Όλα όσα αφορούσαν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ περικλείονταν στον Κώστα Σλούκα, εδώ κι αρκετές ημέρες. Εκ των πραγμάτων, δίκαιο. Στο φινάλε όμως, το πρόσωπο που συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη συζήτηση είναι άλλο. Ο Ντίνος Μήτογλου.

Ο +1 στο rotation των ψηλών του Παναθηναϊκού, ο παίκτης που άλλαξε τα δεδομένα στο δεύτερο μέρος και επέτρεψε στον Εργκίν Αταμάν να παίξει με το μέγεθος της ομάδας του. Ο παίκτης που έλειπε στα δύο προηγούμενα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Ο Γκάι έδωσε την έξτρα απειλή

Η παρουσία του Κάιλ Γκάι στο ντέρμπι δεν ήταν ακριβώς δεδομένη μέχρι το πρωί του αγώνα. Οι ενοχλήσεις του Λούκα Βιλντόσα στον δεξιό αστράγαλο έκαναν πιο απλή τη... δουλειά του Εργκίν Αταμάν σε ό,τι αφορά στο rotation των ξένων. Αν και, για να είμαστε ειλικρινείς, η παρουσία του βραχύσωμου γκαρντ στην αρχική πεντάδα έδειχνε πως επρόκειτο για κάτι προμελετημένο.

Όπως και να έχει, ο Κάιλ Γκάι έδωσε στον Παναθηναϊκό (τουλάχιστον στα πρώτα λεπτά) αυτό που χρειαζόταν: την εύκολη απειλή από την περιφέρεια. Έβαλε το πρώτο σουτ, υποχρέωσε την άμυνα του Ολυμπιακού (κυρίως τον Αϊζέια Κάναν) να τον κυνηγάει στα off screen και κάπως έτσι περιόρισε τον όγκο ενέργειας που καλούνταν να καταναλώσουν οι υπόλοιποι περιφερειακοί.

Τα άσχημα ποσοστά των πρασίνων βέβαια από την περιφέρεια (1/8 τρίποντα στο 10') δεν επέτρεψαν στον Εργκίν Αταμάν να πάρει όσα ήθελε από τους κοντούς του.

Η σωτηρία του transition

Με το set να είναι πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό (υπήρχαν διαστήματα που η ρακέτα του Ολυμπιακού έμοιαζε με ναρκοπέδιο), η μόνη λύση ήταν το transition. Το τριφύλλι επένδυσε σε αυτό το κομμάτι ανά διαστήματα (όποτε του το επέτρεψαν οι καταστάσεις), πήρε πράγματα κυρίως από τους forward, αλλά και πάλι δεν ήταν παρά εκλάμψεις.

Κι από την στιγμή που το τρίποντο παρέμενε άλυτο πρόβλημα (3/15 στο ημίχρονο), η ζωή των πρασίνων δεν γινόταν ευκολότερη.

Παρένθεση. Ο παίκτης που είχε τα περισσότερα προβλήματα ώστε να τελειώσει τις μπάλες κοντά στο καλάθι (Χουάντο Ερνανγκόμεθ) ήταν αυτός που έδωσε τις περισσότερες λύσεις από μακριά, με 2/2 τρίποντα -όταν οι άλλοι είχαν 1/13 από τα 6μ75. Κλείνει η παρένθεση.

Τα σουτ που εκβίασε κι αυτά που βρήκε

Μέσα σε όλα φυσικά, το πρόσωπο του πρώτου μέρους (όπως κι όλου του αγώνα) ήταν ο Κώστας Σλούκας. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού (με αυτή την ιδιότητα πάτησε το παρκέ του ΟΑΚΑ) πήρε σε πρώτη φάση δύο σουτ που δεν ήταν ακριβώς τα... ιδανικά, πριν βρει πιο σωστές επιλογές. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως, η κατάληξη ήταν η ίδια (0/4 τρίποντα), μην επιτρέποντας στην ομάδα του να ανάψει το φυτίλι.

