Ο καλλιτέχνης Αντρέα Πίρλο γιορτάζει και μαζί του το ποδόσφαιρο

1. (Α)ΝΤΡΕΑ / ΑΝΤΙΟ

Όχι, μην ανησυχείτε. Παρ'ότι γιορτάζει τα 36α γενέθλιά του, δεν σκέφτεται ακόμα να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια που φοράει στα μαγικά του πόδια. «Έχουμε Πίρλο για καιρό. Έχω μέσα μου περισσότερο ενθουσιασμό απ' όταν ήμουν 15 ετών» εξηγεί ο Αντρέα, προσθέτοντας πως «είμαι πολύ ευτυχισμένος πηγαίνοντας για προπόνηση, σαν ήταν η πρώτη μέρα. Όταν θα σηκωθώ μια ημέρα και αυτό δεν θα συμβαίνει, τότε θα σταματήσω. Αλλά εκείνη η στιγμή είναι ακόμα πολύ μακριά».

Και όμως, πριν από δέκα χρόνια «εκείνη η στιγμή» έκανε, ευτυχώς για λίγο, την εμφάνισή της. Η ήττα της Μίλαν στον απίστευτο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στην Λίβερπουλ, μετέτρεψε σε ψυχολογικό ράκος τον Πίρλο.

«Δεν ένιωθα πια ποδοσφαιριστής και αυτό ήταν καταστροφικό. Αλλά δεν ένιωθα καν άντρας και αυτό ήταν ακόμα χειρότερο» αποκαλύπτει στην αυτοβιογραφία του, με τον ταιριαστό τίτλο «Σκέφτομαι, άρα παίζω». Τότε, μόλις στα 26 του, σκέφτηκε ακόμα και να παρατήσει την μπάλα, αφού «υποφέραμε από αϋπνίες, από κατάθλιψη, ήμασταν άρρωστοι: Είχαμε ονομάσει αυτά τα συμπτώματα ως το σύνδρομο της Κωνσταντινούπολης».

Αφού έδωσε έναν τελευταίο αγώνα πρωταθλήματος με την Ουντινέζε («τον αγώνα της ντροπής» τον χαρακτηρίζει στο βιβλίο), οι διακοπές τον βοήθησαν να καθαρίσει το μυαλό και την ψυχή του. Και, ευτυχώς, αποφάσισε να συνεχίσει να μας μαγεύει, με το «21» στην πλάτη, αριθμό που φοράει προς τιμήν της ημέρας που έκανε ντεμπούτο με την Μπρέσια, αλλά και της ημέρας που γεννήθηκε ο πατέρας του, Λουίτζι. Ο άνθρωπος που, με την πολύτιμη «σύμπραξη» της μαμάς Λίβια, έφεραν στον κόσμο έναν χαρισματικό ποδοσφαιριστή και ξεχωριστό άνθρωπο.

2.Α(Ν)ΤΡΕΑ/ΝΕΑΘΕΣΗ

Ο Λουίτζι τον έφερε στην ζωή και ο Κάρλο Αντσελότι του την άλλαξε ριζικά. «Είχα την απίστευτη τύχη να βρω στην Μίλαν τον Αντσελότι. Αποτέλεσε ένα πριν και ένα μετά στην πορεία μου. Έπαψα να παίζω ως μεσοεπιθετικός για να το κάνω ως οργανωτής και εκεί άρχισε η πραγματική μου καριέρα» έχει δηλώσει επανειλημμένως, σε συνεντεύξείς του, ο «αρχιτέκτονας», ένα από τα πολλά παρατσούκλια που ακολουθούν τον Πίρλο.

Γιατί, για όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν, ο Αντρέα δεν ήταν πάντα ένα «εξάρι» με προωθήσεις «οκταριού», αλλά επί της ουσίας ένα «δεκάρι», τόσο στην Μπρέσια, όσο και στην Ίντερ, αλλά και στην Ρετζίνα, όπου έπαιξε δανεικός για έναν χρόνο από τους «νερατζούρι».

Στα 22 του, μετακόμισε στην μεγάλη αντίπαλο της Ίντερ και εκεί είδε το (ποδοσφαιρικό) φως το αληθινό! «Ο Αντσελότι είναι ο ποδοσφαιρικός μου πατέρας. Εκείνος με έκανε να φτάσω στην κορυφή αυτού του αθλήματος. Είναι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω συναντήσει στο ποδόσφαιρο και, συν τοις άλλοις, είναι ένας φανταστικός προπονητής» λέει για τον «Καρλέτο» ο Πίρλο, ο οποίος έκανε καλοκαιρινή προετοιμασία με την Μπρέσια σε ηλικία 15 ετών (!), έπαιξε για πρώτη φορά σε επαγγελματικό επίπεδο όντας 16 (και δύο ημερών), αλλά «ενηλικιώθηκε» επί της ουσίας έξι χρόνια αργότερα.

Και χάρη σε έναν προπονητή που υπήρξε σπουδαίος χαφ στα νιάτα του. «Αυτή η ιδιότητα του επέτρεπε να μου δίνει πάντα καλές συμβουλές για το πώς να τοποθετούμαι ώστε να επανακτώ γρηγορότερα την μπάλα και πώς να προλαβαίνω τον αντίπαλο» καταλήγει στην αναφορά - ύμνο στον ποδοσφαιρικό του μέντορα.

3. ΑΝ(Τ)ΡΕΑ / ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΧΙΟΥΜΟΡ

Μην σας εξαπατά το σοβαρό του παρουσιαστικό. Είναι μεγάλος πλακατζής και φροντίζει να το δείχνει και στους συμπαίκτες του, αφήνοντας πολλές φορές στην άκρη αυτή την σοβαροφάνεια. Η παραπάνω φωτογραφία επιβεβαιώνει του λόγου τ' αληθές, αφού δεν δίστασε, με αφορμή την γιορτή του «Χάλογουϊν», να φορέσει μια μάσκα τέρατος και να κάνει δηλώσεις στο επίσημο κανάλι της Γιουβέντους. Τις πιο «τροματικές» πλάκες, όμως, της έχει ζήσει στο πετσί του ο άλλοτε συμπαίκτης του στην Μίλαν και πρώην προπονητής του ΟΦΗ, Τζενάρο Γκατούζο.

Ο Πίρλο του έκανε πλάκα για την καταγωγή του, ο «Ρίνο» του απαντούσε με σφαλιάρες και ο Αντρέα χόντρυνε ακόμα περισσότερο το καλαμπούρι. Του έκλεβε το κινητό και έστελνε δεκάδες μηνύματα στον αθλητικό διευθυντή της Μίλαν, Αριέντο Μπράιντα. «Αγαπήτε Αριέντο, αν μου δώσεις αυτό που θέλω, σου δίνω την αδελφή μου» έγραφε σε ένα από τα μηνύματα, την εποχή που ο Γκατούζο συζητούσε με την Μίλαν για την ανανέωση του συμβολαίου του!

Η πλάκα, λοιπόν, είναι στην ημερήσια διάταξη για τον Αντρέα, ο οποίος όμως δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, σε ότι έχει να κάνει με την συμπεριφορά των φιλάθλων απέναντι στους ποδοσφαιριστές. «Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν σε έναν παντοδύναμο οπαδό και δεν συμφωνώ με όσους θεωρούν ότι το να πληρώνεις ένα εισιτήριο σου δίνει το δικαίωμα να ξεπεράσεις τις απλές ύβρεις. Αν με αποδοκιμάσουν, έχω το δικαίωμα να απαντήσω. Αν με προσβάλουν, δεν αποκλείω να αντιδράσω» ξεκαθαρίζει ο κατά τα άλλα πλακατζής Πίρλο.

4.ΑΝΤ(Ρ)ΕΑ/ΡΕΑΛΜΑΔΡΙΤΗΣ

Πρόσφατα πανηγύρισε την πρόκριση στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ εις βάρος μιας ομάδας, της οποίας θα μπορούσε να αποτελεί εκλεκτό μέλος εδώ και εννέα χρόνια, όπως αποκαλύπτει στην αυτοβιογραφία του.

