Το "my way or the highway" του Εργκίν Αταμάν επιβάλλεται από τις ίδιες τις καταστάσεις

Ούτε δέκα μέρες δεν έχουν περάσει από την στιγμή που άρχισαν οι επίσημες υποχρεώσεις για τον Παναθηναϊκό κι η πρώτη στιγμή κρίσης (μικρή βέβαια) έκανε την εμφάνισή της. Η εικόνα στο παιχνίδι με το Μαρούσι αποτέλεσε την αφορμή για να δούμε τον Εργκίν Αταμάν να χρησιμοποιήσει αρκετά ενδιαφέρουσες λέξεις για να περιγράψει την κατάσταση.

Η "απαράδεκτη απόδοση κάποιων παικτών" και η ανάγκη "να πάρουμε αμέσως σημαντικές αποφάσεις" δεν είναι φράσεις που συνηθίζεται να ακούγονται τόσο νωρίς σε μια ομάδα. Ο 53χρονος τεχνικός έκρινε δόκιμο όμως να το κάνει, για να περάσει από πολύ νωρίς το μήνυμα σε όλους.

Λογικό αν σκεφτεί κανείς την πίεση για το αποτέλεσμα που συνοδεύει τη φετινή προσπάθεια του Παναθηναϊκού. Εν αντιθέσει με ό,τι ίσχυε την προηγούμενη τριετία άλλωστε, πλέον πειράζει (sic) να μην παίζει καλά η ομάδα, πειράζει (sic) να μην κερδίζει. Αυτό επιτάσσει το μέγεθος της επένδυσης που έγινε το φετινό καλοκαίρι.

Το ειδικό βάρος επιτρέπει πολλά

Πέραν αυτών, αξίζει να σημειώσουμε κάτι ακόμη: το ειδικό βάρος του προπονητή (ελέω των επιτυχιών και του γεμάτου βιογραφικού) επιτρέπει μια τέτοια προσέγγιση στα ενδότερα του Παναθηναϊκού. Ο Εργκίν Αταμάν έχει το "δικαίωμα" να λειτουργεί όπως αυτός κρίνει σκόπιμο για να περάσει το μήνυμά του, για να ταρακουνήσει κάποια πρόσωπα και καταστάσεις, για να οδηγήσει το πράγμα εκεί που θέλει.

Δεν πρέπει να παραβλέπουμε άλλωστε πως μεγάλος προπονητής δεν είναι (μόνο) αυτός που είναι καλός στο χτίσιμο μιας ομάδας και στα συστήματα που χρησιμοποιεί την ώρα του αγώνα, αλλά εκείνος που έχει τον τρόπο (όποιος κι αν είναι αυτός) να διαχειρίζεται τις δύσκολες καταστάσεις που προκύπτουν, φυσιολογικά, μέσα σε μια αγωνιστική περίοδο.

Κι ο συγκεκριμένος το έχει κάνει με επιτυχία πολλές φορές στο παρελθόν.

Η ιστορία με τον Βασίλιε Μίτσιτς και η σκληρή γλώσσα

Στο διάστημα που καθοδήγησε την Αναντολού Εφές τα προηγούμενα χρόνια δεν δίστασε άλλωστε να έρθει σε ευθεία ρήξη με τα αστέρια της ομάδας του. Ιδίως με τον Βασίλιε Μίτσιτς, τον οποίο επέκρινε ουκ ολίγες φορές δημόσια.

Στον ίδιο χώρο μάλιστα, στην Αίθουσα Τύπου του ΟΑΚΑ, πριν από τέσσερα χρόνια δεν είχε διστάσει να χαρακτηρίσει ως "μη επαγγελματική" την εμφάνιση του Βασίλιε Μίτσιτς μετά από μια ήττα από τον Παναθηναϊκό.

Δείγμα του γεγονότος πως δεν λογαριάζει ιδιαίτερα ποιον παίκτη έχει απέναντι, κάθε φορά που φτάνει η ώρα του σχολιασμού. Δεν φιλτράρει σε τέτοιο βαθμό που να αλλοιώνεται το σκεπτικό του, ούτε κάνει... εκπτώσεις ανάλογα με το βιογραφικό και το αγωνιστικό εκτόπισμα του αθλητή.

Τούτο συνεπάγεται αξιοκρατία στο εσωτερικό μιας ομάδας κι αυτό είναι το μείζον. Δεν υπάρχουν "ευνοημένοι" και "αδικημένοι" σε βάθος χρόνου. Όλοι αξιολογούνται με τον ίδιο τρόπο...

Το σίγουρο είναι ένα σε αυτές τις περιπτώσεις: στο τέλος αυτό εκτιμάται από τους παίκτες. Ακόμη κι αν σε πρώτο χρόνο φέρνει γκρίνια και μούτρα.

Η αντίδραση και η απόδειξη

Το παιχνίδι που ακολουθεί με την Μπάγερν Μονάχου δεν είναι "δίχως αύριο" για τον Παναθηναϊκό. Θα πρόκειται άλλωστε μόλις για το δεύτερο της regular season στην EuroLeague. Από την άλλη όμως, ο Εργκίν Αταμάν φρόντισε να ανεβάσει κατακόρυφα την εσωτερική πίεση για το αποτέλεσμα.

Να καταδείξει πως περιμένει να δει πολύ διαφορετικά πράγματα (σε επίπεδο θέσης) και να λάβει τις αγωνιστικές διαβεβαιώσεις πως η συνέχεια θα είναι καλύτερη.

Ειδάλλως, δεν θα διστάσει να υλοποιήσει τις "σημαντικές αποφάσεις" που ανέφερε το βράδυ της Δευτέρας 9 Οκτωβρίου. Έχει άλλωστε το ελεύθερο από τη διοίκηση της ΚΑΕ Παναθηναϊκός να πράξει όπως αυτός κρίνει στη διάρκεια της σεζόν. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό...