Δεν γνωρίζουμε αν ο Ζινεντίν Ζιντάν θα γίνει ένας μεγάλος προπονητής, αν και τα πρώτα δείγματα του στο υψηλότερο επίπεδο είναι πολύ ελπιδοφόρα. Από πλευράς «άστρου», πάντως, ο «Ζιζού» δείχνει ευλογημένος!

Στην κλήρωση της προημιτελικής φάσης του Τσάμπιονς Λιγκ, η Ρεάλ Μαδρίτης αντάμωσε με την θεωρητικά πιο βατή πιθανή αντίπαλο της κληρωτίδας, μαζί με την Μπενφίκα (Βόλφσμπουργκ). Και, παρ' ότι τα χρειάστηκε, προκρίθηκε στα ημιτελικά, όπου κληρώθηκε με την ομάδα που δείχνει να της ταιριάζει περισσότερο, ώστε να πανηγυρίσει μια ακόμα παρουσία σε τελικό της «δικής της» διοργάνωσης.

Η Μάντσεστερ Σίτι έδειξε ωριμότητα κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν, έκανε αναμφίβολα βήματα προόδου και διαθέτει εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές από την μέση και μπροστά, αλλά στην άμυνα παραμένει αρκετά αφελής και έχει το πρώτο παιχνίδι στην έδρα της, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το πώς θα προσεγγίσει το ζευγάρι αγώνων η Ρεάλ.

Η κλήρωση των ημιτελικών φαντάζει ως διπλό «δώρο» για την παρέα του Κριστιάνο Ρονάλντο. Από την μια, αντιμετωπίζει μια ομάδα που την ευνοεί το στιλ παιχνιδιού της, δεν θα της βγάλει (λογικά) το λάδι όπως η Ατλέτικο Μαδρίτης και δεν έχει την δυναμική και την «φανέλα» της Μπάγερν Μονάχου.

Συν τοις άλλοις, αυτή η κλήρωση λογικά δεν θα την φθείρει στον βαθμό που θα το έκανε ένα αντάμωμα με την Ατλέτικο (κατά κύριο λόγο) ή την Μπάγερν, ώστε να μπορεί να διαχειριστεί απόλυτα και την μάχη που δίνει στο ισπανικό πρωτάθλημα, αφού άλλωστε φτάνει πιο «φρέσκια» στην τελική ευθεία, σε σχέση με Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο, έχοντας δώσει 43 ματς, έναντι 48 των «ροχιμπλάνκος» και 55 των «μπλαουγκράνα».

Στο άλλο ζευγάρι, το σενάριο είναι γνωστό. Η Ατλέτικο του Ντιέγκο Σιμεόνε δεν έχει κανένα, μα κανένα απολύτως πρόβλημα να περιμένει την Μπάγερν καλά κλεισμένη στην άμυνά της και να ψάχνει τις κόντρες με Αντουάν Γκριεζμάν, Φερνάντο Τόρες και Γιανίκ Φερέιρα-Καράσκο. Θα το κάνει στο πρώτο ματς στο «Βιθέντε Καλδερόν», θα το κάνει δεδομένα στην ρεβάνς του «Αλιάντς Αρένα», στα 180 λεπτά, ακόμα και αν χρειαστούν 210. Μπορεί να χρειαστούν;

Αναμφίβολα. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο άνθρωπος που επανέφερε σε απόλυτο βαθμό στην Μπαρτσελόνα την διδαχή του Γιόχαν Κρόιφ ότι «αν έχω εγώ την μπάλα, ο αντίπαλος δεν μπορεί να μου κάνει ζημιά και έχω εγώ τον έλεγχο της κατάστασης», θα δοκιμάσει ένα «φάρμακο» που είχε βιώσει επανειλημμένως ως προπονητής των «μπλαουγκράνα».

Διπλή ζώνη άμυνας, κλειστοί χώροι και διάδρομοι, φάουλ για να ανακόπτεται ο ρυθμός όποτε χρειάζεται και, βεβαίως, αρκετή πίεση ψηλά, ώστε η Ατλέτικο να επιδιώξει να εκμεταλλευτεί κάποιο λάθος της αντίπαλης άμυνας, όπως έκανε με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο, στο πρώτο γκολ του Γκριεζμάν, ύστερα από λάθος του Τζόρντι Άλμπα, στην ρεβάνς με την "Μπάρτσα".

