Η νίκη επί της Φενέρμπαχτσε (82-68) ήρθε για να "φτιάξει" τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ (τόσο ψυχολογικά, όσο και βαθμολογικά), εν αντιθέσει με ό,τι έγινε πριν από μια βδομάδα στη Βαρκελώνη. Αυτή τη φορά, η καλή εμφάνιση συνοδεύτηκε από θετικό αποτέλεσμα απέναντι σε έναν αντίπαλο που -κακά τα ψέματα- σε κανένα σημείο του σαρανταλέπτου δεν κατάφερε να καταδείξει τη (θεωρητική) υπεροχή του στο παρκέ. Οι παίκτες του Ιγκόρ Κοκόσκοβ παρουσιάστηκαν ανέτοιμοι να διαχειριστούν και να ανταπεξέλθουν στην επιθετικότητα των πρασίνων, κι αυτός είναι ο λόγος που από νωρίς έχασαν την ψυχραιμία τους. Οι τρεις τεχνικές ποινές μέσα σε τέσσερα λεπτά στο δεύτερο δεκάλεπτο ήταν ένα το πιο ξεκάθαρο δείγμα απώλειας του ελέγχου από το επιτελείο της Φενέρμπαχτσε.

Ο τρόπος με τον οποίο οι παίκτες του Γιώργου Βόβορα λειτούργησαν στο πίσω μέρος του παρκέ από το πρώτο δευτερόλεπτο έδειξε από νωρίς τον δρόμο για μία νίκη που ήρθε πολύ πιο εύκολα απ' ότι περίμενε κανείς. Το "εύκολα" στην προκειμένη περίπτωση δεν εξάγεται ως συμπέρασμα από το +14 με το οποίο ολοκληρώθηκε ο αγώνας, όσο από την εικόνα και τον τρόπο με τον οποίο λειτούργησαν οι δύο ομάδες στο παρκέ του ΟΑΚΑ.

ΔΙΝΕΙ ΤΑ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΤΗΡΙΑ ΤΟΥ

Η προπονητική επάρκεια του Γιώργου Βόβορα είχε μνημονευτεί πολλάκις τα τελευταία χρόνια. Ο Τσάβι Πασκουάλ, ο Ρικ Πιτίνο και ο Αργύρης Πεδουλάκης (είναι "δικό του προπονητικό παιδί" άλλωστε ο 43χρονος τεχνικός) είχαν μιλήσει δημόσια (αλλά και... ιδιωτικά) για το ταλέντο και τις αρετές του 43χρονου τεχνικού. Στοιχεία που επιβεβαιώνονται στην πράξη, στα πρώτα του βήματα με την ταμπέλα του head coach να τον συνοδεύει.

Υπάρχουν δύο τινά που επιβεβαιώνουν πως ο Γιώργος Βόβορας έχει αυτό που χρειάζεται για να "επιβιώσει" στην EuroLeague και να κάνει καριέρα στο υψηλότερο επίπεδο. Το πρώτο είναι ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζονται οι παίκτες του, ιδίως στην άμυνα και στα hustle plays (όταν πρέπει να παλέψουν με τον αντίπαλο για μία κατοχή). Το δεύτερο είναι η τακτική προετοιμασία σε κάθε αγώνα.

Εν προκειμένω, απέναντι στη Φενέρμπαχτσε είδαμε τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ να ξεκινά σε πρώτο και τρίτο δεκάλεπτο με box-and-one στον Νάντο Ντε Κολό, να παρατάσσεται με τον Άαρον Γουάιτ στο "3" (μαζί με Μπεν Μπεντίλ και Γιώργο Παπαγιάννη στο παρκέ) αλλά και τον Χάουαρντ Σαντ Ρος στο "4" (σε σχήμα με τέσσερις κοντούς). Δείγμα της δουλειάς που γίνεται από το τεχνικό επιτελείο προκειμένου να... μειωθεί το χάσμα ταλέντου που υπάρχει από έναν καλύτερο αντίπαλο και να οδηγηθεί το παιχνίδι στα μέτρα του τριφυλλιού. Όπως κι έγινε.

Ο ΝΤΕ ΚΟΛΟ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ

Είναι κοινώς αποδεκτό πως ο Νάντο Ντε Κολό αποτελεί βαρόμετρο για τη Φενέρμπαχτσε, ως ο πιο χαρισματικός επιθετικά παίκτης της. Ήταν προφανές λοιπόν πως η αμυντική τακτική του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ θα εστιάσει στον δικό του περιορισμό σε πρώτο χρόνο, προκειμένου να μειωθούν οι εναλλακτικές επιλογές των φιλοξενούμενων.

Πέραν της box-and-one που είδαμε σε δύο μόνο κατοχές (κυρίως για να μπερδέψει την αντίπαλη ομάδα και να τη βάλει σε διαδικασία να αμφιβάλλει γι' αυτό που θα κληθεί να αντιμετωπίσει στο άμεσο μέλλον), είδαμε τέσσερις παίκτες να αλλάζουν πάνω στο μαρκάρισμά του. Από τον Μάρκους Φόστερ μέχρι τον Άαρον Γουάιτ, σε ένα σχήμα ειδικώς συνθηκών. Το αποτέλεσμα βέβαια δικαίωσε απόλυτα την τακτική του προπονητή του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ.

Ο περιορισμός του Νάντο Ντε Κολό όμως δεν είχε να κάνει μόνο με τον τρόπο άμυνας απέναντί του, αλλά και με την υποχρέωση να δουλέψει στο πίσω μέρος του παρκέ. Οι πρώτες κατοχές των πρασίνων ήταν στοχευμένες πάνω του (με ένα απλό σκριν μεταξύ κοντών που προκαλούσε αυτόματα αλλαγή ανάμεσα σε αυτόν και τον Λορέντζο Μπράουν κατά βάση -μια επιλογή που επαναλήφθηκε αρκετά στην πορεία), ενώ πολλές φορές ο προσωπικός του αντίπαλος έτρεχε το πικ εν ρολ, θέλοντας να τον βάλει σε διαδικασία να "σπάσει" το σκριν του ψηλού, για να κουραστεί και να φθαρεί.

ΕΠΙΖΗΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΑ ΣΚΡΙΝ

Την ίδια ώρα, το τριφύλλι επιχείρησε να εκμεταλλευτεί να "χτυπήσει" την απόφαση του πάγκου της Φενέρμπαχτσε να πάει σε αλλαγή στο πικ εν ρολ. Ο Γιαν Βέσελι, ο Αχμέτ Ντουβερίογλου και ο Ντανίλο Μπαρτέλ (κυρίως αυτός από το "4") κλήθηκαν να βγουν αρκετά έξω από τη ρακέτα για να μαρκάρουν αντίπαλο περιφερειακό -ιδίως τον Νεμάνια Νέντοβιτς.

Ο 26χρονος γκαρντ της ελληνικής ομάδας οδηγούσε πολλές φορές τους φιλοξενούμενους σε υποχρεωτική αλλαγή. Διάβασε την αρχική απόφαση για hedge out, τραβούσε τον αντίπαλο ψηλό αρκετά μακριά από τον δεύτερο αμυνόμενο και ωθούσε επί της ουσίας σε αλλαγή, ακόμη κι όταν αυτή δεν ήταν η πρώτη επιλογή της τουρκικής ομάδας για το μαρκάρισμά του. Κι από εκεί, βρήκε ρυθμό!

Όσο το παιχνίδι εξελισσόταν και έφτανε στο τέλος του, η Φενέρμπαχτσε οδηγούνταν σχεδόν αποκλειστικά σε αλλαγή σε όλα τα σκριν πάνω στην μπάλα. Με τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ να είναι απολύτως έτοιμος για μια τέτοια συνθήκη, αφού οι κοντοί σημάδευαν πρώτα τον Νάντο Ντε Κολό και εν συνεχεία τον Ντανίλο Μπαρτέλ.

ΕΝΤΑΣΗ ΓΙΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΛΕΠΤΑ

Από το πρώτο κιόλας δεκάλεπτο, ο Γιώργος Βόβορας είχε δείξει τις προθέσεις του. Χρησιμοποίησε δέκα παίκτες μέχρι το 8ο λεπτό, πέρασε στα μισά της δεύτερης περιόδου τον ενδέκατο της αποστολής (βλ. Λευτέρης Μποχωρίδης) και συνολικά μοίρασε τον χρόνο με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην πέσει ποτέ η ένταση στο πίσω μέρος του παρκέ. Με ελάχιστο χρόνο συμμετοχής τα 13'21'' του Λεωνίδα Κασελάκη και μέγιστο τα 27'57'' του Νεμάνια Νέντοβιτς, ο προπονητής των πρασίνων κατάφερε να εξασφαλίσει πως η ενέργεια δεν θα έχει αυξομειώσεις, αλλά θα μείνει σε υψηλά επίπεδα.

Αυτός είναι άλλωστε ο μπούσουλας για τη συνέχεια, κάτι που -το καλό για το τριφύλλι είναι ότι- έχουν αποδεχθεί και... υποδεχθεί με σιγουριά όλοι οι παίκτες. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο.

Γιατί μπορεί ο Νεμάνια Νέντοβιτς να έγινε... θέμα χάρη στους 28 πόντους και τα 7/12 τρίποντα που είχε, αλλά κάθε άλλο παρά αδιάφορος είναι στο πίσω μέρος του παρκέ. Κι όταν ο πρώτος δίνει αυτό το παράδειγμα, τότε (μοιραία) θα ακολουθήσουν όλοι. Τουλάχιστον αυτοί που βλέπουν την παρουσία τους σε αυτό το σύνολο ως ευκαιρία για να ξαναφτιάξουν την καριέρα τους, να ανεβάσουν εκ νέου το κασέ τους και να επισημάνουν στην πιάτσα πως είναι ικανοί να αντεπεξέλθουν στο υψηλότερο επίπεδο.

Η ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΑΝΤ ΡΟΣ

Το φύλλο της στατιστικής αναφέρει για τον Χάουαρντ Σαντ Ρος: 6 πόντοι, 4 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 2 κλεψίματα, 2 λάθη και 1 μπλοκ σε 19'34'' συμμετοχής. Όχι κάτι εντυπωσιακό, σίγουρα μάλιστα όχι εφάμιλλο της πραγματικής προσφοράς του. Ο 29χρονος γκαρντ/φόργουορν ήταν -ξανά- κομβικός για την αμυντική συνοχή του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ, αφού ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί είτε στο πικ εν ρολ είτε στο low post απέναντι σε ψηλότερους και πιο δυνατούς αντιπάλους είναι υποδειγματικός. Μία ξεκάθαρη απόδειξη πως οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια. Κι όχι, ο Χάουαρντ Σαντ Ρος δεν είναι ο μόνος...

Αντί επιλόγου: Στην ουσία του πράγματος, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ είναι (στα χαρτιά) ποιοτικότερος σε επίπεδο ρόστερ μόνο από την Άλμπα Βερολίνου και τη Βιλερμπάν (ίσως και τον Ερυθρό Αστέρα). Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι πράσινοι έχουν συμβιβαστεί με τη συγκεκριμένη συνθήκη. Το κάθε άλλο, δείχνουν να ξεπερνούν τα όριά τους και να δημιουργούν ένα σύνολο από ovearachievers.

Photo Credits: Eurokinissi