Αφού τελείωσαν και οι δημοτικές εκλογές θα αρχίσει, εκτιμώ ήδη από την επόμενη εβδομάδα, να υλοποιείται ο μεταγραφικός σχεδιασμός του Ολυμπιακού. Που έχει ήδη γίνει αλλά δεν είναι τόσο απλός.

Ας κάνουμε μια μικρή ανακεφαλαίωση για να δούμε τι πρέπει να περιμένουν οι οπαδοί του Ολυμπιακό το εφετινό καλοκαίρι καθώς και τι δυνατότητες και τι παγίδες υπάρχουν. Τα μάζεψα όλα σε επτά σημεία:

1) Νομίζω ότι είναι θέμα ημερών οι ανακοινώσεις για την απόκτηση του Πουλίδο και του Φορτούνη. Για τον Πουλίδο απομένουν κάποια διαδικαστικά – ο Ολυμπιακός προφανώς δεν θέλει να πληρώσει κάποια κερατιάτικα στους αντζέντηδες που λένε πως τον εκπροσωπούν: νομίζω ότι είναι απίθανο η μεταγραφή να χαλάσει. Ο Φορτούνης άρεσε από τον καιρό που αγωνίζονταν στον Αστέρα, στον Ολυμπιακό πιστεύουν ότι η γερμανική εμπειρία τον έκανε περισσότερο επαγγελματία και τονίζουν σε κάθε ευκαιρία πως «ο μικρός θα ρθει για να μείνει» κι όχι γιανα παραχωρηθεί δανεικός. Ο Ολυμπιακός παρακολουθεί πολύ όλους τους μικρούς που έχουν φύγει στο εξωτερικό χωρίς αυτό να σημαίνει πως είχε κάνει την παραμικρή κρούση στο Σταφυλλίδη π.χ, όπως γράφτηκε.

2) Πριν τις αφίξεις υπάρχουν δυο πολύ σοβαρές προτεραιότητες: να αποφασίσει ο Μίτσελ ποιους χρειάζεται από τους περσινούς δανεικούς και να ξεκαθαρίσει ο Βρέντζος ποιες από τις προτάσεις που υπάρχουν για τους παίκτες της περσινής ομάδας είναι σοβαρές. Από τους περσινούς δανεικούς στην προετοιμασία θα είναι σίγουρα ο Κολοβός, ο Μπουχαλάκης και ο Διαμαντάκος, ίσως και ο Τάτος, αν δεν φέρει μια πρόταση από το εξωτερικό, όπως ισχυρίζεται. Πιο δύσκολο είναι το άλλο κομμάτι. Θεωρητικά υπάρχει ενδιαφέρον από το εξωτερικό για παίκτες όπως ο Μανωλάς, ο Χολέμπας, ο Μασάδο ακόμα κι ο Σάμαρης, αλλά πρόταση πραγματική υπήρξε μόνο για τον πρώην παίκτη της ΑΕΚ τον περασμένο Δεκέμβριο. Το γεγονός ότι οι παίκτες είναι διεθνείς και θα λείπουν στη Βραζιλία δυσχεραίνει φυσικά το ξεκαθάρισμα όλων αυτών των περιπτώσεων, τη στιγμή μάλιστα που η φημολογία πάει σύννεφο. Πάντως επειδή ειδικά για το Μανωλά κάτι αναμένεται, ο Ολυμπιακός, που έχει ήδη αποκτήσει τον Αυλωνίτη από τον Πανιώνιο, παρακολουθεί κάποιες περιπτώσεις ξένων στόπερ, τα ονόματα των οποίων δεν έχουν γραφτεί στον Τύπο.

