Φιλενάδα η πίεση, έτσι όπως πάει όμως, φίλη κοντινότερη θα γίνει η μοίρα

Ακόμη και αν υπάρχουν αυταπάτες ή ψευδαισθήσεις. Η αντίπαλος του Παναθηναϊκού στην πρεμιέρα της League Phase του Conference League, εξασφάλισε για πρώτη φορά στην ιστορία της παρουσία σε τέτοια φάση ευρωπαϊκών διοργανώσεων αποκλείοντας κατακαλόκαιρο, στα πέναλτι, την πρωταθλήτρια Αλβανίας Εγνατία.

Αυτή ήταν η πρώτη πρόκριση της Μπόρατς από την στιγμή της ανεξαρτητοποίησης της Βοσνίας σε διπλή διεθνή αναμέτρηση. Ακολούθησε άλλη μία (μετά τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ στα προκριματικά του Champions League), χάρη σε δύο γκολ στη ρεβάνς στην Μπάνια Λούκα στο τελευταίο δεκάλεπτο επί της Κλάκσβικ, από τα νησιά Φερόε.

Ακόμη χαρακτηριστικότερο. Την ώρα των πανηγυρισμών αυτής της ιστορικής επιτυχίας τους, οι αποψινοί γηπεδούχοι δημοσιοποίησαν τον ετήσιο ισολογισμό τους. Το περσινό μισθολόγιο της επαγγελματικής ομάδας με το ζόρι αγγίζει το μισό εκατομμύριο (και μάλιστα επαίρονταν γι’ αυτό, καθώς κατέκτησαν το πρωτάθλημα, έχοντας το υποτριπλάσιο μπάτζετ σε σχέση με τους άμεσους ανταγωνιστές τους, τη Ζελέζνιτσαρ και τη Σαράγιεβο).

Τόσα, δεν φτάνουν ούτε καν στις απολαβές που προτάθηκαν για την ανανέωση του συμβολαίου του Γιώργου Βαγιαννίδη και που ο σκόρερ του περυσινού τελικού Κυπέλλου δεν φαίνεται να έχει την παραμικρή διάθεση έστω να συζητήσει, θεωρώντας την προσφορά του συλλόγου μικρή.

Αυτή την ομάδα δεν μπόρεσε να κερδίσει ο Παναθηναϊκός. Ομάδα που λογιστικά, υπολείπεται εννοείται της Καλλιθέας, κόντρα στην οποία οι «πράσινοι» έσωσαν τον βαθμό στο πρωτάθλημα ισοφαρίζοντας στο 96’, αλλά ακόμη ακόμη και του νεοπροβιβασθέντα στην Stoiximan SuperLeague Λεβαδειακού που κέρδισαν στο 92’.

Ομάδα που – επίσης - δεν έχει καμία σχέση με την Μπότεφ, την οποία – χωρίς μεταγραφές, ουσιαστικά με την περσινή ομάδα, στα πρώτα παιχνίδια της φετινής χρονιάς – έκαναν στη ρεβάνς του Πλόβντιβ μια χαψιά, χωρίς να αφήσουν περιθώριο αντίστασης και αντίδρασης, επιβάλλοντας απλώς και μόνο τότε την πρακτική, ατομική και ομαδική, ανωτερότητά τους.

Καλύτερος σε σχέση με τα προηγούμενα

Ακόμη όμως και περιορίζοντας το εύρος της σύγκρισης, με την αποδοχή ότι αυτή πρέπει να γίνεται πάντα σε σχέση με την πρότερη δική σου και μόνο δική σου εικόνα: η αποψινή λοιπόν των "πράσινων", έστω με προβλεπόμενο rotation, έστω και με εμφανώς το μυαλό στο κυριακάτικο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, αλλά με την επίγνωση τόσο της διαφοράς των δύο ομάδων όσο κυρίως του πολυεπίπεδου "πρέπει" που συνόδευε την αναμέτρηση με την Μπόρατς, ήταν ή μπορεί να θεωρηθεί καλύτερη σε σχέση με οποιαδήποτε νωρίτερη εκδοχή του Παναθηναϊκού;

Και πέραν των υπολοίπων, η εξέλιξη του παιχνιδιού – ανεξαρτήτως της έκβασής του, ακόμη δηλαδή και αν τελικά το κέρδιζαν οι "πράσινοι" μετά την ανασκούμπωσή τους στο φινάλε - δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών.

Ένα φουριόζικο πρώτο τέταρτο, τόσο όσο για να προηγηθούν και να έχουν, με τη σέντρα μια ακόμη μεγάλη ευκαιρία για το 0-2, μάλλον εκτιμήθηκε, προφανώς λανθασμένα, πως θα ήταν αρκετό για να "σβήσουν" και να περάσουν, να κατεβάσουν σε "νεκρά".

Και όταν αυτή η… μετάβαση έφερε τελικά την ισοφάριση της (ακίνδυνης, αλλά φιλότιμης και με επίγνωσης του τι ακριβώς μπορούσε) Μπόρατς, τότε και μόνο τότε το σκηνικό άλλαξε ξανά.

Μπήκαν τα... βαριά όπλα, αλλά δεν ήρθε το γκολ

Επιστρατεύτηκαν από τον πάγκο αυτοί που πήραν ανάσες, ευκαιρίες και φάσεις όντως δημιουργήθηκαν έκτοτε (ακόμη ένα ενδεικτικό της διαφοράς των δύο ομάδων. Λίγο ανέβασε μέτρα και συγκέντρωση ο Παναθηναϊκός και δημιούργησε, απείλησε), χωρίς όμως πλέον να έρθει το νικητήριο δεύτερο γκολ, που θα έβαζε, εξ αρχής, το "τριφύλλι" στη θέση που θα ήθελε να βρίσκεται στο μονοπάτι του στη League Phase (ειδικά συνεκτιμώντας πως τα αμέσως επόμενα παιχνίδια του είναι εντός έδρας με το φαβορί της διοργάνωσης Τσέλσι και εκτός έδρας, στο πιθανώς απαιτητικότερο ταξίδι του, με την Τζουργκάρντεν).

Και σίγουρα, με το τελικό 1-1 (χωρίς λογιών λογιών δικαιολογίες που περισσότερο υποτιμούν τον Παναθηναϊκό, πάντα συνυπολογίζοντας τι αντίπαλο είχε απόψε απέναντί του) δεν θα επιβάρυνε περισσότερο το ήδη πολύ επιβαρυμένο κλίμα. Παραμονές της αποψινής στην Μπάνια Λούκα, ουσιαστικά όλη η συνέντευξη Τύπου του προπονητή των "πράσινων" στη διαχείριση της πίεσης επικεντρώθηκε. Αυτό από μόνο του αρκεί για να αποτυπώσει την κατάσταση.

Και εφόσον "ταΐζεται" συνεχώς μια τέτοια που εδώ και εβδομάδες βιώνει ο Παναθηναϊκός, όχι εκφυλιστική (ακόμη τουλάχιστον), αλλά σίγουρα και όχι με δείγματα ουσιαστικής βελτίωσης και συνέπειας, τη… φιλενάδα πίεση, γίνεται όλο και πιθανότερο να την προλάβει και να την προσπεράσει η – κατά τον Μανώλη Ρασούλη… - φίλη μοίρα.