«Το καλοκαίρι του 2006, μόλις είχαμε κατακτήσει το Μουντιάλ και εγώ απολάμβανα την ζωή. Βγαίνω από το σπίτι μου με ποδήλατο και γυρνώ στους ήσυχους και μικρούς δρόμους του Φόρτε ντέι Μάρμι (σ.σ. παραθαλάσσια πόλη της Τοσκάνης, όπου διατηρεί εξωχικό). Όταν περνάω από το λιμάνι, ο κόσμος με σταματάει και μου δίνει φιλικά χτυπήματα στην πλάτη. Πρέπει να σκεφτόντουσαν ότι η νίκη επί της Γαλλίας στον τελικό μου είχαν κάψει τον εγκέφαλο, αλλά υπήρχε κάτι που δεν ήξεραν. Έχαναν ένα ζωτικό κομμάτι στην ιστορία για να ξέρουν πως είναι τα πράγματα. Εγώ ανήκα στην Ρεάλ Μαδρίτης, όχι στην Μίλαν. Εγώ ήμουν παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης στο μυαλό μου, στην καρδιά μου και στην ψυχή μου. Είχα ένα πενταετές συμβόλαιο να με περιμένει εκεί και ετήσιες αποδοχές από άλλον κόσμο» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Το σκάνδαλο «Calciopoli» είχε βάλει την Μίλαν με την πλάτη στον τοίχο, ο Πίρλο είχε ξεκάθαρο στο μυαλό του ότι δεν επρόκειτο ποτέ να παίξει στηνSerieB(αν υποβιβάζονταν οι «ροσονέρι») και μια σύντομη τηλεφωνική επικοινωνία με τον τότε προπονητή της «βασίλισσας», Φάμπιο Καπέλο, τον έπεισε να πει το «ναι» στην Ρεάλ. Τι άλλαξε τα πάντα; Ένα γεύμα με τον Αντριάνο Γκαλιάνι στο Μιλανέλο, όπου ο εκτελεστικός διευθυντής της Μίλαν του πρόσφερε ένα νέο πενταετές συμβόλαιο, στο οποίο δεν αναγράφονταν οι ετήσιες αποδοχές, αφού θα τις συμπλήρωνε ο ίδιος ο Πίρλο!

Ο Αντρέα, εξαιτίας και της πίεσης από τον μάνατζέρ του, Τούλιο Τίντσι, αποφασίζει (αρχικά με βαριά καρδιά) να κλείσει την πόρτα της Ρεάλ και να «δέσει» το μέλλον του με την Μίλαν. Λίγους μήνες αργότερα, κατακτούσε στην Αθήνα το δεύτερο Τσάμπιονς Λιγκ της καριέρας του, οπότε μάλλον έκανε την σωστή επιλογή.

Η παραμονή στην Μίλαν ήταν, εν τέλει, η απόφαση στην οποία πάντα κατέληγε, μετά από φλερτ με ομάδα του εξωτερικού. Γιατί η Ρεάλ δεν ήταν η μοναδική που τον προσέγγισε σοβαρά, στην δεκαετία που έπαιζε στους «ροσονέρι». Το καλοκαίρι του 2009, ο Κάρλο Αντσελότι τον προσκαλεί να τον ακολουθήσει στην Τσέλσι, ο Πίρλο βρίσκεται στο Λονδίνο και οι «μπλε» του προσφέρουν τετραετές συμβόλαιο, με ετήσιες αποδοχές ύψους πέντε εκατομμυρίων ευρώ. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, όμως, επικοινωνεί μαζί του τηλεφωνικά, του ανακοινώνει ότι απέκτησε τον Κλάας Γιαν Χούντελααρ και του τονίζει πως, μετά την αποχώρηση του Κακά, δεν μπορεί να φύγει και αυτός, αφού αποτελεί παίκτη - σύμβολο για την Μίλαν. Και τον πείθει να μείνει.

Έναν χρόνο αργότερα, στην Βαρκελώνη και μετά από φιλικό Μπαρτσελόνα - Μίλαν, ο Πεπ Γκουαρδιόλα κλείνεται μαζί του στο γραφείο του στο «Καμπ Νόου» για να συζητήσουν. «Ψάχνουμε έναν μέσο που θα εναλλάσσεται με Τσάβι, Ινιέστα και Μπουσκέτς και αυτός ο μέσος είσαι εσύ. Έχεις όλα τα χαρακτηριστικά για να παίξεις στην Μπαρτσελόνα και ένα πολύ ιδιαίτερο: Είσαι παίκτης παγκόσμιας κλάσης» του είπε ο Καταλανός τεχνικός και ο Πίρλο, θαυμαστής του τρόπου παιχνιδιού της Μπάρτσα, πείθεται να φορέσει τα «μπλαουγκράνα». Ο πρόεδρος της Μίλαν, και πάλι, όρθωσε «τείχος» και απέτρεψε την αποχώρησή του.

