Λέει ο μύθος πως έμεινε «λειψός» στο ύψος (μόλις 1,67) γιατί πιτσιρικάς υπέφερε από άσθμα. Ε και; Μικρός στο μάτι, μεγάλος στο γήπεδο ο Ρομάριο ντε Σόουζα Φαρία, ο οποίος στις 14 Απριλίου του 2008 αποφάσισε, στα 42 του χρόνια, να κρεμάσει οριστικά τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Πίσω του άφησε πάνω από χίλια γκολ (σύμφωνα, τουλάχιστον, με τους δικούς του υπολογισμούς), εκατοντάδες κόντρες, αλλά και δεκάδες απολαυστικές ιστορίες. Προς τιμήν του «11», τον αγαπημένο αριθμό της φανέλας του και αυτόν που φορούσε όταν κατέκτησε το Μουντιάλ με την Βραζιλία, επιλέξαμε μια ενδεκάδα αυτών.

"Δον Ρομάριο, ο άνθρωπος του λεξικού"

Αποτελεί παράδοση στην Βραζιλία, οι γονείς να δίνουν στα παιδιά τους ονόματα που παραπέμπουν σε παλιούς ποδοσφαιριστές, καλλιτέχνες ή διασημότητες της τηλεόρασης. Ο Εντεβαΐρ ντε Σόουζα Φαρία και η Μανουέλ Λαντισλάου Φαρία επέλεξαν αυτή την οδό, όταν αποφάσισαν να βαφτίσουν το πρωτότοκο παιδί τους, το οποίο ήρθε στον κόσμο στις 29 Ιανουαρίου του 1966, με την ζέστη να κυριαρχεί εκείνες τις ημέρες στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Στην τηλεόραση, έχει την τιμητική της η εκπομπή «Δον Ρομάριο, ο άνθρωπος του λεξικού», όπου ένας μορφωμένος κύριος διαβάζει λέξεις από ένα λεξικό και εξηγεί την σημασία αυτών που δεν είναι γνωστές στο ευρύ κοινό. Τα εκατομμύρια των αμόρφωτων Βραζιλιάνων που δυστυχώς υπάρχουν μέχρι και σήμερα, μαγεύονται από την συγκεκριμένη εκπομπή και το νεαρό ζευγάρι, τιμώντας τον «Δον Ρομάριο», δίνουν το όνομά του στο πρώτο από τα τρία παιδιά που μεγάλωσαν σε μια «φαβέλα» του Ζακαρεζίνιο.

Από τα καρπούζια στην οικοδομή

Το ποδόσφαιρο, στο οποίο τον μύησε από πολύ μικρός ο πατέρας του, αποτέλεσε την διέξοδο για τον χαρισματικό Ρομάριο. Παθιασμένος με τα αυτοκίνητα, άργησε να μαζέψει χρήματα για να αγοράσει δικό του, αλλά ερωτεύτηκε ένα παλιό «AlfaRomeo» του Πάουλο Φερέιρα, προέδρου της Ολάρια, στην οποία έπαιζε όταν ήταν μόλις 14 ετών.

Ο κύριος Φερέιρα του το έδινε για να κάνει τις βόλτες του, αλλά ο Ρομάριο έπρεπε να πληρώνει την βενζίνη όποτε το κινούσε. Επειδή, βεβαίως, λεφτά δεν υπήρχαν, σκαρφίζονταν διάφορες δουλειές και θελήματα για να τα βγάζει πέρα. Ένα από αυτά ήταν να κουβαλάει καρπούζια! Ο ένας ανέβαινε στο φορτηγό, πετούσε το καρπούζι στον Ρομάριο και αυτός το έδινε στον Λουίζ Κλάουντιο, έναν παιδικό φίλο που διατηρεί μέχρι και σήμερα, ώστε να το τοποθετεί στο αυτοκίνητο.

