Είναι εύκολο να γράφεις για ματς σαν αυτό που έχει να δώσει ο Ολυμπιακός στο Ολντ Τράφορντ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – θέλω να πω πως ακόμα κι αν έχεις αποφασίσει να παραθέσεις τα συνηθέστερα κλισέ στην ιστορία του ποδοσφαίρου θα προκύψει ένα κείμενο με το οποίο πολλοί θα συμφωνήσουν, καθώς κάθε κλισέ έχει αξιωματική βαρύτητα. Φυσικά και ισχύει ότι «τα πρώτα είκοσι λεπτά και ίσως όλο το πρώτο ημίχρονο» είναι το πιο σημαντικό κομμάτι του ματς «καθώς αν ο Ολυμπιακός δεν δεχτεί γκολ έχει κάνει το καθοριστικό βήμα».

Προφανώς και δεν είσαι λάθος αν πεις ότι «εξίσου σημαντικό όμως είναι και να προσέξει ο πρωταθλητής το τέλος του αγώνα γιατί η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ακόμα και στο Καραϊσκάκη σε αυτό το διάστημα έκανε τις καλύτερες ευκαιρίες της» και «γενικά οι Άγγλοι δεν τα παρατάνε». Όλοι θα συμφωνήσουν ότι «ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να κλειστεί πάρα πολύ γιατί αν πετύχει ένα γκολ μεγαλώνει τις πιθανότητές του» και κανείς δεν θα φέρει αντίρρηση αν πεις ότι «χρειάζεται μια πολύ σοβαρή εμφάνιση της άμυνας και σίγουρα και του τερματοφύλακα καθώς οι παίκτες των γηπεδούχων θα γεμίσουν πολύ και θα επιχειρήσουν σίγουρα περισσότερα σουτ από το Καραϊσκάκη. Με όλα αυτά συμφωνούμε και όλα αυτά είναι επίκαιρα σχεδόν σε κάθε ματς του Τσάμπιονς λιγκ. Ας πούμε μερικά πράγματα πέρα από αυτά.

Ο δικός μου μεγάλος προβληματισμός αφορά και αυτή τη φορά τον Ολυμπιακό. Τι μας δίδαξε το πρώτο ματς; Κυρίως πως αν ως ομάδα τρέξει πολύ παραπάνω από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μπορεί να αμυνθεί σωστά και να μην την αφήσει να επιβάλει το ρυθμό που θέλει – πράγμα που είναι και το πιο μεγάλο της όπλο. Στο πρώτο ματς ο Ολυμπιακός έκανε μόνο 10 φάουλ για τον απλούστατο λόγο ότι οι παίκτες του έφταναν, σχεδόν όλοι, πρώτοι στην μπάλα. Σε κανένα σοβαρό ματς του εφετινού Τσάμπιονς λιγκ ο γηπεδούχος δεν έτρεξε πάνω από 2,5 χιλιόμετρα περισσότερα από το φιλοξενούμενο, στον οποίο μάλιστα είχε αφήσει και τεχνηέντως αρκετά τη μπάλα.

Μπορεί ο Ολυμπιακός να επαναλάβει ένα τέτοιο ματς; Το σταφ του Μίτσελ δηλώνει αισιόδοξο. Αυτό που εγώ ξέρω είναι ότι πριν τον πρώτο αγώνα είχε γίνει μια πολύ καλή δεκαπενθήμερη προετοιμασία, ώστε η ομάδα να φτάσει στο ματς με τους Αγγλους στο πικ της φυσικής της κατάστασης: μετά ο Ολυμπιακός «βούτηξε», αλλά αυτό ο Μίτσελ το περίμενε κι απλά πίστευε ότι θα του αρκούσε η ποιότητα των παικτών του στα ματς με τον ΠΑΟ και τον ΠΑΟΚ.

Δεν ξέρω αν και τώρα έχει γίνει κάτι ανάλογο, αλλά δεν είναι ούτε εύκολο να το προγραμματίσεις, ούτε απλό. Εχω την εντύπωση ότι αυτή τη φορά ο Ισπανός ποντάρει περισσότερο στον εγωισμό των παικτών, στο απόθεμα της ενέργειας τους και στο κίνητρό τους – στον Ολυμπιακό νομίζω ότι περίπου συμβαίνει αυτό που συμβαίνει στις ομάδες που είναι έτοιμες να παίξουν τελικούς τουρνουά εθνικών ομάδων πχ. Η προετοιμασία βοηθά για να βγάλεις τα προηγούμενα ματς, αλλά ο τελικός είναι συνήθως υπόθεση καρδιάς.

Όχι πολλές αλλαγές

Αν ισχύει αυτό δεν θα δούμε πολλές αλλαγές το βράδυ της Τετάρτης. Ο Μίτσελ ξεκινά από τη βεβαιότητα ότι οι τρεις χαφ που έχει στη μέση, παίζοντας σχετικά κοντά και χωρίς απαραίτητα να καλύπτουν τους ακραίους αμυντικούς, δίνουν στην ομάδα τα στηρίγματα που χρειάζεται όταν είναι να αντεπιτεθεί, αλλά και το απαραίτητο για την άμυνα φίλτρο. Η τριάδα Εν Ντινγκά – Μανιάτη – Τσόρι δεν ξαναέπαιξε μετά το πρώτο ματς κόντρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτοί οι τρεις και η απόδοσή τους είναι το «κλειδί» απόψε κυρίως γιατί μπορεί να εξασφαλίσουν με το τρέξιμό τους μια αριθμητική υπεροχή στη μεσαία γραμμή και επομένως καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, και αντεπιθέσεις. Ο Μόγες είναι υποχρεωμένες να στείλει στο γήπεδο μια τετράδα επιθετικών και θεωρώ δεδομένο ότι ο Ρούνεί θα παίξει πιο κοντά στον Φαν Πέρσι από ότι στο πρώτο ματς.

Μπορεί να περιμένουμε αλλαγές σε σχέση με το πρώτο ματς; Λίγες και δύσκολα θα τις δούμε. Αν πάει ο Κάμπελ σε θέση φορ για να εκμεταλλευτεί ο Ολυμπιακός την ταχύτητα του, θα ρθει ο Πέρες για να παίξει πάνω στον Εβρά και θα ανεβεί ο Χολέμπας ως χαφ - εξτρέμ. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να ξεκινήσει ο Μπονγκ – πράγμα που δεν πιστεύω. Η μετατόπιση του Μαρκάνο στην άκρη αριστερά, μου μοιάζει δύσκολη απόφαση γιατί σε αυτή την περίπτωση θα παίξουν δυο δεξιοπόδαρα στόπερ: Μανωλάς και Παπαδόπουλος δεν μοιάζουν το καλύτερο δίδυμο, αν και σήμερα, αν έπαιζαν μαζί ο Αβρααμ θα κατέληγε βεντούζα στο Φαν Πέρσι και δεν θα συνέβαινε αυτό που βλέπουμε στην Ελλάδα, όταν συχνά, χωρίς αντίπαλο που παίζει στην περιοχή και οι δυο κινούνται άσχημα. Λογικά ο Μίτσελ θα βάλει τον Βαλντέζ στη θέση του απόντος Ολαϊτάν και θα κρατήσει τους άλλους στις θέσεις τους. Η θα χρησιμοποίηση στην αρχική ενδεκάδα το Φουστερ για να εχει ενα χαφ παραπανω κρατώντας η τον Βαλντεζ η τον Περες στον πάγκο. Η θα χρησιμοποιήσει στην αρχική ενδεκάδα το Φουστερ για να εχει ένα χαφ παραπάνω κρατώντας ή τον Βαλντεζ, ή τον Πέρες στον πάγκο.

Θυμωμένη η Γιουνάιτεντ

Πριν το ματς πρέπει να πω ότι για μένα εξακολουθεί να είναι φαβορί για την πρόκριση η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η ήττα από τη Λίβερπουλ θα τη θυμώσει και ο θυμός, όπως και η πίκρα, είναι συναισθήματα που οδηγούν σε εκτόνωση. Ο Μόγες ξέρει τι τον περιμένει και δεν θα πάει στα τυφλά όπως στο πρώτο ματς: οι όποιες διορθωτικές κινήσεις της ενδεκάδας, είναι αυτή τη φορά δική του υποχρέωση και θα γίνουν με γνώμονα τη γνώση του πως παίζει ο Ολυμπιακός – τόσο άχρηστος όσο περιγράφεται δεν είναι.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ξεκινά με δυο δεδομένα. Στο Τσάμπιονς λιγκ είναι σχεδόν αδύνατο για κάθε φιλοξενούμενο να κρατήσει το «μηδέν» και ο ρυθμός, αλλά και οι διαιτησίες των ματς, επιτρέπουν τα πολλά γκολ: στη β φάση είχαμε μέχρι τώρα 40 γκολ σε μόλις 12 ματς. Ανατροπές ενός 2-0 έχουμε δει: πέρυσι η Μίλαν δεν κατάφερε να υπερασπιστεί ένα τέτοιο σκορ κόντρα στη Μπαρτσελόνα. Δεν μπορεί να μην βάλουμε στην εξίσωση και τα άσχημα προηγούμενα του Ολυμπιακού στην Αγγλία. Παρά τις μεγάλες εμφανίσεις των πορτιέρο του, (ο Ελευθερόπουλος κόντρα στην Μάν Γιου, αλλά και ο Νικοπολίδης κόντρα στην Αρσεναλ έκαναν κάποτε απίστευτα ματς), ο Ολυμπιακός δεν έχει καταφέρει να αποδράσει ακόμα με θετικό αποτέλεσμα από το νησί χάνοντας προκρίσεις και από την Λίβερπουλ και από την Τσέλσι, αλλά και από τη Νιούκασλ. Δεν μπορεί όλα να είναι τυχαία.

Αν ο Ολυμπιακός κάνει στο Ολντ Τράφορντ κάτι καλύτερο από ότι έκανε στα ματς που έδωσε εκτός έδρας στον πρώτο γύρο μπορεί να τα καταφέρει. Δεν αναφέρομαι στα αποτελέσματα, που ήταν πολύ καλά, αλλά στις εμφανίσεις. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μπορεί να τιμωρήσει ένα κακό μισάωρο σαν αυτό που είδαμε με την Αντερλεχτ στις Βρυξέλες πριν ο Μήτρογλου πάρει φωτιά. Δεν επιτρέπεται απόψε η άτακτη υποχώρηση που είδαμε στη Λισσαβώνα στο δεύτερο ημίχρονο με τη Μπενφίκα και σίγουρα δεν μπορεί ο Ολυμπιακός να θέλει να περάσει και να δεχτεί γκολ παίζοντας με παίκτη παραπάνω όπως με την Παρί. για να προκριθεί πρέπει να κάνει το καλύτερό του εφετινό ματς. Ακούγεται κλισέ αλλά είναι αλήθεια.