Θα ήταν άδικο για την Σπόρτινγκ

Τέλος λοιπόν η Ευρώπη για τον Ολυμπιακό. Άλλο ένα ματς έμεινε με την Γιουβέντους στις 5 Δεκεμβρίου στο Καραϊσκάκη και... τέλος. Μετά από 11 χρόνια οι “ερυθρόλευκοι” μένουν τέταρτοι σε όμιλο Champions League, αλλά απ' όπου κι αν το πιάσουμε το θέμα της ευρωπαϊκής παρουσίας των Πειραιωτών, καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα: Πήρε αυτό που του άξιζε...

Ακόμα και η 3η θέση θα ήταν υπέρβαση για τον φετινό Ολυμπιακό. Με την Γιουβέντους και την Μπαρτσελόνα δεν είχε καμία ελπίδα για πρόκριση στους “16” του Champions League. Με την Σπόρτινγκ είχε ελάχιστες. Του έτυχε η καλύτερη ομάδα από το δ' γκρουπ και στην πρεμιέρα των ομίλων κόντρα στους Πορτογάλους, είχε την ατυχία να κάθεται στον πάγκο ο Χάσι που έκανε... παλαβομάρες με την ενδεκάδα.

“Αδικήσαμε τους εαυτούς μας”, είπε ο Ταχτσίδης. Βέβαια, δεν μας εξήγησε ο Παναγιώτης τι ακριβώς εννοούσε. Προφανώς, θα μιλούσε για την εμφάνιση που έκαναν σε έναν (υποτίθεται) “τελικό”. Όμως, ακόμα κι αν δεν αδικούσε τον εαυτό του ο Ολυμπιακός, θα μπορούσε να κερδίσει κάτι περισσότερο από την 4η θέση; Ας μην γελιόμαστε... Η Σπόρτινγκ ήταν μίνιμουμ δύο κλάσεις πάνω και η αλήθεια είναι ότι στο Ρέντη πόνταραν πολύ (και ορθώς έπραξαν) στο γεγονός ότι οι παίκτες του Ζεσούς δεν είναι μαθημένοι στο να διαχειρίζονται την ταμπέλα “φαβορί”.

Ο φετινός Ολυμπιακός όμως δεν δικαιούταν κάτι παραπάνω στον συγκεκριμένο όμιλο. Αν αντί για την Σπόρτινγκ ήταν η Μάριμπορ ή η Καραμπάκ, τότε θα μιλούσαμε σε άλλη βάση.

Κάνοντας λοιπόν μία σούμα των 5 αγωνιστικών του 4ου ομίλου, το άδικο θα ήταν να έμενε εκτός Ευρώπης η Σπόρτινγκ. Για να είμαστε ειλικρινείς, εν μέρει είναι άδικο το γεγονός ότι δεν θα συνεχίσει (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) στο Champions League, αλλά θα πάει στο Europa League. Ας όψεται όμως το "βαρύ" όνομα της Γιούβε και ο ενθουσιασμός των Πορτογάλων...

Οπότε, στον συγκεκριμένο όμιλο κάθε ομάδα πήρε αυτό που της άξιζε...

ΘΑ ΕΠΑΙΖΕ Ο ΑΝΣΑΡΙΦΑΡΝΤ ΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ;

“Πρέπει να είμαστε πιο αποτελεσματικοί...”. Τάδε έφη Τάκης Λεμονής στη συνέντευξη Τύπου παραμονή του αγώνα.

Βάζοντας στη ζυγαριά τα ματς του Τορίνο και της Λισσαβώνας, ο Ολυμπιακός ήταν σαφέστατα πιο επικίνδυνος και πιο δημιουργικός στην Ιταλία. Στο Jose Alvalade το επιθετικό πλάνο των "ερυθρολεύκων" ήταν (σωστά) οι αντεπιθέσεις στο... φουλ, αλλά χωρίς καθαρό φορ.

Ο Φορτούνης έπαιξε επιθετικός κόντρα στην Μπαρτσελόνα στο Καραϊσκάκη (σ.σ. ο Οφόε στο Καμπ Νου), γιατί είναι η... Μπαρτσελόνα. Με την Γιουβέντους είδαμε τον Εμενίκε. Με την Σπόρτινγκ πάλι τον Φορτούνη. Κάτι δεν "κολλάει" εδώ...

Όταν θες νίκη οπωσδήποτε στην Λισσαβώνα και – επαναλαμβάνουμε – επιλέγεις ένα πλάνο με το να στηριχθεί στην ταχύτητα από τα “φτερά” σου για τις αντεπιθέσεις, τότε οι εξτρέμ σε ποιον θα βγάλουν π.χ. μία σέντρα; Στον... κανέναν; Ο Φορτούνης όσο φιλότιμο κι αν είχε, δεν προλάβαινε να πατήσει περιοχή όταν ο Πάρντο ξέφευγε από τα δεξιά. Και οι όποιες επιθετικές προσπάθειες σταματούσαν στα πλάγια.

Στην αποστολή είχε έναν επιθετικό: Τον Τζούρτζεβιτς. Τον εμπιστεύεται ή όχι ο προπονητής; Μοιάζει λίγο οξύμωρο στο Τορίνο να πάει με καθαρό επιθετικό (Εμενίκε) και στην Λισσαβώνα που ψάχνει το γκολ, να πάει χωρίς φορ.