Αυτή η διαδικασία, βεβαίως, δεν είχε πάντα επιτυχία, αφού ενίοτε το καρπούζι γλιστρούσε από τα χέρια ενός εκ των «φρουτεμπόρων» και γέμιζε με χυμούς και κουκούτσια το αυτοκίνητο, υποχρεώνοντάς τους να περνούν όλο το απόγευμα καθαρίζοντάς το.

Ο Ρομάριο δεν ήταν ποτέ λάτρης της δουλειάς, εντός και εκτός γηπέδου, αλλά όταν ενσωματώθηκε στην Βάσκο ντα Γκάμα, έφτασε να δουλέψει σε οικοδομές του θείου του, ώστε να έχει λεφτά για να περνάει και να μην επιβαρύνει τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Η κούραση του, όμως, ήταν εμφανής όταν πήγαινε να προπονηθεί στην Βάσκο και οι υπεύθυνοι της ομάδας του Ρίο ντε Τζανέιρο φρόντισαν να του βγάλουν έναν μισθό, ώστε να αφοσιωθεί σε αυτό που πραγματικά λάτρευε, αυτό για το οποίο ήταν γεννημένος: Να παίζει μπάλα και να σκοράρει.

Η προφητεία του Κρόιφ

Με την Βάσκο αρχίζει να φορτώνει με γκολ τα αντίπαλα δίκτυα, αλλά κάνει το μεγάλο «μπαμ» στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στην Σεούλ, όπου πάντως μένει με την όρεξη, αφού η Εθνική Βραζιλίας κατακτάει το αργυρό μετάλλιο, χάνοντας στον τελικό με 2-1 από την Σοβιετική Ένωση και «χρυσό» σκόρερ τον Γιούρι Σάβιτσεφ, μετέπειτα παίκτη του Ολυμπιακού!

Ο Τζουάν Γκασπάρ, αντιπρόεδρος της Μπαρτσελόνα, μαγεύεται από τον κοντό «δαίμονα» και γυρίζει στην Βαρκελώνη αποφασισμένος να τον ντύσει στα «μπλαουγκράνα». Ο Γιόχαν Κρόιφ, όμως, προτιμά τον Αλοΐσιο, έναν Βραζιλιάνο αμυντικό της Πόρτο, περιορισμένων δυνατοτήτων, με αποτέλεσμα ο Ρομάριο να έρθει στην Ευρώπη για λογαριασμό της Αϊντχόφεν.

Ο «ιπτάμενος Ολλανδός», βεβαίως, ήξερε πολύ καλά τι έκανε. Όταν έγινε γνωστή η μεταγραφή του Ρομάριο στηνPSV, βρίσκονταν στα στούντιο της κρατικής τηλεόρασης για μια συνέντευξη, μαζί με τον βοηθό του, Τόνι Μπρουίνς Σλοτ. «Καλύτερα έτσι. Θα τον «ψήσουν» στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και θα μας έρθει έτοιμος» είπε εκείνη την στιγμή. Ήταν καλοκαίρι του 1988 και, πέντε χρόνια αργότερα, ο Ρομάριο θα φορούσε την φανέλα της Μπάρτσα…

Δεν ανέπνεε από την μύτη!

Η ζωή στο Αϊντχόφεν, μαζί με την σύντροφό του Μόνικα, την οποία είχε γνωρίσει όταν εκείνος ήταν 18 και εκείνη 13, δεν ήταν εύκολη. Βροχή, χιόνι και ο Ρομάριο δεν μπορεί να προπονηθεί, νιώθει να πνίγεται και έχει ενοχλήσεις στο στήθος. Ο προπονητής του Γκούους Χίντινκ τον στέλνει στον γιατρό και αυτός διαπιστώνεται έκπληκτος πως ο Ρομάριο δεν ξέρει να αναπνέει από την μύτη!

Το κάνει από το στόμα και, λογικά, «καταπίνει» όλο το κρύο. Μαθαίνει να αναπνέει κανονικά και, παρ’ ότι αρχικά ζορίζεται να προσαρμοστεί στις συνθήκες ψύχους της Ολλανδίας, σύντομα αρχίσει να «ζεσταίνεται» με τα γκολ και την αποθέωση του κόσμου που αυτά φέρνουν.

Η ζωή κυλάει ιδανικά, γίνεται μπαμπάς και παντρεύεται την Μόνικα. Η τελετή, μάλιστα, έγινε σε ποδοσφαιρικό γήπεδο (!), στην βίλα φίλων του στο Ρίο και ο ιερέας έτυχε να είναι ένας Ολλανδός ονόματι Ζακ Χέτσεν, ο οποίος εργάζονταν σε ιεραποστολή σε προάστιο της βραζιλιάνικης πόλης. Η Ολλανδία είχε μπει για τα καλά στην ζωή του «Ρο»…

Το χατ – τρικ στην ΑΕΚ και η έκρηξη

Λέει ο θρύλος (μόνο αυτός;) πως ο Ντούσαν Μπάγεβιτς ετοίμαζε συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή για να παίξει μαν – του – μαν τον Ρομάριο, στην ρεβάνς του 1-0 της ΑΕΚ επί της Αϊντχόφεν, στον δεύτερο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της σεζόν 1992-93.

Ο εν λόγω παίκτης (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε) επικαλέστηκε τραυματισμό και τον δύσκολο, σχεδόν αδύνατο ρόλο του περιορισμού του Βραζιλιάνου ανέλαβε ο Χρήστος Βασιλόπουλος. Ο Ρομάριο απέκλεισε μόνος του την ΑΕΚ με χατ – τρικ και ο «τραυματίας» δεν έπαιξε για ενάμισι μήνα, ακριβώς λόγω του «τραυματισμού».

Μετά το ματς, παρά την πρόκριση, ο Ρομάριο ξεσπάει κατά των συμπαικτών του, Εντουαρντ Λίνσκενς και Ερβιν Κούμαν (αδελφός του Ρόναλντ, με τον οποίο ο Βραζιλιάνος υπήρξε συμπαίκτης στην Μπαρτσελόνα), υποστηρίζοντας ότι δεν τον βοηθούν όσο πρέπει μέσα στο γήπεδο.

Έχει έντονη λογομαχία με τον προπονητή Χανς Βέστερχοφ και, παρ’ ότι ο Ρομάριο σκοράρει ανελλιπώς, η πόρτα εξόδου από το «Φίλιπς Στάντιον» είχε αρχίσει σιγά σιγά να ανοίγει…

Ο κολλητός Χρίστο και τα τριάντα γκολ

Η μεταγραφή του στην Μπαρτσελόνα προκάλεσε αντιδράσεις ακόμα και μέσα στις τάξεις της ομάδας. Ο Χρίστο Στόιτσκοφ, ο οποίος ποτέ δεν μάσησε τα λόγια του, αμφισβητεί ανοιχτά την απόκτηση του Βραζιλιάνου, σε μια εποχή όπου επιτρέπονταν να αγωνίζονται μόνο τρεις ξένοι (δεν υπήρχαν κοινοτικοί ακόμα).

«Είναι βλακεία να αποκτάται τέταρτος ξένος, αλλά αν η διοίκηση το θεωρεί απαραίτητο και ζητούσαν την άποψή μου, θα τους έλεγα να πάρουν τον Πένεφ. Πόσο στοιχίζει ο Ρομάριο; 600 εκατομμύρια (σ.σ. πεσέτες, κάτι σαν 1,2 δισεκατομμύριο από τις παλιές δραχμές); Εγώ βάζω 200 από την τσέπη μου και παίρνουμε τον Λούμπο» έλεγε ο Βούλγαρος επιθετικός, ο οποίος με τον καιρό (πως τα φέρνει η ζωή…) έγινε ο καλύτερος φίλος του Ρομάριο στα αποδυτήρια.

