Ο άνεργος που έφτασε στην κορυφή

Εντυπωσιακή είναι η φετινή πορεία της Λίβερπουλ στο πρωτάθλημα και τον ίδιο χαρακτηρισμό θα μπορούσε να προσδώσει κανείς και στην καριέρα του Μπρένταν Ρότζερς. Ο Βορειοϊρλανδός, όπως αποκάλυψε σε πρόσφατη συνέντευξή του, μετά το αποτυχημένο πέρασμά του από τη Ρέντινγκ δεν μπορούσε να βρει δουλειά πουθενά. Υπήρξαν περιπτώσεις που έστειλε βιογραφικά και οι ομάδες δεν του απαντούσαν καν. Έφτασε στο σημείο να πιστεύει ότι δε θα δουλέψει ξανά στον χώρο, όμως, ήρθε από το πουθενά η πρόταση της Σουόνσι και όλα βρήκαν τον δρόμο τους.

Κάθε αρχή και δύσκολη λέει ο λαός μας και αυτό έγινε και στη Λίβερπουλ. Το ντεμπούτο του ήταν στην ήττα με 3-0 από τη Γουέστ Μπρομ και η χρονιά που μας πέρασε δεν ενθουσίασε πολλούς. Σαφώς και η ομάδα βρήκε αγωνιστική ταυτότητα μετά από χρόνια, όμως, η έβδομη θέση και η αδυναμία της να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ισοδυναμούσαν με αποτυχία.

Έναν χρόνο μετά ο Ρότζερς έχει προσθέσει στη Λίβερπουλ αρκετές πινελιές, οι οποίες την έχουν κάνει να διεκδικεί το πρωτάθλημα. Ποιες είναι αυτές; Αρκεί κανείς να δει μία συνέντευξη Τύπου του 41χρονου, στην οποία εξηγούσε πώς η ομάδα του θα μπει στην τετράδα. Σύμφωνα με όσα είχε πει τότε μία ομάδα για να μπει στην τετράδα έπρεπε να σκοράρει λίγο πάνω από 70 γκολ. Και πώς θα τα έβρισκαν αυτά οι "κόκκινοι"; Ο Ρότζερς είχε πει ότι η ομάδα του διαθέτει έναν επιθετικό των 40 γκολ και πως θα έπρεπε να βρει τα άλλα 30+ με κάποια τρικ, όπως οι στημένες φάσεις.

Όλα αυτά τα είχε πει τον Νοέμβριο του 2012. Ενάμιση χρόνο μετά το πλάνο του έχει βγει στο 100%. Η Λίβερπουλ έχει φτάσει τα 90 γκολ και αυτός πιθανότατα -βάσει της συλλογιστικής του- είναι ο λόγος για τον οποίο διεκδικεί το πρωτάθλημα. Ο Σουάρες είχε συμμετοχή σε 40 γκολ της ομάδας του ως τώρα (29 τέρματα, 11 ασίστ), έχοντας χάσει τα πρώτα πέντε παιχνίδια πρωταθλήματος, ενώ η Λίβερπουλ είναι η πρώτη ομάδα σε γκολ από στημένες φάσεις (31). Σαφώς και είναι καθοριστικό στον συγκεκριμένο τομέα ότι έχει σκοράρει 10 φορές από τη βούλα, αλλά ακόμα και η ευκολία με την οποία οι παίκτες της παίρνουν πέναλτι δεν είναι κάτι συγκυριακό.

Επιμονή, αλλά όχι εμμονή

Ωστόσο, το μυστικό της επιτυχίας δεν είναι τόσο απλό. Το πλάνο του Ρότζερς αποδείχτηκε εξαιρετικό, όμως, πάντα σε μία σεζόν υπάρχουν ανατροπές και τραυματισμοί. Η ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ έχασε για σημαντικό χρονικό διάστημα τους δύο πλάγιους μπακ της, είχε προβλήματα με τους κεντρικούς αμυντικούς της, τους δύο Βραζιλιάνους της, Λούκας Λέιβα και Φελίπε Κοουτίνιο, αλλά και τον Ντάνιελ Στάριτζ. Χωρίς αυτόν, μάλιστα, έπαιξε στα δύο σημαντικά παιχνίδια με Τσέλσι και Μάντσεστερ Σίτι.