Η Μπάγερν, ποιοτικά ανώτερη και με την ρεβάνς στο Μόναχο, έχει θεωρητικά ένα μικρό προβάδισμα για να προκριθεί στον τελικό του Μιλάνο, αλλά αυτή η Ατλέτικο αποδεικνύει διαρκώς ότι οι «ινδιάνοι» (όπως είναι το παρατσούκλι των φιλάθλων της) δεν πεθαίνουν πάντα στο τέλος των ταινιών, όπως συμβαίνει παραδοσιακά στα γουέστερν.

Στην κλήρωση του Γιουρόπα Λιγκ, τα ζευγαρώματα δημιουργούν εύλογα τις προσδοκίες για έναν πολύ ελκυστικό τελικό μεταξύ της δις κατόχου Σεβίλλης και της Λίβερπουλ της βαρύτατης «φανέλας», του «Άνφιλντ» και των επικών ανατροπών, όπως αυτή κόντρα στην Μπορούσια Ντόρτμουντ.

Κόντρα στην φιλόδοξη Σαχτάρ Ντόνετσκ, η Σεβίλλη του Ουνάι Έμερι έχει τον πρώτο λόγο, με δεδομένο ότι έχει την ρεβάνς στο «Σάντσεθ Πιθχουάν», είναι «μανούλα» στις νοκ άουτ αναμετρήσεις και, ταυτόχρονα, στο πρωτάθλημα μπορεί να κάνει συντήρηση (δεν χάνει το ευρωπαϊκό εισιτήριο), την ώρα που η Σαχτάρ παλεύει για τον τίτλο με τη Ντιναμό Κιέβου και τα δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη μπορεί να αποδειχθούν δυσβάσταχτα.

Αυτή η κλήρωση, με προσέγγιση από την ελληνική οπτική γωνία, δεν είναι καθόλου καλή για τον Ολυμπιακό, αφού περιορίζονται ακόμα περισσότερο οι όποιες ελπίδες είχε για να μπει απευθείας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, αφού για κάτι τέτοιο θα χρειάζονταν κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ (και του πρωταθλήματος Ουκρανίας) από τους «ανθρακωρύχους» του Μιρτσέα Λουτσέσκου.

Και πάμε και στο ζευγάρι της Βιγιαρεάλ με την Λίβερπουλ. Το «Κίτρινο Υποβρύχιο» δεν έχει ούτε το πρεστίζ, ούτε την ιστορία, ούτε την φανέλα των «κόκκινων». Αρκούν αυτά ώστε η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ να πάρει το εισιτήριο για τον τελικό; Ενδεχομένως και όχι.

Η ομάδα του Μαρθελίνο Γαρθία Τοράλ ξέρει πολύ καλά πώς να διαχειριστεί τα νοκ άουτ παιχνίδια, έχει αποκλείσει με πολύ πειστικό τρόπο Νάπολι και Μπάγερ Λεβερκούζεν (ομάδες που, βάσει ρόστερ, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από την τωρινή Λίβερπουλ) και διαθέτει μια πολύ «σφιχτή» αμυντική τακτική, η οποία βαδίζει στα χνάρια της «πρώτης διδάξασας» Ατλέτικο Μαδρίτης.

Για να ελπίζει βάσιμα σε πρόκριση, η Λίβερπουλ θα πρέπει, αν δεν καταφέρει να μην χάσει στο «Μαδριγάλ», να μην ηττηθεί σε καμία περίπτωση χωρίς να πετύχει γκολ, αφού η Βιγιαρεάλ είναι «μανούλα» στην διαχείριση αποτελεσμάτων και, συν τοις άλλοις, είναι «φονική» στις αντεπιθέσεις, με κύριο εκφραστή τον παίκτη - αποκάλυψη της σεζόν σε Πριμέρα Ντιβισιόν και Γιουρόπα Λιγκ, Σεντρίκ Μπακαμπού.

Αν ο Κλοπ καταφέρει να βρει «αντίδοτο» στα παραπάνω, η Λίβερπουλ θα επιστρέψει σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ύστερα από εννέα χρόνια και τον χαμένο τελικό με την Μίλαν στην Αθήνα. Ειδάλλως, έναν ακόμα ισπανικός «εμφύλιος» τελικός θα είναι προ των πυλών.