Ο Παναθηναϊκός AKTOR σε Final Four. Ξανά. Μετά από δώδεκα (12) χρόνια. Το βράδυ της 7ης Μαΐου μπήκε οριστικά τέλος στην αναμονή που βάραινε έναν ολόκληρο οργανισμό εδώ και καιρό, στο άγχος που κουβαλούσαν άπαντες κάθε φορά που η ομάδα βρισκόταν σε θέση να διεκδικεί την πρόκριση στο Final Four.

Δεν είναι μόνο η απουσία που γιγάντωσε την προσμονή και την ανυπομονησία, με αποτέλεσμα το ξέσπασμα της πράσινης θάλασσας στο φινάλε. Είναι κι ο τρόπος με τον οποίο χτίστηκαν όλα αυτά. Με "σκούπα" από την Μπασκόνια, με δύο σερί αποκλεισμούς από Φενέρμπαχτσε και Ρεάλ Μαδρίτης παρά το πλεονέκτημα έδρας, με μια τριετία γεμάτες ήττες, πίκρες και πόνο.

Δεν θέλει πολύ για να αλλάξει λοιπόν η προσέγγιση. Κι από ευσεβή πόθο να εξελιχθεί σε βαρίδι, όπως φάνηκε να είναι για δυόμιση περιόδους για τον Παναθηναϊκό AKTOR στο Game 5 με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Έως ότου επιβεβαιωθεί ο νόμος (sic) του γηπεδούχου σε Game 5 και διευρυνθεί το αήττητο σε 19/19, σύμφωνα με την EuroLeague. Κι αντίστοιχα το συναίσθημα ξεπεράσει τη λογική, με αποτέλεσμα χιλιάδες φίλοι των πρασίνων να μπουκάρουν στο παρκέ του ΟΑΚΑ για να πανηγυρίσουν μαζί με τον Εργκίν Αταμάν και τους παίκτες του.

Η βραδιά της λύτρωσης

Κάθε σουτ που κατέληγε στον στόχο ήταν ένα μήνυμα πως αυτή τη φορά, ο επίλογος της ιστορίας δεν θα είναι δραματικός. Κάθε άμυνα που έβγαινε στο τέταρτο δεκάλεπτο γέμιζε με βενζίνη ένα ντεπόζιτο που έμοιαζε να έχει στερέψει από καύσιμα.

Ο τρόπος με τον οποίο πήρε ο Παναθηναϊκός AKTOR το εισιτήριο για το Final Four του Βερολίνου είναι ακόμη ένα στοιχείο που επιτείνει τη σημασία/αξία του επιτεύγματος.

Με τον Κώστα Σλούκα να τίθεται ουσιαστικά νοκ άουτ από την ανάπαυλα.

Με τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ να έρχεται... από το πουθενά και να κάνει τη διαφορά από τον πάγκο, μετά από μια βδομάδα νοσηλείας στην Ισπανία.

Με τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη να διατηρεί αναμμένη την αμυντική σπίθα όποτε χρησιμοποιήθηκε.

Με τον Ματίας Λεσόρ να χάνει τη μία βολή, μετά από την άλλη.

Κάθε ιστορία έχει τη δική της σημειολογία. Αυτή του Παναθηναϊκού AKTOR που βλέπουμε φέτος όμως, είναι κάτι παραπάνω. Πολύ απλά γιατί το βράδυ της 7ης Μαΐου 2024 επήλθε η λύτρωση που αναζητούσε ένας ολόκληρος οργανισμός εδώ και χρόνια.

Η απόδειξη της επιστροφής

Όχι, δεν αναφερόμαστε (μόνο) στο comeback στο ραντεβού των κορυφαίων της EuroLeague. Φυσικά είναι κι αυτό ένα ζήτημα μείζονος αξίας για τον Παναθηναϊκό AKTOR. Υπάρχει όμως κάτι ακόνη που αποδεικνύει/επιβεβαιώνει την ολική επιστροφή ενός οργανισμού της EuroLeague.

Η δυνατότητα να κλείνει "εδώ και τώρα" τις βασικές αγωνιστικές εκκρεμότητες που έχει για την επόμενη αγωνιστική περίοδο.

Ναι, στον Κέντρικ Ναν η αναφορά. Η συμφωνία για διετή επέκταση της συνεργασίας των δύο πλευρών αποτελεί μια είδηση που ξεπερνά τα στενά όρια της αγωνιστικής προσφοράς και του "δούναι και λαβείν" ανάμεσα σε μια διοίκηση κι έναν αθλητή.

Είναι η αποκορύφωση μιας προσπάθειας που γίνεται συντονισμένα και συντεταγμένα εδώ και σχεδόν δώδεκα μήνες, λιθαράκι - λιθαράκι. Από μηδενική βάση, με ένα χάος στον ορίζοντα και τη διαρκή αμφισβήτηση περί της... πραγματικής ουσίας όσων οικοδομούνται στο ΟΑΚΑ.

Άλλωστε, πόσο εύκολο πιστεύετε ότι ήταν να πειστεί ένας (οποιοσδήποτε) αθλητής για να υπογράψει στον Παναθηναϊκό AKTOR. Ρητορικό το ερώτημα προφανώς. Γι αυτό κιόλας κάποιοι εξ όσων μετακόμισαν στο ΟΑΚΑ πληρώθηκαν τρόπον τινά μια (μικρή ή μεγάλη) υπεραξία. Ειδάλλως, δεν θα έμπαιναν στο αεροπλάνο για την Αθήνα.

Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Οριστικά. Κι όσο μακρινό κι αν φαίνεται, είναι πολύ κοντινό.

Πλέον τέτοιου είδους ζητήματα δεν υπάρχουν στην πράσινη ατζέντα. Ο Παναθηναϊκός AKTOR είναι εδώ. Σε όλα τα επίπεδα. Κι από την στιγμή που πείθει έναν παίκτη του εκτοπίσματος του Κέντρικ Ναν να δεσμευτεί εκ νέου εγγράφως, τα υπόλοιπα περισσεύουν.

Η δήλωση επιστροφής έγινε. Και με το παραπάνω.

Μέχρι την επόμενη...

Δείτε την Game Night: