X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Ο Παναθηναϊκός διάλεξε το δηλητήριό του

Ο Χάουαρντ Σαντ Ρος στο παιχνίδι κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας EUROKINISSI

Το εμπόδιο της ΤΣΣΚΑ ήταν πολύ υψηλό για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος κλήθηκε να διαλέξει πώς θα πεθάνει. Το απόλυτο μηδέν του Χάουαρντ Σαντ Ρος, η αλλαγή του Μάικ Τζέιμς, το close out και το βασικό πρόβλημα που λύνει ο Σέλβιν Μακ. Γράφει ο Αλέξανδρος Τρίγκας.

Οκτώ μήνες μετά το -μεταξύ τους- παιχνίδι που έριξε την αυλαία της EuroLeague για το 2019/20 για Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ και ΤΣΣΚΑ, οι δύο ομάδες ξανασυναντήθηκαν στο ΟΑΚΑ, με το αποτέλεσμα να είναι το ίδιο. Νίκη για τη ρωσική ομάδα. Αυτό που άλλαξε (κι είναι μείζονος σημασίας) είναι πώς ήρθε η ήττα σε κάθε μία από τις δύο περιπτώσεις.

Από την ολική κατάρρευση και τη συντριβή με -31 στο -6 με το οποίο ολοκληρώθηκε ο αγώνας της 6ης Νοεμβρίου για το τριφύλλι. Η τακτική προσέγγιση του Γιώργου Βόβορα και η μαχητικότητα των παικτών του κάλυψαν σε μεγάλο βαθμό το έλλειμμα ποιότητας, στο τέλος της βραδιάς όμως η καλύτερη ομάδα πήρε αυτό που άξιζε. Τη νίκη.

Η "αρκούδα" μπορεί να μην είναι ακόμη στο επίπεδο που θα ήθελε ο Δημήτρης Ιτούδης, όπως τόνισε κι ο ίδιος όμως στη διάρκεια του LIVE του SPORT24 μετά το φινάλε του αγώνα "γινόμαστε ομάδα σιγά σιγά". Κι αυτό έχει σημασία μετά από τόσο μακρά αγωνιστική αποχή για όλους και την επένδυση στη front line με την απόκτηση των Νίκολα Μιλουτίνοβ και Τόρνικε Σενγκέλια, που φέρνει το παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ πιο κοντά στο καλάθι.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΜΕΤΑ ΤΟ HEDGE OUT

Το +13 (5-18 στο 5') με το οποίο προηγήθηκε η ΤΣΣΚΑ στην εκκίνηση του αγώνα χτίστηκε χάρη στη δημιουργία μέσα από το πικ εν ρολ. Ο Μάικ Τζέιμς ξεκίνησε αντί του Ντάνιελ Χάκετ (κόντρα στη συνήθη τακτική, όπως επεσήμανε ο Δημήτρης Ιτούδης) και έκανε εξαιρετικά τη δουλειά. Χτύπησε το hedge out του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ και τις βοήθειες που κλήθηκαν να δώσουν οι πράσινοι, δημιουργώντας για τον Νταρούν Χίλιαρντ και τον Νικίτα Κουρμπάνοφ.

Η επιρροή που έχει ο Δημήτρης Ιτούδης στο παιχνίδι του βραχύσωμου γκαρντ αποτυπώνεται στο γεγονός πως εκείνος έχει βελτιωθεί σε υπερθετικό βαθμό στους χρόνους αντίδρασής του μετά το hedge out. Τον ένα (και κάτι) χρόνο που βρίσκεται στη ρωσική πρωτεύουσα έχει μάθει να λειτουργεί με μεγαλύτερη ταχύτητα στη λήψη απόφασης και -κυρίως- στον χρόνο από τον οποίο η μπάλα φεύγει από τα χέρια του. Άφησε στην άκρη το overdribbling που επέτρεπε στον αντίπαλο να προσαρμοστεί περισσότερο και χρησιμοποιεί το εκρηκτικό πρώτο βήμα που διαθέτει για να εμβολίσει την άμυνα και να διαβάσει τις βοήθειες.

Η ΤΣΣΚΑ ΠΟΝΤΑΡΕ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ

Η απουσία τριών κορμιών στη front line (Μπεν Μπεντίλ, Ζακ Όγκαστ, Ίαν Βουγιούκας) υποχρέωσε τον Γιώργο Βόβορα να παρατάξει αδόκιμα σχήματα, να δώσει στον Ντίνο Μήτογλου χρόνο αποκλειστικά στο "5" και να ανεβάσει τόσο τον Λεωνίδα Κασελάκη όσο και τον Ιωάννη Παπαπέτρου στο "4" στη διάρκεια του σαρανταλέπτου. Πάνω σε αυτό πάτησε σε συνεχόμενες κατοχές η ΤΣΣΚΑ, εκμεταλλευόμενη τη διαφορά μεγέθους στο "3" και στο "4". Πρώτα με τον Τόρνικε Σενγκέλια πάνω στον Λεωνίδα Κασελάκη (τον έστειλε γρήγορα στον πάγκο φορτωμένο με φάουλ) και μετά με τον Γουίλ Κλάιμπερν πάνω στον Μάρκους Φόστερ.

Με επιμονή και υπομονή, η ΤΣΣΚΑ ακούμπησε ξανά και ξανά την μπάλα στους δύο παίκτες, σε πρώτο χρόνο. Είτε με ένα (κάτι σαν) early post είτε με cross screen στη baseline, που επέτρεπε στον εκάστοτε παίκτη να πάρει την μπάλα εύκολα κοντά στο καλάθι. Κι από εκεί να υποχρεώσει τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ να κλείσει υπερβολικά προς τα μέσα, δίνοντας χώρο δράση στους κοντούς.

Η ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ CLOSE OUT

Από την στιγμή που υπήρχε μεγάλο πρόβλημα κοντά στο καλάθι, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ υποχρεώθηκε σε πολλές περιπτώσεις να... επιλέξει τον τρόπο που θα πεθάνει. Ο Γιώργος Βόβορας δοκίμασε αρχικά τις -σχεδόν αυστηρά- προσωπικές άμυνες, είδε ότι αυτό δεν απέδωσε (η ΤΣΣΚΑ πήρε πόντους και κέρδισε φάουλ με σχετική άνεση) και προχώρησε πιο μεγάλες βοήθειες από όλους τους παίκτες, οι οποίοι έκλειναν προς τα μέσα.

Για μια ομάδα, όπως η ΤΣΣΚΑ, που διαθέτει ικανούς χειριστές και εκτελεστές, αυτό δεν ήταν πρόβλημα βεβαίως. Πόσω μάλλον όταν -εκτός αυτών- πρόκειται για ένα σύνολο που είναι κάτι παραπάνω από αποτελεσματικό στην close out επίθεση. Το mismatch κοντά στο καλάθι έδινε το δικαίωμα για επίθεση πάνω στο close out του τριφυλλιού (στο πώς δηλαδή οι παίκτες έπαιζαν άμυνα από μέσα προς τα έξω) κι από εκεί για ελεύθερα σουτ και τελικές πάσες στον έτερο ψηλό που περίμενε στη γωνία του low post.

Η ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΥ

Κι αν στο πρώτο μέρος η παρουσία του Νεμάνια Νέντοβιτς ήταν αυτή που τράβηξε το κάρο του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ από τη λάσπη και έδωσε το εφαλτήριο για δύο μεγάλες αντεπιθέσεις (από το 5-18 και από το 31-49), μετά την ανάπαυλα τα δεδομένα δεν ήταν ίδια. Κι αυτό δεν είχε να κάνει με τη δική του διάθεση και ενέργεια, αλλά με τα όπλα που διέθετε η αντίπαλη φαρέτρα. Η πολυτέλεια του γεμάτου πάγκου έδωσε τη λύση στον Δημήτρη Ιτούδη, που χρησιμοποίησε κατά βάση τον Ντάνιελ Χάκετ και τον Γουίλ Κλάιμπερν για να αναχαιτίσει και να... σιγήσει τον ικανότερο επιθετικά παίκτη που διαθέτει το τριφύλλι. Η απόδειξη ήρθε από την ίδια την στατιστική: 16 πόντοι με 5/7 σουτ και 3/3 βολές στο πρώτο μέρος, 3 πόντοι με 1/3 σουτ στο δεύτερο. Simple as that.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΕΝΤΕ

Η επιλογή της ΤΣΣΚΑ να αντιμετωπίσει με under τον Χάουαρντ Σαντ Ρος μόνο αναπάντεχη δεν μπορεί να θεωρηθεί. Ούτως ή άλλως, πρόκειται για μια τακτική προσέγγιση που συνάντησε ξανά ο περιφερειακός του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στα προηγούμενα παιχνίδια. Στην προκειμένη περίπτωση όμως αφενός δεν είχε την υπομονή για να αναζητήσει διαφορετικό τρόπο δημιουργίας αφετέρου οι παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη δεν έκαναν ούτε μια φορά το λάθος να περάσουν πάνω από το σκριν στο δεύτερο ή τρίτο πικ εν ρολ που έστηνε ο Χάουαρντ Σαντ Ρος.

Ήταν πολλές οι φορές μάλιστα που ο Μάικ Τζέιμς και ο Γιάνις Στρέλνιεκς (αυτοί κατά βάση τον αντιμετώπισαν) σχεδόν τον... παρατούσαν, έχοντας ως πρώτο μέλημα να δώσουν βαθιές βοήθειες και να περιορίσουν τους χώρους για τους υπόλοιπους περιφερειακούς του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Πολύ γρήγορα, η επίθεση των πρασίνων έγινε δυσλειτουργική και προβλέψιμη απέναντι σε μια άμυνα που ήταν έτοιμη να εκμεταλλευτεί κάθε αντίπαλη κατοχή προς όφελός της.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

Το καλοκαίρι, το μεγάλο δίλημμα που δημιουργήθηκε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας αφορούσε στον Γιάνις Στρέλνιεκς και τον Χάουαρντ Σαντ Ρος, αναφορικά με το ποιος εκ των δύο πρέπει να έχει θέση στο ρόστερ για το 2020/21. Κι αν το κομμάτι του συμβολαίου ήταν από μόνο του σημαντικό (ο πρώτος δεσμευόταν για ακόμη ένα χρόνο με κλειστή συμφωνία, ενώ ο δεύτερος είχε opt out στο συμβόλαιό του), η επιρροή που μπορούν να έχουν στο παιχνίδι της ρωσικής ομάδας ήταν εξίσου καθοριστική στη λήψη της τελικής απόφασης.

Η ΤΣΣΚΑ είναι μια ομάδα που κάνει το... απλό μέσα στο παρκέ. Προσπαθεί μέσα από την ικανότητα των περιφερειακών της σε δημιουργία και εκτέλεση να δημιουργήσει ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα κι από εκεί να βρει ελεύθερα σουτ και διεισδύσεις. Γι αυτό κιόλας, ο Γιάνις Στρέλνιεκς μπορούσε να δώσει το "κάτι παραπάνω" ερχόμενος από τον πάγκο σε σχέση με τον Χάουαρντ Σαντ Ρος.

Ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού είναι ευάλωτος αμυντικά, ταλαιπωρείται συχνά πυκνά μέσα στη σεζόν από μυϊκούς τραυματισμούς, υπηρετεί όμως απόλυτα τον τρόπο παιχνιδιού και την επιθετική φιλοσοφία του Δημήτρη Ιτούδη. Ο νυν παίκτης του Παναθηναϊκού, από την άλλη, έχει περισσότερα αμυντικά χαρακτηριστικά ως "συν" αλλά θα επέτρεπε στον εκάστοτε αντίπαλο να μειώσει τις περιστροφές και τις βοήθειες, στηριζόμενος στη δική του αδυναμία είτε να εκτελέσει είτε να δημιουργήσει σε πρώτο χρόνο.

Ο ΣΕΛΒΙΝ ΜΑΚ ΛΥΝΕΙ ΕΝΑ ΒΑΣΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Μετά απ' όλα αυτά, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ υποδέχεται τον νέο του πόιντ γκαρντ. Τον Σέλβιν Μακ. Τον τρίτο κατά σειρά που φτάνει στην Αθήνα μέσα σε τρεις μήνες, με την ταμπέλα του κουμανταδόρου στο "1". Ο Πιερ Τζάκσον (περισσότερο) και ο Κίφερ Σάικς (λιγότερο) δεν κατάφεραν να αποδειχθούν σημαντικοί για το σύνολο, κυρίως λόγω μεγέθους.

Ο Σέλβιν Μακ των οκτώ μηνών αποχής από την δράση και της απογοητευτικής περσινής παρουσίας σε δύο ομάδες (Αρμάνι Μιλάνο, Χάποελ Ιερουσαλήμ) θα δείξει στο γήπεδο αν μπορεί να προσφέρει περισσότερα. Στην παρούσα φάση και μέχρι να βγει ο Νοέμβριος πάντως μόνο ένα πρόβλημα του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ θα λύσει: το ποσοτικό. Θα είναι ακόμη ένας παίκτης για το rotation, ως μια (κάπως πιο) αξιόπιστη λύση για το "1".

Η αποχή και το περσινό δείγμα δεν δημιουργούν προδιάθεση πως ο Σέλβιν Μακ θα δώσει πολλά περισσότερα από τους δύο προκατόχους του, εν τούτοις όμως το τριφύλλι καιγόταν για να προσθέσει έναν κοντό στο ρόστερ. Κι αυτό έκανε. Δίχως να έχει την άνεση χρόνου ή επιλογών για να ψωνίσει από την αγορά αυτόν που πραγματικά μπορεί να του κάνει τη δουλειά.

Photo Credits: Eurokinissi

TAGS ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