Η υποχρέωση του Παπαπέτρου

Το βράδυ της Κυριακής 9 Μαΐου, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ προσέθεσε ακόμη έναν τίτλο στο παλμαρέ του: το Κύπελλο Ελλάδας για το 2020/21. Οι πράσινοι επιβεβαίωσαν τον τίτλο του φαβορί που κουβαλούσαν απέναντι στον Προμηθέα, αν και στα τελευταία λεπτά του αγώνα έδειξαν ξανά την ίδια αδυναμία στη διαχείριση των καταστάσεων και του ρυθμού, με αποτέλεσμα η διαφορά να πέσει από το +14 στο +3 μέσα σε τέσσερα περίπου λεπτά -κι ως εκ τούτου να σημάνει συναγερμός.

Η σπουδαία βραδιά του Ιωάννη Παπαπέτρου όμως, κι οι προσωπικές φάσεις του Μάριο Χεζόνια διατήρησαν το τριφύλλι μπροστά μέχρι τέλους, για να δώσουν στον Φραγκίσκο Αλβέρτη και τον Δημήτρη Διαμαντίδη την ευκαιρία να πανηγυρίσουν την κατάκτηση ακόμη ενός τίτλου. Αυτή τη φορά, με άλλη ιδιότητα.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Σε μια σεζόν που -από την πρώτη κιόλας στιγμή- είχε ως κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα τη λειψανδρία στην περιφέρεια, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ είδε για πολλοστή φορά κόντρα στον Προμηθέα πως το πρώτο πράγμα που πρέπει να διασφαλίσει το καλοκαίρι είναι η απόκτηση δύο καθαρών πόιντ γκαρντ.

Η ομάδα του Μάκη Γιατρά δεν έχει ακριβώς υπεροπλία στην περιφέρεια, ακόμη κι έτσι όμως δημιούργησε ξανά προβλήματα στους πράσινους. Πότε απλώνοντας την άμυνά της σε όλο το μήκος του γηπέδου και πότε ούσα πιο επιθετική στο pick n roll πάνω στον Ιωάννη Παπαπέτρου και τον Μάριο Χεζόνια, οι οποίοι κλήθηκαν πολλές φορές να "τρέξουν" αυτοί την κατοχή. Η σπουδαία εμφάνιση του αρχηγού πάντως, αρκούσε για να αποτρέψει την επανάληψη της ιστορίας που διαδραματίστηκε στο ίδιο γήπεδο, στις 31 Ιανουαρίου. Τότε που ο Προμηθέας έκανε διαδοχικά κλεψίματα στο τελευταίο λεπτό και έφυγε νικητής από το ΟΑΚΑ.

Η ουσία είναι πως το βάρος στους ώμους του 27χρονου φόργουορντ παραμένει μεγάλο, ακόμη κι όταν μιλάμε για αγώνες εντός των συνόρων. Πολύ απλά γιατί οι υπάρχοντες κοντοί -εν τη απουσία του Νεμάνια Νέντοβιτς ειδικά- δεν παρέχουν την απαιτούμενη ασφάλεια, για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ να κατευθύνει τις κατοχές του με τον τρόπο που θέλει ο Όντεντ Κάτας.

Γι αυτόν τον λόγο, ο Ιωάννης Παπαπέτρου είναι υποχρεωμένος σε κάθε τέτοιου είδους -κλειστό- αγώνα να κάνει το κάτι παραπάνω. Κυρίως σε εκτελεστικό επίπεδο.

Ο ΜΠΡΕΪ ΚΑΙ ΤΟ ΡΙΣΚΟ

Δύο μέρες πριν από το πρώτο παιχνίδι των playoffs της Stoiximan Basket League, ο Όντεντ Κάτας εξακολουθεί να βρίσκεται σε φάση αναμονής για την περιφέρεια, για το πώς θα δομηθεί εν τέλει το ρόστερ με το οποίο θα διεκδικήσει το νταμπλ.

Ο Τι Τζέι Μπρέι είναι ο πρώτος που περιμένει για να υπάρχει μεγαλύτερη ισορροπία στους κοντούς, κυρίως με φόντο τους αγώνες των τελικών. Γιατί εκεί είναι που θα χρειαστεί περισσότερο το +1 σε ποσοτικό (αλλά και ποιοτικό) επίπεδο στην περιφέρεια, προκειμένου ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ να μην έχει πρόβλημα με τα ματσαρίσματα και να μην δώσει ξανά δικαιώματα στους αντιπάλους του να θεωρήσουν πως μπορούν να του κάνουν τη ζημιά στο κλείσιμο των αγώνων.

