X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Κάλλιο 15 και στο χέρι...

Ο Αντώνης Καρπετόπουλος γράφει την ιστορία της μεταγραφής του Κώστα Μήτρογλου, απαντώντας σε όλες (σχεδόν) τις ερωτήσεις

Δεν νομίζω ότι στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου έχουν γραφτεί περισσότερα πράγματα για τη μεταγραφή ενός ποδοσφαιριστή από όσα αυτές τις τρεις – τέσσερις τελευταίες μέρες για τον Κώστα Μήτρογλου. Για να πω κι εγώ τα δικά μου περιορίζομαι σε κάποιες επισημάνσεις – κάτι σαν μικρά διδακτικά συμπεράσματα αυτής της ιστορίας.

Δεν χτυπάει το τηλέφωνο

Μερικοί αιφνιδιάστηκαν από την απόφαση του Μήτρογλου να πάει στη Φούλαμ. Πολλοί είπαν ότι ο παίκτης έκανε μια έκπτωση στις επαγγελματικές του φιλοδοξίες. Εγώ νομίζω ότι απλώς κατάλαβε ότι είναι πολύ πιο εύκολο να πάει στη Λίβερπουλ ή στη Ντόρτμουντ κάνοντας καλά ματς στη Φούλαμ, παρά καταπλήσσοντας στον Ολυμπιακό.

Δείτε την περίπτωση του Τουρέ. Για να φτάσει στη Μπαρτσελόνα και στη Μάντσεστερ Σίτι χρειάστηκε να περάσει από τη Μονακό.Στην απόφαση αυτή πάντως μέτρησαν πολλά. Το πρώτο, το ότι αποδείχτηκε πως ο θόρυβος που υπήρξε γύρω από το όνομά του το τρίμηνο μεταξύ Σεπτεμβρίου – Νοεμβρίου ήταν υπερβολικός. Αντιθέτως από τα πολλά που γράφτηκαν καμία Λίβερπουλ και καμία Ντόρτμουντ δεν πλησίασαν τον Ολυμπιακό ή τον παίκτη.

Όταν ο Μήτρογλου διαπίστωσε ότι κινδυνεύει να μείνει με συντροφιά μια σειρά από αποθεωτικά πρωτοσέλιδα, ήρθε η πρόταση της Φούλαμ: τα 2,5 εκατ ευρώ ετήσιο συμβόλαιο, με τετραετή διάρκεια, αποτελούν πρόταση που ο ίδιος δεν μπορούσε να αρνηθεί. Πέρυσι τέτοιο καιρό αμείβονταν με λιγότερα από 450 χιλιάρικα το χρόνο! Είναι ωραίο να σου λένε ότι σε θέλει όλος ο κόσμος, όμως αν το τηλέφωνό σου δεν χτυπάει, όταν φτάσει η ώρα των μεταγραφών, σε τρώει μια ανασφάλεια. Πόσο μάλλον όταν κουβαλάς ένα ενοχλητικό τραυματισμό και διανύεις μια μικρή περίοδο αφλογιστίας.

Δεν περίμεναν την πρόταση

Περίμενε ο Ολυμπιακός μια τέτοια πρόταση; Ούτε για αστείο. Ο Ισά και ο Μίτσελ είχαν σχεδόν αποκλείσει ότι θα φύγει, ο ίδιος ο παίκτης όταν υπέγραψε την ανανέωση του συμβολαίου του με την αύξηση των αποδοχών και την εξαφάνιση της ρήτρας, έμοιαζε βέβαιος ότι δεν θα ρθει κάτι που θα τον ικανοποιεί, αφού δεν τον είχε χτυπήσει πλησιάσει κανείς μέχρι εκείνη τη στιγμή. Γιατί η Φούλαμ έδωσε αυτά τα χρήματα παίζοντας μόνη της;

Πρώτον γιατί έχει ανάγκη ένα φορ αυτή τη στιγμή: δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι το καλοκαίρι θα επανέρχονταν η ίδια ή άλλη ομάδα προσφέροντας περισσότερα. Ούτε δημοπρασίες υπήρξαν για το Μήτρογλου, ούτε ομάδες που σκοτώθηκαν στα πόδια του. Δεύτερον τα χρήματα δόθηκαν, και ήταν πολλά, για να δελεαστεί ο Ολυμπιακός να πει το ναι. Η απαλοιφή της ρήτρας και το νέο συμβόλαιο του παίκτη έκαναν τους Αγγλους να πιστέψουν πως μεταξύ παίκτη και ομάδας υπάρχει απόλυτη σύμπνοια.

Αν έλεγε όχι

Μπορούσε ο Ολυμπιακός να αρνηθεί τα χρήματα της Φούλαμ; Αν το έκανε, αργά η γρήγορα, αν ο παίκτης συνέχιζε να παίζει καλά, θα έπρεπε να δώσει 2 εκατομμύρια συμβόλαιο στο Μήτρογλου, που με τους Λονδρέζους συμφώνησε. Ένας παίκτης δε γίνεται να τετραπλασιάζει το συμβόλαιο του σε δυο χρόνια γιατί η ομάδα του (και ο ίδιος) έχουν επιτυχίες.

Θυμηθείτε τι συνέβη με το Χάινς, π.χ. Όταν υπήρξε η σούπερ πρόταση της ΤΣΣΚΑ για τον αμερικάνο, οι Αγγελόπουλοι δεν μπήκαν σε πλειστηριασμό. Και καλά έκαναν. Οι ομάδες έχουν εύθραυστες εσωτερικές ισορροπίες και οι παίκτες δεν κάνουν άλλο από το να ασχολούνται με τα συμβόλαια. Των άλλων.

Χρήσιμη γνώση

Θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να κινηθεί γρηγορότερα για να βρει αντικαταστάτη του; Ναι, αν είχε έστω την υποψία ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Η ιστορία αυτή πρέπει να κάνει τον Ολυμπιακό σοφότερο και προσεχτικότερο ως εταιρία: οφείλει πλέον να προετοιμάζεται για τέτοιου τύπου ενδεχόμενα, ώστε να μεθοδεύει σωστότερα τέτοιου τύπου εξελίξεις.

Είναι λογικό να πουλάς, αλλά είναι πρέπων, όταν αυτή είναι η στρατηγική σου, να εντοπίζεις νωρίς αντικαταστάτες των παικτών που μπορεί να τραβήξουν βλέμματα. Ο Νέλσον Βαλντέζ π.χ που επιλέχτηκε ως αντικαταστάτης του Μήτρογλου είναι ένα ωραίο στοίχημα, που μπορεί να βγει. Αλλά μια δυνατή ομάδα πρέπει να βάζει λίγα στοιχήματα και να έχει περισσότερες βεβαιότητες. Η Πόρτο, η Μπενφίκα, η Αρσεναλ, ηPSV, η Λιόν που υπήρξαν πολύ ωραία παραδείγματα ομάδων που πούλησαν παίκτες ακριβά, το έκαναν έχοντας πάντα εντοπίσει τους αντικαταστάτες όποιων έφευγαν. Ο Ολυμπιακός αυτό πρέπει να το μάθει.

Μπορούσε να πάρει περισσότερα χρήματα;

Υπάρχει η άποψη που λέει ότι αν ο Ολυμπιακός με πρωταγωνιστή το Μήτρογλου απέκλειε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ η τιμή του θα εκτινάσσονταν κι άλλο. Μπορεί να είναι κι έτσι. Όμως αν αυτό δεν συνέβαινε, ο Ολυμπιακός τα 15 εκατ της Φούλαμ ίσως να μην τα έβλεπε ποτέ, κυρίως γιατί το Τσάμπιονς λιγκ του Μήτρογλου θα είχε μια άλλη ανάγνωση.

