Μέσα σε πέντε βράδια, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ υπέστη δύο διαδοχικές εντός έδρας ήττες. Η Ζάλγκιρις και η Ρεάλ Μαδρίτης έκαναν αυτό που ήθελαν στο ΟΑΚΑ, διατηρώντας το τριφύλλι στα χαμηλά πατώματα της κατάταξης της EuroLeague.

Δύο αγώνες με το ίδιο αποτέλεσμα, αλλά με εκ διαμέτρου αντίθετη ουσία και εικόνα. Κι αν στο τέλος της φετινής διαδρομής, αυτό που θα μείνει θα είναι το αποτέλεσμα, όσο εξελίσσεται αυτό το ταξίδι, η εικόνα δεν είναι (τόσο) αμελητέα ποσότητα. Ειδικά για μια ομάδα που προσπαθεί να δει ποιος είναι ο πραγματικός της εαυτός και να σταθεί στα πόδια της.

ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΤΑΒΑΝΙ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ

Ήταν εκ προοιμίου αντιληπτό πως φέτος ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ δεν θα ξεχειλίζει από επιθετικό ταλέντο, πως θα βρίσκεται αρκετά πιο πίσω από τις περισσότερες ομάδες, σε ό,τι αφορά με τρόπους εκτέλεσης. Τον τελευταίο καιρό όλο αυτό έχει γίνει ακόμη πιο ξεκάθαρο, κυρίως γιατί οι πράσινοι δεν σκοράρουν με τη συνέπεια που το έκαναν στην εκκίνηση της σεζόν, τότε που ο Γιώργος Βόβορας έμοιαζε να παίρνει περισσότερα πράγματα από κάποιους παίκτες (βλ. Μάρκους Φόστερ).

Το επιθετικό ταβάνι των πρασίνων τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν ξεπερνάει τους 80 πόντους. Για την ακρίβεια είναι λίγο πιο κάτω από αυτό. Κι εδώ είναι που η άμυνα παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο στην εξέλιξη της σεζόν στο τριφύλλι.

Αν την περσινή σεζόν (αδόκιμη η σύγκριση βέβαια) η συζήτηση περί αμυντικής συνέπειας γινόταν για το "ευ ζην" του και τη δυνατότητα να πάει μακριά στην EuroLeague, φέτος γίνεται αποκλειστικά για το "ζην" και τους τρόπους επιβίωσης των πρασίνων στους αγώνες της διοργάνωσης. Το επιθετικό ταλέντο για να αντέξει αυτή η ομάδα σε αγώνες των 80+ πόντων δεν υπάρχει, τουλάχιστον χωρίς να γίνει μια μικρή υπέρβαση από κάποιους παίκτες του rotation.

Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΗΚΕ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ

Κομμάτι όλου αυτού είναι η εξάρτηση από τα ποσοστά ευστοχίας και τις επιλογές του Νεμάνια Νέντοβιτς. Κάτι που αποτυπώθηκε πιο ανάγλυφα από ποτέ στο παιχνίδι με τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Για κάτι λιγότερο από τρεις περιόδους, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ έμοιαζε σχεδόν ανήμπορος να σκοράρει ή, εν πάσει περιπτώσει, να βρει ρυθμό στην επίθεση που θα του επιτρέψει να κεφαλαιοποιήσει τη δεδομένα καλή αμυντική του εικόνα. Μόλις όμως, ο εκείνος άρχισε να σκοράρει με συνέπεια, ήταν σαν να έδωσε αυτοπεποίθηση σε όλους.

Είναι χαρακτηριστικό πως στο -13 (41-54) του 28ου λεπτού, ο 29χρονος γκαρντ είχε 1/8 σουτ (0/5 δίποντα, 1/3 τρίποντα). Κυρίως επειδή ο Έντι Ταβάρες είχε αλλοιώσει τους τρόπους εκτέλεσης του. Όταν όμως μπήκε το τρίποντο στο transition σε εκείνο το σημείο, όλα άλλαξαν. Ακολούθησε το κρεσέντο των 4/4 σουτ μέσα σε πέντε λεπτά πάνω στην οποία δομήθηκε η ανατροπή και το δικαίωμα του τριφυλλιού να πιστεύει πως μπορεί να πάρει τη νίκη.

Για την ιστορία, τα 1/8 σουτ που είχε μέχρι την έναρξη της αντεπίθεσης διαδέχθηκαν τα 7/10 σουτ από το 28' μέχρι το τέλος της δεύτερης παράτασης.

ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΒΟΡΑΣ

Η διαφορά ποιότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι προφανής και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Αποτυπώθηκε μάλιστα στο παρκέ του ΟΑΚΑ, κι αφορούσε κατά βάση τρία πρόσωπα, που "εμφανίστηκαν" αργά στο παιχνίδι. Τον Τζέφρι Τέιλορ, τον Τζέισι Κάρολ και τον Αλμπέρτο Αμπάλντε. Ο λόγος;

Τζέφρι Τέιλορ: Από την στιγμή που ο Νεμάνια Νέντοβιτς βρίσκει ρυθμό, είναι ο παίκτης που εμπιστεύεται σε πρώτο χρόνο ο Πάμπλο Λάσο για να τον περιορίσει. Παρότι στην άκρη του πάγκου για το μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, όταν παρέστη ανάγκη για να "κλειδώσει" τον Νεμάνια Νέντοβιτς, το έκανε. Το overplay που έπαιξε πάνω του σε συνεχόμενες κατοχές, καταφέρνοντας να τον οδηγήσει μακριά από την comfort zone του, ήταν καθοριστικό για να ξαναβρεί την αμυντική της ισορροπία η "Βασίλισσα".