Σε σημείο μάλιστα που, ενώ ο «Ρο» βρίσκονταν στην Βραζιλία και γέννησε η γυναίκα του, ο Χρίστο ανέλαβε ρόλο «πορτιέρη» έξω από το δωμάτιο του νοσοκομείου, ώστε να μην μπει κανείς και να φωτογραφήσει το παιδί, αφού ο Ρομάριο δεν ήθελε με τίποτα να δει φωτογραφία του στις εφημερίδες, πριν το δει από κοντά ο ίδιος.

«Θα βάλω τριάντα γκολ» υποσχέθηκε για την πρώτη του σεζόν στην Μπάρτσα. Και, παρ’ ότι αρέσκονταν να περνάει δεκάδες ώρες στο παραθαλάσσιο Σίτσες και να μην προπονείται πολύ φανατικά, κράτησε την υπόσχεσή του, πετυχαίνοντας το 30ό την τελευταία αγωνιστική, πανηγυρίζοντας την κατάκτηση του πρωταθλήματος στο νήμα, εις βάρος της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Τέσσερις ημέρες αργότερα, θα ακολουθούσε η τεσσάρα από την Μίλαν, στον τελικό του Champions League στην Αθήνα, η οποία αποτέλεσε την αρχή του τέλους για την «Ντριμ Τιμ» του Γιόχαν Κρόιφ…

Η απαγωγή του πατέρα

Στις αρχές Μαΐου του 1994, ο Ρομάριο βιώνει την πιθανότατα μεγαλύτερη οικογενειακή τραγωδία της ζωής του: Μαθαίνει ότι έχει απαχθεί ο πατέρας του, Εντεβαΐρ, στην πόρτα ενός μπαρ που διατηρούσε στο Ρίο, με τους απαγωγείς να ζητούν για λύτρα, από την βραζιλιάνικη ποδοσφαιρική συνομοσπονδία (!), εφτά εκατομμύρια δολάρια (σ.σ. τότε αντιστοιχούσαν σε 1,8 δισεκατομμύρια δραχμές).

Η αγωνία μεγαλώνει κάθε λεπτό που περνάει, αλλά ο Ρομάριο αποφασίζει να μην ταξιδέψει άμεσα στην Βραζιλία. Μένει στην Ισπανία, προπονείται κανονικά (τρόπος του λέγειν, δηλαδή) και, εξαιτίας του, ο Χρίστο Στόιτσκοφ γρονθοκοπεί έναν φωτογράφο της «MundoDeportivo», ο οποίος επιχειρεί να απαθανατίσει τον Βραζιλιάνο.

Ο «κοντούλης» αγωνίζεται κανονικά με την Μπαρτσελόνα σε «Clasico» με την Ρεάλ Μαδρίτης, βοηθώντας την ομάδα του να φτάσει σε μια πολύτιμη νίκη μέσα στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Την επόμενη μέρα, ενώ βρίσκεται στο σπίτι του Στόιτσκοφ, μαθαίνει τα ευχάριστα: Χάρη στην επέμβαση της στρατιωτικής αστυνομίας, ο πατέρας του απελευθερώνεται ύστερα από έξι ημέρες, ανήμερα μάλιστα των γενεθλίων της μητέρας του Ρομάριο.

«Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο» λέει στους δημοσιογράφους, πριν πάρει το αεροπλάνο για το Ρίο. Χρόνια αργότερα, η υπόθεση άνοιξε εκ νέου δικαστικά, ύστερα από μια γυναίκα που συνελήφθη στην επιχείρηση απελευθέρωσης του Εντεβαΐρ και υπήρξαν υποψίες πως η απαγωγή σκηνοθετήθηκε από τον αδελφό του Ρομάριο, τον Ρονάλντο (καμία σχέση με το «φαινόμενο») και τον Γουίλσον Μασάουερ Ζούνιορ, πρώην σωματοφύλακας του ποδοσφαιριστή, με την σύμφωνη γνώμη μάλιστα του πατέρα!