Αν ο φορ έκανε δυο μέτρια ματς με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, θα είχε να επιδείξει ένα καλό ματς (χωρίς γκολ) στη Λισσαβώνα με τη Μπενφίκα, μια καλούτσικη εμφάνιση στο Παρίσι με την Παρί και ένα χαρτ τρικ με την Αντερλεχτ – και τίποτα άλλο. Θέλω να θυμίσω ότι αν στο Καραϊσκάκη ο Σαβιόλα απλώς ευστοχούσε στο πέναλτι, χαρτ τρικ με την Αντερλεχτ θα είχε κάνει και αυτός!

Σε αυτή τη συζήτηση υπάρχει και η παράμετρος Εθνική και το μουντιάλ. Αν στο μουντιάλ πήγαινε καλά, πιθανότατα θα ανέβαινε κι άλλο η τιμή του.Όμως προσοχή: στο περασμένο μουντιάλ σκόραραν, κόντρα στη Νιγηρία, ο Σαλπιγγίδης και ο Τοροσίδης κι έκανε μια σπουδαία εμφάνιση με την Αργεντινή ο Σαμαράς.

Δεν θυμάμαι να ήρθαν προτάσεις για κανένα από αυτούς. Η δε συνέπεια του Μήτρογλου στο σκοράρισμα, όταν φορά τη φανέλα της Εθνικής είναι κάτι το συζητήσιμο: σκόραρε στα μπαράζ με τη Ρουμανία, αλλά όχι και στα προκριματικά κόντρα στη Βοσνία,η τη Σλοβακία. Δέχομαι βέβαια ότι είναι άλλη κλάση και ότι στη Βραζιλία μπορεί να κάνει σπουδαίες εμφανίσεις – όμως πόσο δεδομένο είναι αυτό, ειδικά όταν μιλάμε για την Εθνική ομάδα του Σάντος, που τους κυνηγούς της δεν τους υποστηρίζει και πολύ. Μια εταιρία μπορεί να παίρνει ρίσκα, αλλά όχι να ποντάρει σε θαύματα.

Εγχειρίδιο οικονομικής επιτυχίας

Η ιστορία του Μήτρογλου είναι το εγχειρίδιο επιτυχίας κάθε ελληνικής ομάδας. Αν τον είχε και τον πουλούσε η ΑΕΚ πέρυσι δεν θα βρίσκονταν στη Γ Εθνική φέτος. Αν ανήκε στον ΠΑΟ, ο ΠΑΟ με τα χρήματα της πώλησης θα έπαιζε στην Ευρώπη. Κάποιοι οπαδοί του Ολυμπιακού λένε ότι οι ομάδες αυτές δεν είχαν τα έσοδα του Ολυμπιακού από το Τσάμπιονς λιγκ.

Πρώτον τα είχαν και όπως ακριβώς και ο Ολυμπιακός τα κατασπατάλησαν.

Δεύτερον τα χρήματα αυτά είναι έσοδα (που φουσκώνουν τους προϋπολογισμούς) και όχι κέρδη: οι ΠΑΕ πρέπει να σχεδιάζουν ομάδες με βάση τα έσοδά τους και να ψάχνουν έξτρα χρήματα, που θα τους είναι πιθανότατα χρήσιμα μελλοντικά ώστε να δυναμώσουν. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιτυχία από το να βγάζεις ένα Μήτρογλου. Και να τον πουλάς για 15 εκατ ευρώ.

Θα λείψει σίγουρα

Θα λείψει από τον Ολυμπιακό; Ναι θα λείψει. Νομίζω ότι ο Μήτρογλου που είδαμε στο τρίμηνο Σεπτέμβριος – Δεκέμβριος είναι ένας παίκτης που δύσκολα θα ξαναεμφανιστεί στην Ελλάδα, για αυτό πληρώθηκε και τόσα χρήματα.

Όμως η ομάδα έχει κερδίσει σοβαρά ματς και χωρίς αυτόν και ο Μίτσελ πρέπει να φροντίσει να τα γκολ του να αναπληρωθούν. Αν αντί να συμβεί αυτό, αρχίζει να τον νοσταλγεί, αλίμονο του…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