Ο νόμος "CR7" και η ώριμη Σίτι

«Τρέξε αργά προς την μπάλα και θα βάλεις το φάουλ». Όταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο έστηνε την μπάλα για το φάουλ που έδωσε στην Ρεάλ Μαδρίτης την πρόκριση στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Κέιλορ Νάβας διέσχισε όλο το γήπεδο για να του δώσει αυτή την συμβουλή. Ο Πορτογάλος τον άκουσε, πέρασε την μπάλα από το μοναδικό σημείο όπου «άνοιξε» το (προβληματικό) τείχος της Βόλφσμπουργκ και σφράγισε την πανάξια, έστω και αν όχι τόσο «λαμπερή», έκτη διαδοχική παρουσία της «Βασίλισσας» στην τετράδα της δικής της διοργάνωσης.

Η Ρεάλ, όπως συνηθίζει, έπαιξε με εκρήξεις. Ευτύχησε να προηγηθεί με γκολ - προσφορά του κεντρικού αμυντικού διδύμου Ντάντε - Νάλντο (ενίοτε, ο όρος «Βραζιλιάνος αμυντικός» μοιάζει με ανέκδοτο, αν και υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις, όπως ο Πέπε) αλλά, κυρίως, ευτύχησε να έχει στις τάξεις της τον κορυφαίο finisher στον κόσμο.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο δεν έχει την έκρηξη του παρελθόντος, αλλά τα τελειώματά του παραμένουν φανταστικά. Και, επειδή και ο ίδιος ο «CR7» ξέρει ότι ο χρόνος είναι αμείλικτος με όλους, δουλεύει ακόμα περισσότερο σε αυτούς τους τομείς. Ξεπέταγμα πίσω από την άμυνα και πλασέ από κοντά στο πρώτο, φοβερή κεφαλιά στο δεύτερο, φάουλ - συστημένο στην γωνία στο τρίτο και «αντίο Βόλφσμπουργκ».

Οι Γερμανοί, χωρίς μάλλον να το περιμένουν, ταξίδεψαν στην Μαδρίτη έχοντας να υπερασπιστούν ένα καθαρό σκορ (2-0), αλλά έδειξαν «λίγοι» για να το κρατήσουν. Με τον Βιεϊρίνια ως δεξί μπακ να προσπαθεί να περιορίσει τον Κριστιάνο (εδώ γελάμε), η ομάδα του Ντίτερ Χέκινγκ παρέδωσε πνεύμα ουσιαστικά όταν τραυματίστηκε και αποχώρησε ο Γιούλιαν Ντράξλερ, με διαφορά ο ποιοτικότερος παίκτης που διαθέτουν οι «λύκοι».

Παρ' όλα αυτά, δημιούργησαν κάποιες ευκαιρίες για το γκολ που ενδεχομένως να δημιουργούσε νέα δεδομένα, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι η Ρεάλ είχε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των γραμμών της, ειδικά με το που προηγήθηκε 2-0. Ο Ζινεντίν Ζιντάν, από την στιγμή που ισοφάριστηκε το σκορ του πρώτου αγώνα, γύρισε λίγο πιο πίσω την ομάδα του, κρατώντας όμως ψηλά το «BBC», το οποίο παραδοσιακά δεν «σκίζεται» στην πίεση, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αρκετά κενά στο ενδιάμεσο.

Ο Κασεμίρο έκανε καλά την δουλειά του, ο Λούκα Μόντριτς ήταν ακούραστος και μαζί κάλυπταν το μέτριο βράδυ του Τόνι Κρόοζ και, όλοι μαζί, το ακόμα χειρότερο 90λεπτο του Γκάρεθ Μπέιλ και την αναποτελεσματικότητα του Καρίμ Μπενζεμά, ο οποίος πάντως δεν σταμάτησε να παλεύει, έστω και αν δεν του έβγαινε σχεδόν τίποτα απ' ότι προσπαθούσε.

Η Ρεάλ, ως σύνολο, δεν με πείθει ενόψει ημιτελικών, ειδικά αν σε αυτά, εκτός από την Μάντσεστερ Σίτι, βρεθούν Μπαρτσελόνα και Μπάγερν Μονάχου. Διαθέτουν, όμως, προσωπικότητες, έναν πολύ καλό τερματοφύλακα, εύκολο γκολ και, κυρίως, έναν Κριστιάνο Ρονάλντο σε μόνιμα καλό φεγγάρι, ο οποίος ενδεχομένως και να δίνει τα τελευταία του παιχνίδια με την φανέλα της «Βασίλισσας». Και, εφόσον ισχύει αυτό, θέλει να δώσει τις τελευταίες, απολαυστικές του παραστάσεις.

Ένα από τα τελευταία του ευρωπαϊκά παιχνίδια με την τωρινή του ομάδα έδωσε με την σειρά του και ο Γιάγια Τουρέ. Εν μέσω αποθέωσης, ο Ιβοριανός μπήκε ως αλλαγή στα τελευταία λεπτά της ρεβάνς της Μάντσεστερ Σίτι με την Παρί Σεν Ζερμέν, αντί του Κέβιν ντε Μπρόινε, ο οποίος φωνάζει παρών στα ματς που του ζητείται, βάσει κλάσης και χρημάτων που ξοδεύτηκαν το καλοκαίρι για την απόκτησή του (πάνω από 70 εκατομμύρια ευρώ).

Κόντρα σε μια αποδεκατισμένη Παρί Σεν Ζερμέν, η οποία επί της ουσίας δεν είχε μεσαία γραμμή και περίμενε μάταια από τον (παραδοσιακά «λίγο» σε αυτά τα παιχνίδια) Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς να πάρει την ομάδα στις πλάτες του, η Σίτι έδειξε ωριμότητα και υπομονή στο παιχνίδι της, χωρίς να απολέσει ποτέ την φιλοσοφία της.

«Δεν θα παίξουμε για το 0-0» είχε ξεκαθαρίσει ο Μανουέλ Πελεγκρίνι (επιτέλους credit και γι' αυτόν τον εξαιρετικό προπονητή) και οι «Πολίτες» δεν κλείστηκαν, έψαξαν το γκολ και, εκτός από το χαμένο πέναλτι του Σέρχιο Αγουέρο, είχαν και άλλες ευκαιρίες για να τα καταφέρουν, πριν από την σουτάρα - γκολ του Ντε Μπρόινε.

Αμυντικά η Σίτι έχει «θεματάκια», αλλά δείχνει ωριμότερη, ο Τζο Χαρτ φτάνει σε πολύ καλή κατάσταση στην τελική ευθεία της σεζόν και η επιθετική της γραμμή (Σίλβα, Ντε Μπρόινε, Αγουέρο) δείχνει φρέσκια. Σχεδόν κανείς δεν υπολόγιζε ότι θα φτάσει στην τετράδα οπότε, χωρίς άγχος, θα διεκδικήσει ό, τι καλύτερο μπορεί στη συνέχεια.

Ποιες ομάδες θα συνοδεύσουν Ρεάλ Μαδρίτης και Μάντσεστερ Σίτι στην κλήρωση των ημιτελικών την Παρασκευή (15/04); Η Μπάγερν Μονάχου πρέπει να θεωρείται (σχεδόν) δεδομένη. Η Μπενφίκα καλείται να ανατρέψει την χειρότερη «μικρή» ήττα (1-0) και θα πρέπει να το κάνει χωρίς τον πρώτο της σκόρερ (Ζόνας), τον παρτενέρ του στην επίθεση ( προέκυψε τις τελευταίες ώρες πρόβλημα με τον Κώστα Μήτρογλου) και, λογικά, τον πιο δημιουργικό της ποδοσφαιριστή (Νικολάς Γκαϊτάν).

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, βεβαίως, δεν πρόκειται να παίξει στην Λισσαβόνα για να υπερασπιστεί το γκολ του πρώτου αγώνα, αλλά για να πετύχει αυτό που θα βάλει οριστικό τέλος στην υπόθεση πρόκριση. Με ανεβασμένο τον Φρανκ Ριμπερί και τις λύσεις σε μεσοεπιθετική γραμμή και επίθεση, ακόμα και χωρίς τον Άριεν Ρόμπεν, αμφιβάλει κανείς ότι θα τα καταφέρει;

Κλείνουμε με το πιο αμφίρροπο ζευγάρι από τα τέσσερα. Μετά το πρώτο παιχνίδι, είχα γράψει ότι η Μπαρτσελόνα θα ζοριστεί, αλλά θα περάσει την Ατλέτικο Μαδρίτης. Παραμένω σταθερός σε αυτή την άποψη, αλλά πλέον το ποσοστό βεβαιότητας έχει μειωθεί.

Ομολογώ ότι η εμφάνισή της στο Σαν Σεμπαστιάν με σόκαρε. Η Ατλέτικο ξέρει ότι, αν σκοράρει πρώτη, δεν έχει κανένα πρόβλημα να κλειστεί πίσω για το υπόλοιπο του παιχνιδιού. Και, σε μια τέτοια περίπτωση, τα ζόρια θα είναι πολλά για το (μάλλον κουρασμένο) «MSN».