Όσο για τον Νεμάνια Νέντοβιτς; Με τα υπάρχοντα δεδομένα (βλ. κορονοϊός) φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο τον ξαναδούμε φέτος με την πράσινη φανέλα. Κι εδώ, οι επιλογές των πρασίνων είναι δύο: είτε να τον αφήσουν εκτός και να πορευτούν με τους υπάρχοντες (το πλέον πιθανό σενάριο) είτε να ρισκάρουν και να "κόψουν" άλλον (στη ρακέτα), ελπίζοντας πως σε περίπου δεκαπέντε μέρες ο 30χρονος γκαρντ θα είναι σε θέση να παίξει.

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΠΟΛΟΣ

Από την άλλη, αυτό αποτυπώθηκε επίσης ανάγλυφα στον τελικό του ΟΑΚΑ αφορούσε στο "θράσος" του Τζιάν Κλαβέλ. Περίπου δέκα μέρες μετά την ανακοίνωση της απόκτησής του, ο εκρηκτικός γκαρντ δικαιολόγησε το scouting report που υπήρχε για εκείνον. Δεν φοβήθηκε να πάρει ευθύνες, δεν δίστασε να ζητήσει την μπάλα σε πρώτο χρόνο και να επιτεθεί στο ένας με έναν. Κάτι που -εκτός των άλλων- επιβεβαιώνεται από το γεγονός πως πήρε τις περισσότερες εντός παιδιάς προσπάθειες (15) από κάθε άλλον στην αχαϊκή ομάδα, αποσυμπιέζοντας παράλληλα σε μεγάλο βαθμό τον Τζέριαν Γκραντ, ο οποίος μέχρι τώρα ήταν υποχρεωμένος να κάνει τα πάντα στην επίθεση.

Ο Μάκης Γιατράς διαθέτει πλέον έναν δεύτερο σημαντικό επιθετικό πόλο στην περιφέρεια, ακόμη έναν παίκτη για να προβληματίσει την αντίπαλη άμυνα και να μειώσει την προσαρμογή πάνω στον Τζέριαν Γκραντ. Κι αυτό αποτελεί ένα "συν" εν όψει των playoffs της Stoiximan Basket League.

ΕΝΑΙ ΤΟ ΦΑΒΟΡΙ, ΑΛΛΑ...

Αν μη τι άλλο, βάσει όσων έχουμε δει φέτος από τις ομάδες της Stoiximan Basket League, ο Προμηθέας δείχνει αυτή που μπορεί να προβληματίσει περισσότερο από κάθε άλλη τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ. Το τριφύλλι φαίνεται πως έμαθε από το πάθημα του α' γύρου απέναντι στο Λαύριο, όπως επίσης ότι το μέγεθος και η αθλητικότητά του είναι δύο στοιχεία που αρκούν για να περιορίσουν αισθητά κάθε προσπάθεια για νίκη στην πλευρά της ΑΕΚ.

Το ποιος λοιπόν είναι το ξεκάθαρο φαβορί (και) γι αυτόν τον τίτλο είναι προφανές. Πλην όμως αυτό δεν αρκεί από μόνο του, αφού οι παίκτες του Μάκη Γιατρά έχουν δείξει πως μπορούν να ανεβάσουν ελαφρώς τον πήχη των δυσκολιών για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ και να "υποχρεώσουν" τον Όντεντ Κάτας να περιορίσει το rotation του, στηριζόμενος κατά βάση στα "βαριά χαρτιά" του.

Για να έχει βέβαια μια δεύτερη ευκαιρία η αχαϊκή ομάδα και να τεστάρει ξανά τις δυνάμεις της απέναντι στο τριφύλλι, πρέπει πρώτα να περάσει δύο εμπόδια που μόνο αμελητέα δεν είναι. Αυτό του Περιστερίου (με πλεονέκτημα έδρας) και εκείνο του Λαυρίου (με μειονέκτημα έδρας). Αγώνες που θα πρέπει να παίξει στα "κόκκινα" για να τα καταφέρει και να βρεθεί στους τελικούς.

Αντί επιλόγου: Η κίνηση του Ιωάννη Παπαπέτρου να καλέσει τον Ίαν Βουγιούκα την στιγμή της απονομής για να σηκώσουν μαζί το τρόπαιο του Κυπέλλου Ελλάδας ήταν η ομορφότερη εικόνα του τελικού. Κυρίως γιατί είχε μια σπουδαία σημειολογία, που αφορά στην εσωτερική λειτουργία και τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Ο 36χρονος σέντερ έχει φέτος βοηθητικό ρόλο στην ομάδα σε αγωνιστικό επίπεδο, από την άλλη όμως παραμένει εξόχως σημαντικός για τις ισορροπίες στα αποδυτήρια. Κάτι που έχει αναγνωρίσει κι ο Ιωάννης Παπαπέτρου, δείχνοντας με αυτή την κίνησή του προς τον Ίαν Βουγιούκα πως κάποια πράγματα -σε επίπεδο προσφοράς- δεν χρειάζονται την στατιστική για να καταγραφούν και να αξιολογηθούν.

Photo Credits: Eurokinissi