Το καλοκαίρι του 2017 έπιασε λιμάνι ως «Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας». Αυτό το προσωνύμιο είχαν δώσει οι οπαδοί και οι ρεπόρτερ της Κόνιασπορ στον Γιάγκος Βούκοβιτς. Το γιατί δεν κατάφερε να «πιάσει» στον Ολυμπιακό την περσινή σεζόν είναι μία τεράστια συζήτηση. Δεν είχε να κάνει πάντως μόνο με τον Λεμονή, όπως είχε τονίσει ο ίδιος ο Σέρβος σε διάφορες δηλώσεις του.

Σίγουρα έπαιξαν ρόλο ο σοβαρός τραυματισμός του (δύο μήνες είχε μείνει εκτός με θλάση, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο) και το γεγονός ότι ο Γιάγκος ξεκίνησε δειλά-δειλά να επιστρέφει σε κανονικούς ρυθμούς σε ένα διάστημα που ο Λεμονής προσπαθούσε να φτιάξει έναν κορμό (με τον Ολυμπιακό πίσω στη βαθμολογία), «δένοντας» στο κέντρο της άμυνας το δίδυμο Μποτία - Σισέ. Και με έναν Βούκοβιτς στις προπονήσεις να μην «πετάει» κιόλας, δίνοντας μία εντύπωση ότι είχε αρχίσει να χάνει τα κίνητρά του.

Πήγε λοιπόν στην Ιταλία, έβαλε αρκετά παιχνίδια στα πόδια του και επέστρεψε στον Ολυμπιακό, έχοντας κάνει πρώτα μία συζήτηση με τον Πέδρο Μαρτίνς. Άκουσε αυτά που ήθελε να ακούσει από τον Πορτογάλο και έφτασε στο σημείο να είναι η αποκάλυψη των «ερυθρολεύκων» στην καλοκαιρινή προετοιμασία.

Ο Βούκοβιτς στον πρώτο ενάμισι μήνα άρχισε να θυμίζει για τα καλά τον «Υπουργό Άμυνας». Μέχρι που ήρθε η καταραμένη στιγμή του 49ου λεπτού με το αυτογκόλ του κόντρα στον ΠΑΟΚ στις 30 Σεπτεμβρίου. Σε ένα ματς πάντως που δεν απειλήθηκε καθόλου ο Ολυμπιακός, ο Βούκοβιτς όποτε γινόταν κάτοχος της μπάλας, σαν να έδειχνε να μην πατάει και πολύ καλά…

Μία εβδομάδα αργότερα στο ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, ακολούθησε άλλη μία εμφάνιση που δεν θύμιζε σε τίποτα τον Βούκοβιτς του πρώτου 45ήμερου. Πάλι καλά που ήταν σε εξαιρετική μέρα ο Μεριά στο παιχνίδι με την «Ένωση» και χρειάστηκε να παίξει και για τον Βούκοβιτς…

Έφυγε στη διακοπή του Οκτωβρίου με την Εθνική Σερβίας, επέστρεψε στον Ρέντη και έμεινε εκτός αποστολής στο ματς του «Γεντί Κουλέ», αλλά η επιστροφή του στην ενδεκάδα στο παιχνίδι του Λουξεμβούργου με την Ντουντελάνζ ήταν το ξεκίνημα για να αρχίσει να εδραιώνει τη θέση του στο κέντρο της άμυνας.

Σιγά-σιγά, σταδιακά και με μεθοδικότητα, με επιμονή και αρκετή δουλειά κατάφερε και αναρριχήθηκε ξανά στην κορυφή της ιεραρχίας των στόπερ. Μπορεί ο Παπέ Σισέ να έφτασε κι εκείνος με τη σειρά του στην πρώτη θέση των επιλογών του Μαρτίνς για το κέντρο της άμυνας το τελευταίο διάστημα, όμως, αυτή τη στιγμή ο Βούκοβιτς φαίνεται να ξαναπήρε «κεφάλι» στην… κούρσα!

Προφανώς και δεν ήταν μόνο το γκολ που πέτυχε στο 93’. Ούτε φυσικά το ότι είχε ενεργό συμμετοχή και στο γκολ της ισοφάρισης του Καμαρά. Εντυπωσίασε με την αύρα που έβγαλε και με την «τρέλα» του σε κάθε δευτερόλεπτο του αγώνα. Όλη η ομάδα αντιμετώπισε το ματς με τον Ατρόμητο σαν να ήταν «τελικός», αλλά ο Βούκοβιτς ήταν το… κάτι άλλο.

Ξαναείδαμε λοιπόν στο Περιστέρι τον «Υπουργό Άμυνας». Το θέμα είναι να παραμείνει στην… υπουργική του θέση στο μεγαλύτερο κομμάτι που απομένει εώς το τέλος της σεζόν, γιατί ο Ολυμπιακός χρειάζεται τον Βούκοβιτς. Θα παίξει σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια που θα κάνουν οι «ερυθρόλευκοι» για να ρίξουν τον ΠΑΟΚ από την κορυφή.

Σίγουρα θα ξανακάνει τα λάθη του, σίγουρα θα ξαναπεράσει μία περίοδο ντεφορμαρίσματος. Το θέμα όμως είναι να ξανασηκωθεί. Κι αφού σηκώθηκε μετά τις δύο πολύ κακές του εμφανίσεις με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, μετά από δύο μεγάλα ματς, πάει να πει ότι έχει στο DNA του το χάρισμα που απαιτείται για να ηγηθεί της άμυνας του Ολυμπιακού.

Μπορεί τα χαρακτηριστικά του Σισέ να είναι πιο ελκυστικά, να έχει στοιχεία που δεν διαθέτει ο Σέρβος (ταχύτητα, την αλτικότητα του Παπέ), αλλά το "κομπιούτερ" που έχει στο μυαλό του ο Βούκοβιτς δεν το έχει ο Αφρικανός...