κατά την διάρκεια, αλλά και μετά το ματς.

Σε εκείνο το 0-0, η Άρσεναλ πλησίασε πιο κοντά από ποτέ στην ήττα που θα έβαζε τέλος στα όνειρα για το αήττητο. Οκτώ ημέρες νωρίτερα, πάντως, οι «κανονιέρηδες» επίσηςφλέρταραν έντονα με την ήττα και χρειάστηκαν μια «βουτιά» του Ρομπέρ Πιρές, ώστε να ισοφαρίσουν με πέναλτι την Πόρτσμουθ (1-1). Χρόνια αργότερα, ο Βενγκέρ παραδέχθηκε πως ο Γάλλος μέσος έκανε θέατρο, αν και εκείνη την εποχή ο Πιρές υποστήριζε πως «δεν βούτηξα και δεν είμαι απατεώνας. Δεν είναι αυτός ο τρόπος παιχνιδιού μου».

Το πιο ξεχωριστό ματς εκείνης της ιστορικής πορείας, όμως, έλαβε χώρα στις 9 Απριλίου του 2004. Η Άρσεναλ φιλοξενεί την Λίβερπουλ στο «Χάιμπουρι», προερχόμενη από αποκλεισμό, μέσα σε τέσσερις ημέρες, σε Κύπελλο (στα ημιτελικά από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) και Τσάμπιονς Λιγκ (στα προημιτελικά από την Τσέλσι). Η πίεση είναι αφόρητη και, σαν να μην έφτανε αυτή, οι «κόκκινοι» προηγούνται με 2-1 στο ημίχρονο.

«Εκείνη η εμπειρία σόκαρε τους πάντες» παραδέχεται ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, ενώ ο Κίον θυμάται πως «στο ημίχρονο, νιώθαμε οίκτο για τους εαυτούς μας και όλοι ήταν καταρρακωμένοι ψυχολογικά». Ο έμπειρος αμυντικός ζήτησε άδεια από τον Βενγκέρ για να μιλήσει στους συμπαίκτες του.

«Απλά τους υπενθύμισα πόσο καλοί ήταν. Μίλησα μέσα από την καρδιά μου» θυμάται ο Κίον για μια ομιλία που απέδωσε εντυπωσιακούς καρπούς. Ο Πιρές ισοφάρισε και ο Τιερί Ανρί ολοκλήρωσε ένα από τα πολλά χατ - τρικ του. Η Άρσεναλ νίκησε 4-2 και, όπως είπε χρόνια αργότερα ο «Τιτί» για εκείνο το ματς, «ήταν η μοναδική στιγμή στην ζωή μου που ένιωσα ένα γήπεδο να αναπνέει ξανά».

Που είναι τώρα;

Έντεκα χρόνια μετά από εκείνη την ονειρεμένη εποχή για τον σύλλογο, ο Αρσέν Βενγκέρ παραμένει στο τιμόνι της Άρσεναλ, όντας ο μοναδικός που έχει εργασιακή σχέση με τους «κανονιέρηδες». Από τους 22 ποδοσφαιριστές που είχε χρησιμοποιήσει ο Αλσατός τεχνικός στο πρωτάθλημα των αήττητων, οι εννέα εξακολουθούν να κλωτσούν το τόπι, ενώ η πλειοψηφία των υπολοίπων 13 βγάζει το ψωμί - παντεσπάνι του ως σχολιαστής αγώνων σε τηλεοπτικά δίκτυα.

Στα 45 του, ο Λέμαν (38 συμμετοχές) εργάζεται ως σχολιαστής στην τηλεόραση της χώρας του, ενώ συμμετείχε και σε κινηματογραφική ταινία με τίτλο «Themba», όπου υποδύθηκε έναν προπονητή και σκάουτ, ο οποίος ανακαλύπτει τον Θέμπα, έναν φιλόδοξο νεαρό που, ξεπερνώντας τις δυσκολίες της ζωής, φτάνει και μέχρι την εθνική ομάδα της Νοτίου Αφρικής.

Ο δεξιός μπακ Λορέν (32 συμμετοχές), στα 38 του κάνει Μεταπτυχιακό στην Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Μάλαγα και ιδιωτεύει στην Σεβίλλη, όπου παίζει μπάλα με τους φίλους του, ενώ ρίχνει και μερικές μπουνιές, αφού είναι και πολύ ικανός πυγμάχος. Στα αριστερά αγωνίζονταν ο 34χρονος Άσλεϊ Κόουλ (32 συμμετοχές), ο οποίος παίζει πλέον στην Ρόμα και πρόσφατα απέφυγε να δώσει συνέντευξη για επετειακό βιβλίο εκείνης της αξέχαστης σεζόν, αφού το 2006 μετακόμισε στην Τσέλσι και οι φίλοι της Άρσεναλ δεν του το έχουν συγχωρέσει.

Το βασικό δίδυμο των κεντρικών αμυντικών αποτελούνταν από τους Κάμπελ (35 συμμετοχές, ένα γκολ) και Τουρέ (36, 1). Ο 40χρονος παλαίμαχος Άγγλος στόπερ ασχολείται ενεργά με την πολιτική και, μάλιστα, έχει ανακοινώσει την πρόθεσή του να διεκδικήσει το χρίσμα του κόμματος των Συντηρητικών, ώστε να κατέβει για δήμαρχος του Λονδίνου. Ο 34χρονος Ιβοριανός, από την πλευρά του, εξακολουθεί να παίζει και ανήκει στην Λίβερπουλ.

