Χαρακτήρας Παναθηναϊκού!

Ο Πασκουάλ το είπε προκαταβολικά κι έπεσε τόσο μέσα που δεν μπορεί κανείς να του πει το παραμικρό. " Για να νικήσουμε τη Ρεάλ πρέπει να δεχτούμε κάτω από 80 πόντους", είπε ο Ισπανός κι εκεί που οι "πράσινοι" έψαχναν να βρουν πώς θα γλιτώσουν την "100άρα" (με βάση την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου), κατάφεραν τελικά να πετύχουν το στόχο και να... κλέψουν ένα ματς που επί 35 λεπτά ήταν στα χέρια της Ρεάλ!

Ο Παναθηναϊκός δέχτηκε 54 πόντους στο πρώτο ημίχρονο και μόλις 26 στο δεύτερο κι αυτό το "26" ήταν αποκλειστικά και μόνο η αιτία για το γεγονός ότι οι «πράσινοι» διατήρησαν αλώβητη την έδρα τους. Η ελληνική ομάδα είχε δύο στοιχεία: Πάθος και ενέργεια. Επέστρεψε από το -16 κι αυτό είναι ένα στοιχείο που δείχνει χαρακτήρα. Προφανώς και ο Παναθηναϊκός δεν έχει ακόμη τα στοιχεία που απαιτούνται για να καμαρώνει για τον χαρακτήρα που δείχνει σε όλα τα παιχνίδια, αλλά σιγά - σιγά "χτίζει" αυτό που τόσο λείπει τα τελευταία 2-3 χρόνια.

Τέτοιες νίκες, με τον τρόπο που έρχονται κάνουν καλό σε ομάδες που προσπαθούν να "επιστρέψουν". Είναι νίκες που εκτός από τη βαθμολογική σημασία σου προσφέρουν και την...τεχνογνωσία για το πώς πρέπει να ανταποκρίνεσαι σε δύσκολες καταστάσεις σαν αυτή.

Μπορεί η Ρεάλ να παρατάχθηκε μισή στο ΟΑΚΑ είχε ένα κάρο προβλήματα να αντιμετωπίσει, αλλά αυτό το «δεν έχω να χάσω και τίποτα» την απάλλαξε από το άγχος. Στο πρώτο ημίχρονο έχασε όλα κι όλα 9 σουτ, απόδειξη πως έβλεπε το καλάθι σαν... βαρέλι. Αντιμετώπιζε το ΟΑΚΑ σαν να ήταν η έδρα της και έβαλε 54 πόντους, απέναντι σε μια άμυνα που τα είχε χαμένα και δεν ήξερε από πού να προφυλαχθεί.

Ηταν σαφές πως για να "γυρίσεις" ένα τέτοιο ματς θα πρέπει πάση θυσία να αλλάξεις το... τσιπάκι στην άμυνα και όπως αποδείχτηκε ο Πασκουάλ τα κατάφερε στην ανάπαυλα του ημιχρόνου.

Η πίεση που άσκησαν οι "πράσινοι" σε όλο το δεύτερο ημίχρονο ήταν υποδειγματική, τα 20 λεπτά του β' μέρους έμοιαζαν με την άμυνα του πρώτου τριλέπτου εκεί που ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε με 8-0!

Ο ευφυής Ντόντσιτς σταμάτησε να βρίσκει διαδρόμους, ο Ρέγιες δεν είχε αυτά τα... εκνευριστικά σουτάκια από τα τρία - τέσσερα μέτρα και τα ηρωικά του Καμπάσο δεν έφταναν στη Ρεάλ. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός ήταν άλλη ομάδα και στο επιθετικό κομμάτι.

Σωστά λένε ότι η άμυνα... δουλεύει για την επίθεση και ήταν ξεκάθαρο πως όσο οι "πράσινοι" "φόρτωναν" ψυχολογία από την αμυντική διάθεση, τόσο την έβγαζαν στο κομμάτι της επίθεσης. Ο Ρίβερς "εκτέλεσε" την πρώην ομάδα του, ο Γκιστ συνέχισε το εκπληκτικό σερί των εμφανίσεών του, ενώ ο Παππάς έβαλε το μεγάλο σουτ που ουσιαστικά έδωσε το προβάδισμα νίκης (80-78).

Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός πετυχαίνει τελευταία δύσκολες νίκες. Κερδίζει παιχνίδια που σε άλλες περιπτώσεις τα έχανε. Για να μην κοροϊδευόμαστε, όπως το πήρε θα μπορούσε να το χάσει, κάτι που έχει συμβεί στο παρελθόν, αλλά όσο κερδίζει τόσο αλλάζει και η ψυχολογία του, όταν τα κρίσιμα ματς πάνε στο φινάλε. Μέχρι πριν από δύο μήνες έλεγες " ωχ, πάει στο σουτ θα το χάσουμε" και τώρα είσαι κοντά στο να πεις "θα το πάρουμε στο τέλος".

Ο Παναθηναϊκός έχει δρόμο ακόμη, χρειάζεται δουλειά σε πολλούς τομείς, αλλά όλο αυτό το διάστημα δουλεύει ίσως στο πιο σημαντικό κομμάτι για μια ομάδα που θέλει να πάει ψηλά: Στη διαχείριση του χαρακτήρα! Και σ' αυτό ο Πασκουάλ παίρνει άριστα...