Όταν ο αγώνας της Μπαρτσελόνα με την Ατλέτικο Μαδρίτης έφτασε στο 14ο λεπτό, οι 88 χιλιάδες θεατές που βρέθηκαν στο «Καμπ Νόου» χειροκρότησαν αυθόρμητα, στη μνήμη του Γιόχαν Κρόιφ. Μεταξύ αυτών και ο Ντιέγκο Σιμεόνε. Ο Αργεντινός προπονητής της Ατλέτικο, όμως, θα μπορούσε κάλλιστα να χειροκροτεί και την ομάδα του.

Για άλλα 21 λεπτά, από εκείνο το σημείο, η ομάδα του «Τσόλο» έκανε το τέλειο παιχνίδι, γι' αυτό που πήγε να πάρει στην Βαρκελώνη. Ο Σιμεόνε δεν ξεχνάει πόσο υπέφερε η Ατλέτικο με την Αϊντχόφεν στον προηγούμενο γύρο, επειδή δεν σκόραρε στο πρώτο παιχνίδι (0-0), με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να μείνει εκτός αν δέχονταν ένα γκολ στην ρεβάνς. Κόντρα σε μια πολύ ανώτερη ομάδα, σε σχέση με την PSV, οι «Ροχιμπλάνκος» παρατάχθηκαν με επιθετικούς προσανατολισμούς για τα δικά τους δεδομένα. Ο Γιανίκ Φερέιρα - Καράσκο πλαισίωνε Αντουάν Γκριεζμάν και Φερνάντο Τόρες και ο τελευταίος, θυμίζοντας τον παλιό καλό του εαυτό, πέτυχε το ενδέκατο γκολ του εις βάρος των «Μπλαουγκράνα».

Ο «Νίνιο» δείχνει πολύ ανεβασμένος στα τελευταία ματς, ταυτόχρονα όμως βγάζει και άγχος γιατί το μέλλον του, ενόψει της επόμενης σεζόν, είναι αβέβαιο. Θέλει να δείξει πράγματα, αλλά ο υπερβάλλον ζήλος δεν είναι πάντα καλός. Και αυτό το διαπίστωσαν, με τον χειρότερο τρόπο, ο ίδιος και η ομάδα του. Η αποβολή του μπορεί να είναι ενδεχομένως υπερβολική, αλλά την «έψαξε» με την συμπεριφορά του. Λίγο πριν δει την κόκκινη κάρτα, άλλωστε, ο Φέλιξ Μπριχ τον είχε προειδοποιήσει να ηρεμήσει και πως στο επόμενο μαρκάρισμα θα τον έστελνε πρόωρα στα αποδυτήρια.

Ο Φερνάντο δεν τον άκουσε, έκανε ένα ακόμα άγαρμπο μαρκάρισμα από αυτά που κάνουν συνήθως οι επιθετικοί και, άθελά του, έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της Μπαρτσελόνα. Μετά το τέλος του αγώνα, με δάκρυα στα μάτια, ζήτησε συγνώμη από τους συμπαίκτες του στα αποδυτήρια και τους παρακάλεσε να τα δώσουν όλα στην ρεβάνς για να πάρουν την πρόκριση. Μπορεί η Ατλέτικο; Φρονώ πως όχι.

Το τελικό 2-1 υπέρ της Μπάρτσα, βεβαίως, της δίνει την πρόκριση με το αγαπημένο της 1-0. Δεν βλέπω, όμως, πως ΔΕΝ θα σκοράρουν οι Καταλανοί στην ρεβάνς, αφού άλλωστε αυτό συμβαίνει σπάνια. Στο πρώτο ημίχρονο, οι «Μπλαουγκράνα» έδειξαν να έχουν μείνει ακόμα στο «Clasico». Δυσκοίλιοι στην επίθεση, πληρώνουν την δεδομένη κούραση (περισσότερο ψυχολογική) του Σέρχιο Μπουσκέτς, αλλά και την εμμονή του Λουίς Ενρίκε να χρησιμοποιεί τον Λιονέλ Μέσι σε πιο κεντρικό ρόλο, με αποτέλεσμα ο Αργεντινός να πέφτει συνεχώς επάνω στα αντίπαλα αμυντικά χαφ.

Τι άλλαξε στο δεύτερο ημίχρονο; Τακτικά, όχι πολλά. Ψυχολογικά, ναι. Η Μπάρτσα είδε κατάματα το φάσμα του αποκλεισμού, ανέβασε στροφές, ήταν πιο ακριβής στους συνδυασμούς της, εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την αριθμητική της υπεροχή και η Ατλέτικο έμεινε εν τέλει και ικανοποιημένη που δέχθηκε μόνο δύο γκολ. Στο παρελθόν, σε αντίστοιχα παιχνίδια όπου έψαχνε ανατροπή και η αντίπαλός της έμενε με δέκα (πιο χαρακτηριστικοί οι ημιτελικοί με Ίντερ το 2010 και με Τσέλσι το 2012), η Μπαρτσελόνα την πάτησε. Ποια είναι η διαφορά της τωρινής ομάδας από εκείνη; Μια και προφανής: Ο Λουίς Σουάρες.

Ο Ουρουγουανός επιθετικός, άφαντος στο «Clasico» και αρνητικός στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με την Ατλέτικο, πήρε την ομάδα στις πλάτες του, τελείωσε τις φάσεις που δεν μπόρεσαν Μέσι και Νεϊμάρ, εξοργίζοντας ακόμα περισσότερο την Ατλέτικο και τον Τύπο της Μαδρίτης, αφού θα έπρεπε να είχε αποβληθεί για κλωτσιά εκτός φάσης στον Χουάνφραν στο πρώτο ημίχρονο, την οποία δεν είδε ο διαιτητής και, κυρίως, ο (δεδομένα πλέον περιττός) βοηθός τελικής γραμμής.

Η ρεβάνς στο κατάμεστο και κοχλάζων «Βιθέντε Καλδερόν» προμηνύεται συναρπαστική, αλλά η πρωταθλήτρια Ευρώπης έχει το προβάδισμα για να πάρει την πρόκριση στα ημιτελικά. Όπως, δηλαδή, συμβαίνει και στο ζευγάρι της Μπάγερν Μονάχου με την αξιόμαχη Μπενφίκα. Το γρήγορο γκολ του Αρτούρο Βιδάλ οδήγησε στο (εσφαλμένο και πρόωρο) συμπέρασμα ότι οι Βαυαροί θα διέλυαν την επίδοξη πρωταθλήτρια Πορτογαλίας και θα «καπάρωναν» το εισιτήριο της τετράδας από το πρώτο παιχνίδι. Η Μπενφίκα, όμως, στάθηκε εξαιρετικά, άντεξε την «καταιγίδα» του πρώτου ημιχρόνου και στο δεύτερο, αν ήταν λίγο πιο αποτελεσματική, θα έπαιρνε ενδεχομένως την ισοπαλία στο Μόναχο και, ταυτόχρονα, το πλεονέκτημα για την πρόκριση.

Η Μπάγερν δείχνει και στο γερμανικό πρωτάθλημα ότι δεν «πατάει» γερά στα πόδια της, παρ' ότι έχει καπαρώσει ουσιαστικά και αυτόν τον τίτλο, αφού η διαφορά ποιότητας από τις υπόλοιπες (πλην Μπορούσια Ντόρτμουντ) είναι χαώδης. Το παιχνίδι της δεν έχει διάρκεια, η μπάλα δεν φτάνει με την ίδια ευκολία στον χώρο δράσης του Ρόμπερτ Λεβαντόβσκι και η απουσία του Άριεν Ρόμπεν είναι εμφανής, παρ' ότι ο Φρανκ Ριμπερί επέστρεψε και οι Ντάγκλας Κόστα - Κίνγκσλεϊ Κομάν αποκτήθηκαν ακριβώς για να μην φαίνεται τόσο η απουσία του Ολλανδού, όταν λείπει όπως τώρα. Όπως και στο ζευγάρι της Μπάρτσα με την Ατλέτικο, η Μπάγερν θα πάρει, εύκολα ή δύσκολα, την πρόκριση στην τετράδα. Ο Ζόνας, παίκτης - κλειδί και σημείο αναφοράς στην επίθεση των «Αετών», θα απουσιάσει λόγω τιμωρίας από την ρεβάνς και ο Ρουί Βιτόρια δύσκολα θα παίξει με δίδυμο Κώστας Μήτρογλου - Ραούλ Χιμένες, γιατί φαντάζει πολύ βαρύ.

Η Μπάγερν θέλει ένα γκολ για να έχει το κεφάλι της ήσυχο (θεωρείτε πιθανό σενάριο να δεχθεί τρία;), ο Πεπ Γκουαρδιόλα αυτή την εντολή θα δώσει στους ποδοσφαιριστές του και, όταν αυτό έρθει, όλα λογικά θα τελειώσουν. Ακόμα, πάντως, και αν Βαυαροί και Καταλανοί επιβεβαιώσουν τα προγνωστικά και βρεθούν (για ακόμα μια φορά) στην τετράδα, από το βράδυ της Τρίτης (05/04) είναι κατά τι λιγότερο φαβορί για την κούπα, σε σχέση με ότι ήταν πριν από τα πρώτα παιχνίδια. Και αυτό το βλέπουν, το νιώθουν Ρεάλ Μαδρίτης και Παρί Σεν Ζερμέν.