Τίποτα δεν αποδείχθηκε και, τον Μάιο του 2008, Ρομάριο και Ρονάλντο έκλαιγαν αγκαλιασμένοι πάνω από το φέρετρο του Εντεβαΐρ, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 77 ετών από ανακοπή καρδιάς.

"Έκανα σεξ μέσα σε αεροπλάνο"

Η Μόνικα ήταν ο πρώτος μεγάλος έρωτας της ζωής του, αλλά ακολούθησαν πολλοί ακόμα. Και μπορεί όταν ήταν μικρός να έλεγε πως είναι ντροπαλός και μονογαμικός, αλλά η συνέχεια κατέρριψε αυτή την εντύπωση που (λανθασμένα) έδινε.

«Έκανα σεξ μέσα σε αεροπλάνο. Ήταν σε ένα από τα πρώτα μου ταξίδια με την εθνική ομάδα. Δεν θυμάμαι ποτέ ήταν ακριβώς, αλλά θυμάμαι ότι πήραμε το αεροπλάνο στην Ελβετία» αποκάλυψε σε τηλεοπτική εκπομπή, ενώ έχει παραδεχθεί ακόμα πως έχει κάνει σεξ με σύντροφό του στα αποδυτήρια του «Μαρακανά», όταν έπαιζε με την Βάσκο ντα Γκάμα και ύστερα από ματς με την Κορίνθιανς, έχοντας μείνει στο γήπεδο για έλεγχο αντιντόπινγκ.

Στο Μουντιάλ του 1994, όπου στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής, έμπαζε γυναίκες στο ξενοδοχείο της «Σελεσάο» για να «ξεδίνει», έχει αποκαλύψει πως έχει κάνει έρωτα με τρεις διαφορετικές γυναίκες μέσα σε μια ημέρα και τον συνέδεσαν ακόμα και με μια τρανσέξουαλ. «Ποτέ δεν σου υποσχέθηκα ότι θα είμαι πιστός, ξέρεις πως είμαι» είπε κάποτε σε μια από τις δεκάδες συντρόφους του ο πιστός κατά τα άλλα Ρομάριο…

Ζαγκάλο και Ζίκο, στις τουαλέτες!

Ένας τραυματισμός στο δεξί πόδι καθιστά αμφίβολη την παρουσία του στην αποστολή της Εθνικής Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998. Ο ομοσπονδιακός προπονητής Μάριο Ζαγκάλο προτιμά να μην ρισκάρει και τον αφήνει εκτός. Ο Ρομάριο ξεσπάει και κατηγορεί τον Ζίκο, τεχνικό συντονιστή της εθνικής ομάδας, ως υπεύθυνο γι’ αυτόν τον αποκλεισμό.

Δεν μένει εκεί, όμως. Στα τέλη Ιουλίου του 1998, εγκαινιάζει ένα θεματικό μπαρ με όνομα «CafédelGol» στην Μπάρα ντα Τιζούκα του Ρίο και στις πόρτες της τουαλέτας, απεικονίζεται ο Ζίκο να σπεύδει με χαρτί υγείας προς την πλευρά του Ζαγκάλο, ο οποίος κάνει την ανάγκη του καθισμένος στον καμπινέ!

«Πρόκειται απλώς για πλάκα. Ελπίζω να μην ενοχληθούν» έλεγε ο αθεόφοβος, αλλά τρία χρόνια αργότερα, δικαστήριο τον υποχρέωσε να αποζημιώσει αμφότερους, με ένα συνολικό ποσό ύψους 800 χιλιάδων ευρώ, αφού έκρινε ότι έπληξε την δημόσια εικόνα τους.