3) Η προτεραιότητα του Ολυμπιακού φέτος το καλοκαίρι είναι φυσικά οι επιθετικοί. Ο Πουλίδο προορίζεται για τη θέση του δεύτερου κυνηγού, σε ένα πιθανό 4-4-2 που ο Μίτσελ καλοβλέπει, ενώ ο Ισπανός θέλει να τον δοκιμάσει και ως έξω δεξιά. Ωστόσο, πέρα από την απόκτηση του Μεξικάνου, ο Ολυμπιακός ψάχνει δυο ακραίους και φυσικά ένα φορ – ανεξάρτητα από το τι θα γίνει τελικά με τον Κάμπελ. Ο Ολυμπιακός γνωρίζει ότι αν ο Κοσταρικανός κάνει ένα καλό μουντιάλ δύσκολα θα μείνει στον Πειραιά και για αυτό ήδη κοιτάζει πολλές περιπτώσεις: ο Αμραμπατ είναι μια, ο Ινς είναι μια άλλη (αν και φοβούνται λίγο την κακή συνήθεια του μπαμπά του να εμπλέκεται στα θέματα του γιού του), ενώ ξεσκονίζεται και η ιταλική αγορά για να εντοπιστεί μια περίπτωση Βάις, δηλαδή ένας παίκτης πολλά υποσχόμενος που δεν έκανε το μπαμ που όλοι περίμεναν. Φυσικά για την ενίσχυση της επίθεσης θα περιμένουν και το τελικό πόρισμα των γιατρών για τον Ολαϊτάν. Ο Ολυμπιακός έχει stand by το Μπεν για κάθε ενδεχόμενο.

4) Ο Ολυμπιακός κοιτάζει φέτος πολύ περισσότερο την ολλανδική, αλλά και την ιταλική αγορά, εκτός από την ισπανική την οποία ο Μίτσελ και ο Λορένθο εμπιστεύονται κυρίως. Ο Βρέντζος έχει αναπτύξει και σε προσωπικό επίπεδο μια καλή σχέση με τον ιταλό μάνατζερ Μίνο Ραϊόλα που δούλεψε καλά πέρυσι με τον Ολυμπιακό, φέρνοντας στο ταμείο χρήματα και από την αγοροπωλησία του Βάις και από την πώληση του Μήτρογλου. Όταν διαβάζετε διάφορα ονόματα, αν κάπου στα ψιλά αναφέρεται ο Ραϊόλα να ξέρετε ότι η περίπτωση είναι πραγματική: για τις περιπτώσεις του Τ οϊβόνεν και κυρίως του Φινμπόγκασον ο Ολυμπιακός ποντάρει και στις καλές σχέσεις του Ραϊόλα με τις ομάδες στις οποίες οι παίκτες ανήκουν. Η πρόθεση είναι να ολοκληρωθούν όλα εντός Ιουλίου και πριν φύγει η ομάδα για το τουρνουά στις ΗΠΑ: το βρίσκω δύσκολο.

5) Υπάρχουν και χρήματα για ξόδεμα και αρκετές ιδέες και οι Λορένθο, Ισά και Καρεμπέ έχουν καλή συνεργασία. Ωστόσο όλοι τους δεν πρέπει να ξεχνάνε κάτι: ότι πριν οποιαδήποτε απόκτηση πρέπει να δίνει τη συγκατάθεσή του ο Μίτσελ. Η περσινή χρονιά αποδεικνύει ότι αν ο Ισπανός δεν έχει συναινέσει στην απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή, ο κόσμος να χαλάσει τον παίκτη θα τον χρησιμοποιήσει ανόρεχτα και με τρόπους που δείχνουν ότι δεν τον πολύεμπιστεύεται. Πέρυσι δεν κράτησε ούτε τον Ντε Βινσέντι, ούτε τον Τάτο, έδωσε ελάχιστες ευκαιρίες στον Γιαταμπαρέ και στον Πελέ, ξεκαθάρισε πολύ νωρίς στον Μεντζανί ότι καλό είναι να ψάξει ομάδα, δεν εμπιστεύθηκε τον Σέποβιτς ούτε και στο τέλος όταν ο Ολυμπιακός έδινε ματς κατά κανόνα αδιάφορα, είχε ζητήματα ακόμα και με τον Βάις που επίσης δεν ήταν δική του επιλογή. Πιθανότατα δεν αδίκησε κανένα από αυτούς τους παίκτες, αλλά το ζήτημα δεν είναι η κρίση του, αλλά ο τρόπος διαχείρισης της ομάδας. Από τη στιγμή που ο Μίτσελ παραμένει δεν γίνεται να προστεθούν στο ρόστερ της ομάδας πάνω από δυο – τρεις παίκτες που δεν είναι της έγκρισής του. Αλλιώς θα μιλάμε πάλι για πεταμένα χρήματα. Ο Μίτσελ δεν καταλαβαίνει τίποτα ούτε και σε ό,τι έχει να κάνει με την όποια αξιοποίηση των δανεικών. Στον Ολυμπιακό υπάρχουν αρκετοί που θα ήθελαν να δουν τον Κατάι π.χ να παίρνει ευκαιρίες μετά την περσινή καλή σεζόν του στον Πλατανιά, αλλά η τύχη του Σέρβου εξαρτάται μόνο από το πώς τον βλέπει ο Μίτσελ. Που σπανίως αλλάζει γνώμη για παίκτες μέσα στη σεζόν. Πέρυσι ο μόνος παίκτης για τον οποίο άλλαξε γνώμη ήταν ο Εν Ντινγκά: μετά το ματς με την Αντερλεχτ δεν τον έβλεπε, στο τέλος τον επαίνεσε για τη βελτίωση και την προσπάθεια.

6) Κατά τη γνώμη μου σαν ευαγγέλιο πρέπει να σεβαστούν και τις υποδείξεις του προπονητή για παίκτες που πρέπει να αποχωρήσουν. Προσοχή – μην μπερδεύετε τις μουρμούρες του προπονητή για τη συμπεριφορά κάποιων παικτών με τις υποδείξεις αποχώρησης. Ο Μίτσελ για παράδειγμα γκρινιάζει για κάποιες αγωνιστικές επιλογές του Χολέμπας από την πρώτη εβδομάδα που ήρθε, αλλά τον χρησιμοποιεί πάντα βασικό. Αν ο Ισπανός υποδείξει την αποχώρηση κάποιου κι ο παίκτης παραμείνει για αυτόν είναι σαν να μην υπάρχει, έτσι κι αλλιώς. Η περίπτωση του Κάρολ π.χ είναι ενδεικτική

7) Δεν ισχύει τίποτα από όσα κυκλοφορούν και θέλουν τον Ολυμπιακό να ενδιαφέρεται για παίκτες του ΠΑΟΚ (Στοχ, Νάτχο κτλ). Αναζητείται διακριτικά ένα μεγάλο όνομα, είτε για την κορυφή της επίθεσης είτε για τη μεσαία γραμμή – αλλά δεν είναι και απόλυτη προτεραιότητα. Η προτεραιότητα φέτος είναι ένα πιο αξιόμαχο ρόστερ. Κυρίως να μην στηρίζεται όλη η ομάδα σε τρεις – τέσσερις παίκτες, όπως πέρυσι . Αυτή ήταν η πρόταση του Μίτσελ, αλλά και η απάντησή του στο Μαρινάκη, όταν ρωτήθηκε για το ντεφορμάρισμα του τέλους. «Υπήρξε έλλειψη στόχων στο τέλος, αλλά βγήκε σε κάποιους και η κούραση με αποτέλεσμα να υπάρξουν μυϊκοί τραυματισμοί και φοβίες για κόπωση ενόψει και του μουντιάλ.

Η ομάδα χρειάζεται λίγο καλύτερους παίκτες ώστε να έχει εν δυνάμει 22- 23 βασικούς και κάποια νέα παιδιά ικανά να βοηθήσουν» είπε. Για να δούμε….