Ένα παιχνίδι λιγότερο. Ένα παιχνίδι πιο κοντά στο φινάλε μιας εξαιρετικά δύσκολης σεζόν, της δυσκολότερης στη σύγχρονη ιστορία του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Όσα είδαμε στο Game 1 των τελικών της Stoiximan Basket League απέναντι στον Ολυμπιακό δεν άλλαξαν τη μεγάλη εικόνα, αυτή που είχε ήδη διαμορφωθεί με βάση τα πεπραγμένα των αιωνίων τη φετινή αγωνιστική περίοδο.

Πολύ περισσότερο, από την στιγμή που η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έδειξε να παίζει με σβηστές τις μηχανές από τη δεύτερη περίοδο κι έπειτα. Αυτό είναι ενδεχομένως το πλέον ανησυχητικό (sic) για το μέλλον των πρασίνων στη σειρά, στην οποία θα επιδιώξουν να δείξουν πως έχουν σφυγμό σε τρία βράδια, στο ΟΑΚΑ.

Τελείωσε πριν καν αρχίσει

Με τα δεδομένα που είχαν διαμορφωθεί μέχρι το πρώτο ραντεβού των δύο ομάδων στο ΣΕΦ, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ ήξερε πως για να έχει τύχη, έπρεπε να μπει αποφασισμένος στο παιχνίδι. Αντί αυτού όμως, πέταξε στα σκουπίδια τις εννέα πρώτες κατοχές του με τους γηπεδούχους να φτάνουν στο +11 (11-0 στο 5'). Με το καλημέρα λοιπόν, οι παίκτες του Γιώργου Βόβορα είχαν μεγάλα προβλήματα στο κομμάτι των αποστάσεων και των αποφάσεων. Αποτέλεσμα αυτού ήταν σχεδόν όλα τα σουτ που πήραν στην πρώτη εφιαλτική περίοδο να είναι πάνω σε άμυνα, γεγονός που προκάλεσε το 2/18 εντός παιδιάς -επίδοση που θύμισε εν πολλοίς όσα έγιναν στην τελευταία περίοδο στα Δύο Αοράκια, πριν από τέσσερις περίπου μήνες.

Το απόλυτο μηδέν της περιφέρειας

Για μια ομάδα που δεν έχει ακριβώς περίσσευμα ποιότητας, η δράση των κοντών λειτούργησε πολλές φορές στη διάρκεια της σεζόν ως ένας τρόπος περιορισμού της ζημιάς. Στο Game 1 των τελικών όμως, η αστοχία των περιφερειακών απλά επέτεινε το επιθετικό πρόβλημα, σε τέτοιο βαθμό που επέτρεψε στην άμυνα του Ολυμπιακού (σε κάποιες περιπτώσεις) να κλείσει ακόμη περισσότερο στη ρακέτα.

Με 0/15 εντός παιδιάς για τους παίκτες που μοιράστηκαν τον χρόνο στο "1" και το "2" (Πέιτον Σίβα, Νεμάνια Νέντοβιτς, Ντάριλ Μέικον, Χάουαρντ Σαντ Ρος) στη διάρκεια του πρώτου μέρους, ήταν ξεκάθαρο πως ο Γιώργος Βόβορας δεν μπορούσε να προσδοκά σε κάτι καλύτερο, ή τουλάχιστον σε κάτι που θα του επιτρέψει να ελπίζει για ανατροπή σκηνικού μετά από την ανάπαυλα.

Ο τρόπος του +13 καταδεικνύει τη διαφορά

Αν μη τι άλλο όμως, υπάρχει ένα στοιχείο που καταδεικνύει την τεράστια διαφορά που χωρίζει τις δύο ομάδες: ο τρόπος με τον οποίο πήρε τη νίκη ο Ολυμπιακός. Το +13 από μόνο του, ως ανάγνωση, δεν αρκεί για να φανεί πόσο χειρότερος ήταν ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ από τον αντίπαλό του. Κυρίως γιατί οι ερυθρόλευκοι έδειξαν από νωρίς (επί της ουσίας από τη δεύτερη περίοδο κι έπειτα) να παίζουν στο... ρελαντί. Κοινώς, δίχως να ανεβάσουν την ένταση στα επίπεδα που χρειάστηκαν, για παράδειγμα, στη σειρά με τη Μονακό ή το Final Four. Για να είμαστε ειλικρινείς, ούτε καν τα προσέγγισαν. Κι αυτό δείχνει πόσο δύσκολο είναι να αλλάξει η ιστορία της σειράς από εδώ και πέρα.

Να δείξει κάτι στο κοινό του

Κακά τα ψέματα λοιπόν, το Game 2 των τελικών στο ΟΑΚΑ έχει ως ξεκάθαρο φαβορί τον Ολυμπιακό. Οι ερυθρόλευκοι ξέρουν πως μπορούν (εύκολα) να κάνουν ακόμη ένα μπρέικ και να κλειδώσουν την κατάκτηση του τίτλου. Την ίδια ώρα όμως, οι πράσινοι έχουν μια (ηθική) υποχρέωση απέναντι στους εαυτούς τους, αλλά και τον κόσμο: να δείξουν ότι έχουν σφυγμό. Για λόγους εγωισμού.

Παρακολουθήστε την Game Night: