Ο Εργκίν Αταμάν είναι πλέον το "πρόσωπο" του Παναθηναϊκού

Μετά από σχεδόν μια πενταετία προπονητικής ταλαιπωρίας, με project και επιλογές που δεν ευδοκίμησαν (όχι κατ' αποκλειστικότητα με δική τους ευθύνη), ο Παναθηναϊκός δίνει τα κλειδιά σε έναν εκ των πλέον έμπειρων της EuroLeague. Η συμφωνία με τον Εργκίν Αταμάν για διετή συνεργασία αποτελεί τη μεγαλύτερη επένδυση που έχει κάνει ο σύλλογος την τελευταία πενταετία.

Από την εποχή του Τσάβι Πασκουάλ, είχε να εμφανιστεί τέτοιο μέγεθος στον Παναθηναϊκό με την λογική του μακρόπνοου πλάνου και της δημιουργίας μια νοοτροπίας -η παρένθεση του Ρικ Πιτίνο δεν μπορεί να μπει στη συγκεκριμένη συζήτηση, επειδή ουδέποτε αποτέλεσε μια επιλογή με ορίζοντα μεγαλύτερο των μερικών μηνών. Κι αυτό από μόνο του αρκεί για να καταδείξει τη λογική με την οποία επέλεξε -μετά από τόσα χρόνια- να πορευτεί ο οργανισμός, σε μια περίοδο που ο Παναθηναϊκός είχε πάψει να παρουσιάζει στο παρκέ οτιδήποτε που να παραπέμπει σε ομάδα με αγωνιστική δομή και ιεραρχία.

Το πρώτο βήμα για τη συσπείρωση

Για το αγωνιστικό κομμάτι και τι μπορεί να φέρει (σε επίπεδο φιλοσοφίας) ο Εργκίν Αταμάν, θα υπάρξουν περισσότερες αφορμές για σχολιασμό στο μέλλον. Την στιγμή ιδίως που ο 57χρονος τεχνικός θα αρχίσει να διαμορφώνει την εικόνα για το έμψυχο δυναμικό της ερχόμενης αγωνιστικής περιόδου.

Εν προκειμένω, το μείζον είναι άλλο: αυτά που φέρνει ο Εργκίν Αταμάν, εκτός του παρκέ. Με κυριότερο όλων τη συσπείρωση εντός κι εκτός του οργανισμού του Παναθηναϊκού, ένα στοιχείο που έλειπε εδώ και χρόνια. Η επιστροφή του κόσμου στο ΟΑΚΑ αποτελεί προαπαιτούμενο προκειμένου να ειπωθεί πως οι πράσινοι θα είναι σε θέση να αποκτήσουν τη δύναμη της έδρας, που τους χαρακτήριζε τα (πολύ) προηγούμενα χρόνια.

Μέχρι λοιπόν να καταφτάσουν στο ΟΑΚΑ οι παίκτες που θα επωμιστούν το αγωνιστικό βάρος την επόμενη χρονιά, ο Εργκίν Αταμάν θα τους δώσει (sic) μια πρώτη αφορμή για να χαμογελάσουν (άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο) ή, κυρίως, να αφήσουν κατά μέρους τον σκεπτικισμό και την αμφιβολία, κοιτάζοντας όσα έρχονται με αισιοδοξία κι όχι με την απογοήτευση του πρόσφατου παρελθόντος.

Το μήνυμα στην αγορά

Από εκεί και πέρα (επειδή όλα παίζουν τον ρόλο τους), η συμφωνία με τον Εργκίν Αταμάν στέλνει στην αγορά το πιο ουσιαστικό μήνυμα: ο Παναθηναϊκός θέλει -επί της ουσίας- να επενδύσει και να δημιουργήσει ένα σύνολο, που θα είναι σε θέση να πρωταγωνιστήσει στην EuroLeague.

Δίχως τα "ναι μεν, αλλά" για έναν προπονητή που δεν έχει ξανασηκώσει αντίστοιχο βάρος, δίχως την αίσθηση πως ο ελληνικός σύλλογος πορεύεται με τη λογική του "μια απ' τα ίδια".

Η παρουσία του Εργκίν Αταμάν στην τεχνική ηγεσία, δίνει τη δυνατότητα στον οργανισμό του Παναθηναϊκού να αποκαταστήσει τη φήμη του και να προσελκύσει μεγάλα ονόματα της free agency. Ή, τουλάχιστον, να τα βάλει σε μια διαδικασία συζήτησης. Κάτι που δεν συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, ανεξαρτήτως των μηδενικών που συνόδευαν τα προσφερόμενα συμβόλαια. Ο εκάστοτε μεταγραφικός στόχος γνωρίζει πλέον ποιος είναι στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου, ποιος θα τον καθοδηγήσει στον αγώνα, ποιος θα διαμορφώσει την αγωνιστική κουλτούρα.

Κάτι που μπορεί να συμπαρασύρει τη διαπραγμάτευση και να περιορίσει (λιγότερο ή περισσότερο) την υπεραξία που -σε κάποιες περιπτώσεις- υποχρεωθεί να πληρώσει ο Παναθηναϊκός, ακριβώς επειδή τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στα χαμηλά στρώματα του βαθμολογικού πίνακα, πολύ μακριά από τη διεκδίκηση μιας θέσης στην οκτάδα.

Η εξήγηση πίσω από τον Λούκα Βιλντόσα

Σε αγωνιστικό επίπεδο, η παρουσία του Εργκίν Αταμάν στο ΟΑΚΑ δικαιολογεί κι εξηγεί εν πολλοίς τον λόγο για τον οποίο ο Παναθηναϊκός έχει ξεχωρίσει εδώ και καιρό τον Λούκα Βιλντόσα. Όχι απαραίτητα γιατί αυτός αποτελεί διακαή πόθο του νέου τεχνικού, αλλά επειδή έχει αγωνιστικά χαρακτηριστικά που συνάδουν σε μεγάλο βαθμό με το μοντέλο που παρουσίασε ο 57χρονος τεχνικός τα τελευταία χρόνια στην Αναντολού Εφές. Ήτοι, με κοντούς που έχουν ως βασικό γνώρισμα την προσωπική φάση και το transition.

Δεν αποκλείεται μάλιστα από εδώ και πέρα, να προκύπτουν στην καθημερινότητα του συλλόγου ονόματα με αντίστοιχο αγωνιστικό αντίκτυπο.

Ταμάμ για τον Γιώργο Παπαγιάννη

Το "ταμάμ" έχει τουρκική ρίζα και σημαίνει "ακριβώς". Αυτό δηλαδή που δείχνει πόσο ταιριάζει ο Γιώργος Παπαγιάννης στο μοντέλο του Εργκίν Αταμάν. Γιατί στεκόμαστε ιδίως στον αρχηγό του Παναθηναϊκού; Πολύ απλά επειδή αποτελεί το κορυφαίο περιουσιακό στοιχείο του, αλλά και το μεγαλύτερο ερωτηματικό εν όψει της νέας εποχής. Το συμβόλαιο του 26χρονου σέντερ ολοκληρώνεται στις 30 Ιουνίου 2023 κι η ανανέωσή του χαρακτηρίζεται ως μείζονος σημασίας για τις ισορροπίες (αγωνιστικές και μη) εντός του ΟΑΚΑ.

Ένα από τα "συν" λοιπόν της συμφωνίας με τον Εργκίν Αταμάν είναι η διαχείριση της συγκεκριμένης "καυτής πατάτας". Τόσο στο κομμάτι της συζήτησης/διαπραγμάτευσης προκειμένου να πειστεί -σε αγωνιστικό επίπεδο- ο Γιώργος Παπαγιάννης πως έχει πραγματικό νόημα η παραμονή στο ΟΑΚΑ όσο κι από την άποψη πως τα προηγούμενα χρόνια, ο Εργκίν Αταμάν ανέβασε σημαντικά την χρηματιστηριακή αξία δύο ψηλών, με παρεμφερή χαρακτηριστικά.

Τους Σερτάτς Σανλί (κυρίως) και του Τιμπόρ Πλάις (δευτερευόντως).

Στην Αναντολού Εφές έκανε μόδα το pop out από το "5" και την αίσθηση πως ο εκάστοτε σέντερ μπορεί να ανοίξει το γήπεδο. Το έντυσε μάλιστα όλο αυτό με κοντούς που πάνε πολύ στην προσωπική φάση, όπερ και σημαίνει υποχρεώνουν την αντίπαλη άμυνα να δώσει βαθιές βοήθειες. Όταν λοιπόν υπάρχει στο "5" ένας παίκτης που αποδεδειγμένα μπορεί να απειλήσει από μακριά, τότε οι βοήθειες περιορίζονται.

Κοινώς, το ένα φέρνει το άλλο κι άπαντες βγαίνουν κερδισμένοι.

Η βάση για τα επόμενα

Όλα αυτά βέβαια, θα έχουμε χρόνο κι αφορμές να τα συζητήσουμε τους επόμενους μήνες. Προσώρας, αυτό που μένει ως επίγευση είναι η αλλαγή δεδομένων στον Παναθηναϊκό κι η αίσθηση πως ο οργανισμός με μία μόλις κίνηση (αλλά σημαντική) αναδιαμόρφωσε το status που έχει στην EuroLeague, για την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο.

Τα υπόλοιπα θα φανούν στη διάρκεια της offseason. Μέχρι τότε...

Δείτε στην Game Nigh Late του SPORT24 στον ΑΝΤ1 την είδηση για τη συμφωνία Παναθηναϊκού - Αταμάν