Μέχρι και στηνUEFAέμειναν άναυδοι με το εύρος της νίκης του: Λιονέλ Μέσι 49 ψήφοι, Λουίς Σουάρες 3, Κριστιάνο Ρονάλντο 2! Η κριτική επιτροπή τηςESM (European Sports Media)έδωσε με «δικτατορικό» ποσοστό τη νίκη στον Αργεντινό. Και, αν θέλετε την άποψή μου (αν δεν την θέλατε, δεν θα μπαίνατε και να διαβάσετε το κείμενο), πολύ καλά έκανε (κάναμε)!

Με μια πρόχειρη προσέγγιση, βρήκα 16 λόγους για να εξηγήσω γιατί επέλεξα, ως μέλος της κριτικής επιτροπής και εκπροσωπώντας την Ελλάδα ως συντάκτης της εφημερίδας «Goal News», τον Μέσι ως τον κορυφαίο στην Ευρώπη της περυσινής σεζόν. Έχουμε και λέμε.

Ψήφισα τον Μέσι

- Γιατί ήταν το απόλυτο σημείο αναφοράς μιας Μπαρτσελόνα που έγινε η πρώτη ομάδα στην ιστορία που κατακτά δεύτερο τρεμπλ (Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Τσάμπιονς Λιγκ) και μάλιστα μέσα σε έξι χρόνια

- Γιατί κάθε χρόνο δείχνει να βελτιώνεται και να εξελίσσεται, έστω και αν αυτό φαντάζει οξύμωρο για έναν τόσο χαρισματικό ποδοσφαιριστή. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την στιγμή που έλεγαν ότι το δεξί πόδι το είχε για να ανεβαίνει στο λεωφορείο (στην Ισπανία δεν έχουν τρόλεϊ) και πλέον ο Αργεντινός έχει κόψει «ταρίφα» 20-25 γκολ με το δεξί

- Γιατί οι επιδόσεις του στο σκοράρισμα, κάθε σεζόν, παραπέμπουν σε εξωγήινο (αυτό ισχύει και με τον Κριστιάνο, για να μην είμαστε άδικοι), τις οποίες θα εκτιμήσουμε - αναγνωρίσουμε την αποφράδα ημέρα που θα κρεμάσει τα παπούτσια του.

- Γιατί δεν αρκείται στο να πετυχαίνει πολλά γκολ, αφού «ταΐζει» συνεχώς τους συμπαίκτες του και τους κάνει καλύτερους, όπως αναμφίβολα συνέβη πέρυσι με τον Νεϊμάρ, φουλ βελτιωμένος σε σχέση με την πρώτη του σεζόν στην Ευρώπη (τόσο σε αριθμούς, όσο και σε επιρροή), Συγνώμη, αλλά αυτό ο (πολύ εγωιστής μέσα το γήπεδο) Κριστιάνο ΔΕΝ το κάνει.

- Γιατί δεν περιορίζεται στα γκολ και την ασίστ, αφού μας προσφέρει, κάθε σεζόν, 2-3 στιγμές που αξίζει να πάρουν μια περίοπτη θέση στο μπαούλο των ποδοσφαιρικών μας αναμνήσεων. Από πέρυσι, κρατάμε αναμφίβολα τη ντρίμπλα στον ταλαίπωρο Ζερόμ Μπόατενγκ και, βεβαίως, το απίθανο γκολ με την Αθλέτικ Μπιλμπάο στο Κύπελλο Ισπανίας.

- Γιατί πλέον δεν έχει να ζηλέψει από τον Κριστιάνο Ρονάλντο ούτε τις «φέτες» στους κοιλιακούς, αφού άφησε στην άκρη τις μιλανέζες της μαμάς Σέλια (κρεατική σπεσιαλιτέ) και τις πίτσες, έχασε πέντε κιλά και έβαλε και άλλο όγκο στο σώμα του. Είχε φτιάξει την διατροφή του επί Πεπ Γκουαρδιόλα στην Μπάρτσα, αφέθηκε για λίγο και πλέον επανήλθε, χάρη και στην βοήθεια Ιταλού διατροφολόγου που του πρότεινε ο Σέρχιο Αγουέρο.

- Γιατί μόνο εκείνος, σε εμένα τουλάχιστον, καταφέρνει ακόμα να βγάζει ένα «ωωωωωω» με μια έμπνευσή του, όπως έκανε πέρυσι με την ντρίμπλα στον Τζέιμς Μίλνερ της Μάντσεστερ Σίτι (τότε), η οποία προκάλεσε μια τέτοια αντίδραση στον Πεπ Γκουαρδιόλα. Ο προπονητής της Μπάγερν Μονάχου βρίσκονταν στις εξέδρες του «Καμπ Νόου» για να δει δύο πιθανές αντιπάλους της ομάδας του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όταν έκανε κάτι παρεμφερές με τον Μπόατενγκ, βεβαίως, δεν μπορούσε (και να ήθελε) να αντιδράσει έτσι ο Πεπ.

- Γιατί ανήκει στην ξεχωριστή ελίτ των ποδοσφαιριστών για τους οποίους λες πως «αξίζει να πληρώσω εισιτήριο για να τον δω από κοντά». Πιστέψτε με, αυτό το είδος σπανίζει όλο και πιο πολύ, στην εποχή όπου κυριαρχούν οι τρεχαλαντζήδες και όχι οι μπαλαδόροι.

- Γιατί κάνει πολύ πιο εύκολη την δουλειά μας, αφού πριν καν αρχίσει να μιλάει, ξέρουμε ακριβώς τι θα πει. Κάναμε το «πείραμα» κατά την διάρκεια της συνέντευξης Τύπου μετά τη νίκη του, προβλέποντας τις δηλώσεις του και είχαμε ποσοστό επιτυχίας της τάξης του 75%. Ποια απάντηση δεν πετύχαμε; Το χιουμοριστικό «ναι, δουλεύω και τα πέναλτι» για την ερώτηση - πειραχτήρι, με αφορμή τα αρκετά χαμένα πέναλτι εσχάτως.

- Γιατί επιτέλους αποφάσισε να εμφανιστεί σε γκαλά με ένα απλό (πανάκριβο πάντα) κοστούμι, αφήνοντας στην άκρη τα εκκεντρικάDolce & Gabbanaάλλων εκδηλώσεων. Μα, με πουά, βρε Λέο;

- Γιατί υπήρξε ένα απλό παιδί μεσοαστής οικογένειας και εξακολουθεί να βγάζει αυτή την αύρα, δίνοντας το παρών στο γκαλά χωρίς κουστοδία, σε αντίθεση με τον Κριστιάνο, ο οποίος είχε μαζί του δύο - τρεις φίλους και, ως συνήθως, τον σούπερ μάνατζέρ του, Ζορζ Μέντες.

- Γιατί, παρά τη νίκη του και την (δεδομένη κατ' εμέ) κατάκτηση της «Χρυσής Μπάλας» τον Ιανουάριο, δεν θα σταματήσει εδώ. Θέλει να διαλύσει όλα τα πιθανά και απίθανα ρεκόρ και μεγάλος του στόχος φέτος είναι να οδηγήσει την Μπαρτσελόνα στο να γίνει η πρώτη ομάδα, από την εποχή της μεγάλης Μίλαν των τριών Ολλανδών στα τέλη της δεκαετίας του '80, που θα κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ για δεύτερη διαδοχική σεζόν. Αμφιβάλετε ότι μπορεί να τα καταφέρει;

- Γιατί δεν σας κρύβουμε ότι γουστάρουμε πολύ τις γκριμάτσες του Κριστιάνο όταν χάνει. Αυτή την φορά ήξερε ότι δεν είχε καμία πιθανότητα, αλλά και πάλι του ξέφυγε μια - δύο «μουτσούνες». Αυτό που δεν περίμενε σίγουρα ήταν η συντριπτική του ήττα, με μια από τις δύο ψήφους να έρχεται από την χώρα του, προφανώς για να γλιτώσει ο Πορτογάλος συνάδελφος το κράξιμο που επέλεξε (και αυτός) τον Μέσι!

- Γιατί αποτελεί ανόητο ντιμπέιτ το «Μαραντόνα ή Μέσι», επειδή ο Λέο δεν έχει κατακτήσει Μουντιάλ. Ε και; Μήπως ο «Ντιεγκίτο» πήρε ποτέ Κύπελλο Πρωταθλητριών ή τους τίτλους που έχει σε συλλογικό επίπεδο ο μοναδικός που δικαιούται να αποκαλείται «διάδοχός» του; Απλά απολαύσαμε τον Μαραντόνα και τώρα απολαμβάνουμε τον Μέσι.

- Γιατί, σε τελική ανάλυση, είμαστε Μπαρτσελόνα (δεν το έχουμε κρύψει) και χάρη στον συγκεκριμένο κύριο, αποτινάξαμε την στάμπα των λούζερ που μας συνόδευε μια ζωή. Οπως θα έλεγε και ο Κριστιάνο στην γλώσσα του,obrigado Leo (σε ευχαριστώ Λέο)!