Ο Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένος να πιει το πικρό ποτήρι
Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ δεν μπόρεσε να γλιτώσει το αναπόφευκτο στο Palau Blaugrana, σε μια βραδιά που ήξερε τις αντικειμενικές δυσκολίες. Το μυαλό βρίσκεται άλλωστε στα "Δύο Αοράκια". Γράφει ο Αλέξανδρος Τρίγκας.
Πάει κι αυτό για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, πέρασε. Το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα στο Palau Blaugrana ανήκει στην ιστορία για τους πράσινους, οι οποίοι -δεδομένων των απουσιών- ήξεραν ότι δεν είχαν κάτι ουσιαστικό να διεκδικήσουν. Για τη νίκη, ούτε λόγος.
Τι μένει λοιπόν; Η υγεία. Ναι, για το τριφύλλι αποτελεί το πιο σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητάς του. Ειδικά τη δεδομένη χρονική στιγμή, ενόσω ο Δημήτρης Πρίφτης δουλεύει με φόντο την 18η Φεβρουαρίου, οπότε θα διεξαχθεί ο ημιτελικός του Κυπέλλου Ελλάδας.
Η ποιότητα άλλωστε είναι περιορισμένη, οπότε η παραμικρή απώλεια δημιουργεί μεγάλα προβλήματα. Γι αυτό κιόλας, την στιγμή που ο Τζέρεμι Έβανς έπεσε στο παρκέ μετά τη σύγκρουση με τον Νικολάς Λαπροβίτολα στο πρώτο δεκάλεπτο, άπαντες στον πράσινο πάγκο πάγωσαν προς στιγμήν.
Η αφέλεια των πρώτων εβδομάδων
Γι αυτοματισμούς και εύρυθμη λειτουργία στο μπροστινό μισό του γηπέδου δεν μπορεί να γίνει λόγος, όχι όταν λείπουν οι δύο βασικοί περιφερειακοί πυλώνες της ομάδας, αυτοί από τα χέρια των οποίων περνούν οι περισσότερες κατοχές. Τι έμεινε λοιπόν; Η προσπάθεια των υπολοίπων να κάνουν όσα περισσότερα μπορούν και η ελευθερία (sic) του Ντάριλ Μέικον, να λειτουργήσει το αφεντικό της επίθεσης.
Μόνο που ο 26χρονος γκαρντ δεν κατάφερε να διαχειριστεί την (αναμενόμενη) ισπανική πίεση, που του ασκήθηκε από τα πρώτα λεπτά. Σε πολλές περιπτώσεις λειτούργησε με την αφέλεια που τον διέκρινε τις πρώτες εβδομάδες της σεζόν. Κράτησε την μπάλα στα χέρια του περισσότερο απ' ότι έπρεπε, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει την εκδήλωση των κατοχών των πρασίνων, μα πάνω απ όλα να οδηγηθεί σε αποφάσεις που λαμβάνονταν υπό την πίεση του αντίπαλου αμυντικού και του χρόνου.
Ο διψήφιος αριθμός πόντων που σημείωσε (12) δεν λέει την αλήθεια, αν αναλογιστεί κανείς πως είχε 3/8 δίποντα και 0/3 τρίποντα. Την ίδια ώρα, τα λάθη που έκανε ήταν περισσότερα από τις ασίστ που έδωσε (4 αντί 3).
Περισσότερη κριτική για τακτικά κομμάτια δεν μπορεί να γίνει. Δεν είναι εφικτό να γίνει άλλωστε, δεδομένου ότι μιλάμε για δύο εκ διαμέτρου αντίθετα μεγέθη στη φετινή διοργάνωση, με άλλους στόχους και έννοιες κατά νου.
Η απόφαση που δείχνει τον στόχο
Η τελική κατάταξη του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στη regular season μικρή σημασία έχει προφανώς. Επί της ουσίας άλλωστε, η ιστορία δεν μπορεί να αλλάξει για το υπόλοιπο της διοργάνωσης. Ο μοναδικός στόχος που υπάρχει τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι το Κύπελλο Ελλάδας και προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται τα πάντα στο εσωτερικό του τριφυλλιού.
Η απόφαση για την παραμονή του Νεμάνια Νέντοβιτς στην Αθήνα για να ξεκουραστεί είναι σαφές πως "δείχνει" προς αυτή την κατεύθυνση.
Είναι σκληρό για έναν οργανισμό σαν του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ να παραμερίζει αγώνες της EuroLeague; Σε άλλες εποχές, θα ήταν. Τη δεδομένη χρονική στιγμή όμως, το μόνο που βοηθάει είναι ο ρεαλισμός και η αντίληψη της κατάστασης που επικρατεί.
Οι πράσινοι δεν είναι σε θέση να ρισκάρουν το οτιδήποτε στην EuroLeague με τον κίνδυνο να πάνε πίσω ή να χάσουν αυτά τα οποία έχουν κυκλώσει. Εν προκειμένω το Final Four. Στα "Δύο Αοράκια" θα κριθούν. Τόσο για το αποτέλεσμα όσο και για την εικόνα τους.
Όσο για την EuroLeague; Κάθε αγώνας -εδώ και αρκετό καιρό- είναι μια υποχρέωση, που περισσότερα προβλήματα μπορεί να φέρει, παρά κέρδη -δεδομένης της κατάστασης. Γι αυτό κιόλας, το "damage control" μετά από βραδιές σαν αυτή του Palau Blaugrana είναι αυτό που υπάρχει περισσότερο κατά νου.