Λένε ότι οι μεταγραφές του Ιανουαρίου είναι ευκολότερο να σου βγουν σε σχέση με αυτές του καλοκαιριού για ένα πολύ απλό λόγο: τον Ιανουάριο όλες οι ομάδες έχουν καθαρή εικόνα των αδυναμιών τους και μπορούν να ψάξουν παίκτες που θα τις βοηθήσουν να τις διορθώσουν.

Όμως υπάρχει συχνά ένα πρόβλημα: τον Ιανουάριο δύσκολα βρίσκεις καλούς ελεύθερους παίκτες κι αυτοί που τελούν υπο παραχώρηση συνήθως έχουν ξεκινήσει τη σεζόν άσχημα. Συχνά τέτοιο καιρό μιλάμε για λαχεία και τα λαχεία δύσκολα βγαίνουν.

Υπάρχουν πρωταθλήματα στα οποία μεταγραφές που έγιναν τον Ιανουάριο ήταν καθοριστικές. Μεταγραφές χειμώνα έχουν υπάρξει παίκτες όπως ο Νίκος Αναστόπουλος κι ο Κριστόφ Βαζέχα η προσφορά των οποίων υπήρξε ανεκτίμητη. Όμως το ότι ξέρεις τι ψάχνεις δεν σημαίνει και ότι απαραίτητα θα το βρεις: τα τελευταία χρόνια ελάχιστοι από τους παίκτες που αποκτήθηκαν χειμώνα άλλαξαν προς το καλύτερο τις ομάδες, όσο μεγάλες κι αν είναι αυτές κι όσο ψαγμένο κι αν είναι το σκάουτινγκ που έχουν κάνει.

Πέρυσι λάθη πολλά

Δεν μ αρέσει να μιλάω θεωρητικά, αλλά με παραδείγματα. Τον περασμένο χειμώνα ο ΠΑΟΚ για να ενισχύσει την ομάδα που ήταν δεύτερη απέκτησε έξι συνολικά παίκτες, τους περισσότερους μάλιστα με υποδείξεις του τότε προπονητή του Γιούπ Στέφενς: σε κάμποσες από τις δουλειές ενδιάμεσος ήταν μάλιστα ο γιός του. Από τους πολλούς που ήρθαν μόνο ο Νάτχο επιβεβαίωσε τα καλά λόγια που τον ακολουθούσαν.

Μια κάποια χρησιμότητα είχε και ο Ινσαουράλδε, που αποδείχτηκε καλύτερος από κάποιους απίθανους που είχαν παίξει στη θέση του στόπερπροηγουμένως, αλλά κανείς δεν έμεινε ευχαριστημένος από το Μάρτενς, τον Μαντούρο και τον Χούσεν, ενώ τον Γκξμπούρνικ ούτε καν τον θυμάται κάποιος.

Πέρυσι ίδιο καιρό ο Ολυμπιακός απέκτησε τον Βαλντέζ, τον Πέρες, τον Μαρκάνο και τον Πελέ: ο Πέρεζ τραυματίστηκε, ο Βαλντέζ πλήρωσε τις συγκρίσεις με τον Μήτρογλου, ο Μαρκάνο ήταν αγνώριστος χωρίς τον Βαλβέρδε και ο Πελέ, επειδή αποκτήθηκε χωρίς τις ευλογίες του Μίτσελ, δεν αγωνίστηκε σχεδόν καθόλου.

Ο ΠΑΟ αντίθετα πήρε μόνο τον Πέτριτς την ίδια εποχή: για να τον δούμε να παίζει καλά
έπρεπε να περάσουν μήνες, αφού ο παίκτης προέρχονταν από τραυματισμούς και απουσία.

Τρεις κανόνες

Δεν είναι η περσινή χρονιά η εξαίρεση του κανόνα: οι μεταγραφές του Ιανουαρίου δύσκολα βγαίνουν, ειδικά αν είναι πολλές. Νομίζω ότι ειδικά σε αυτό το ιδιότυπο μεταγραφικό παζάρι υπάρχουν κάποιοι χρήσιμοι εμπειρικοί κανόνες:

Α) Είναι προτιμότερο αυτό τον καιρό να παίρνεις παίκτες από την Ελλάδα ή παίκτες με γνώση του ελληνικού πρωταθλήματος, που είναι πιο εύκολο να προσαρμοστούν, παρά να ψάχνεις παίκτες από το εξωτερικό. Ο Ολυμπιακός απέκτησε τα τελευταία χρόνια τον Ιανουάριο τον Μανιάτη, τον Κάρολ και τον Τζεμπούρ: τον βοήθησαν πολύ γιατί ήρθαν από τον Πανιώνιο, τον ΟΦΗ και την ΑΕΚ. Το ίδιο διάστημα έδωσε ευκαιρίες στον χαρισματικό αλλά τρελάρα Πίνο και πήρε δανεικό από τη Γαλατά τον πολύ καλό Καζίμ που τώρα παίζει στην Ολλανδία: ουδείς βοήθησε. Ο ΠΑΟΚ πήρε Γενάρη μήνα τον Κατσουράνη, που τότε, τον Ιανουάριο του 2013, βοήθησε το Δώνη ν αλλάξει την ομάδα προς το καλύτερο. Στον Παναθηναϊκό πήραν τον Ντίνα από την Παναχαϊκή τον Ιανουάριο του 2013: οι άλλοι που ήρθαν μαζί του, από χώρες εξωτικές ή ποδοσφαιρικά προηγμένες, δεν πρόσφεραν ούτε τα μισά από όσα αυτός.

Β) Αν το καλοκαίρι χωράει να κάνει η διοίκηση (η κάθε διοίκηση…) καμιά τρέλα αποκτώντας παίκτες που δεν θέλουν απαραίτητα οι προπονητές, τον Ιανουάριο αυτό δεν είναι λογικό καθώς χρειάζονται μόνο ετοιμοπόλεμοι παίκτες. Αν θες να κάνεις πολλές μεταγραφές, άλλαξε προπονητή και μην τον τυραννάς τον παλιό: ο καινούργιος θα είναι πιο συνεργάσιμος. Ειδικά τον Ιανουάριο πολλές ομάδες πανικοβάλλονται και κόντρα στα θέλω των προπονητών τους παίρνουν ό,τι κυκλοφορεί: το αποτέλεσμα είναι μερικοί από τους χειρότερους παίκτες πουέχουμε δει στα ελληνικά γήπεδα να έχουν αποκτηθεί στην τούρλα των Χριστουγέννων. Τέτοια εποχή πήραν κάποτε στον ΠΑΟΚ ένα Νιμανί για να λύσει το επιθετικό πρόβλημα της ομάδας. Με το έλκηθρο του Αη Βασίλη ήρθαν κάποτε στον ΠΑΟ ο Καζιγιάμα, ο Χοκίν κι ο Κάιπερ: τα μεγαλύτερα λάθη γίνονται πάντα στο όνομα των καλύτερων προθέσεων.

Γ) Ειδικά οι παίκτες που έρχονται Ιανουάριο καλά είναι να μην υπογράφουν μεγάλα σε διάρκεια συμβόλαια: αυτή την εποχή είναι προτιμότερο να δανείζεσαι (με την καλύτερη δυνατή οption αγοράς) καθώς συχνά ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Θυμάμαι σαν χθες τα πανηγύρια στον ΠΑΟΚ για τα πρώτα ματς του Ολίσε και του Καμάρα – και από τους δυο τρόμαξαν να γλυτώσουν! Αντίθετα ο Σίντελφελντ που είχε αποκτηθεί ως δανεικός, σκίστηκε σε εκείνο το εξάμηνο της παραμονής του και στον ΠΑΟΚ μετάνιωσαν που δεν υπήρχε option για την αγορά του: ο Κροάτης συνέχισε στον Παναθηναϊκό τις καλές του εμφανίσεις.

Λίγη υπομονή

Θα γίνουν φέτος μεταγραφές; Νομίζω ναι και αρκετές, καθώς όλοι ψάχνονται. Πέρυσι θυμίζω τις καλύτερες πρέπει να τις είχε κάνει ο ΟΦΗ: ο Ντουντού, ο Νούνιες κι ο Σίσιτς τον είχαν βοηθήσει καθοριστικά. Όχι τυχαία και οι τρεις γνώριζαν που πήγαν, τι αντιπάλους θα βρουν και πόσο ωραία είναι η ζωή στο Ηράκλειο…