Σίγουρα, ο Τζούρτζεβιτς δεν έχει ενθουσιάσει. Δεν είναι ο παίκτης που έχει “βομβαρδίσει” φέτος τα αντίπαλα δίχτυα. Όμως, είναι επιθετικός και -όπως και να το κάνουμε – ξέρει καλύτερα τη θέση του φορ από τον Φορτούνη. Προσοχή: Δεν λέμε ότι ο Σέρβος θα έλυνε το πρόβλημα στην επίθεση.

Απλώς, προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς πίστευε ο Λεμονής ότι θα ήταν πιο αποτελεσματικός ο Ολυμπιακός με το συγκεκριμένο σχήμα. Όσο κινητικός κι αν ήταν ο Πάρντο, όσο κι αν πήρε αρκετές προσωπικές ενέργειες, σε ποιον θα “πρόσφερε” το γκολ; Δεν υπήρχε ερυθρόλευκη φανέλα στην αντίπαλη περιοχή...

Εν κατακλείδι, θέτουμε ένα απλό ερώτημα: Αν ο Ανσαριφάρντ ήταν στην ευρωπαϊκή λίστα, ο Λεμονής θα του έδινε φανέλα βασικού ή όχι; Τι πιστεύετε εσείς; Προσωπικά θα ψήφιζα Καρίμ. Εκτιμώ ότι θα έπαιζε ο Ιρανός. Οπότε, κάπου εδώ κολλάει το περί εμπιστοσύνης στο ρόστερ (και συγκεκριμένα στον Τζούρτζεβιτς) που αναφέραμε παραπάνω.

Ο ΚΟΥΤΡΗΣ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ... ΟΛΑ!

Ναι, ο Κούτρης ήταν αποκαρδιωτικός στην Λισσαβώνα. Έκανε παιδικό λάθος στο δεύτερο γκολ. Έχασε για αρκετή ώρα το μυαλό του, ενώ κάποια στιγμή δεν μπορούσε να βρει συμπαίκτη του σε κοντινή απόσταση ούτε από... πλάγιο άουτ!

Πρέπει όμως να πέσουμε πάνω του και να τον “φάμε”; Κατηφόρισε στον Πειραιά από τους "Ζωσιμάδες", όλοι τον είχαν ξεγραμμένο πριν πάει στην προετοιμασία και στο πρώτο πεντάμηνο της σεζόν έχει κερδίσει με το σπαθί του τη θέση του στην ενδεκάδα.

Θα κάνει λάθη, γιατί είναι άπειρος και όχι “ψημένος”. Πρώτη φορά παίζει σε τόσο υψηλό επίπεδο και θα τον κρεμάσουμε για ορισμένες κακές βραδιές, όπως στην Ριέκα, στην Βαρκελώνη ή στην Λισσαβώνα; Το Τορίνο θα το ξεχάσουμε; Την εμφάνισή του με την Μπάρτσα στο Καραϊσκάκη θα την αφήσουμε στην άκρη;

Βλέπετε ότι αυτό το παλικάρι δεν έχει ταλέντο; Σίγουρα έχει εμφανείς αδυναμίες. Ανασταλτικά έχει σοβαρά προβλήματα. Όμως, ας του δώσουμε χρόνο και υπομονή. Ο Ολυμπιακός έπεσε στον δυσκολότερο όμιλο του Champions League και θα ρίξουμε το ανάθεμα στον Κούτρη; Λόγω Κούτρη δεν θα παίξουν δηλαδή οι Πειραιώτες στην Ευρώπη τον Φλεβάρη; Μην τρελαθούμε, βρε παιδιά...

ΘΑ ΤΟΥ ΒΓΕΙ ΣΕ ΚΑΛΟ

Πάει, έφυγε η ιστορία του Champions League. Αρκετά είχε... βασανίσει τον Λεμονή τον προηγούμενο ενάμισι μήνα. Έδινε “μάχη” για να βγάλουν οι παίκτες του τα ματς του Champions League από το μυαλό τους και να επικεντρωθούν στα παιχνίδια πρωταθλήματος.

Τώρα, θα είναι 100% συγκεντρωμένοι στη Σούπερ Λίγκα. Το πραγματικό "Champions League" για τον Ολυμπιακό είναι το πρωτάθλημα. Ο αποκλεισμός θα του βγει σε καλό, να το θυμηθείτε...

Ο Λεμονής θα έχει περισσότερο χρόνο να δουλεύει για τα παιχνίδια της Σούπερ Λίγκας. Οι ποδοσφαιριστές για να ξαναζήσουν ατμόσφαιρα Camp Nou ή Juventus Stadium τη νέα σεζόν, θα το βάλουν για τα καλά στο μυαλό τους ότι θα πρέπει να κερδίσουν τον τίτλο.

Αυτό ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα από Σεπτέμβρη εώς τέλη Νοέμβρη. Οι παίκτες ανυπομονούσαν για τις Τρίτες και τις Τετάρτες και άφηναν στην άκρη τους αγώνες πρωταθλήματος. Πέρα από τα σοβαρά αγωνιστικά “θέματα” που έπρεπε να λύσει ο Λεμονής στη μετά-Χάσι εποχή, είχε ρίξει μεγάλο βάρος στο κομμάτι της νοοτροπίας.