Τους γλέντησε η Μάντσεστερ Σίτι

Η νέα τηλεοπτική συμφωνία επέτρεψε στις ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ να ξεσαλώσουν στις μεταγραφές. Συνολικά, κοντά στα 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ (!) ξοδεύτηκαν σε μετακινήσει. Και, σε ότι έχει να κάνει τουλάχιστον με το τωρινό «big four» (Άρσεναλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μάντσεστερ Σίτι, Τσέλσι) και την πάντα απαραίτητη Λίβερπουλ, ο απολογισμός είναι ξεκάθαρος:

Η Σίτι είναι η πρωταθλήτρια των μεταγραφών και, ενδεχομένως, αυτός ο τίτλος να της φέρει και άλλον πολύ πιο σημαντικό, τον Μάιο. Και εξηγούμαστε.

Άρσεναλ: Μόνο ο Τσεχ δεν φτάνει

Ήταν το παράπονο των φίλων της Άρσεναλ από την εποχή του Γενς Λέμαν: Ένας τερματοφύλακας που να παρέχει ασφάλεια, θα περιορίζει τις αρνητικές συνέπειες από τις συνήθεις «γκέλες» των αμυντικών και, κυρίως, θα μπορεί να ανταποκρίνεται στις υψηλές απαιτήσεις που δημιουργεί ένα φουλ επιθετικό παιχνίδι, όπως αυτό των «Κανονιέρηδων».

Ο Πετρ Τσεχ ένιωθε (και ήταν) παραμελημένος στην Τσέλσι, αφού λογικά ο Ζοζέ Μουρίνιο ποντάρει στον νεότερο (και εξαιρετικό) Τιμπό Κουρτουά και οι πρωταθλητές Αγγλίας, τιμώντας την τεράστια προσφορά του Τσέχου γκολκίπερ, του επέτρεψαν να πάει στην άσπονδη γειτόνισσα, με το αζημίωτο φυσικά (15 εκατομμύρια ευρώ, η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της Άρσεναλ).

Ο «Πέτρος» έκανε κάποιες γκέλες στην αρχή, αλλά κόντρα στην Λίβερπουλ κράτησε μόνος του όρθια την ομάδα του, η οποία όμως δεν φρόντισε να ενισχυθεί περαιτέρω, με αποτέλεσμα να έχει δεδομένα αδυναμίες στο κέντρο της άμυνας και στην κορυφή της επίθεσης. Ο Αρσέν Βενγκέρ επέλεξε να ποντάρει στο υπάρχον υλικό, αλλά αυτό δεν άρεσε σε πολύ φίλαθλο κόσμο, ο οποίος θεωρεί (και όχι άδικα) ότι η ομάδα του Λονδίνου χρειάζεται και άλλους παίκτες από το πάνω ράφι για να διεκδικήσει με αξιώσεις το πρώτο της πρωτάθλημα από το 2004.

Πρόβλεψη: Για άλλη μια σεζόν, θα παλέψει για μια θέση στην τετράδα που δίνει εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ. Πιθανόν να διεκδικήσει με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ την τρίτη θέση. Οτιδήποτε άλλο πέραν τούτου, θα συνιστά υπέρβαση.

Λίβερπουλ: Έλλειψη προσωπικότητας

Πέρυσι το καλοκαίρι έχασε τον Λουίς Σουάρες, φέτος τον Ραχίμ Στέρλινγκ. Η Λίβερπουλ «φορτώνει» κάθε χρόνο το ρόστερ, αλλά το κάνει ως επί το πλείστον με ποδοσφαιριστές που δεν δείχνουν να έχουν την απαραίτητη προσωπικότητα για να αντέξουν το βάρος της κόκκινης φανέλας και τους παίρνει η κάτω βόλτα με την πρώτη στραβή.

Ο Κριστιάν Μπεντεκέ των 44,2 εκατομμυρίων ευρώ θα δώσει γκολ, χωρίς όμως να μπορέσει να αποτελέσει σημείο αναφοράς ή ο ποδοσφαιριστής που θα τραβήξει το κάρο στα δύσκολα, κάτι που ισχύει και για τον ποιοτικό εργάτη Ρομπέρτο Φιρμίνο.

Συνολικά, ο Μπρένταν Ρότζερς ξόδεψε σχεδόν 120 εκατομμύρια ευρώ, διαθέτει πλέον περισσότερες λύσεις και βάθος, αλλά η Λίβερπουλ εξακολουθεί να είναι παντελώς αναξιόπιστη στα μετόπισθεν, είναι «γυμνή» στην θέση του δεξιού μπακ και, με την αποχώρηση του αρχηγού Στίβεν Τζέραρντ, έχει ακόμα λιγότερη προσωπικότητα και βάρος στην μεσαία γραμμή. Η ομάδα μοιάζει σαν φτερό στον άνεμο...

Πρόβλεψη: Μια θέση στην πρώτη εξάδα θα την αφήσει «ευχαριστημένη», αφού δεν πείθει ότι μπορεί να μπει «σφήνα» στις πρώτες τέσσερις της βαθμολογίας. Συμβουλή; Να ρίξει το βάρος στο Γιουρόπα Λιγκ, η κατάκτηση του οποίου δίνει θέση στους ομίλους του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ. Και οι διοργανώσεις με νοκ άουτ παιχνίδια, ως γνωστόν, επιβραβεύουν περισσότερο τοmomentumκαι λιγότερο την συνέπεια, η οποία απουσιάζει από αυτή την Λίβερπουλ.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Ανολοκλήρωτο το παζλ

«Ψώνια» ύψους 160 εκατομμυρίων ευρώ και πάνω από 300 την τελευταία διετία, προκειμένου ο Λουίς φαν Χάαλ να έχει τα υλικά που χρειάζεται για να επαναφέρει την Γιουνάιτεντ στην κορυφή. Μετά την έλευση των Αντονί Μαρσιάλ (ε όχι και 60 εκατομμύρια που μπορεί να φτάσουν τα 80, ήμαρτον!), Μόργκαν Σνιντερλέν - Μέμφις Ντεπάι (φρονώ οι πιο ουσιαστικές μεταγραφές) και Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ (μάλλον κάτι ήξερε ο Πεπ Γκουαρδιόλα που τον άφησε να φύγει), ένα είναι το ερώτημα: Έχει όντως τα υλικά που χρειάζεται;

Η προσπάθεια απόκτησης ενός κεντρικού αμυντικού - ηγέτη στέφθηκε από απόλυτη αποτυχία και η τρύπα στα μετόπισθεν είναι δεδομένα μεγάλη και φαντάζει μεγαλύτερη με τον Σέρχιο Ρομέρο κάτω από τα δοκάρια. Αν ο ξενερωμένος Νταβίδ δε Χέα αφήσει στην άκρη το «ναυάγιο» της μεταγραφής του στην Ρεάλ Μαδρίτης και πιάσει τα περυσινά στάνταρ, οι «Κόκκινοι Διάβολοι» θα είναι σαφώς πιο αξιόπιστοι και θα μπορούν να δουλέψουν καλύτερα την επιθετική τους δημιουργία.

Ο Μέμφις Ντεπάι τους δίνει ντρίμπλα, γκολ και ανισορροπία στον αντίπαλο που δεν έδωσε πέρυσι ο Άνχελ ντι Μαρία, ο Μαρσιάλ είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό και, μετά την αποχώρηση των (αρνητικών πέρυσι) Ρόμπιν φαν Πέρσι - Ραδαμέλ Φαλκάο, αλλά και του Χαβιέρ Ερνάντες, η ομάδα δεν φρόντισε να «γεμίσει» την περιοχή με έναν σέντερ φορ που θα έχει εύκολο το γκολ.

Συμπέρασμα; Μετά από 300 και πλέον εκατομμύρια ευρώ, η Γιουνάιτεντ έχει «καταφέρει» να παρουσιάζει ακόμα χτυπητές ελλείψεις.

Πρόβλεψη: Τετράδα με άνεση, αλλά πέραν τούτου, λίγα πράγματα. Μέχρι τρίτη αν φανεί πιο συνεπής από την Άρσεναλ, αλλά ακόμα δεν πείθει ότι είναι σε θέση να «σπάσει» την δυάδα της Μάντσεστερ Σίτι με την Τσέλσι. Εκτιμάμε πολύ τον προπονητή Φαν Χάαλ, αλλά φαίνεται πως στο «Ολντ Τράφορντ» τα έχει βρει σκούρα και δεν καταφέρνει να δημιουργήσει την κατάλληλη χημεία για να επιστρέψουν οι τίτλοι.

Μάντσεστερ Σίτι: Το πρώτο φαβορί

ΤοFinancial Fair PlayτηςUEFAτης έδωσε μια ανάσα και αυτή έσπευσε να την εκμεταλλευτεί στο έπακρο. Ξόδεψε πάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ (!) αλλά, σε αντίθεση με άλλα καλοκαίρια, το έκανε με σύνεση και φροντίζοντας να καλύψει σημαντικές τρύπες στο ρόστερ της.

Πήρε για το κέντρο της άμυνας ένα «σκυλί πολυτελείας» (Νικολάς Οταμέντι) που την ανεβάζει επίπεδο, σε συνδυασμό με την βελτιωμένη έκδοση του Ελιακίμ Μανγκαλά. Χρειαζόταν στα χαφ έναν ποδοσφαιριστή που θα κάνει την βρώμικη δουλειά για να «ζωγραφίζουν» οι μπαλαδόροι από την μέση και μπροστά. Ο Φάμπιαν Ντελφ ήταν η (εύστοχη) επιλογή της.

Ήθελε να έχει ακόμα περισσότερες εναλλακτικές επιλογές στην μεσοεπιθετική γραμμή και πήρε τον καλύτερο πασέρ της Ευρώπης πέρυσι (Κέβιν ντε Μπράινε) και έναν ποδοσφαιριστή που καλείται τα επόμενα χρόνια, να γράψει την δική του ιστορία (Ραχίμ Στέρλινγκ).

Δεν γνωρίζουμε αν αυτή θα είναι η τελευταία σεζόν του Μανουέλ Πελεγκρίνι στον πάγκο των «Πολιτών», αλλά με το υλικό που έχει στα χέρια του, ο Χιλιανός μπορεί κάλλιστα να αφήσει μια πανίσχυρη ομάδα στα χέρια του διαδόχου του (Πεπ Γκουαρδιόλα;).

Πρόβλεψη: Επένδυσε σωστά τα χρήματά της και, αν δεν παρασυρθεί και δεν έχει σοβαρούς τραυματισμούς, είναι το μεγάλο φαβορί για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Δυνατός κορμός, εξαιρετικές προσθήκες και λύσεις για κάθε πρόβλημα. Μοναδικό «αλλά» το ενδεχόμενο να ρίξει το βάρος στο Τσάμπιονς Λιγκ, το οποίο αποτελεί «καψούρα» της διοίκησης. Ο κόσμος, βεβαίως, δίνει πάντα προτεραιότητα στο πρωτάθλημα, οπότε...

Τσέλσι: Ο αμυντικός «πονοκέφαλος» του Ζοζέ

Για λίγες ημέρες, κέρδισε τις εντυπώσεις όταν κατάφερε να «κλέψει» τον Πέδρο (έναντι 28 εκατομμυρίων ευρώ) από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με τον Ισπανό να της δίνει αναμφίβολα μεγαλύτερη δυναμική στο γκολ, ξεκινώντας από την μεσοεπιθετική γραμμή, αλλά και εναλλακτικές στο συνδυαστικό παιχνίδι με τον Ντιέγο Κόστα.

Η απόκτηση, με την μορφή δανεισμού, του ευρισκόμενου σε ελεύθερη πτώση Ραδαμέλ Φαλκάο μοιάζει περισσότερο με μια χάρη του Ζοζέ Μουρίνιο στον μάνατζερ και φίλο του, Ζορζ Μέντες, αφού ο Κολομβιανός επιθετικός δεν έχει σηκώσει κεφάλι μετά τον σοβαρό του τραυματισμό. Αν, βεβαίως, βρει τον καλό του εαυτό, μπορεί να εξελιχθεί στο «κόλπο» της σεζόν. Προς το παρόν, πάντως, δεν μας προϊδεάζει για κάτι τέτοιο.

Πέραν, λοιπόν, της προσθήκης του Πέδρο, ο Ασμίρ Μπέγκοβιτς αποτελεί μια καλή εναλλακτική κάτω από τα δοκάρια, ενώ ο Μπαμπά Ραχμάν (επίσης στα 28 εκατομμύρια ευρώ) αποτελεί ερωτηματικό αν θα μπορέσει να σταθεί σε τόσο υψηλό επίπεδο (άλλο Άουγκσμπουργκ, άλλο Τσέλσι).

Αν ο αριστερός μπακ τα καταφέρει, ενδεχομένως να λύσει τα χέρια του«Special One»,αφού θα μπορέσει έτσι να μεταφέρει στα δεξιά τον Θέσαρ Αθπιλικουέτα και να βγάλει από εκεί τον Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς, ο οποίος εκτίθεται όλο και περισσότερο ως μπακ, αφού πλέον δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτή την θέση.

Γενικά, η άμυνα είναι ο μεγάλος «πονοκέφαλος» του Ζοσέ, αφού ο Τζον Τέρι μεγαλώνει και η απόκτηση ενός στόπερ κλάσης (ο Μουρίνιο ήθελε διακαώς τον Τζον Στόουνς της Έβερτον) έμεινε στα χαρτιά, με τα προβλήματα να είναι εμφανέστατα από τα πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος. Η απόκτηση του Παπί Τζιλομποτζί της Ναντ, την τελευταία ημέρα των μεταγραφών, έγινε απλά για το βάθος του ρόστερ, αφού δεν υπολογίζεται ως βασική λύση, όπως προκύπτει και από το γεγονός ότι δεν συμπεριλήφθηκε στην λίστα του Τσάμπιονς Λιγκ.

Πρόβλεψη: Αν ο Μπαμπά δεν λύσει τα αμυντικά προβλήματα λόγω του ντόμινο που θα προκληθεί στα μετόπισθεν, μπορεί να ξεχάσει την υπεράσπιση του πρωταθλήματος. Ούτως ή άλλως είναι ένα κλικ κάτω από την Μάντσεστερ Σίτι σε ότι έχει να κάνει με πληθώρα λύσεων και πιθανόν να ρίξει το βάρος στο Τσάμπιονς Λιγκ, κοιτώντας βεβαίως να εξασφαλίσει μια θέση στην πρώτη τριάδα, αν και προς το παρόν δεν πείθει ούτε γι' αυτό.