Η αναμονή για την πρώτη νίκη της regular season στην EuroLeague ολοκληρώθηκε για τον Παναθηναϊκό. Το θετικό αποτέλεσμα απέναντι στην Μπάγερν αποτελούσε εξαρχής στοιχείο μείζονος σημασίας, πριν από την πρώτη διαβολοβδομάδα και δύο πολύ πιο απαιτητικές αναμετρήσεις (με Φενέρμπαχτσε στην Κωνσταντινούπολη και Μακάμπι Τελ Αβίβ στην Αθήνα).

Οπότε, από την στιγμή που ήρθε η νίκη, το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς θεωρείται πως έγινε.

Η (πρώτη) αντίδραση και το ψεγάδι

Το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό ήταν η πρώτη εντύπωση που θα έδινε στο παρκέ μετά απ' όσα ακολούθησαν το παιχνίδι της Basket League με το Μαρούσι. Κι όπου "πρώτη εντύπωση" δεν μιλάμε για την επιθετική ροή και τις συνεργασίες (αυτές θα έρθουν με τον καιρό), αλλά με την αμυντική συνέπεια και προσήλωση.

Εκεί λοιπόν οι πράσινοι πήραν πολύ υψηλό βαθμό ετοιμότητας, δεδομένου πως έχασαν μόλις ένα (1) ριμπάουντ που διεκδίκησαν στη δική τους ρακέτα -αυτό του Λεάντρο Μπολμάρο, που μετατράπηκε σε λέι απ. Η συνολική εικόνα στο πίσω μέρος του γηπέδου ήταν αυτή που επέβαλε (sic) το οκτάωρο που πέρασαν στο ΟΑΚΑ οι παίκτες του Παναθηναϊκού την επομένη του αγώνα με το Μαρούσι.

Το μοναδικό ψεγάδι; Ότι δεν έδωσαν ποτέ το τέταρτο ομαδικό φάουλ, ως είχαν το δικαίωμα, με αποτέλεσμα η Μπάγερν να βρει τις προϋποθέσεις για να εκτελέσει. Δεν τον πλήγωσε βέβαια η συγκεκριμένη αστοχία.

Η ροή στην επίθεση και το ερωτηματικό

Σε ό,τι αφορά στο μπροστινό μέρος του παρκέ, η ενέργεια και η ταχύτητα με την οποία έτρεξε τις κατοχές στην πρώτη περίοδο ο Λούκα Βιλντόσα έφεραν την επιθυμητή αποτελεσματικότητα. Οι πράσινοι είχαν καλές αποστάσεις, εκμεταλλεύτηκαν την ορμητικότητα του Ματιάς Λεσόρ μετά από το pick n roll, αλλά -πέρα από αυτό- είχαν ξανά ένα βασικό ερωτηματικό στο rotation. Τον Κάιλ Γκάι.

Εκ των περιφερειακών του Παναθηναϊκού, ο 26χρονος γκαρντ είναι αυτός που δυσκολεύεται περισσότερο να "μπει" στο παιχνίδι της ομάδας του. Κυρίως γιατί αποτελεί μόνιμο στόχο της αντίπαλης επίθεσης, τόσο πάνω όσο και μακριά από την μπάλα. Το μικρό κορμί του είναι αυτό που αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα για εκείνον. Κάτι που συνεπακόλουθα δεν του επιτρέπει να νιώσει άνετα στην επίθεση.

Αυτά τα δύο αποτέλεσαν κιόλας τον λόγο που έπαιξε λίγο (6'28'') στο πρώτο μέρος.

Τα δύο στοιχεία που τον πόνεσαν

Στην εξέλιξη του αγώνα βέβαια, εν αντιθέσει με ό,τι συνέβη στην πρώτη περίοδο, ο Παναθηναϊκός είδε το αμυντικό ριμπάουντ και τα λάθη να είναι τα μεγαλύτερα προβλήματά του. Η μετατόπιση του Ντέβιν Μπούκερ στο "5" (ξεκίνησε στο "4" δίπλα στον Σερτζ Ιμπάκα) δημιούργησε προβλήματα στους πράσινους, κυρίως από την στιγμή που ο Ματιάς Λεσόρ άρχισε να βγαίνει όλο και πιο μακριά από τη ρακέτα για να παίξει άμυνα (είτε μετά από αλλαγή είτε μετά από hedge out στο pick n roll της Μπάγερν).

Οι 39 πόντοι που είχε λοιπόν η γερμανική ομάδα από επιθετικά ριμπάουντ και λάθη αντιπάλου στα μισά της τέταρτης περιόδου εξηγούν το πώς και το γιατί της επιστροφής της, σε σημείο τέτοιο που να διεκδικεί τη νίκη.

Ο έξτρα παίκτης και ο προβληματισμός

Για καλή του τύχη βέβαια, ο Παναθηναϊκός βρήκε στο πρόσωπο του Λευτέρη Μαντζούκα τον έξτρα παίκτη που χρειαζόταν στο rotation της ρακέτας. Γιατί για δεύτερο διαδοχικό παιχνίδι στην EuroLeague, ούτε ο Όλεγκ Μπαλτσερόφσκι ούτε ο Κώστας Αντετοκούνμπο λειτούργησαν ως αξιόπιστες λύσεις, ερχόμενοι από τον πάγκο. Κάπως έτσι, ο Ματιάς Λεσόρ κλήθηκε να παίξει σχεδόν στο σύνολο του δεύτερου μέρους απέναντι σε όλους τους ψηλούς της Μπάγερν.

Γι αυτό λοιπόν, οι λύσεις που προσέφερε ο 20χρονος φόργουορντ στην επίθεση (9 πόντοι με 3/3 τρίποντα) έδωσαν ώθηση, αυτοπεποίθηση, αλλά και την ασφάλεια που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός για να μην πνιγεί από το άγχος.

Τούτο βέβαια δεν σημαίνει πως τα προβλήματα λύθηκαν. Το κάθε άλλο. Η νίκη επί της Μπάγερν προσφέρει την απαιτούμενη ηρεμία εντός των αποδυτηρίων του ΟΑΚΑ, βελτιώνει την ψυχολογία και εξασφαλίζει πως την επομένη του αγώνα δεν θα υπάρξει νέο πολύωρο φροντιστήριο από τον Εργκίν Αταμάν και τους συνεργάτες του.

Μέχρι να ξαναδοθεί η αφορμή...