Με 8/21 δίποντα, 3/15 τρίποντα και 7 ασίστ για 5 λάθη, ο Παναθηναϊκός ένιωθε... ευχαριστημένος με το -3 του ημιχρόνου άλλωστε.

Τo pop out άλλαξε τον ρυθμό

Ο Παναθηναϊκός μπήκε καλά στο τρίτο δεκάλεπτο, έδειξε ότι πνευματικά αντέχει να "χτυπηθεί" και να διεκδικήσει τη νίκη. Ο Ματιάς Λεσόρ έπαιξε στα ίσα τον Μουστάφα Φαλ, ο Ντίνος Μήτογλου αποτέλεσε τον παίκτη της βοήθειας και την στιγμή που χρειαζόταν, εξελίχθηκε στο "X-Factor".

Ίσως μοιάζει λίγο ιδιαίτερο να χαρακτηρίζεται ως τέτοιος ένας παίκτης με το βιογραφικό, τις παραστάσεις και το αγωνιστικό εκτόπισμα του διεθνούς φόργουορντ/σέντερ, αλλά ο τρόπος που λειτούργησε επιθετικά στο τρίτο δεκάλεπτο άλλαξε τις ισορροπίες. Όχι από το "4". Από το "5".

Το πιο ευέλικτο σχήμα με αυτόν ως σέντερ (σ.σ.: ούτε ο Όλεγκ Μπαλτσερόφσκι ούτε ο Κώστας Αντετοκούνμπο σηκώθηκαν από τον πάγκο στο δεύτερο μέρος) έλυσε τα χέρια του Εργκίν Αταμάν. Πώς; Με το pop out που δημιούργησε τα περιφερειακά σουτ του ιδίου. Έβαλε δύο τρίποντα (ήταν άτυχος σε ακόμη ένα) και άλλαξε όλη την ιστορία του ντέρμπι.

Το μέγεθος έγινε η λύση στα προβλήματά του

Από εκεί κι έπειτα, αυτό που έκανε τη διαφορά για τον Παναθηναϊκό ήταν το μεγαλύτερο... μειονέκτημά του, ως τώρα. Το μέγεθος. Η παρουσία του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ στο "3" έδωσε στους πράσινους αυτό που χρειάζονταν για να κρύψουν το καλάθι και να μην δώσουν εύκολα τη δημιουργία στους κοντούς του Ολυμπιακού, μέσα από το pick n roll.

Οι αλλαγές στα περισσότερα από τα σκριν που γίνονταν μακριά από την μπάλα περιόρισε τα ελεύθερα σουτ, ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ με τον Ντίνο Μήτογλου έπαιρναν πολλές φορές την αλλαγή του αντίπαλου σέντερ και κάπως έτσι δεν επέτρεψαν στον Ολυμπιακό να εκμεταλλευτεί το μεγαλύτερο όπλο του: τους σέντερ.

Μία ίσον καμία

Η συνέχεια για τον Παναθηναϊκό δεν περιλαμβάνει κάποιο ντέρμπι για τους επόμενους μήνες. Έχει όμως έναν άκρως ανηφορικό δρόμο στην EuroLeague, αρχής γενομένης από τον αγώνα που ακολουθεί στο Palau Blaugrana απέναντι στην Μπαρτσελόνα.

Αρκεί μια νίκη επί του Ολυμπιακού να αλλάξει τα πάντα; Όχι. Μία ίσον καμία. Γι αυτό κιόλας, στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ, μετά από τη μεγάλη νίκη, οι πανηγυρισμοί κόπηκαν μαχαίρι μέσα στο πρώτο πεντάλεπτο. Οι τόνοι ήταν χαμηλοί, όπως πρέπει για μεγάλη ομάδα.

Ο μαραθώνιος τώρα αρχίζει. Απλά το ΣΕΦ έδωσε στον Παναθηναϊκό αυτό που έψαχνε για να πιστέψει (ακόμη) περισσότερο στις δυνατότητές του. Μέχρις εκεί.

Δείτε την Game Night: