Να κάτσεις να αναλύσεις τη σημασία ενός Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός (10/03, 20:30, COSMOTE Sport 1 και Live SPORT24), περιττό. Παιδάκια που καλά καλά δεν μπορούν καν να προφέρουν τα ονόματα των αιωνίων, την αντιλαμβάνονται. Μετράνε αυτά τα ντέρμπι. Ζυγίζουν τόνους. Πάντα. Οπουδήποτε, οποτεδήποτε. Ανεξαρτήτως πλαισίου, συνθηκών, timing, κινήτρου. Το αποψινό, το πέμπτο φετινό, στην πρεμιέρα των playoffs του πρωταθλήματος ακόμη περισσότερο.

Μια ματιά μόνο στη βαθμολογία με την οποία "κόκκινοι" και "πράσινοι" μπαίνουν σε αυτή την έξτρα σεζόν (γιατί τέτοια είναι…) των δέκα αγωνιστικών, φτάνει και περισσεύει. Μια ματιά στο τι έχουν αφήσει, όλα τα προηγούμενα συναπαντήματά τους στην χρονιά, ενδεικτική των παρενεργειών που μπορεί να αναμένονται ανάλογα του κυριακάτικου αποτελέσματος.

Το πρώτο, αυτό που παίχτηκε για λίγο παραπάνω από ένα ημίχρονο στα τέλη Οκτωβρίου, μόλις πριν μερικές μέρες ολοκληρώθηκε, με την εκδίκαση της έφεσης στο CAS και το τελεσίδικο της κατακύρωσης του παιχνιδιού στον Παναθηναϊκό και την επιστροφή του ενός βαθμού στον Ολυμπιακό.

Τα δύο επόμενα, στο Κύπελλο, στην αλλαγή της χρονιάς. Στις πρώτες μέρες του Φατίχ Τερίμ. Στα μέλια, ακόμη, τότε. Στην πρόκριση στα πέναλτι και στη συνέχεια στο θεσμό που πια αποδεικνύεται ψυχολογικό (και όχι μόνο) αντιστάθμισμα για τους «πράσινους», στα περίφημα "εκατό κιλά α@@@δια" που έκτοτε ως ατάκα συνοδεύει οποιαδήποτε επιλογή του Τούρκου τεχνικού.

Στην αντίστροφη μέτρηση που εμφανώς ξεκινούσε για τον Κάρλος Καρβαλιάλ. Και ολοκληρώθηκε αμέσως μετά το τελευταίο ντέρμπι, με την άνετη επικράτηση του Παναθηναϊκού. Τότε έμοιαζε πως η απομάκρυνση του Πορτογάλου ήταν απλώς η νομοτέλεια, το παρελκόμενο, αφού με τους "ερυθρόλευκους" να μένουν στο -9 από την κορυφή, κακά τα ψέματα, η σεζόν τους – από τότε κιόλας – φαίνονταν χαμένη.

Εν τέλει όμως, η ρότα άλλαξε ακριβώς έτσι. Με την ήττα, το δεύτερο προπονητικό διαζύγιο στη σεζόν και την πρόσληψη του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, ο οποίος μέσα σε έναν μήνα ακριβώς, ως την ολοκλήρωση δηλαδή της κανονικής περιόδου, μπόρεσε να συμμαζέψει και τον Ολυμπιακό και τα 2/3 της διαφοράς, να φτάσει σε απόσταση βολής από την κορυφή και να υποδέχεται τον Παναθηναϊκό, έχοντας πια προσπεράσει τους "πράσινους".

Και απόψε, θα πάρει γεύση του ελληνικού clásico. Ο τρίτος διαφορετικός που θα κάτσει στον πάγκο των "ερυθρόλευκων" σε τέτοιο φέτος επιδιώκοντας μια πρώτη νίκη. Νίκη που σπανίζει τα τελευταία χρόνια για τον Ολυμπιακό.

Η μόνη στα δώδεκα τελευταία, ανεξαρτήτως έδρας και διοργάνωσης, η περυσινή, στην προτελευταία αγωνιστική των playoff. Σε ντέρμπι που "έκαιγε" τον Παναθηναϊκό, που έπαιζε τα ρέστα του για τον τίτλο. Σε ντέρμπι που ο Ολυμπιακός ήταν βαθμολογικά αδιάφορος. Αδιάφορος. Αστεία πράγματα.

Εκατέρωθεν, κυριολεκτικά, ζητούμενο – ως και προαπαιτούμενο – η νίκη

Ψέματα, ο πίνακας των ως τώρα 26 αγωνιστικών δεν (μπορεί να) λέει. Ψεματάκια, κρυμμένα, ναι, ίσως να υπάρχουν. Τάσεις που δεν αποτυπώνονται, αβλεψίες και μειονεκτήματα που πιθανώς αγνοήθηκαν, παραγνωρίστηκαν, υποτιμήθηκαν, μπορεί. Ψέματα όμως για το τι έγινε και πλέον τι ακολουθεί και τι σημαίνει η κάθε στροφή, όχι.

Δεδομένο πως μόνο η νίκη αποτρέπει παρενέργειες και συντηρεί δυναμικά αξίωση διεκδίκησης. Η ήττα από την άλλη, τη δεδομένη στιγμή δεν αποτελεί απλώς πισωγύρισμα, αλλά γκρέμισμα. Για τον όποιον χαμένο.

Πέρυσι για παράδειγμα, ένα 2-2 με τον Άρη στη δεύτερη αγωνιστική των playoffs, στέρησε από τον Ολυμπιακό τη δυνατότητα να πλησιάσει στον πόντο από την κορυφή, κρατώντας τον απλώς στο -3, με οκτώ παιχνίδια να απομένουν. Και πάλι όμως, ήταν αποτέλεσμα που προκάλεσε την αποχώρηση του Μίτσελ και τον εκτροχιασμό από την κούρσα του πρωταθλήματος.

Συνεχίζοντας τις υποθέσεις εργασίας, απαραίτητες όμως για τη διαμόρφωση του απαιτητικού πλαισίου του κυριακάτικου ντέρμπι: αν, από την άλλη, ο Παναθηναϊκός δεν κερδίσει, θα μπορέσει ψυχολογικά για αρχή, να διαχειριστεί τις… βουβές από δράση επόμενες τρεις εβδομάδες, προερχόμενος μάλιστα από τις γκέλες με τις οποίες έκλεισε την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος;

Και πως στη συνέχεια θα ανταποκριθεί στο "πρέπει" των δύο νικών στη διαδοχική φιλοξενία ΠΑΟΚ και ΑΕΚ στις αγωνιστικές που ακολουθούν, ώστε στην καλύτερη, αν το πετύχει, να φτάσει βαθμολογικά απλώς και μόνο εκεί που βρίσκεται απόψε;

Κλισέ, σύμφωνοι, αλλά εν προκειμένω είναι ταιριαστό. Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα. Και για τους δύο αιώνιους. Αρχή; Αρχή. Με εννιά ματς να απομένουν. Με εννιά. Το πρώτο της έξτρα διαδικασίας, το κυριακάτικο στο "Καραϊσκάκης", βάσιμα μοιάζει το πιο κρίσιμο, το πιο καθοριστικό για το αν θέλουν, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, να ελπίζουν μετά από αυτό το πρώτο βήμα τους πως και τα επόμενα εννιά θα έχουν ως ορίζοντα την κατάκτηση του πρωταθλήματος.