Η διττή έννοια της διαχείρισης στον Παναθηναϊκό

Είναι αντικειμενική αλήθεια πως στα περισσότερα φετινά παιχνίδια, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ μπαίνει με την ταμπέλα του αουτσάιντερ. Κάτι που προκύπτει τόσο λόγω της έλλειψης ποιότητας (και ποσότητας) όσο και λόγω της βαθμολογικής θέσης που έχει, ήδη από τις πρώτες εβδομάδες της EuroLeague. Στο παιχνίδι με τη Μονακό βέβαια, το χάσμα από τον αντίπαλο έμοιαζε να είναι αρκετά μικρότερο, δεδομένων των καλών εμφανίσεων στα δύο προηγούμενα παιχνίδια.

Το βράδυ της Τρίτης 1 Φεβρουαρίου όμως, η αλήθεια είναι πως οι πράσινοι έκαναν μισό βήμα προς τα πίσω. Όχι ολόκληρο. Πήγαν λίγο πιο πίσω από την γραμμή εκκίνησης, στην οποία βρίσκονταν μερικές ώρες πριν από την έναρξη της αναμέτρησης. Κυρίως λόγω της πλήρους απώλειας ρυθμού και και κατεύθυνσης που είχαν για μιάμιση περίοδο.

Όχι, το πρόβλημα δεν ήταν τόσο το ξέσπασμα της Μονακό από το 33' μέχρι το 38' του αγώνα, οπότε γράφτηκε επί της ουσίας ο επίλογος (σε αυτό θα αναφερθούμε παρακάτω) όσο όσα προηγήθηκαν κι έγιναν από το 11' μέχρι το 24' της αναμέτρησης -διάστημα στο οποίο στάθηκε κι ο Δημήτρης Πρίφτης.

Η επίθεση χάλασε την άμυνα

Τα οκτώ λάθη της δεύτερης περιόδου εξηγούν πολλά για τον τρόπο με τον οποίο ένα παιχνίδι που ελεγχόταν απόλυτα, ξέφυγε και οδηγήθηκε σε μονοπάτια, που δεν μπορούσε να βαδίσει ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ. Αν στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η συζήτηση που γίνεται για τα σερί που δέχεται μια ομάδα αφορά στην αμυντική συμπεριφορά, εν προκειμένω η μαγιά χάλασε εξαιτίας της επίθεσης.

Τα λάθη που έγιναν στο μπροστινό μέρος του παρκέ δημιούργησαν τον συνεπακόλουθο εκνευρισμό στην άμυνα, με τα αποτελέσματα που είδαν όλοι στο παρκέ του ΟΑΚΑ. Ειδικά για μια ομάδα που φείδετα εναλλακτικών επιλογών, τόσο σε πρόσωπα όσο και σε αγωνιστικά πλάνα.

Υπόκλιση σε ένα αυθεντικό ταλέντο

Παρόλ' αυτά, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ επέστρεψε δριμύτερος κι έφτασε στο σημείο να πάρει μάλιστα τα ηνία στο 33ο λεπτό. Πριν προκύψει νέο μπλακ άουτ και πλήρης παράδοση στις ορέξεις της Μονακό. Για την ακρίβεια, στο αυθεντικό ταλέντο του Μάικ Τζέιμς.

Το ποιόν του είναι γνωστό και καταγράφηκε μερικές ώρες πριν από το παιχνίδι του ΟΑΚΑ. Εκεί όπου ο 31χρονος γκαρντ απλά έσπευσε να επιβεβαιώσει τον κανόνα και να πληγώσει μια άμυνα, που έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να τον φέρει σε δύσκολη θέση. Όταν όμως, εκείνος νιώθει καλά, δεν είναι απλό να γυρίσει ο διακόπτης (του). Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ το ένιωσε για τα καλά στο πετσί του και υποχρεώθηκε στην ήττα, παρά το γεγονός πως περιόρισε αισθητά τη γαλλική δημιουργία (9).

Η Μονακό βέβαια επέλεξε να χτυπήσει άμεσα, μέσα από τις προσωπικές φάσεις των περιφερειακών της, αφήνοντας κατά μέρους το κομμάτι των συνεργασιών. Απέναντι άλλωστε σε μια ομάδα που φείδεται μεγέθους και αθλητικότητας στην περιφέρεια, οι παίκτες του Σάσα Ομπράντοβιτς είχαν κάθε δικαίωμα να πιστεύουν πως θα γίνει η δουλειά με αυτόν τον τρόπο.

Όσο για τον Μάικ Τζέιμς; Δεν έκανε τίποτα περισσότερο από αυτό που (μας) έχει δείξει τα τελευταία χρόνια. Στο πρώτο μέρος χτύπησε σχεδόν αποκλειστικά με διεισδύσεις, στο δεύτερο αποφάσισε να αλλάξει ρεπερτόριο και να πάρει ως επί το πλείστον μακρινά σου.

Εκτός λογικής; Για τους υπόλοιπους ναι, για εκείνον απλά κομμάτι του παιχνιδιού του. Τόσο απλά.

Η περίοδος της διαχείρισης

Το αποτέλεσμα του αγώνα με τη Μονακό, όπως κι αυτού που ακολουθεί απέναντι στην Μπαρτσελόνα, μικρή σημασία έχουν επί της ουσίας για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ. Η ζωή του δεν μπορεί να αλλάξει στη φετινή διοργάνωση. Γι αυτό κιόλας το μείζον για τον Δημήτρη Πρίφτη είναι η πρόοδος (ή μη) που κάνει η ομάδα του, από παιχνίδια σε παιχνίδι.

Δεδομένου μάλιστα πως σε δύο βδομάδες υπάρχει το Final Four του Κυπέλλου Ελλάδας, είναι ξεκάθαρο πως το διάστημα που ακολουθεί μέχρι τους αγώνες στα "Δύο Αοράκια" είναι προπαρασκευαστικό.

Ουσιαστικά πρόκειται για μια περίοδο επανένταξης όλων στον απαιτούμενο αγωνιστικό ρυθμό. Ο Ντάριλ Μέικον έπαιξε για 14'33'' απέναντι στη Μονακό, γιατί δεν μπορούσε να μείνει περισσότερη ώρα στο παρκέ. Ο Γιώργος Παπαγιάννης ήταν μακριά από τον εαυτό που μας έχει δείξει φέτος στα 17'25'' που αγωνίστηκε, πολύ απλά γιατί το δεκαήμερο που έχασε λόγω της θλάσης ήταν καθοριστικό.

Όσο για τον Στέφαν Γιόβιτς; Τα λόγια του Δημήτρη Πρίφτη τις τελευταίες δέκα μέρες εξηγούν τα πάντα. Γι αυτό κιόλας, παρά τις δεδομένες ανάγκες που υπήρχαν για καθοδήγηση από το παρκέ και έλεγχο του ρυθμού ανά διαστήματα, δεν έμεινε στο παρκέ για περισσότερα από 16'59'' κόντρα στη Μονακό.

Ο Δημήτρης Πρίφτης έχει επιλέξει (ορθώς) να κοιτάξει τον μεγάλο στόχο, αυτό που έρχεται, θυσιάζοντας άλλα πράγματα μέσα στα παιχνίδια. Όσο κι αν αυτό μπορεί να κοστίζει καμιά φορά στην EuroLeague. Μικρό το κακό...