Κάθε φορά ο Ρότζερς προσπαθούσε να βρίσκει διαφορετικό τρόπο για να καλύψει τις αδυναμίες της ομάδας του. Η σεζόν άρχισε με τον Άσπας κοντά στον Στάριτζ και αυτό άλλαξε με την επιστροφή του Σουάρες. Στο πρώτο παιχνίδι που αγωνίστηκε ο Ουρουγουανός η Λίβερπουλ έπαιξε με τριάδα στην άμυνα αφού είχε χάσει με τραυματισμό τον Γκλεν Τζόνσον. Γνωρίζοντας πως οι δύο επιθετικοί του θα μπορούσαν από μόνοι τους να δημιουργήσουν προβλήματα σε οποιαδήποτε άμυνα, τους έδωσε χώρους και τους άφησε μόνους τους. Έτσι επέλεξε ένα 3-4-1-2. Συνήθως πίσω από τους επιθετικούς αγωνιζόταν ο Βίκτορ Μόουζες, αφού ο Κοουτίνιο ήταν τραυματίας.

Η ήττα από την Άρσεναλ και η συνολική εικόνα έκανε τον Βορειοϊρλανδό να αλλάξει ξανά το σύστημα της ομάδας του και να πάει σε ένα 4-3-3. Ο τραυματισμός του Στάριτζ ανάγκασε τον Ρότζερς να ανακατέψει ξανά την τράπουλα και να δώσει ρόλο στον Ραχίμ Στέρλινγκ. Η πολύ καλή παρουσία του τον κράτησε στην ενδεκάδα και μετά την επιστροφή του Στάριτζ μετατρέποντας έτσι το σύστημα σε 4-4-2. Ήταν, άλλωστε, και ο τραυματισμός του Λούκας Λέιβα, ο οποίος δεν άφηνε πολλά περιθώρια στον 41χρονο.

Η κίνηση ματ

Ψάχτηκε όσο κανένας σε όλη τη διάρκεια της σεζόν και τελικά βρήκε τη λύση. Ένα από τα μεγαλύτερα θέματα συζήτησης ήταν αν η Λίβερπουλ χρειάζεται αμυντικό μέσο ή box to box half. Το κενό μπροστά από το κέντρο της άμυνας ήταν πολλές φορές ορατό, όπως και η απόσταση που υπήρχε ανάμεσα σε αυτήν και τους μέσους. Ο Ρότζερς τα έλυσε όλα με μία κίνηση. Έκανε τον Τζέραρντ αμυντικό μέσο και βρήκε παράλληλα τον τρόπο να τον "κρύβει" όταν χρειάζεται χρησιμοποιώντας τον ρόμβο.

Τα οφέλη ήταν πάρα πολλά σε σχέση με τα μειονεκτήματα. Ο Τζέραρντ μπορεί να βγάλει την μπάλα με ηρεμία από την άμυνα, να κάνει παιχνίδι από πολύ χαμηλά, ενώ έχουμε δει να ξεκινούν ακόμα και αντεπιθέσεις με μπαλιές του πίσω από τη σέντρα. Παράλληλα, με την εμπειρία του και την ψυχραιμία του παίρνει καλές τοποθετήσεις τόσο μέσα όσο και ακριβώς έξω από την περιοχή, ενώ κάνει και καίριες απομακρύνσεις. Μόνο του ελάττωμα οι αργές ως έναν βαθμό αντιδράσεις του λόγω και της ηλικίας. Κάπως έτσι παραχώρησε το πέναλτι στην Άρσεναλ (5-1), ενώ στο παιχνίδι του κυπέλλου με τους Λονδρέζους θα μπορούσε να έχει αποβληθεί, επίσης, για καθυστερημένο τάκλιν. Ωστόσο, ακόμα και αυτό διορθώθηκε, αφού αφενός είναι αρκετά έξυπνος και έμπειρος και αφετέρου γιατί είναι πλέον πιο προσεκτικός δεδομένου ότι βρίσκεται στο όριο καρτών.