«Ο Ζίκο έχασε τρία Μουντιάλ ως παίκτης και ένα ως προπονητής. Είναι γεννημένος λούζερ» έλεγε για τον πρώην προπονητή του Ολυμπιακού ο Ρομάριο, με τον Ζίκο να απαντά: « Ο Ρομάριο νομίζει ότι είναι Ο άνδρας. Τι να περιμένεις από κάποιον που θεωρεί πως είναι ο Θεός;». Χρόνια αργότερα, πάντως, οι δύο τους τα βρήκαν και μάλιστα ο Ρομάριο άρχιζε να δίνει το παρών στα φιλανθρωπικά παιχνίδια που διοργανώνει ο «λευκός Πελέ».

"Ο βασιλιάς, ο πρίγκιπας και ο γελωτοποιός"

Η σχέση του με τον Εντμούντο, με τον οποίο υπήρξαν συμπαίκτες σε Βάσκο ντα Γκάμα, Φλαμένγκο και Φλουμινένσε, ήταν πάντα έντονη. Μια σχέση αγάπης και μίσους. Μέσα στο γήπεδο συνεργάζονταν ιδανικά, ενώ έξω από αυτό τους συνέδεε η αδυναμία τους για την μουσική ραπ.

Στην Βάσκο τσακώθηκαν για το περιβραχιόνιο του αρχηγού, ενώ το (προσωρινό) «διαζύγιο» ήρθε εξαιτίας ενός πέναλτι κόντρα στην Μπανγκού, για το τοπικό πρωτάθλημα «Καριόκα» του Ρίο. Ο Εντμούντο θέλησε να το εκτελέσει, ο Ρομάριο δεν τον άφησε, σούταρε και έστειλε την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι.

Μετά το ματς, ο Εντμούντο δήλωσε πως ο πρόεδρος της Βάσκο, Εουρίκο Μιράντα, είναι ο βασιλιάς και ο Ρομάριο ο πρίγκιπας. Στο ματς με την Ολάρια, όπου πέτυχε ένα γκολ και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, ο Ρομάριο έσπευσε να απαντήσει: «Όλη η βασιλική αυλή είναι ευτυχισμένη. Ο βασιλιάς, ο πρίγκιπας και ο γελωτοποιός».

Όπως και με τον Ζίκο, οι δύο τους τα βρήκαν και πλέον η σχέση τους είναι αρμονική. Όταν, μάλιστα, το «ζώο» μπήκε φυλακή, ο Ρομάριο του συμπαραστάθηκε με μηνύματα μέσωTwitter. Κάτι είναι και αυτό…

"Ο σιωπηλός Πελέ είναι ποιητής"

Μεγάλη κουβέντα έχει γίνει για το αν ξεπέρασε τα χίλια γκολ στην καριέρα του. Πρόσφατη έρευνα το περιοδικού «ElGrafico» υποστηρίζει πως «έμεινε» στα 768, ενώ τα 1.284 γκολ του Πελέ, στην πραγματικότητα, ήταν 757!

Όπως και να’ χει, ο ίδιος καμαρώνει και υποστηρίζει ότι στις 20 Μαΐου του 2007 έφτασε αυτή την ιστορική επίδοση, σε αγώνα της Βάσκο κόντρα στην Σπορτ, αφιερώνοντας το χιλιοστό γκολ σε όλο τον κόσμο και ευχαριστώντας τον Θεό που τον αξίωσε να ζήσει κάτι τέτοιο.

Και αν ο Πελέ αμφισβητεί τους αριθμούς του Ρομάριο, ο τελευταίος αμφισβητεί το «μαύρο διαμάντι» για την συμπεριφορά και τις δηλώσεις του εκτός γηπέδου. «Ο σιωπηλός Πελέ είναι ποιητής» έχει πει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως «ίσως πρόκειται για έναν από τους ανθρώπους που περισσότερα σκ…ά ρίχνει στο ποδόσφαιρο της χώρας μας. Το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει είναι να κρατήσει κλειστό το στόμα του».