Στο ΣΕΦ όλοι πίστεψαν στον εαυτό τους
Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ γύρισε τον χρόνο πίσω, έπαιξε... σαν άλλοτε και πήρε ένα από τα σπουδαιότερα (βάσει συνθηκών) διπλά στο ΣΕΦ, στη σύγχρονη ιστορία του. Η άμυνα ζώνης του Δημήτρη Πρίφτη, η προσωπικότητα των "παλιών" και τα μεγαλύτερα σουτ της σεζόν. Γράφει ο Αλέξανδρος Τρίγκας.
Ας είμαστε ειλικρινείς: λίγοι (ελάχιστοι) περίμεναν πως ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ μπορεί να φύγει νικητής από το ΣΕΦ. Όχι μόνο λόγω της δεδομένης διαφοράς ποιότητας (στα χαρτιά), αλλά κι επειδή οι δύο αντίπαλοι έχουν διαγράψει εκ διαμέτρου αντίθετη πορεία έως τώρα στην αγωνιστική περίοδο.
Πολύ περισσότερο, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ βρισκόταν εδώ και δεκαπέντε μέρες σε... καταστολή. Μοναδική αναλαμπή αυτή του Μονάχου. Στο Audi Dome έδειξε να έχει σφυγμό, για να φτάσει στο ντέρμπι του ΣΕΦ και να πάρει βαθιά ανάσα, να επιστρέψει από τον... άλλο κόσμο (sic). Για να τα καταφέρει, χρειάστηκαν δύο πράγματα: η τακτική προσήλωση των παικτών σε όσα είχε σχεδιάσει ο Δημήτρης Πρίφτης (τα προετοίμαζε από το παιχνίδι με την Μπάγερν) και το θάρρος που έδωσε σε όλους ο Νεμάνια Νέντοβιτς.
Η επιστροφή από το -12 του 34ου λεπτού είχε αυτόν ως πρωταγωνιστή και εκφραστή. Όχι μόνο γιατί έβαλε όλα τα μεγάλα σουτ που πήρε, αλλά κυρίως γιατί με την εικόνα και την αυτοπεποίθησή του έδωσε το μήνυμα στους πάντες. Κι από τη μία κι από την άλλη πλευρά.
Η προσήλωση στην τακτική προσέγγιση
Ο Δημήτρης Πρίφτης επέλεξε να επενδύσει στην άμυνα ζώνης, όπως το έκανε στο παιχνίδι με την Μπάγερν. Τότε δεν επέμεινε τόσο πολύ, το βράδυ της Δευτέρας 22 Νοεμβρίου τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο δύο γεγονότα: η τακτική προσήλωση των παικτών του και η αστοχία των γηπεδούχων (οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα είχαν 1/5 τρίποντα στην πρώτη περίοδο, 1/6 τρίποντα στη δεύτερη, 2/7 στην τρίτη και 0/9 στην τέταρτη).
Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ δεν βρήκε πολλά "δικά του" σουτ, ομοίως κι ο Σάσα Βεζένκοβ. Για την ακρίβεια, οι παίκτες του Ολυμπιακού εκτελούσαν αρκετά αργά (και προβληματικά) τις κατοχές τους, κάτι το οποίο άλλωστε επεσήμανε ο Γιώργος Μπαρτζώκας στην ανάπαυλα. Τότε που παραδέχθηκε πως η ομάδα του περίμενε τη συγκεκριμένη αμυντική προσέγγιση από τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, πλην όμως οι παίκτες του δεν πάσαραν την μπάλα με την απαιτούμενη ταχύτητα.
Η ζώνη άλλωστε είναι εκ φύσεως μια άμυνα που "σπάει" είτε με κίνηση μακριά από την μπάλα και καλή κυκλοφορία είτε με παιχνίδι κοντά στο καλάθι. Ο Ολυμπιακός έκανε μόνο το δεύτερο (χάρη στον Μουσταφά Φαλ), αλλά αυτό δεν αρκούσε για να πάρει τη νίκη.
Ο Νέντοβιτς έδωσε θάρρος σε όλους
Καλώς ή κακώς, το -14 (59-45) του 29ου λεπτού και το -12 (67-55) του 34ου λεπτού έμοιαζαν μη αναστρέψιμες διαφορές. Κυρίως γιατί ο Μουσταφά Φαλ δεν άφηνε να περάσει ανεκμετάλλευτη ούτε... μισή κατοχή. Έκανε όλη τη δουλειά, τόσο με τη συνέπεια που έδειξε στο τελείωμα των φάσεων (6/7 δίποντα, 5/7 βολές) όσο και με την φθορά που προκάλεσε σε όλη την front line του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ.
Γι αυτό, είναι μεγάλο κέρδος το γεγονός πως ο Γιώργος Παπαγιάννης άντεξε μέχρι το φινάλε του αγώνα, παρά το γεγονός πως στα 5'31'' για το τέλος χρεώθηκε με το τέταρτο προσωπικό φάουλ. Κάποια στιγμή άλλωστε κι ο ψηλός του Ολυμπιακού έμεινε από δυνάμεις...
Αυτός που έκανε ένα βήμα μπροστά, όταν έπρεπε ήταν ο Νεμάνια Νέντοβιτς. Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, είχε τον ίδιο τρόπο σκέψης/δράσης με τους υπόλοιπους του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Απέφευγε να πάει μέχρι μέσα, επέμενε στο περιφερειακό σουτ. Δεν βοήθησε ούτε αυτόν ούτε την ομάδα του για τρεις περιόδου. Στην τελική ευθεία όμως, αυτό δεν είχε σημασία. Πολύ απλά γιατί πλέον έβαζε αυτά που έπρεπε. Κι από εκεί, πήραν θάρρος όλοι.
Σε αυτούς δεν ανήκει ο Λεωνίδας Κασελάκης. Ο λόγος; Στην εκκίνηση της τέταρτης περιόδου ήταν ο πρώτος (!) παίκτης του τριφυλλιού που δεν φοβήθηκε να επιτεθεί κάθετα, πήγε μέχρι μέσα σε δύο περιπτώσεις και άλλαξε την ψυχολογία.
Το βάρος μπορεί να φύγει από τους ώμους τους
Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ αντιμετώπισε το παιχνίδι στη μεγαλύτερη διάρκειά του, με τον τρόπο που κρινόταν ως ο πλέον φυσιολογικός. Επιχείρησε να κατεβάσει τον ρυθμό, να ελέγξει την κατεύθυνση των κατοχών του Ολυμπιακού και προϊόντος του χρόνου να μεταφέρει την (ψυχολογική κυρίως) πίεση στην απέναντι πλευρά.
Το πέτυχε, υποχρεώνοντας τους ερυθρόλευκους να σκεφτούν παραπάνω απ ότι ίσως ήθελαν. Κι από την στιγμή που δεν έβαζαν τα περιφερειακά σουτ (αυτά που ήθελε ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ να πάρουν συγκεκριμένοι παίκτες, όπως ο Τόμας Γουόκαπ), το μομέντουμ πήγε σε πράσινα χέρια.
Αν πιστέψει κανείς πως το βράδυ της Δευτέρας 22 Νοεμβρίου ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ έγινε ομαδάρα, προφανώς... πέφτει έξω. Το τριφύλλι έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμη έως ότου φτάσει στο επίπεδο που θέλει ο Δημήτρης Πρίφτης. Έχει σημαντικές ελλείψεις, δεδομένες αδυναμίες, αλλά ανάγκη για καλύτερη απόδοση από παίκτες - κλειδιά, όπως ο Κέντρικ Πέρι και ο Οκάρο Γουάιτ.
Ακόμη κι έτσι όμως, στο ΣΕΦ επετεύχθη μια σπουδαία νίκη προσωπικότητας. Ήρθε ένα διπλό που μπορεί να βγάλει από τους ώμους των παικτών του Δημήτρη Πρίφτη ένα μεγάλο μέρος του βάρους που είχαν ως τώρα. Να καθαρίσει το μυαλό τους και να αυξήσει κατακόρυφα τα επίπεδα αυτοπεποίθησης. Για αρχή. Τα επόμενα θα καθοριστούν από την απόδοση και μόνο.
Στην Game Night ο Παντελής Βλαχόπουλος μαζί με τους Βασίλη Σκουντή, Παντελή Διαμαντόπουλο και Σπύρο Καβαλιεράτο από στο ΣΕΦ σχολίασαν το μεγάλο ντέρμπι Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός για την Stoiximan Basket League. Καλεσμένος ο Νίκος Οικονόμου, ο οποίος ανέλυσε τη μεγάλη αναμέτρηση.