Στη συνέντευξη που έδωσε στον Τζίμι Κάραγκερ, μάλιστα, ο πρώην μάνατζερ της Σουόνσι δήλωσε πως σε αυτή τη θέση θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια η καριέρα του Τζέραρντ. Αυτό με βρίσκει απολύτως σύμφωνο, αφού τα πλεονεκτήματα του αρχηγού θα συνεχίσουν να φαίνονται, με κυριότερο τις μεταβιβάσεις και τον τρόπο αντίληψης του παιχνιδιού, ενώ τα μειονεκτήματα θα κρύβονται. Εκείνος δε θα χρειάζεται να διανύει πολλά μέτρα γιατί θα τον καλύπτουν οι δύο box to box μέσοι με τους οποίους θα παίζει μαζί. Παρεμπιπτόντως, σε αυτό το πλάνο θα πρέπει να βασιστεί και η Αγγλία, κάτι που θα αναλύσουμε κάποια άλλη στιγμή...

Η βελτίωση των παικτών

Ένα ακόμη πολύ σημαντικό στοιχείο του Ρότζερς είναι πως έχει καταφέρει να βγάλει από τους περισσότερους τον καλύτερό τους εαυτό. Προσωπικά δεν πίστευα καθόλου στον Στέρλινγκ, θεωρούσα πως έχει πάρα πολλές ατέλειες, όμως, φέτος δείχνει πως μπορεί να βοηθήσει σε σημαντικό βαθμό. Του λείπουν ακόμη τα τελειώματα και οι καλές τελικές επιλογές, όμως, αυτά είναι και πράγματα που αποκτάς με την εμπειρία.

Για τον Τζόρνταν Χέντερσον δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Πέρυσι έγραψα πως ήταν για μένα ο πιο βελτιωμένος παίκτης της Premier League και οι αντιδράσεις ήταν... αρκετές. Έναν χρόνο μετά μου φαίνεται πολύ δύσκολο να βγει τόσο από την ενδεκάδα της Λίβερπουλ όσο και από αυτή της Αγγλίας. Καλύπτει πάρα πολλούς χώρους, είναι μέσα στα περισσότερα επιθετικά τρίγωνα των "κόκκινων" και έχει ως τώρα τέσσερα γκολ και επτά ασίστ.

Επίσης, ο Ρότζερς βοήθησε με διάφορα τρικ στο να γίνουν Στάριτζ και Σουάρες ένα από τα κορυφαία δίδυμα στην ιστορία της Premier League, έδωσε -αναγκαστικά- χρόνο στον Τζον Φλάναγκαν, ο οποίος τον δικαιώνει, ενώ κατάφερε να πάρει πράγματα από τον Κοουτίνιο ακόμα κι όταν τον έβαλε να παίξει πιο χαμηλά. Ο Βραζιλιάνος έβγαλε ενέργεια και έκανε κλεψίματα, στοιχεία που οι περισσότεροι δε φανταζόμασταν πως έχει. Συν τοις άλλοις, ο Μάρτιν Σκρτελ πραγματοποιεί το τελευταίο διάστημα κάποιες από τις καλύτερες εμφανίσεις του με τη φανέλα της Λίβερπουλ.

Κλείνοντας είναι δεδομένο πως κανένας δεν είναι τέλειος. Ο Ρότζερς έχει κάνει λανθασμένες μεταγραφικές επιλογές, του έχουν πιστωθεί μεταγραφές που δεν ήταν δικές του, ενώ ήταν ο ίδιος που προσπάθησε να τελειώσει τους Χέντερσον (το καλοκαίρι του 2012) και Σκρτελ (πέρυσι). Ωστόσο, έμαθε από αυτά, δούλεψε σκληρά και είχε ένα όραμα από την αρχή το οποίο φαίνεται να τον δικαιώνει. Γι' αυτούς τους λόγους αξίζει να του βγάλει κανείς το καπέλο. Αν, μάλιστα, καταφέρει να οδηγήσει τη Λίβερπουλ στο πρωτάθλημα, τότε το επίτευγμά του θα είναι ανάλογο με αυτό του Ράφα Μπενίτεθ στον τελικό της Πόλης.

Όποιος έχει κουράγιο για ερωτήσεις, παρατηρήσεις, διαφωνίες ή διάλογο μπορεί να με βρει στο Twitter: @antonis_tsir