Ο χαμηλός ρυθμός του Παναθηναϊκού και η "απόφαση" του Ολυμπιακού

Σε μια ομάδα με πολύ καλύτερη δομή και σταθερή αγωνιστική κατεύθυνση, ο Ματέους Πονίτκα θα προσέφερε πολλά περισσότερα βράδια σαν το χθεσινό. Μπορεί να μην κυκλοφορεί στην πιάτσα ως σταρ (τουλάχιστον όχι όταν δεν φοράει τη φανέλα της Εθνικής Πολωνίας), αλλά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως "glue guy". Δηλαδή ως αυτός που "δένει" τους υπόλοιπους τέσσερις της πεντάδας και προσφέρει σε όλους τους τομείς.

Το έκανε εις διπλούν απέναντι στον Ολυμπιακό. Γιατί το τρίποντο που πέτυχε στα 17.4'' για το τέλος είναι το προφανές και το πιο απλό στη συζήτηση περί της προσφοράς του. Δεν πρέπει όμως να παραβλέπουμε πως η δική του αμυντική παρουσία (πάνω στον Σάσα Βεζένκοβ) ήταν αυτή που βοήθησε σημαντικά τον Παναθηναϊκό να ξεκινήσει καλά τον δεύτερο τελικό και να αποβάλλει την πίεση που υπήρχε για τη νίκη. Τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο.

Ο Παναθηναϊκός πήρε λοιπόν αυτό που αγνοούσε εδώ κι ενάμιση χρόνο, χαμογέλασε σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και κοιτάζει -σίγουρα- με μεγαλύτερη αισιοδοξία κι αυτοπεποίθηση αυτό που ακολουθεί, σε τρία βράδια στο ΣΕΦ.

Μπορεί όμως να τα καταφέρει; Εξαρτάται από το πώς βλέπει ο καθένας το ποτήρι. Μισογεμάτο ή μισοάδειο. Η μία ανάγνωση αναφέρει πως έχει οδηγήσει τέσσερα ντέρμπι στη Basket League στο σουτ, αλλά κυρίως στο σημείο που ήθελε: χαμηλός ρυθμός. Η άλλη εστιάζει στο γεγονός πως πριν από μερικές ώρες, οι πράσινοι δεν κατάφεραν να καθαρίσουν πιο εύκολα ένα παιχνίδι στο οποίο ο αντίπαλος δεν είχε τον Κώστα Σλούκα κι έχασε μέσα σε μερικά λεπτά τον Τόμας Γουόκαπ και τον Σάσα Βεζένκοβ.

Ο Χρήστος Σερέλης το εξήγησε με κάποιο τρόπο μετά από το φινάλε του δεύτερου τελικού, κάνοντας λόγο για τη διαχείριση του "πρέπει". Ενδεχομένως έτσι να είναι, αν σκεφτούμε τι (δεν) έχει πετύχει αυτό το σύνολο φέτος, ιδίως όταν αντιμετωπίζει τον συγκεκριμένο αντίπαλο.

Η οικειότητα δείχνει τον δρόμο

Αν μη τι άλλο, αυτό που έχει καταστεί σαφές όποτε έχουν παίξει φέτος στη Basket League οι δύο συγκεκριμένοι αντίπαλοι, είναι πως ο Παναθηναϊκός νιώθει οικειότητα (sic) όποτε η κατάσταση οδηγείται στον χαμηλό ρυθμό και τις λίγες κατοχές. Δεν έχει άλλωστε ούτε το ταλέντο, ούτε τους αυτοματισμούς, ούτε τις λύσεις για να θεωρήσει πως "έχει" τον Ολυμπιακό στους 80+ πόντους.

Το γεγονός πως οι δύο πρώτοι τελικοί πήγαν αρκετά πιο χαμηλά από τη συνηθισμένη παραγωγικότητα των ερυθρολεύκων είναι μια πρώτη (τακτική) νίκη. Δεν αρκεί όμως για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να βγάλει τον εαυτό του από τη θέση του αουτσάιντερ. Ή έστω να επαναδιαπραγματευτεί το status με το οποίο μπαίνει σε αυτούς τους αγώνες.

Οι οκτώ του Χρήστου Σερέλη

Παρεμπιπτόντως, μπορούμε πλέον να μιλάμε για ξεκάθαρη εικόνα σε ό,τι αφορά στο rotation του Παναθηναϊκού. Ο Χρήστος Σερέλης δείχνει να έχει αποφασίσει να πορευτεί με οκτώ παίκτες επί της ουσίας, αφήνοντας πολύ πίσω στο rotation τον Ντέρικ Γουίλιαμς (τρίτος στις επιλογές για το "4" πίσω από τον Λευτέρη Μαντζούκα και τον Δημήτρη Αγραβάνη), όπως επίσης τον Λευτέρη Μποχωρίδη και τον Γιώργο Καλαϊτζάκη.

Εν αντιθέσει με ό,τι ισχύει για μια ολόκληρη σεζόν άλλωστε, σε μια σειρά ειδικών συνθηκών, ο προπονητής συνηθίζει να πορεύεται με τους... απολύτως απαραίτητους. Με αυτούς που δεν θα διαταράξουν την (όποια) συνοχή υπάρχει στο παρκέ.

Όπως και να το κάνουμε άλλωστε, βάσει όσων (δεν) έχουμε δει φέτος, ουδείς μπορεί να τον ψέξει γι αυτή την επιλογή.

Η "απόφαση" ανήκει στον Ολυμπιακό

Με τη σειρά να μεταφέρεται πλέον στο ΣΕΦ, ένα βασικό ερώτημα είναι το πόσο καλύτερα μπορεί να αποδώσει ο Παναθηναϊκός. Ή, αν προτιμάτε, πόσο χειρότερος να παρουσιαστεί ο Ολυμπιακός ώστε να δώσει το σχετικό δικαίωμα στην ομάδα του Χρήστου Σερέλη να νιώσει καλά σε εχθρικό έδαφος.

Γιατί, παρά όσα συνέβησαν το βράδυ της Πέμπτης 8 Ιουνίου στο ΟΑΚΑ, τα άσπρα στην σκακιέρα παραμένουν στην πλευρά του Ολυμπιακού. Με ή χωρίς τον Κώστα Σλούκα. Με ή χωρίς τον Σάσα Βεζένκοβ.

Οι βάσεις του Ολυμπιακού είναι -αποδεδειγμένα- τόσο ισχυρές άλλωστε, που ανεξαρτήτως συνθηκών τον καθιστούν φαβορί στο συναπάντημα με τον Παναθηναϊκό. Εκτός κι αν ξαναδούμε κάτι τόσο μακρινό από αυτό που έφερε τους ερυθρολεύκους ένα σουτ μακριά από τον τίτλο στην EuroLeague.

Όπως και να έχει, είναι σαφές άλλωστε πως η σειρά θα εξελιχθεί (και θα τραβήξει τόσο) με τον τρόπο που θα "αποφασίσει" ο Ολυμπιακός.