Αυτός είναι ο Τζέιμς!

Για να πας φάιναλ φορ πρέπει να μάθεις να νικάς τέτοια παιχνίδια και ο Παναθηναϊκός του Τελ Αβίβ έδειξε σφυγμό, έδειξε ικανός να τα βάλει με τον κακό (εκτός έδρας) εαυτό του!Σ' ένα παιχνίδι που δεν είχε απολύτως τίποτα από τα χαρακτηριστικά που συνήθως του δίνουν νίκες, κατάφερε να φύγει με το μεγάλο «διπλό», να παραμείνει στο κυνήγι της 4άδας και να πείσει τον εαυτό του πως έχει πιθανότητες, ακόμη κι αν χρειαστεί να παίξει με μειονέκτημα έδρας στα πλέι οφ!

Ο Παναθηναϊκός πέτυχε μια παλικαρίσια νίκη , η οποία παίρνει μεγαλύτερη διάσταση αν αναλογιστούμε πως την πέτυχε με αντιστρόφως ανάλογο τρόπο απ' αυτόν που θα περίμενε κανείς!Τραγικός στις βολές, κάκιστος στα τρίποντα, παίκτες κλειδιά (Ρίβερς) σε κακή ημέρα και το δίδυμο Καλάθη-Γκιστ σε ρηχά νερά!

Κι όμως, τα κατάφερε... Και τα κατάφερε δείχνοντας χαρακτήρα, αναδεικνύοντας πρόσωπα (π.χ. Βουγιούκα, Τζέιμς) και επιβεβαιώνοντας βεβαίως πως για να κερδίσεις μακριά από το ΟΑΚΑ θα πρέπει να «δέσεις» την άμυνά σου.

Αυτή τη φορά τα έβαλε ο Τζέιμς

Ο Μάικ Τζέιμς έχει δύο βασικά ατού: Την ταχύτητά του, η οποία αυτομάτως του δίνει πλεονέκτημα στο ένας εναντίον ενός και την ικανότητά του να αναλαμβάνει τις δύσκολες αποστολές στα τελευταία δευτερόλεπτα, την ώρα που η μπάλα «καίει». Και τα δύο χρειάστηκαν στον Παναθηναϊκό στο Τελ Αβίβ. Ο Τζέιμς δεν έκανε κάτι πολύ διαφορετικό απ' αυτό που συνηθίζει να κάνει. Δεν μπήκε δηλαδή σ' ένα διαφορετικό καλούπι, ούτε προσαρμόστηκε σε κάτι διαφορετικό απ' αυτό που ξέρει.

Πήρε συνολικά 19 προσπάθειες, ευτύχισε να βάλει 9 στα 11 δίποντα και στο τέλος ανέλαβε την προσπάθεια που θα έκρινε το παιχνίδι. Ηταν σαφέστατη η εντολή του Πασκουάλ να αδειάσει ο χώρος και να πάει τον αντίπαλό του μέχρι μέσα. Αυτό είναι άλλωστε το στυλ του, για κάποιες τέτοιες φάσεις αποκτήθηκε και ο Παναθηναϊκός πήρε ένα μεγάλο «διπλό» που τον αφήνει να ελπίζει στην 4αδα. Προφανώς αυτά που έβαλε στο Τελ Αβίβ μπορεί μια άλλη βραδιά να τα χάσει, αλλά είπαμε, αυτός είναι ο Τζέιμς, αυτό επέλεξε ο Παναθηναϊκός και με τα καλά και τα άσχημα θα πορευτεί μέχρι το τέλος.

Το σίγουρο ωστόσο είναι ότι ο Αμερικανός προσδίδει στους «πράσινους» ένα στοιχείο που τους έλειπε στο πρώτο μισό της σεζόν: Το απρόβλεπτο. Είναι ματς σαν αυτά του Τελ Αβίβ που χρειάζεται... δόση τρέλας και απρόβλεπτου για να τα κερδίσεις.

Οταν έχεις 11/20 βολές, 5/23 τρίποντα , τον καλύτερο σουτέρ σου με 0/8 σουτ και τον Ιαν Βουγιούκα μακράν κορυφαίο παίκτη σου τότε θα ρισκάρεις το διαφορετικό. Κι αυτό το διαφορετικό προσδίδει ο Τζέιμς που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανακατέψει το ματς, να ξεφύγει από το τυποποιημένο και να οδηγήσει το παιχνίδι σ' ένα δρόμο που μόνο αυτός μπορεί να ακολουθήσει. Ενας δρόμος βεβαίως που σε άλλα ματς μπορεί να είναι χωρίς επιστροφή...

Ο αδικημένος Ιαν

Εχει ακούσει τα εξ αμάξης από την αρχή της σεζόν, έχει μικρότερη προσφορά απ' αυτή που θα περίμεναν οι περισσότεροι, αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να διευκρινιστεί τι είναι αυτό που μπορεί να δώσει ο Βουγιούκας στον Παναθηναϊκό.

Προφανώς δεν είναι ο ταχύτερος ψηλός στην Ευρωλίγκα, δεν πηδάει όσο ο Γκιστ και ο Πέιν, δυσκολεύεται να μαρκάρει στις αλλαγές των σκριν, αλλά υπάρχει ένα πράγμα που ξέρει να κάνει καλύτερα από πολλούς αντίστοιχους ψηλούς που αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα: Να βάζει στην πλάτη του τον αντίπαλο και να τελειώνει τις φάσεις με... 1000+1 τρόπους.

Το ζήτημα πάντα στην περίπτωση του Βουγιούκα είναι αν τα συν θα είναι περισσότερα από τα πλην στο διάστημα που θα βρίσκεται στο παρκέ. Αν δηλαδή αυτά που θα βάλει θα είναι περισσότερα απ' αυτά που θα δεχτεί κι αυτό βεβαίως δεν εξαρτάται μόνο από τον ίδιο, αλλά από τον τρόπο που παίζει ο αντίπαλος και την αντίστοιχη ικανότητα των ψηλών που θα βρει στο δρόμο του.

Το ματς του Τελ Αβίβ ταίριαζε απόλυτα, όπως αποδείχτηκε στον Βουγιούκα. Τελείωσε το ματς με 16 πόντους και 6/6 δίποντα, αλλά το σημαντικότερο είναι πως αυτοί οι πόντοι «πόνεσαν» πολύ περισσότερο τη Μακάμπι απ' ό,τι «πόνεσαν» οι αντίστοιχοι που έβαλαν οι ψηλοί της στον Παναθηναϊκό.

Πόσο άλλο με τις βολές;

Θα ήταν κρίμα για τον Παναθηναϊκό να έχανε ένα τέτοιο παιχνίδι από τις βολές. Και το «κρίμα» δεν πάει βεβαίως σε κάποιου είδους «ατυχία», αλλά στο γεγονός ότι δεν επιτρέπεται ομάδα που θέλει να πάει σε φάιναλ φορ να σουτάρει με 50% σε τέτοιο παιχνίδι. Είναι σαφές από την αρχή της σεζόν πως ο Παναθηναϊκός έχει πρόβλημα στις βολές.

Είναι μία από τις χειρότερες ομάδες της διοργάνωσης κι αυτό είναι μια λεπτομέρεια που όσο περνάει ο καιρός θα παίζει το ρόλο της. Οσο πιο «κλειστά» είναι τα παιχνίδια, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχεις να βάζεις τις βολές. Καταλαβαίνει κανείς πόση σημασία θα έχει το συγκεκριμένο στατιστικό στοιχείο, όταν φτάσουμε στη μάχη των πλέι οφ, εκεί που όλα τα παιχνίδια θα είναι κλειστά, ανεξάρτητα με το ποιος θα είναι ο αντίπαλος.

Σε ένα βαθμό γνωρίζαμε το πρόβλημα από την εποχή των καλοκαιρινών μεταγραφών, όταν ο Παναθηναϊκός αποκτούσε παίκτες που είχαν πρόβλημα από τη γραμμή των βολών, αλλά εδώ έχουμε φτάσει στο σημείο να χάνουν βολές και οι... άχαστοι! Αν δεν υπήρχε ο Βουγιούκας με τις 4/4, ο Παναθηναϊκός θα τελείωνε με 7/16 και το πιο εντυπωσιακό είναι πως οι περιφερειακοί του τελείωσαν με 3/10!!!