Το τι εικόνα θα βλέπαμε από Ολυμπιακό και ΑΕΚ στο ντέρμπι του Φαλήρου, είχε φανεί… νωρίτερα. Από τα παιχνίδια των υπόλοιπων διεκδικητών του τίτλου. Πρώτη back to back σειρά ενενηντάλεπτων στη νέα χρονιά, πρώτη μετά από διακοπές και γιορτές, πρώτη από πολλές για έναν απαιτητικό – για όλους όσοι θέλουν τίτλους – Ιανουάριο.

Ο πρωτοπόρος πια Παναθηναϊκός έκανε αυτό για το οποίο αποφασίστηκε – μεταξύ άλλων – η αλλαγή προπονητή (και στην εύπεπτη αποδοχή της από την αρνητική "πράσινη" κοινή γνώμη). Το "δύο στα δύο" στα διαδοχικά εντός έδρας παιχνίδια με Βόλο και Παναιτωλικό, χωρίς να θαμπώσει και χωρίς (ούτε) κόντρα στους Αγρινιώτες να εμπνεύσει εν όψει ντέρμπι.

Ο μέχρι το Σάββατο πρωτοπόρος, ο διαβολεμένος το τελευταίο δίμηνο ΠΑΟΚ συνάντησε τον… κρυπτονίτη του και χωρίς ούτε κατά προσέγγιση να πιάσει ρυθμούς, δημιουργία και παραγωγικότητα ανάλογα των πρόσφατων εμφανίσεών του, ηττήθηκε από τον Άρη.

Ούτε και η νικήτρια του εν Αθήναις ντέρμπι (και προφανώς αυτή από την τετράδα με το σημαντικότερο αποτέλεσμα της αγωνιστικής) ΑΕΚ έθελξε. Αν το ζητούμενο είναι νίκη να ‘ναι και ό,τι να ‘ναι, τότε μάλλον δεν έχει νόημα περίσσια κουβέντα. Αν το ζητούμενο όμως είναι η σύνδεση με τα προηγούμενα και η ψηλάφηση των όσων έρχονται, τότε μάλλον κάτι συγκλονιστικά διαφορετικό δεν παρουσίασε η Ένωση κόντρα στον Ολυμπιακό.

Κάθε άλλο.

Ενδεικτική η καταγραφή των όσων έφτασαν τους πρωταθλητές – εντός των συνόρων – στο "Καραϊσκάκης" τον τελευταίο ενάμιση μήνα για τη σύγκριση με τα χτεσινοβραδινά πεπραγμένα τους. Στα Ιωάννινα προηγήθηκαν με το… καλημέρα, κυριάρχησαν του ΠΑΣ, μπορούσαν να φτάσουν σε δυσθεώρητα ύψη το σκορ, αλλά ποτέ δεν "καθάρισαν" με δεύτερο γκολ την επικράτησή τους, παίζοντας σε (αναμενόμενα) χαμηλότερους ρυθμούς στο δεύτερο ημίχρονο και συνεπώς και με τη φωτιά.

Ακολούθησε πάλι η οριακή νίκη (με γκολ αυτή τη φορά στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου) κόντρα στον Άρη, πριν τις δύο τάλε-κουάλε αυτοχειριακές ισοπαλίες σε Αγρίνιο και Σέρρες.

Το σερί καριέρας του Γκαρσία και το 40%

Χτες λοιπόν αφού ξεπέρασαν το μόνο, αρχικό διάστημα στο πρώτο ημίχρονο που ο Ολυμπιακός προσπάθησε να φανεί, δείχνοντας ένα έστω υποτυπώδες αγωνιστικό πλάνο, ισορρόπησαν και στη συνέχεια επιβλήθηκαν. Όχι με παραγωγή φάσεων, όχι με το γνωστό – αλλά περυσινό κυρίως… - επί Αλμέιδα μπούλινγκ στο 1vs1, αλλά απλώς με περίσσια οργάνωση, καλύτερο πρεσάρισμα και αξιοποίηση δύο χαρακτηριστικών πια στοιχείων του παιχνιδιού της Ένωσης.

Πρώτα, με το ένα (από τα δύο, το δεύτερο είναι ο Πινέδα) βαρόμετρο, τον Λιβάι Γκαρσία. Γκολ και ασίστ χωρίς να… φανεί, χωρίς να βρίσκεται σε beast mode (απέχει ακόμη αρκετά), έχοντας ήδη από την στιγμή της επανόδου του στο Άμστερνταμ βρει έξι φορές δίχτυα σε πέντε διαδοχικά παιχνίδια, σερί που είναι το μεγαλύτερο της καριέρας του.

Το δεύτερο, σημειωμένο από τις αρχές Δεκεμβρίου, μετά την επικράτηση κόντρα στον Άρη. Οι στατικές φάσεις. Τότε, οι "κιτρινόμαυροι" μετρούσαν σε όλες τις διοργανώσεις 12+1 (αυτή που έφερε το πέναλτι της ισοφάρισης στην καλοκαιρινή ρεβάνς με την Ντίναμο Ζάγκρεμπ) γκολ στη σεζόν τους, με την μπάλα στημένη. Από τότε και με τα δύο χτεσινοβραδινά, έχουν φτάσει στα 15 (πέραν των δύο χτεσινών, άλλο ένα βρήκαν στο Άμστερνταμ), χωρίς να συνυπολογίζονται τα 5 πέναλτι στη σεζόν.

Αφαιρώντας από τα 43 που έχει πανηγυρίσει συνολικά ως τώρα η ΑΕΚ, τα 5 (πέναλτι) +1 (αυτογκόλ Σνάιντερλαν κόντρα στην Κηφισιά) μας μένουν 37. Και τα 15 εξ αυτών έχουν έρθει σημειωθεί από εκτελέσεις φάουλ και κόρνερ.

Το 40% της φετινής παραγωγικότητάς της έρχεται από στατικές φάσεις. Επίδοση εντυπωσιακή, όπλο σαφές, ικανό να δώσει λύσεις, να καθαρίσει παιχνίδια, να βγάλει το κάρο από τη λάσπη όταν έχει κολλήσει εκεί.

Η αλλαγή του Αλμέιδα και η σύγκριση, ακριβώς τέτοια μέρα, με πέρυσι

Και μπορεί στο ντέρμπι να μην κόλλησε το κάρο, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα της Ένωσης δεν ήταν εμπιστοσύνης. Δεν ήταν ομάδας που έδινε την εντύπωση πως συνειδητά δίνει μπάλα και γήπεδο στον αντίπαλό της ώστε να κυνηγήσει χώρους και κόντρες. Δεν ήταν ομάδας που έχει η ίδια εμπιστοσύνη στα πόδια και στις δυνάμεις της.

Κρίνοντας από τα αγωνιστικά σοκ που προηγήθηκαν στο φινάλε του '23, ως ένα βαθμό, μοιάζει λογικό. Η ανάμνηση του αντίστοιχου περυσινού ντέρμπι της κανονικής περιόδου στο Φάληρο, με την ΑΕΚ να κάνει ένα εντυπωσιακό, πλην όμως αναποτελεσματικό πρώτο ημίχρονο και τελικά να φεύγει ευχαριστημένη από το τελικό τότε 0-0, αποτελεί ενισχυτική δικαιολογία.

Η πρώτη αλλαγή του Αλμέιδα χτες, θαρρώ ενδεικτική, ως προς τα όσα γίνονταν στο χορτάρι, το σκεπτικό, αλλά και την τακτική εφαρμογή της. Αξιομνημόνευτο και αξιοσημείωτο αν μη τι άλλο (αν όχι και πρωτόγνωρο), ο pelado να βγάζει επιθετικό (όποιον επιθετικό, είτε καθαρόαιμο, είτε "βαφτισμένο") για να βάλει κόφτη.

Να κάνει αλλαγή με τη φορά του βέλους να δείχνει – έστω και μπακαλίστικα – προς τα πίσω στο γήπεδο, προς το συμμάζεμα, όπως αυτή δηλαδή της αντικατάστασης του Γκαρσία με τον Γιόνσον.

Και αυτό χωρίς να έχει απειληθεί από τον Ολυμπιακό. Οι "ερυθρόλευκοι" πέραν ουσιαστικά των δύο φάσεων που στιγμάτισαν με τις διαιτητικές αποφάσεις το ντέρμπι (σ.σ. δεν φαίνεται να δικαιολογείται βάσει κανονισμού χέρι στο γκολ του Μασούρα, ο Κάλενς δίνει αφορμές για καταλογισμό πέναλτι στο μαρκάρισμα του Ναβάρο) δεν είχαν άλλες φάσεις, παρά ταύτα "φώναζαν" πως έχουν πάρει τα ηνία.

Και ακόμη και όταν πια στο φινάλε του παιχνιδιού, που μόνο τότε η ΑΕΚ έδειξε διάθεση να κυνηγήσει ένα τρίτο γκολ και να το τελειώσει, εμφανίστηκε η επίσης επαναλαμβανόμενη αναποτελεσματικότητα. Χτες δεν κόστισε στην Ένωση, έχει όμως κοστίσει πανάκριβα ως τώρα. Και εφόσον δεν γιατρεύεται, επιβεβλημένα επισημαίνεται ακόμη και μετά από διπλό σε ντέρμπι.

Στη σούμα, το λογιστικό είναι που καθορίζει και πρόσημο. Και το γεγονός ότι οι "κιτρινόμαυροι" με τις αυξημένες φετινές απαιτήσεις, με το γεμάτο καλεντάρι αλλά και, αμείωτα ανάλογο ιατρικό δελτίο, χωρίς να έχουν βρει – σε διάφορα κομμάτια κατά καιρούς – αγωνιστικό μομέντουμ εφάμιλλο του περυσινού, απέχουν ένα… ντέρμπι, αυτό της επόμενης εβδομάδας στη φιλοξενία του Παναθηναϊκού, από το να πατήσουν κορυφή, στα θετικά και στα αισιόδοξα για τους πρωταθλητές πρέπει να καταγραφεί.

Πόσο μάλλον με την υπενθύμιση, πως σαν σήμερα πριν έναν χρόνο, η ΑΕΚ εγκαινίαζε ένα νικηφόρο σερί εννιά παιχνιδιών σε όλες τις διοργανώσεις, με την επικράτησή της κόντρα στους "πράσινους" στην OPAP Arena, τότε μειώνοντας στο -4 τη μεταξύ τους διαφορά.

Όπως και να ‘ναι, δυναμικά ερμηνεύοντας τη φωτογραφία της στιγμής, χειρότερα δεν το λες πως βρίσκεται φέτος.