Ο κόσμος δεν είναι ανόητος. Μπορεί να ξεχωρίσει αν μία ομάδα βγάζει υγεία και μία ομάδα έχει ένα σωρό προβλήματα στα αποδυτήριά της. Χαζοί ήταν όσοι έβλεπαν πέρσι ένα Ολυμπιακό που ήταν χωρισμένος σε στρατόπεδα; Δεν έβλεπαν έναν Μάριν να κάνει ό,τι γουστάρει και να μην του λέει κανείς τίποτα; Δεν έβλεπαν έναν Οφόε να κάνει του κεφαλιού του και να το καυχιέται κιόλας; Δεν έβλεπαν ακόμα και ορισμένους Έλληνες να πουλάνε οπαδιλίκι για να κερδίσουν ένα... σύνθημα;

Χθες (2/9) με τον ΠΑΣ Γιάννινα οι φίλοι των “ερυθρολεύκων” τραγούδησαν “έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό”. Το είχαν ξανατραγουδήσει και στο 4-0 με την Λουκέρνη. Τότε είχαν βιαστεί. Ίσως και τώρα να βιάστηκαν. Και το λέμε αυτό, γιατί τα καλύτερα έρχονται...

Και το λέμε αυτό, γιατί ο Ολυμπιακός θα είναι ακόμα καλύτερος στην πορεία. Γιατί δεν θα μπουν μόνο όλα τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα με προεξάρχοντα τον Γιαγιά Τουρέ, αλλά και αυτοί που έχουν τραβήξει το κουπί εώς τώρα, θα είναι σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση.

Ο Ποντένσε που κάνει “παπάδες”, ακόμα θέλει δουλειά για να φτάσει στα επίπεδα που πρώτα απ' όλα επιθυμεί ο ίδιος. Το ίδιο και ο Λάζαρος. Και μην ξεχνάμε τους Τοροσίδη, Φετφατζίδη, Μεριά, Νάτχο, Χασάν που ναι μεν έχουν πάρει χρόνο συμμετοχής, αλλά ακόμη δεν είναι απολύτως έτοιμοι. Και σε όλους αυτούς προσθέστε και Γκιλιέρμε, Ναουέλ και φυσικά τον μέγα Γιαγιά Τουρέ.

Πολύ τυχερός άνθρωπος ο Πέδρο Μαρτίνς τελικά... Είδατε τι κάνει η συνεργασία στον μεταγραφικό σχεδιασμό προπονητή, διοίκησης και τμήματος σκάουτινγκ; Όχι όπως πέρσι που ο Χάσι έκανε ό,τι ήθελε...

ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΕΝΤΗ

Δεν χρειάζεται να γίνει ιδιαίτερη ανάλυση για όλα όσα έγιναν χθες (2/9) κόντρα στον ΠΑΣ. Ο Ολυμπιακός ήταν σε ακόμη ένα ματς απολαυστικός.

Αυτό που έχει σημασία και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας (δημοσιογράφοι και κόσμος) είναι ότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Καθημερινά στον Ρέντη κάποιοι ξημεροβραδιάζονται για να γίνεται ανάλυση του αντιπάλου. Κάποιοι άλλοι έχουν δώσει μεγάλη μάχη για να καταλάβουν άπαντες ότι οι γκρινιάρηδες και οι μουρμούρηδες δεν γίνεται να ανήκουν στον Ρέντη.

Εξαφανίστηκαν όλα τα... κακά σπυριά! Εξαφανίστηκαν όλοι αυτοί οι τύποι που νόμιζαν ότι επειδή πέρσι πετύχαιναν ένα γκολ και χάριζαν μία νίκη στον Ολυμπιακό, θα έπρεπε ο Δήμος Πειραιά να τους φτιάξει άγαλμα στο λιμάνι και τους δινόταν το δικαίωμα να κάνουν ό,τι γουστάρουν χωρίς το παραμικρό κόστος.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει μόνο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Έχει και υγιή αποδυτήρια. Κι όταν δουλεύεις σε ένα περιβάλλον που δεν βλέπεις γύρω σου κατεβασμένα και ξινισμένα μούτρα, τα αποτελέσματα φαίνονται στο γήπεδο. Δεν είναι μόνο η πολύ καλή δουλειά που κάνει ο Μαρτίνς. Είναι και η ατμόσφαιρα των αποδυτηρίων.

Και πέρσι τέτοια εποχή ο Ολυμπιακός είχε μπει στους ομίλους, είχε ξεκινήσει νικηφόρα στο πρωτάθλημα, αλλά καταλάβαινες ότι οι παίκτες ήταν χωρισμένοι σε παιδιά και... αποπαίδια.

Φέτος τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό ότι έφυγαν οι ποδοσφαιριστές που προκαλούσαν επεισόδια με το παραμικρό. Εδώ κάθε εβδομάδα στον Ρέντη γίνονταν και τρία περιστατικά με μπουνιές και φτυσιές μεταξύ ποδοσφαιριστών, αλλά και μπινελίκια παικτών σε προπονητές.

Υγιή αποδυτήρια, λοιπόν. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος του Ολυμπιακού, ακόμη και από την πρόκριση στους ομίλους του Europa League ή το νικηφόρο ξεκίνημα με Λεβαδειακό και ΠΑΣ.

Photo Credits: Eurokinissi