Ο Παναθηναϊκός AKTOR άντεξε στη σκυλομαχία και έμεινε ζωντανός για τον τίτλο σε μια βραδιά που η θέληση υπερείχε της τακτικής
Ο Παναθηναϊκός AKTOR δεν ήταν πιο αποτελεσματικός στην επίθεση σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς με τον Ολυμπιακό. Είχε όμως λίγη περισσότερη στόχευση (στο πρώτο μέρος) και πολύ περισσότερη θέληση (στο δεύτερο). Γι αυτό κι έμεινε ζωντανός στη μάχη του τίτλου. Για να επαναφέρει τη σειρά στο ΟΑΚΑ όμως απαιτούνται αυτά κι ακόμη περισσότερα σε δύο βράδια. Γράφει ο Αλέξανδρος Τρίγκας.
Ο Παναθηναϊκός AKTOR ήταν πιο σκληρός από ποτέ στη σειρά των τελικών, άντεξε στα χτυπήματα του Ολυμπιακού στο τέταρτο δεκάλεπτο και πήρε τη νίκη που του δίνει δικαίωμα στο όνειρο της ανατροπής. Δίχως να παίξει όπως θα ήθελε σε απόλυτο βαθμό, αλλά με σκληράδα σε πνευματικό επίπεδο και αποτελεσματικότητα στην άμυνα.
Αυτό που έρχεται άλλωστε σε δύο βράδια δεν απαιτεί τακτική αρτιότητα, αλλά -κυρίως- πνευματική ετοιμότητα για μια μάχη που όμοιά της μόνο μία ήταν φέτος: το Game 4 με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στα playoffs της EuroLeague. Ή, ίσως, ούτε αυτή...
Ο στόχος ήταν εμφανής
Η εκκίνηση του παιχνιδιού διέφερε αρκετά από τα δύο προηγούμενα για δύο λόγους: για την ένταση που υπήρχε στις δύο άμυνες και για το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός AKTOR ήταν πολύ πιο επιθετικός, όταν προσέγγιζε το αντίπαλο καλάθι. Ήταν εμφανές δια γυμνού οφθαλμού πως η απόφαση που είχε παρθεί ήταν άπαντες να επιτεθούν κάθετα προς τον Νίκολα Μιλουτίνοβ, με κάθε κόστος. Το μείζον άλλωστε ήταν η φθορά (σωματική και φάουλ) στον MVP των δύο προηγούμενων τελικών, από την στιγμή που δεν υπήρχε alter ego στην ερυθρόλευκη ρακέτα.
Η τάση του Κέντρικ Ναν να τρέχει σχεδόν αποκλειστικά τα πικ εν ρολ (κεντρικά κατά βάση) απέναντι στον Νίκολα Μιλουτίνοβ απέδωσε μάλιστα για τον Παναθηναϊκό AKTOR. Αφενός γιατί ο αριστερόχειρας γκαρντ πέτυχε γρήγορα μαζεμένα καλάθια, αφετέρου επειδή προκάλεσε φθορά συνολικά στην αντίπαλη άμυνα.
Το +2 (15-13 στο 7') πάντως ήταν μικρό ως διαφορά βάσει της εικόνας του αγώνα, με τον Ολυμπιακό να στέκεται όρθιος χάρη στον Νίκολα Μιλουτίνοβ και τον Τόμας Γουόκαπ.
Το γήπεδο έγινε πολύ μικρό
Μόλις όμως ο βασικός σέντερ του Ολυμπιακού πήγε στον πάγκο για να πάρει ανάσες, όλα έγιναν πολύ πιο δύσκολα για τους φιλοξενούμενους. Οι δύο παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο για να παίξουν στο "5" (Κώστας Αντετοκούνμπο και Φιλίπ Πετρούσεβ) διαμόρφωσαν εν πολλοίς το μοτίβο των πρώτων λεπτών της δεύτερης περιόδου. Με απόλυτο κυρίαρχο τον ψηλό του Εργκίν Αταμάν, ο οποίος καθάρισε όλα τα ριμπάουντ που διεκδίκησε και, παράλληλα, έβαλε τρία καλάθια.
Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με την αποτελεσματικότητα του Κέντρικ Ναν (15 πόντοι με 7/11 σουτ) έφεραν το +16 (40-24 στο 27'), το οποίο έβαλε φωτιά στο ΟΑΚΑ.
Ο Ολυμπιακός δεν άφησε όμως την κατάσταση να φύγει (εντελώς) από τον έλεγχό του, περιόρισε σε ένα βαθμό τη ζημιά του πρώτου μέρους (43-34) χάρη σε Αϊζέια Κάναν και Άλεκ Πίτερς. Ήταν όμως σαφές πως όσο οι γηπεδούχοι ήταν τόσο συνεπείς κοντά στο καλάθι (16/21), δεν θα ήταν εύκολο για την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα να απειλήσει επί της ουσίας. Ειδικά όσο είχε άσχημα ποσοστά στα δίποντα (9/21) και μόλις +1 στην αναλογία των ασίστ με τα λάθη (7/6).
Η στροφή των 180ο του ΟΑΚΑ
Με την έναρξη της τρίτης περιόδου, το μοτίβο του αγώνα άλλαξε σημαντικά. Ο Παναθηναϊκός AKTOR δεν είχε πλέον την ενέργεια να συνεχίσει να επιτίθεται κάθετα στο καλάθι (σ.σ.: ήταν εμφανές πως ο Κέντρικ Ναν έμενε σιγά - σιγά από βενζίνη στο ντεπόζιτο), την ώρα που ο Ολυμπιακός έβρισκε καλύτερες συνεργασίες και ελεύθερα σουτ.
Ακόμη κι αν δεν τα έβαλαν (3/8 στο τρίτο δεκάλεπτο), οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα ήταν εμφανές πως ένιωθαν πιο άνετα στο παρκέ. Κάτι που μεταφράστηκε γρήγορα σε μείωση της διαφοράς (55-29 στο 27'), ενόσω οι δύο προπονητές συνέχισαν να δουλεύουν το παιχνίδι στο κομμάτι της τακτικής.
Ο γηπεδούχος έριξε στο παρκέ τον Λούκα Βιλντόσα για να αυξήσει την πίεση στην μπάλα (έπιασε), ο άλλος πήγε με τον Κώστα Παπανικολάου στο "4" για να περιορίσει την κούραση των βασικών ψηλών του (κι αυτό έπιασε). Μόλις ήρθαν κιόλας δύο σερί χαμένες μάχες του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ στην πράσινη ρακέτα (ή δύο κερδισμένες από την απέναντι πλευρά, αν προτιμάτε), το παιχνίδι έφτασε στο σημείο να... παίζεται στη μία κατοχή (61-59 στο 30').
Κι εκεί πλέον, όλα κρέμονταν από μια κλωστή...
Του small ball το ανάγνωσμα
Από την στιγμή που είδε πως το χαμηλό σχήμα του Ολυμπιακού απέδωσε καρπούς, ο Εργκίν Αταμάν αποφάσισε να απαντήσει με τον ίδιο τρόπο. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου στο "4" για καλύτερα ματσαρίσματα στα μαρκαρίσματα, ιδίως στο κομμάτι της ταχύτητας στο έδαφος.
Τα προβλήματα και τα ελεύθερα σουτ του Ολυμπιακού περιορίστηκαν, αλλά οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα ήταν τόσο "εκεί" πλέον σε πνευματικό επίπεδο, όπου ακόμα και τα σουτ πάνω σε άμυνα έβρισκαν τον στόχο. Για να μεταφέρουν αφόρητη πίεση στην απέναντι πλευρά, με αποκορύφωμα το κάρφωμα του Νίκολα Μιλουτίνοβ που έδωσε στον Ολυμπιακό το προβάδισμα για πρώτη φορά (72-73) με 4'40'' για το τέλος.
Με το άγχος να πνίγει το ΟΑΚΑ, δύο μεγάλα καλάθια από τον Κώστα Σλούκα και τον Ματίας Λεσόρ σε συνδυασμό με ένα περιφερειακό σουτ του Ιωάννη Παπαπέτρου έφεραν το μίνι σερί των οκτώ πόντων, που διαμόρφωσε πολύ διαφορετικά δεδομένα στο ντέρμπι με 2'03'' για τέλος (80-73). Κι όταν ο Νίκολα Μιλουτίνοβ έχασε την μπάλα από τον Ματίας Λεσόρ λίγο αργότερα, όλα τελείωσαν...
Ο Παναθηναϊκός AKTOR πήρε τη νίκη που του έδωσε παράταση ζωής στη μάχη του τίτλου και την αίσθηση πως μπορεί να επιστρέψει στη σειρά. Για να τα καταφέρει σε δύο βράδια στο ΣΕΦ βέβαια πρέπει να είναι όπως στο πρώτο μέρος του Game 3. Όχι όπως στο δεύτερο...