Κυριακή (και Τετάρτη) κοντή γιορτή

"Ένας άλλωστε από τους λόγους που επιλέχθηκε το συγκεκριμένο timing για την αλλαγή προπονητή ήταν επειδή ακριβώς ο νιόφερτος θα ξεκινούσε τη θητεία του με δύο εντός έδρας παιχνίδια πριν πέσει στα βαθιά των ντέρμπι που θα κρίνουν εν πολλοίς και τη δική του τύχη και πορεία, αλλά κυρίως τη φετινή δυναμική της ομάδας.

Γι’ αυτά τα ντέρμπι - πάντα επικαλούμενος τα όσα επικοινωνιακά προτάθηκαν ως δικαιολόγηση - "επειδή δεν τα κέρδιζε" ενισχύθηκε η απόφαση για αποπομπή Γιοβάνοβιτς και γι’ αυτά τα ντέρμπι - επειδή από αυτά περνάει το πρωτάθλημα και σε αυτή τη νοοτροπία του πρωταθλητισμού είναι νοτισμένος - ήρθε ο Τερίμ.

Τότε συνεπώς θα κριθεί το τι μπόρεσε να περάσει, το τι άλλαξε, το τι έφερε μαζί του ο πολύπειρος Τούρκος τεχνικός. Δεν είναι μακριά, ναι, το πρώτο με τον Ολυμπιακό σε μια εβδομάδα έρχεται, αλλά εκ των πραγμάτων, αυτός είναι όλος κι όλος ο χρόνος που έχει, το περιθώριο που του δόθηκε".

Αντί προλόγου, απόσπασμα από το σημείωμα αμέσως μετά το ντεμπούτο του Φατίχ Τερίμ στον πάγκο του Παναθηναϊκού πριν μια εβδομάδα. Γνώριζε φυσικά που, υπό ποιες συνθήκες και προϋποθέσεις ανέλαβε τους "πράσινους" ο 71χρονος τεχνικός. Ο χρόνος που είχε ήταν ακριβώς αυτός: μια εβδομάδα και δύο ενενηντάλεπτα. Να γνωρίσει και να γνωριστεί, να καταλάβει, να δει, να ακούσει, να αφουγκραστεί, να θυμηθεί και ο ίδιος την προπονητική καθημερινότητα.

Μετά, στα ντέρμπι, ο χρόνος (θα) τελείωνε. Το τίμημα της επιλογής, του στάτους του club το τίμημα ακριβώς της εβδομάδας… γνωριμίας και (συγκριτικής) άνεσης που είχε, ήταν αυτές οι κυκλωμένες – από όλους στον Παναθηναϊκό – ημερομηνίες: 10 Ιανουαρίου πρώτο ραντεβού με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο Ελλάδας Betsson, 14 Ιανουαρίου OPAP Arena και ΑΕΚ σε φόντο κορυφής για το πρωτάθλημα και 17 Ιανουαρίου, ρεβάνς με τον Ολυμπιακό στο "Καραϊσκάκης".

Ομοιότητες και αλλαγές

Σε σχέση με την πρώτη επίσκεψη του Παναθηναϊκού εκεί, στο επεισοδιακό και διακοπέν παιχνίδι πριν δυόμιση μήνες, οι ομοιότητες με αυτήν του πρώτου… κύκλου, ελάχιστες. Πέραν ενδεκάδας και σχήματος. Ο Τερίμ άλλαξε τερματοφύλακα (Λοντίγκιν αντί Μπρινιόλι), ξεκίνησε ο Κώτσιρας αντί του Βαγιαννίδη και ο Αράο αντί του τραυματία Σένκεβελντ και από εκεί και πέρα, η μόνη διαφοροποίηση στους έξι του κέντρου και της επίθεσης ήταν ο Αϊτόρ αντί του τραυματία Παλάσιος.

Κάπου εδώ σώθηκαν και οι ομοιότητες. Εκείνη η ενδεκάδα στα τέλη Οκτωβρίου είχε κυριαρχήσει στο (πρώτο) ημίχρονο που παίχτηκε μπάλα στο ντέρμπι. Η αποψινή, απείχε αρκετά από το να χαρακτηριστεί έστω ανεκτή. Χαρακτηριστικό πως έφτασε το… δεύτερο ημίχρονο για να πατήσουν οι "πράσινοι" στην περιοχή του Πασχαλάκη.

Ως τότε, είχαν μείνει πίσω στο σκορ από μια εκτέλεση κόρνερ, μια κόντρα και ένα ωραίο τελείωμα του Αλεξανδρόπουλου στο φινάλε του πρώτου. Στο μεσοδιάστημα, στην ανάπαυλα, ο Τερίμ έκρινε ορθή την επανάληψη της αποτελεσματικής πατέντας του παιχνιδιού με τον Παναιτωλικό της περασμένης Κυριακής, μετατρέποντας το 4-3-3 σε καθαρό 4-4-2, με είσοδο Σπόραρ και Βέρμπιτς.

Αν το ζητούμενο ήταν περισσότερη ενέργεια, ικανοποιήθηκε, έστω και αν ο πήχης από το πρώτο σαρανταπεντάλεπτο ήταν εξαιρετικά χαμηλός, οριακά… ανύπαρκτος. Η δεύτερη παρέμβαση του Τερίμ να μετατρέψει τον Κώτσιρα – σε αυτό το σχήμα – σε αμυντικό χαφ, δίπλα από τον Τσέριν, προκάλεσε εντύπωση, αλλά μια ακόμη τσαφιά (στην απομάκρυνση του Καμαρά που έστειλε την μπάλα κόρνερ), η σχεδόν μόνιμη πληγή του Ολυμπιακού (οι στατικές φάσεις) και – φυσικά – ο Ιωαννίδης, άλλαξαν παράγραφο και συζήτηση, με την ισοφάριση του Παναθηναϊκού.

Μια τρίτη κόντρα, στις καθυστερήσεις, λίγο έλειψε να γράψει τελείως διαφορετική ιστορία – σε επίπεδο αποτελέσματος και κρίσης… -, με τον σκόρερ των "πράσινων" να αξιοποιεί το δώρο της προσφοράς της μπάλας στα όρια της μικρής περιοχής των "ερυθρόλευκων" και να αστοχεί εξ επαφής.

Νωρίτερα, οι σχεδόν αποκλειστικά στο μισό γήπεδο και πίσω από την μπάλα στο δεύτερο ημίχρονο ως το 80’ φιλοξενούμενοι είχαν φτιάξει μια – δυο απειλητικές κόντρες, αλλά ως εκεί. Αυτό, εκατέρωθεν ήταν όλο.

Κακά τα ψέματα, εικόνα νικητή, δεν βγήκε στο γήπεδο από τους "αιωνίους". Η διατήρηση του status quo με την ισοπαλία για κανέναν δεν μοιάζει (και δεν είναι) εντόκως ζημιογόνα. Κάθε άλλο τη δεδομένη στιγμή, υπό τις δεδομένες για αμφότερους συνθήκες.

Ένα κακό σε θέαμα ντέρμπι, μεταξύ δύο ομάδων που δεν είναι – για διαφορετικούς λόγους – στην καλύτερη κατάστασή τους. Και το έδειξαν στη Λεωφόρο. Ένα ντέρμπι που καθορίστηκε από δύο στατικές φάσεις, ένα ντέρμπι που άφησε ανοιχτούς λογαριασμούς εν όψει της ρεβάνς, ένα ντέρμπι που – κακά τα ψέματα – πειστικές απαντήσεις, εκατέρωθεν, για το που και κυρίως πως βρίσκονται οι δύο αιώνιοι, δεν έδωσε.

Ούτε και ξεκάθαρο, αρχικό δείγμα γραφής του Παναθηναϊκού του Τερίμ μιας και από απόψε αυτό γίνεται μετρήσιμο καταγράφεται πια. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά άλλωστε. Και αυτό μοιάζει να είναι και το θετικό του κλεισίματος του πρώτου, από τους τρεις διαδοχικούς ολόχρωμους κύκλους που είχε στο ημερολόγιο του όταν ανέλαβε τους "πράσινους" ο Τούρκος.

Οτιδήποτε, τη δεδομένη στιγμή, του(ς) εξασφαλίζει χρόνο και σταθερότητα (όσο το δυνατόν περισσότερη), χωρίς να αλλοιώνει έστω σε επίπεδα αποτελεσμάτων κεκτημένα και (τουλάχιστον) προσδοκίες, ωφέλιμο μοιάζει. Αν αξιοποιηθεί ή όχι, θα φανεί άμεσα. Οι άλλοι δύο κύκλοι στο ημερολόγιο ακολουθούν στη δεύτερη εβδομάδα του Τερίμ στον πάγκο.

Κυριακή κοντή γιορτή λοιπόν (για τον δεύτερο της σειράς, κυριολεκτικά).

Δείτε την Game Night: