Μετά από έξι συνεχόμενες ήττες, ο Παναθηναϊκός χαμογέλασε στην EuroLeague, δείχνοντας σημάδια αντίδρασης στο δεύτερο μέρος. Βέβαια, κάτι αντίστοιχο συνέβη την (προ)τελευταία φορά που είχε κερδίσει στη διοργάνωση (κόντρα στη Ζάλγκιρις), οπότε ας κρατήσουμε μικρό καλάθι για τη συνέχεια.

Για να είμαστε ειλικρινείς όμως, αυτό είναι το έλασσον. Η χρονιά έχει χαθεί εδώ κι αρκετό καιρό για τον Παναθηναϊκό (σε όλα τα επίπεδα), οπότε το μείζον είναι τι ακολουθεί από εδώ και πέρα. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται και οι κατευθύνσεις που θα πάρει ο σύλλογος με φόντο το 2023/24 και στόχο την ουσιαστική ανάκαμψη σε όλα τα επίπεδα.

Κανένας παίκτης δεν είναι μεγαλύτερος από την ομάδα

Η απόφαση του Χρήστου Σερέλη να αφήσει εκτός δωδεκάδας τον Ντουέιν Μπέικον είναι σαφές πως αφορούσε στην εικόνα του 27χρονου φόργουορντ. Τις τελευταίες εβδομάδες άλλωστε η παρουσία του δεν ήταν εφάμιλλη της ποιότητας του. Κι αυτό δεν είχε να κάνει μόνο με τα ποσοστά στα σουτ ή τις αποφάσεις που έπαιρνε στην επίθεση, αλλά κυρίως με την γλώσσα του σώματος και την τάση να "παρατάει" τις φάσεις.

Προφανώς ο Ντουέιν Μπέικον δεν ήταν το μοναδικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού όλον αυτόν τον καιρό (με αποτέλεσμα τις έξι διαδοχικές ήττες), αλλά μέρος αυτού.

Όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα στον αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα, μικρή ουσιαστική σημασία θα είχε λοιπόν. Το μείζον είναι το μήνυμα που θέλησε να περάσει ο Χρήστος Σερέλης σε όλη την ομάδα, αναφορικά με τον τρόπο λειτουργίας και το επίπεδο ετοιμότητας στις δύο πλευρές του παρκέ.

Γιατί μπορεί ο Παναθηναϊκός της φετινής αγωνιστικής περιόδου να μην θύμισε -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- ομάδα, τούτο όμως δεν σημαίνει πως (έστω κι αργά) δεν μπορεί να κάνει μικρά βήματα προς τα εμπρός, βήματα που θα υπενθυμίσουν σε όλους (εντός κι εκτός) πως υπάρχουν κάποιες δομές.

Όποιο κι αν είναι το κόστος. Ακόμη κι αν αφορά στο "διαζύγιο" (όχι τώρα, αλλά το καλοκαίρι) με παίκτες που αποτέλεσαν φέτος το σωσίβιό του. Γιατί το παν δεν είναι μόνο η νίκη, αλλά και πώς έρχεται αυτή. Όπως αντίστοιχα, η κατανόηση πως ουδείς είναι μεγαλύτερος από την ομάδα. Κάτι που, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν σαφές και ξεκάθαρο.

Τα πράγματα σε μια σειρά

Η βραδιά στο ΟΑΚΑ είχε όμως ακόμη μια είδηση. Την παρουσία του Σάνι Μπετσίροβιτς δίπλα από τον πάγκο του Παναθηναϊκού, η οποία σηματοδοτεί επί της ουσίας την επιστροφή του, για μια τρίτη θητεία. Με την ιδιότητα του τεχνικού διευθυντή, του ανθρώπου που θα δίνει τις κατευθύνσεις, θα παίρνει τις περισσότερες εκ των αποφάσεων, του ανθρώπου που θα τοποθετεί τις κόκκινες γραμμές.

Παράλληλα όμως, ο πρώην παίκτης των πρασίνων θα αποτελέσει τον άνθρωπο που θα σηκώνει το τηλέφωνο για να μιλήσει με μεταγραφικούς στόχους και να διαπραγματευτεί με τους εκπροσώπους του.

Ενδεχομένως δεν θα είναι αυτός που θα αποφασίζει για όλα (αυτό θα κριθεί από το όνομα του προπονητή και το οργανόγραμμα που θα δημιουργηθεί εντός της ομάδας), αλλά σε μια πρώτη φάση η παρουσία του θα επιτρέψει στον Παναθηναϊκό να ξαναβάλει τα πράγματα σε μια σειρά.

Σε όλα τα επίπεδα. Μέχρι να βρεθεί ο προπονητής που θα αναλάβει να ξαναδημιουργήσει τις αγωνιστικές δομές και να ξαναδώσει τις κατευθύνσεις εντός του παρκέ, προκειμένου ο Παναθηναϊκός να ξαναθυμίσει... ομάδα.