5. ΑΝΤΡ(Ε)Α / ΕΡΓΕΝΗΣ ΞΑΝΑ

Δεν του άρεσε ποτέ να απασχολεί τα κουτσομπολίστικα περιοδικά. Το έκανε, όμως, με τον πρόσφατο χωρισμό του από την Ντέμπορα Ροβέρσι, σύζυγό του από το 2001 έως το 2014. Το διαζύγιο στοιχίζει τον μήνα 55 χιλιάδες ευρώ (!) ως διατροφή για την συντήρηση των δύο παιδιών του ζευγαριού, τον 12χρονο Νικολό και την Άντζελα, εννέα ετών.

Έγινε θέμα στα περιοδικά, όμως, και λόγω του δεσμού του με την νεότερή του Βαλεντίνα Μπαλντίνι, την οποία γνώρισε στο κλαμπ όπου παίζει γκολφ. Στο παρελθόν, η Βαλεντίνα υπήρξε αρραβωνιαστικιά του Ρικάρντο Γκράντε Στίβενς, γιο του δικηγόρου Φράντσο, ιστορικού νομικού συμβούλου της οικογένειας Ανιέλι, ιδιοκτήτριας της Γιουβέντους. Ταgossipήθελαν την Βαλεντίνα να έχει δεσμό με τον Τζανλούιτζι Μπουφόν, αλλά εν τέλει ο «τυχερός» ήταν άλλος παίκτης της «Βέκια Σινιόρα», πολύ καλός φίλος του Τζίτζι.

6. ΑΝΤΡΕ(Α) / ΑΛΕΓΚΡΙ

Ρεάλ Μαδρίτης, Τσέλσι και Μπαρτσελόνα εισέπραξαν «όχι» από την Μίλαν, η οποία το καλοκαίρι του 2011 έχασε τζάμπα τον Αντρέα Πίρλο, αφού έληξε το συμβόλαιό του. Χαρακτηρίζει την απόφασή του να πάει στην Γιουβέντους ως «την καλύτερη της ζωής μου», ενώ αρχικά έρχινε μεγάλο μέρος της ευθύνης για την αποχώρησή του στον τότε προπονητή του, Μασιμιλιάνο Αλέγκρι.

«Όταν μιλήσαμε για το συμβόλαιό μου, μου πρότειναν μονοετής ανανέωση. Εγώ ζήτησα τριετές, γιατί ήμουν νεότερος από άλλους παίκτες που τελείωνε το συμβόλαιό τους. Αλλά ο πραγματικός λόγος της αποχώρησής μου ήταν άλλος: Ο Αλέγκρι ήθελε να βάλει μπροστά από την άμυνα Αμπροζίνι ή Φαν Μπόμελ και εγώ θα έπρεπε να αλλάξω ρόλο. Και τότε είπα «όχι, ευχαριστώ» και επέλεξα την Γιούβε» έλεγε σε μια παλαιότερη συνέντευξή του, αλλά στη συνέχεια επέλεξε την μέθοδο της κωλοτούμπας, ειδικά από την στιγμή που αντάμωσε ξανά με τον Αλέγκρι, όταν αυτός διαδέχθηκε τον Αντόνιο Κόντε στην Γιούβε.

«Όχι, είναι ψέματα ότι ο Αλέγκρι ευθύνεται για την αποχώρησή μου από την Μίλαν. Ούτε ο Αλέγκρι, ούτε κανένας άλλος άνθρωπος της Μίλαν δεν ευθύνονται που έφυγα. Ήταν δική μου επιλογή. Χρειαζόμουν να φύγω για να αποδείξω στον εαυτό μου, αλλά και στον φίλαθλο κόσμο ότι ακόμα μπορούσα να παίξω ποδόσφαιρο» είπε πρόσφατα. Εσείς τι λέτε, το απέδειξε;

7. (Π)ΙΡΛΟ / ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ

Στην ξύλινη, τετριμμένη ερώτηση «τι θα έκανες αν δεν ήσουν ποδοσφαιριστής;», η απάντησή του είναι κατηγορηματική, απόλυτη. «Θα ήμουν ποδοσφαιριστής. Ξεκίνησα τόσο μικρός που δεν σκέφτηκα ποτέ τίποτε άλλο! Αν δεν είχα προχωρήσει, όμως, πιθανόν να γινόμουν διερμηνέας. Θα είχα επιλέξει ένα επαγγέλμα που θα μου επέτρεπε να απολαύσω τις σπουδές και το πάθος μου για τα ταξίδια» λέει ο γεννημένος ποδοσφαιριστής Πίρλο, ο οποίος έχει πολλές ακόμα ιδιότητες.

Είναι μέτοχος της εταιρείας παραγωγής ατσαλιού «ElgSteel» του πατέρα του και, κυρίως, είναι ιδιοκτήτης ενός αμπελώνα με όνομα «PratumColler», το οποίο διατηρεί, δίνοντας συνέχεια στην οικογενειακή παράδοση, αφού και ο παππούς του παρήγαγε κρασί (και ο Πίρλο, από πολύ μικρός, του άρεσε να το δοκιμάζει στα κρυφά). Ο αμπελώνας του Αντρέα βγάζει 20 χιλιάδες μπουκάλια τον χρόνο, εκ των οποίων δύο είδη κόκκινου, ένα λευκό και ένα ροζέ.

Όταν μια ημέρα σταματήσει το ποδόσφαιρο, σκέφτεται να αφοσιωθεί στα κρασιά του, αν και δεν αποκλείει να γίνει προπονητής. Τόσα χρόνια στα γήπεδα, άλλωστε, είναι προπονητής μέσα στο γήπεδο. Η μετάβαση, λοιπόν, θα ήταν πολύ πιο εύκολη.

8. Π(Ι)ΡΛΟ / ΙΝΤΕΡ

Μικρός ήταν οπαδός της Ίντερ. Όταν, λοιπόν, το καλοκαίρι του 1998 μετακόμισε από την Μπρέσια στην ομάδα του Μιλάνο, ένιωσε πως το όνειρό του έγινε πραγματικότητα. Το όνειρο, όμως, σύντομα μετατράπηκε σε εφιάλτη. Στην θέση του, αυτή του «δεκαριού», υπήρχαν φτασμένοι παίκτες όπως ο Ρομπέρτο Μπάτζιο και ο Γιούρι Τζορκαέφ.

Ήταν 18 ετών, χρειάζονταν παιχνίδια στα πόδια του και δεν τα βρήκε ποτέ στην Ίντερ. Ο πανέξυπνος Αντριάνο Γκαλιάνι δεν έχασε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Πρότεινε στον Μάσιμο Μοράτι να του δώσει τον άφαντο Πίρλο έναντι 18 εκατομμυρίων ευρώ, ρίχνοντας την τιμή με την παραχώρηση του Βέλγου με κροατικές ρίζες μέσου Ντράζεν Μπρντσιτς (ποιανού;), ο οποίος δεν έμελλε να παίξει ποτέ στην Ίντερ.

Στο εξάμηνο που ο Πίρλο έπαιξε δανεικός από τους «νερατζούρι» στην Μπρέσια, ο Κάρλο Ματσόνε τον χρησιμοποίησε σε αρκετά παιχνίδια πιο πίσω από την θέση του «δεκαριού», αφού γι' αυτή είχε τον Μπάτζιο, με τιν οποίο αντάμωσε ξανά ο Αντρέα. Ο Κάρλο Αντσελότι τον είχε τσεκάρει σε αυτή την θέση, τον καθιέρωσε όταν τον είχε υπό τις οδηγίες του στην Μίλαν και, κάπως έτσι, άλλαξε η σύγχρονη ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου. «Το ότι άφησα τον Πίρλο να φύγει ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανα ως πρόεδρος» παραδέχονταν, χρόνια αργότερα, ο Μοράτι.

9. ΠΙ(Ρ)ΛΟ / ΡΟΜΑ

Μην σας μπερδεύει ο τίτλος. Δεν έχει να κάνει με την Ρόμα, αλλά με τους Ρομά. Πριν από τον αγώνα Ιταλία - Ρουμανία, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008, μια εφημερίδα έγραψε ότι ο Πίρλο προέρχονταν από οικογένεια Ρομά, πως είχε τσιγγάνικες ρίζες.

Αρχικά, το έριξε στην πλάκα και γελούσε διαβάζοντας τα ρεπορτάζ. Όταν, όμως, αυτά πήραν μορφή χιονοστιβάδας, ενοχλήθηκε. Η παραγωγή χάλυβα είναι παραδοσιακά μια εργασία στην οποία απασχολούνται πολύ οι Σίντι, μια ομάδα τσιγγάνων και, επειδή τέτοια εταιρεία διατηρεί από το 1982 ο πατέρας του, η νοσηρή φαντασία ενός δημοσιογράφου κατασκεύασε μια ολόκληρη ιστορία, η οποία δεν είχε καμία απολύτως βάση.

«Είμαι ένας πλανόδιος τσιγγάνος στο γήπεδο, ένας μέσος σε διαρκή αναζήτηση μιας καθαρής γωνιάς, όπου θα μπορώ να κινούμαι ελεύθερα, τουλάχιστον για μια στιγμή, χωρίς παίκτες να με πνίγουν με το μαρκάρισμά τους. Λίγα τετραγωνικά μέτρα στα οποία θα μπορώ να είμαι ο εαυτός μου, κάνοντας αυτό που πιστεύω: Παίρνω την μπάλα, την δίνω σε έναν συμπαίκτη και αυτός βάζει γκολ. Αποκαλείται ασίστ και προκαλεί μια απίστευτη ευτυχία. Πιθανόν εξαιτίας αυτής της επιθυμίας να πηγαίνω από το ένα σημείο στο άλλο του χορταριού, με τα πόδια και χωρίς ρόδα, έτρεξε κάποτε η φωνή ότι προερχόμουν από οικογένεια Ρομά και συγκεκριμένα από Σίντι» ανέφερε στην αυτοβιογραφία του ο Πίρλο, ένας τσιγγάνος της μπάλας, ο οποίος διέψευσε τα πάντα μόνο μέσω του βιβλίου και με προσοχή, αφού δεν ήθελε να προσβάλλει κανέναν. «Η οικογένεια μου ήταν πάντα λομβαρδή, είμαι από την Μπρέσια, είμαι Ιταλός, χωρίς καταγωγή Σίντι» συμπληρώνει.

10. ΠΙΡ(Λ)Ο / ΛΑΤΡΕΙΑ

Όπως έχετε καταλάβει από τα παραπάνω, ο Πίρλο μεγαλώσε ως «δεκάρι», αλλά εκτόξευσε την καριέρα του αγωνιζόμενος πιο πίσω και με περισσότερο γήπεδο μπροστά του. Με αυτή την ιδιότητα, του «δεκαριού», έτρεφε αισθήματα λατρείας για τέτοιους ποδοσφαιριστές, ξεχωρίζοντας πάνω απ' όλους τον Ρομπέρτο Μπάτζιο.

Θεωρεί εαυτόν προνομιούχο γιατί έπαιξε δίπλα στο είδωλό του (πολύ λιγότερο στην Ίντερ, πολύ περισσότερο στην Μπρέσια), θαύμαζε τον Μισέλ Πλατινί, τον Τζανφράνκο Τζόλα, τον Ρομπέρτο Μαντσίνι, αλλά και τον Λόταρ Ματέους, όταν έπαιζε πιο προωθημένος στην αγαπημένη του Ίντερ.

Στα πάθη του, εκτός από τους προαναφερθέντες ποδοσφαιριστές, κατατάσσουμε το καλό κρασί (τι οινοπαραγωγός θα ήταν άλλωστε), τα ταξίδια, το γκολφ και τοPlayStation, με το οποίο περνούσε ώρες παίζοντας, ειδικά στην Μίλαν και με παρτενέρ τον Αλεσάντρο Νέστα. Πλέον παίζει που και που με τον γιο του Νικολό. Όχι, βεβαίως, ότι έπαψε να παθιάζεται μπροστά στην κονσόλα!

11. ΠΙΡΛ(Ο) / ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

Μοιάζει ως το σκηνικό μιας ιδανικής, μιας ονειρεμένης αυλαίας. «Αν κατακτήσουμε το Τσάμπιονς Λιγκ, θα αποχωρήσω από την Γιουβέντους» έχει πει ο Αντρέα Πίρλο για το μεγάλο ραντεβού της 6ης Ιουνίου με την Μπαρτσελόνα, στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου.

Το ίδιο γήπεδο όπου, μαζί με τον καλό του φίλο Τζίτζι, βίωσε την μεγαλύτερη δυνατή στιγμή στην καριέρα ενός ποδοσφαιριστή. Στις 9 Ιουλίου του 2006, σήκωνε την κούπα του παγκόσμιου πρωταθλητή, πετυχαίνοντας μάλιστα το πρώτο από τα πέντε πέναλτι που οδήγησαν την Εθνική Ιταλίας στον απόγειο της δόξας.

Αν τα καταφέρει, ο Πίρλο δεν θα μείνει στην Ιταλία, αλλά θα δοκιμάσει να παίξει, έστω και σε προχωρημένη ποδοσφαιρική ηλικία, σε άλλη χώρα. Μήπως να κάναμε μια εκστρατεία «φέρτε τον Πίρλο να διδάξει μπάλα στην Ελλάδα»; Εγώ κάνω την αρχή με μερικά ευρώ από το υστέρημά μου. Τι λέτε, ακολουθείτε;