Εντός της εβδομάδας θα αποφασιστεί ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής της Εθνικής. Αλλά στο μεταξύ υπάρχει κάτι σημαντικό: στην Τούμπα φάνηκε ότι μπορεί να έχουμε πάλι μια Εθνική ομάδα. Κανείς προπονητής δεν μπορεί να κάνει δουλειά αν δεν βρει παίκτες με διάθεση να παίξουν ο ένας για τον άλλο. Όπως και να λέγεται, όποιος κι αν είναι.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Δεν ήταν σπουδαίο το ματς της Τούμπας μεταξύ του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ, υπήρξε ωστόσο σε αυτό κάτι που αξίζει τον κόπο να επισημάνει κανείς: η συμπεριφορά, κυρίως των ελλήνων παικτών των δυο ομάδων, υπήρξε άψογη. Θεωρώ ακόμα πιο σημαντικό το ότι αυτό δεν έγινε τυχαία.

Από όσο γνωρίζω υπήρξε, πριν από το ματς, μια επικοινωνία των παικτών – από την πλευρά των παικτών του Ολυμπιακού μίλησε ο Γιάννης Μανιάτης, ενώ τους παίκτες του ΠΑΟΚ εκπροσώπησε ο Στέφανος Αθανασιάδης. Ηδη όλοι είχαν βάλει στην άκρη τα περσινά μετά το τέλος του πρώτου ματς στο Καραϊσκάκη. Στον ΠΑΟΚ τότε περίμεναν βεντέτες και έκτροπα: αντιθέτως κύλησαν όλα σχεδόν ομαλά.

Πριν το ματς στη Τούμπα υπήρξαν αμοιβαίες δεσμεύσεις πως τσαμπουκάδες και προκλήσεις θα πάνε στην άκρη: όχι τυχαία, οι ελάχιστοι που ανέβασαν τους τόνους (ο Τσόρι, ο Μακ, ο Βίτορ, ο Κασάμι..) είναι ξένοι. Η υποδειγματική αυτή συμπεριφορά όλων των Ελλήνων είναι κάτι σημαντικότερο από το αν την Εθνική θα αναλάβει ο Σέρχιο Μαρκαριάν ή ο Τιμούρ Κετσπάγια.

Ο Κάρα θέλει Μαρκαριάν…

O Γιώργος Καραγκούνης θα ήθελε ο επόμενος ομοσπονδιακός προπονητής να είναι ο Σέρχιο Μαρκαριάν και δεν το χει ποτέ του κρύψει. Ο Κάρα προτιμά τον πρώην προπονητή του στον Παναθηναϊκού για προφανείς λόγους. Ο Μαρκαριάν ξέρει την ελληνική πραγματικότητα – μολονότι λείπει πάνω από δέκα χρόνια από την Ελλάδα. Εχει φίλους και συγγενείς στην Ελλάδα, μιλάει ελληνικά, δεν έχει χάσει την επαφή με τη χώρα μας, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να προσαρμοστεί – άλλωστε στην Αθήνα μεγάλωσε.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι τα τελευταία χρόνια δουλεύει σε Εθνικές ομάδες και μάλιστα με την Εθνική Περού είχε και καλά αποτελέσματα. Ο τρίτος είναι ότι ο Καραγκούνης πιστεύει πως η Εθνική μας ομάδα έχει ακόμα ελπίδες πρόκρισης στα τελικά του Euro της Γαλλίας, αρκεί να κερδίσει στην Ουγγαρία το Μάρτιο. Επομένως πιστεύει πως δεν χρειάζεται στο τιμόνι κάποιον να την χτίσει από την αρχή, αλλά ένα διαχειριστή καταστάσεων και αυτός μπορεί να είναι ο Μαρκιαριάν.

Ο Κάρα πιστεύει επίσης ότι η λογική του Μαρκαριάν («πρώτα η άμυνα κι ο έλεγχος της μπάλας και μετά βλέπουμε») είναι αρκετά ταιριαστή με τη λογική των ελλήνων διεθνών, που πιστεύουν πως όλα τα καλά αποτελέσματα τα φέρνει η σιγουριά στην άμυνα. Για αυτό, μολονότι συνάντησε τον Μίτσελ στη Μαδρίτη, δίστασε να εισηγηθεί την πρόσληψη του: κρίνει ότι ο Ισπανός αγαπά υπερβολικά την επίθεση και θα προσπαθούσε να αλλάξει πολλά, γεγονός που είναι δύσκολο να συνδυαστεί με ένα καλό αποτέλεσμα στην Ουγγαρία.

…αλλά προέκυψε Τιμούρ

Πως προέκυψε ο Κετσπάγια; Ο Τιμούρ ήταν στις αρχικές προτάσεις και η πρόσληψή του είχε εξεταστεί μετά την ήττα από τα Φερόε, αλλά τότε ο Καραγκούνης και η τεχνική επιτροπή της ΕΠΟ κατέληξαν στο συμπέρασμα πως είναι καλό να περιμένουν τον Αγγελο Αναστασιάδη. Όταν ο προπονητής του ΠΑΟΚ αρνήθηκε οριστικά (μετά από ένα μήνα διαβουλεύσεων…), προέκυψε ο Μαρκαριάν.

Όμως ο «πατερούλης» Σέρτζιο είναι μεγάλος σε ηλικία πλέον, ζητά τριετές συμβόλαιο και δεν είναι εύκολο να βασιστείς πάνω του για το μέλλον: αν πχ η ομάδα χάσει από την Ουγγαρία, κινδυνεύει να βρεθεί με ένα προπονητή 71 χρονών στον πάγκο, που θα πρέπει να δουλέψει με ορίζοντα το μουντιάλ του 2018, όταν και θα είναι ο ίδιος 74 χρονών!

Ετσι όλοι θυμήθηκαν ξανά την λύση Κετσπάγια: έχει πείρα Εθνικών ομάδων, παίζει άμυνα και αντεπιθέσεις, ξέρει την ελληνική πραγματικότητα, αλλά είναι νεότερος από τον Μαρκαριάν και ζητά και λιγότερα χρήματα – γεγονός που με κάνει καιρό τώρα να πιστεύω πως είναι ο βασικός λόγος, που θα πάρει και τη θέση. Στόχος και για αυτόν θα είναι η νίκη στην Ουγγαρία: χρόνος για προσαρμογή και πειραματισμούς δεν θα έχει, έτσι κι αλλιώς, κανένας από τους δυο.

Διαλύθηκε το γκρουπ

Για να είμαι ειλικρινής δεν πίστευα ποτέ πως τα αγωνιστικά προβλήματα της Εθνικής που δεν έλυσε ο Κλάουντιο Ρανιέρι, θα μπορούσαν να τα λύσουν ο Μαρκαριάν και ο Κετσπάγια, παρά την εκτίμηση που έχω και στους δυο. Ωστόσο είμαστε βέβαιοι ότι τα προβλήματα αυτά είναι μόνο αγωνιστικά; Επιτρέψτε μου να αμφιβάλω. Η δική μου εντύπωση είναι ότι μετά το περσινό ματς της Τούμπας η Εθνική έγινε πεδίο ανταγωνισμών των συλλόγων – περίπου όπως συνέβαινε παλιά. Οι εντάσεις του πρωταθλήματος μεταφέρθηκαν και εντός της ομάδας: στη Βραζιλία δεν πήγε μια παρέα φίλων, αλλά ένα γκρουπ από παίκτες εντός του οποίου υπήρχαν κάποιοι που ήθελαν να αποδείξουν σε συμπαίκτες τους τη μαγκιά τους.

Μην το περιορίζετε αυτό στους παίκτες που προέρχονταν από τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ, τον Παναθηναϊκό κτλ και μην κάνετε το λάθος να πιστέψετε ότι η ομάδα στηρίζεται σε παίκτες που παίζουν στο εξωτερικό και δεν τους ακουμπάνε οι εντός Ελλάδος εντάσεις: στην πραγματικότητα στα «στρατόπεδα», που προέκυψαν, τοποθετήθηκαν οι πιο πολλοί, δίνοντας δίκιο στους μεν ή στους δε.

Ο Ρανιέρι,αδυνατώντας να καταλάβει αυτού του είδους τη δυσκολία συνύπαρξης των παικτών, διαλύθηκε ψάχνοντας μια ενδεκάδα, ενώ αυτό που ήταν διαλυμένο ήταν το γκρουπ, δηλαδή η κοινή θέληση, η κοινή όρεξη, η κοινή αντίληψη για το τι θέλουμε να κάνουμε. Κακά τα ψέματα: αν θέλεις να δείξεις (σε συμπαίκτες, οπαδούς, δημοσιογράφους, παράγοντες κτλ) ότι δεν γουστάρεις τον διπλανό σου, δύσκολα θα συνεργαστείς μαζί του στο γήπεδο. Δεν μπορείς ένα συμπαίκτη να τον αντιμετωπίζεις σαν εχθρό.

Κάτι άλλαξε στην Τούμπα

Ο Κάρα βλέπει ότι ο Μήτρογλου ξύπνησε, ότι ο Φετφατζίδης βρήκε καινούργια ομάδα και νέα κίνητρα, ότι ο Χριστοδουλόπουλους και ο Κονέ είναι επιτέλους σε φόρμα, ότι ο Σάμαρης προσαρμόστηκε στην Μπενφίκα, ότι ο Σιόβας επέστρεψε, ότι ο Κλάους προσφέρει παίζοντας και εκτός περιοχής και ότι και ο Παπασταθόπουλος ξεπέρασε τα προβλήματα του: η βάση για να κυνηγήσει τη νίκη στην Ουγγαρία υπάρχει. Μπορεί να δώσουν λύσεις και παίκτες στους οποίους δεν πολύ υπολογίζαμε όπως ο Φορτούνης, ο Σκόνδρας, ο φορμαρισμένος Κλωναρίδης.

Τι χρειάζεται; Να πάνε στην άκρη οι αντιπαραθέσεις, να υπάρξει πάλι, αν όχι αγάπη, τουλάχιστον εκτίμηση και σεβασμός. Στην Τούμπα οι παίκτες έδειξαν ότι έχουν διάθεση να κλείσουν την κακή παρένθεση. Και να κυνηγήσουν, προσθέτω, με ένα νέο προπονητή ένα θαύμα, που θα βοηθήσει πολύ τις καριέρες τους…