Το εξαιρετικό δίδυμο των αμυντικών χαφ αποτελούνταν από τους Πατρίκ Βιεϊρά (29 συμμετοχές, τρία γκολ) και Ζιλμπέρτο Σίλβα (32, 4). Ο 38χρονος Γάλλος έκλεισε την καριέρα του στην Μάντσεστερ Σίτι, ακολουθεί πλέον καριέρα προπονητή, εργάζεται στα τμήματα υποδομής των «πολιτών» και δεν αποκλείεται στο μέλλον να αναλάβει και την πρώτη ομάδα. Ο συνομήλικος Βραζιλιάνος, αφού πέρασε για μια τριετία και από τον Παναθηναϊκό, ανθίσταται στο φινάλε καριέρας και, αφού ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμό που τον άφησε εκτός για μεγάλο διάστημα, ψάχνει ομάδα για να παρατείνει για λίγο ακόμα την σπουδαία διαδρομή του στα γήπεδα.

Στα άκρα της μεσαίας γραμμής αγωνίζονταν κατά κύριο λόγο δύο εν ενεργεία ακόμα ποδοσφαιριστές, οι οποίοι μάλιστα συνέπεσαν στο πρωτάθλημα της Ινδίας (!) στο οποίο πήραν μέρος ο Κώστας Κατσουράνης και ο Αλέξανδρος Τζόρβας. Ο Σουηδός Φρέντι Λιούνγκμπεργκ (30 συμμετοχές, τέσσερα γκολ) και ο Γάλλος Ρομπέρ Πιρές (36, 14) είναι 38 και 41 ετών αντίστοιχα και, παρ' ότι ασχολούνται με επιχειρήσεις εκτός ποδοσφαίρου, εξακολουθούν να κλωτσούν το τόπι. Αυτό, βεβαίως, το κάνουν κυρίως για την πλάκα τους και για να αυγατίσουν λίγο ακόμα τους μεγάλους τραπεζικούς λογαριασμούς τους.

Το δίδυμο της επίθεσης, τέλος, συνέθεσαν δύο από τους πιο πετυχημένους ποδοσφαιριστές στην ιστορία της Άρσεναλ, έχοντας αμφότεροι άγαλμα προς τιμήν τους έξω από το «Έμιρεϊτς». Ο 46χρονος Ολλανδός Ντένις Μπέργκαμπ (28 συμμετοχές, τέσσερα γκολ) εργάζεται ως προπονητής στα τμήματα υποδομής του Άγιαξ, αλλά και βοηθός του Φρανκ ντε Μπουρ στην πρώτη ομάδα του «Αίαντα».

Όσο για τον απολαυστικό, απίθανο (και) εκείνη την σεζόν, Τιερί Ανρί (37 συμμετοχές, 30 γκολ); Στα 37 του, ο Γάλλος κρέμασε πρόσφατα τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και πλέον κλέβει την παράσταση ως σχολιαστής του «SkySports», το οποίο δεν δίστασε να του προσφέρει πέντε εκατομμύρια λίρες τον χρόνο (!) για να απολαμβάνει ο κόσμος τις ποδοσφαιρικές του αναλύσεις.

Εν ενεργεία είναι ακόμα οι Γκαέλ Κλισί (12), Χοσέ Αντόνιο Ρέγιες (13, 2), Ζερεμί Αλιαντιέρ (10) και Τζάστιν Χόιτ (1), ενώ παλαίμαχοι είναι πλέον οι Μάρτιν Κίον (10), Σιλβέν Βιλτόρ (12, 3), Ρέι Πάρλουρ (25), Εντού (30, 2), Πασκάλ Σιγκάν (18), Νουάνκο Κανού (9, 1) και Ντέιβιντ Μπέντλεϊ (1). Μέλος εκείνου του ρόστερ ήταν και ο 23χρονος τότε Στάθης Ταυλαρίδης, ο οποίος όμως δεν είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα, «γράφοντας» τρεις συμμετοχές στο Λιγκ Καπ.

Οι άλλες «Άρσεναλ»

Το συνολικό αήττητο σερί των 49 αγώνων (36 νίκες, 13 ισοπαλίες) κατατάσσει την Άρσεναλ μόλις στην έβδομη θέση της σχετικής λίστας των ευρωπαϊκών ομάδων, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται η Στεάουα Βουκουρεστίου.

Λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, η Στεάουα Βουκουρεστίου ξεκίνησε ένα αήττητο σερί που κράτησε 104 αγώνες (!) και πάνω από τρία χρόνια, αφού άρχισε στις 17 Αυγούστου του 1986 και ολοκληρώθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1989. Η «πιστότητά» του, βεβαίως, έχει αρκετούς αμφισβητίες, αφού εκείνη την εποχή η Στεάουα κυριαρχούσε λόγω και της ενασχόλησης μαζί της από τον γιο του Ρουμάνου δικτάτορα, Νικολάι Τσαουσέσκου, Βαλεντίν.

Στην δεύτερη θέση ακολουθεί η Σέλτικ, η οποία συμπλήρωσε 62 αγώνες από τις 20 Νοεμβρίου του 1915 έως τις 21 Απριλίου του 1917. Την τριάδα ολοκληρώνει η Μίλαν με 58 ματς, από τις 26 Μαΐου του 1991 έως τις 21 Μαρτίου του 1993. Μπενφίκα (56), Πόρτο (53), Άγιαξ (52), Αρσεναλ και Γιουβέντους (από 49), Ντιναμό Βουκουρεστίου (47) και Νότιγχαμ Φόρεστ (42) συμπληρώνουν την πρώτη δεκάδα των αήττητων σερί στην «Γηραιά Ήπειρο».