Το 3/3 στο ΟΑΚΑ ήταν το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό AKTOR μετά από το διπλό που πήρε προ δύο εβδομάδων στη Mercedes Benz Arena. Ο τρόπος με τον οποίο δομήθηκε το πρόγραμμα άλλωστε ήταν τέτοιος, που έδινε την αφορμή για να πατήσουν το γκάζι οι πράσινοι.

Αν ήταν αυτοί που έπρεπε, γιατί σε αντίθετη περίπτωση το "καλό πρόγραμμα" θα πήγαινε περίπατο και θα εξελισσόταν σε μια μεγάλη πληγή για την ομάδα του Εργκίν Αταμάν. Γι αυτό, μετά από το φινάλε της αναμέτρησης, οι πράσινοι είχαν κάθε λόγο να χαμογελούν διάπλατα και να πανηγυρίζουν μαζί με τον κόσμο της ομάδας, ενόσω βελτίωναν παράλληλα το νικηφόρο σερί τους.

Η πνευματική ετοιμότητα έφερε τα καλά ποσοστά

Για να είμαστε ειλικρινείς, τα 9/13 τρίποντα στο 13ο λεπτό δεν είναι... φυσιολογικό ποσοστό. Πρόκειται για κάτι που συμβαίνει μία στο τόσο, πολύ περισσότερο προκύπτει ως μια συνθήκη που δίνει το έναυσμα για να μπει το νερό στο αυλάκι.

Το θέμα όμως είναι πώς προέκυψαν αυτά τα σουτ. Μέσα από την επιθετικότητα (κυρίως του Κώστα Σλούκα) στο πικ εν ρολ. Η Βαλένθια είναι μια ομάδα που προτιμά να προστατεύσει τη ρακέτα της (με οποιοδήποτε κόστος) και να... τζογάρει με το τρίποντο του αντιπάλου. Ο Παναθηναϊκός AKTOR ήταν έτοιμος να εκμεταλλευτεί τη δεδομένη συνθήκη, προσπαθώντας να δημιουργήσει ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα πολύ νωρίς μετά από το πικ εν ρολ.

Ο Κώστας Σλούκας κατά βάση (και ο Τζέριαν Γκραντ δευτερευόντως) επιτέθηκαν στο hedge-out της ισπανικής ομάδας, πάτησαν την αντίπαλη ρακέτα, έχοντας πλέον ορατό πεδίο για να βρουν τον ελεύθερο συμπαίκτη. Σχεδόν όλα τα σουτ ήταν υπό καλές προϋποθέσεις, μέσα από τη ροή της επίθεσης και ως εκ τούτου αυξήθηκαν οι πιθανότητες να καταλήξουν στον στόχο. Όπως κι έγινε.

Η αξία του γεμάτου πάγκου

Το θετικό για τον Εργκίν Αταμάν ήταν πως σε όλη τη διάρκεια του πρώτου μέρους, όποιος σηκώθηκε από τον πάγκο, συνέχισε να αποδίδει στο ίδιο επίπεδο με εκείνους που ξεκίνησαν τον αγώνα (Κώστας Σλούκας, Τζέριαν Γκραντ, Μάριους Γκριγκόνις, Ντίνος Μήτογλου, Ματιάς Λεσόρ).

Τα 3/3 τρίποντα του Λευτέρη Μαντζούκα στην ανάπαυλα δεν ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα, αλλά η επιβεβαίωση πως ο πάγκος μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικός στην EuroLeague.

Το plan b στον τρόπο δράσης

Με την έναρξη του δεύτερου μέρους, ο Παναθηναϊκός AKTOR εμφανίστηκε ξανά έτοιμος να προσαρμοστεί στις συνθήκες. Δεδομένου πως σε ένα σημείο της δεύτερης περιόδου η επιμονή στο τρίποντο οδήγησε σε απώλεια του ρυθμού (σ.σ.: τα 9/13 τρίποντα έφεραν μερικές βεβιασμένες επιλογές και επέτρεψαν στη Βαλένθια να μαζέψει κάπως τη διαφορά στα μισά του δεύτερου δεκαλέπτου), οι παίκτες του Εργκίν Αταμάν βγήκαν από τα αποδυτήρια, απολύτως έτοιμοι να υλοποιήσουν τo plan b στον τρόπο εκτέλεσης.

Πώς; Με τον Ματιάς Λεσόρ να κόβει πολύ πιο γρήγορα στην αντίπαλη ρακέτα, ώστε να πάρει αυτός την μπάλα αμέσως μετά από το σκριν στην κορυφή. Ο Κώστας Σλούκας τού έδωσε πολύ γρήγορα τις κατοχές που χρειαζόταν για να πληγώσει ανεπανόρθωτα την άμυνα της Βαλένθια αλλά και για να μπει πιο δυναμικά στο κλίμα του αγώνα (11 πόντοι στο β' μέρος).

Το ξέσπασμα στο φινάλε έχει εξήγηση

Κάπως έτσι, ο Παναθηναϊκός AKTOR έφτασε τις τέσσερις σερί νίκες, με τον κόσμο να απολαμβάνει αυτό που έβλεπε στο παρκέ. Κάτι που είχε να συμβεί αρκετά χρόνια. Εξ ου το ξέσπασμα στο φινάλε της αναμέτρησης και η μίνι γιορτή που στήθηκε, με τους παίκτες της ομάδας μπροστά από το πέταλο των οργανωμένων.

Μην παραβλέπουμε όσα προηγήθηκαν για τον οργανισμό του Παναθηναϊκού τα προηγούμενα χρόνια, το γεγονός πως είχε αλλοιωθεί εν πολλοίς η σχέση της εξέδρας με τον αγωνιστικό χώρο. Όλα αυτά αναδομούνται μέρα με τη μέρα, παιχνίδι με το παιχνίδι.

Για να ξαναχτίσει ο Παναθηναϊκός AKTOR το πρόγραμμα και την κουλτούρα του, ώστε να διεκδικήσει την επιστροφή στην κορυφή, την οποία αναφέρει ξανά και ξανά ο Εργκίν Αταμάν.