Τζέισι Κάρολ: Στο πρώτο μέρος δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου. Πέρασε στο παρκέ για πρώτη φορά στο τρίτο δεκάλεπτο, κι έκανε άνω κάτω την άμυνα του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Το off screen παιχνίδι της ισπανικής ομάδας βελτιώθηκε εντυπωσιακά χάρη στη δική του παρουσία στην πεντάδα, καταφέρνοντας να δώσει επιθετική ώθηση στη Ρεάλ Μαδρίτης μετά από ένα κακό εικοσάλεπτο. Η στατιστική λέει πως πρόλαβε να σημειώσει 11 πόντους (με 4/6 σουτ και 2/2 βολές) σε 13'48'' συμμετοχής.

Αλμπέρτο Αμπάλντε: Το γεγονός πως η Ρεάλ Μαδρίτης εκταμίευσε το καλοκαίρι το ποσό του 1.5 εκατομμυρίων ευρώ για να τον αποκτήσει από τη Βαλένθια (σ.σ.: έγινε η πιο ακριβή αγορά επί των ημερών του Πάμπλο Λάσο), δικαιολογήθηκε σε μεγάλο βαθμό στο παρκέ του ΟΑΚΑ. Ο 25χρονος γκαρντ/φόργουορντ έγινε επί της ουσίας ο δημιουργός, που δεν είχε για πολλή ώρα ο Πάμπλο Λάσο. Ήταν αυτός που έτρεξε τα περισσότερα ισπανικά πικ εν ρολ στο τέλος της κανονικής διάρκειας και της παράτασης, ποντάροντας στο μέγεθός του, προκειμένου να βάζει κρατάει πίσω του τον προσωπικό του αντίπαλο, μετά το σκριν που του γινόταν. Με μία έξτρα ντρίμπλα κέρδιζε τον χώρο και τον χρόνο που χρειαζόταν για να οδηγήσει τον αντίπαλο κοντό στο σημείο που ήθελε, κι από εκεί εξελίχθηκε στην επιθετική λύση που χρειαζόταν η ομάδα του. Ήταν ο μοναδικός που μπόρεσε να τρέξει τα πικ εν ρολ με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα, γι αυτό κιόλας ήταν ο πολυτιμότερος της "Βασίλισσας" σε αυτό το διπλό.

Τρεις τέτοιες επιλογές λοιπόν, δεν είχε ο Γιώργος Βόβορας για να μπορέσει να βρει έξτρα λύσεις στο rotation. Κι αυτό έχει να κάνει με την ποιότητα των υλικών που διαθέτει κάθε προπονητής, η οποία κατά βάσει συνοδεύεται από αρκετά μηδενικά στο συμβόλαιο.

ΤΟ "ΠΡΕΠΕΙ" ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ

Μετά το τέλος της αναμέτρησης, ο Γιώργος Βόβορας αναφέρθηκε στο "θέλω" και στο "πρέπει" του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ της φετινής αγωνιστικής περιόδου στην EuroLeague. Στην πραγματικότητα πάντως, οι πράσινοι δεν έχουν το "πρέπει" να τους συνοδεύει σε κάποιο από τα παιχνίδια που δίνουν φέτος στη διοργάνωση, σε ό,τι έχει να κάνει με τη νίκη -εξαίρεση μόνο τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, για λόγους γοήτρου.

Η ποιότητά τους και το μέγεθος του προϋπολογισμού είναι τέτοια που δεν τους καθιστούν φαβορί απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι πως αυτό (το "πρέπει") μπαίνει από μόνο του κάποιες φορές, στο μυαλό των παικτών της ομάδας, λόγω της φανέλας και της ιστορίας του συλλόγου. Κι αυξάνει ανάλογα την πίεση που νιώθουν, ανάλογα το παιχνίδι.

Αν μπορεί όμως κάποιος να σταθεί σε ένα "πρέπει" που υπάρχει από την πρώτη μέρα που αυτό το σύνολο άρχισε να δουλεύει στο ΟΑΚΑ, αυτό είναι της συνέπειας στο πίσω μέρος του παρκέ. Αυτής που δεν έχει δείξει σταθερά φέτος ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ.

Όλοι ξέρουν πως το τριφύλλι δεν έχει το επιθετικό ταλέντο για να πάρει πολλές μεγάλες νίκες, μπορεί όμως από την εικόνα στο πίσω μέρος του παρκέ, να βρει τρόπους για να κάνει τη δουλειά του και να αλλάξει σταδιακά το status του στη φετινή διοργάνωση.

ΜΙΑ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Εν κατακλείδι, το παιχνίδι με τη Ρεάλ Μαδρίτης είναι από αυτά πάνω στα οποία μπορεί να χτίσει ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ για τη συνέχεια. Κι ας μη συνοδεύτηκε από νίκη. Για μια ομάδα που δεν "μετράει" κάθε αγώνα ως κομμάτι της εξίσωσης για να μπει στην οκτάδα, η εικόνα που παρουσιάζει έχει πολύ μεγάλη αξία.

Το θέμα βέβαια είναι να έρθει η απαραίτητη σταθερότητα, για να δημιουργηθεί η βάση, πάνω στην οποία θα δομηθεί η συνέχειά της. Γιατί μέχρι τώρα, ουδείς μπορεί να πει με ασφάλεια ποιος είναι ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ του 2020/21: αυτός με Αρμάνι Μιλάνο και Ρεάλ Μαδρίτης, ή εκείνος που εμφανίστηκε με Βιλερμπάν και Ζάλγκιρις;

Photo Credits: Eurokinissi