Είναι στιγμές που ο Καλάθης μοιάζει με κομπιούτερ ή πιο σωστά με ρομπότ. Ο τρόπος που κινείται στις δύο πλευρές του παρκέ ίσως να μην έχει προηγούμενο. Οι περισσότεροι παίκτες (π.χ. Σπανούλης) ξεχωρίζουν από την ικανότητά τους να διαχειρίζονται τον εαυτό τους στη διάρκεια ενός αγώνα. Μπορούν να «κρυφτούν» σε μια άμυνα για να πάρουν ανάσα, μπορούν να κάνουν το... κώνο σε μια επίθεση για να ξεκουραστούν και να είναι έτοιμοι στην επόμενη. Ο Καλάθης είναι παίκτης... μιας ανάσας!Από την ώρα που θα πατήσει στο παρκέ και μέχρι την ώρα που θα καθίσει στον πάγκο, ο τρόπος που διαχειρίζεται τον εαυτό του μοιάζει με τον σπρίντερ των 100 μέτρων.

Σε καμία φάση, σε καμία άμυνα δεν κάνει... έκπτωση. Σε κανένα σημείο του παιχνιδιού δεν θα αποφύγει τη μπάλα επειδή δεν έχει άλλες αντοχές, σε καμία φάση δεν θα βγάλει από πάνω του την ευθύνη. Όταν ο Γιαννακόπουλος αποφάσιζε να δαπανήσει δυο εκατομμύρια δολάρια για τον φέρει στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να πιστέψει πως θα δει μια τέτοια μπασκετική παράσταση .

Ο,τι και να λέει ο καθένας, ο Καλάθης τα αξίζει και με το παραπάνω τα δυο εκατομμύρια δολάρια που εισπράττει, ακόμη κι αν οι εποχές στην Ελλάδα δεν προσφέρονται για τέτοια συμβόλαια. Δεν υπάρχει άλλος πόιντ γκαρντ στην Ευρώπη που θα αγγίζει τόσο συχνά τα νταμπλ – νταμπλ και μία με δύο φορές το χρόνο θα πλησιάζει το τριπλ νταμπλ.

Οι τιμές δεν καθορίζονται από το τι πιστεύει ο κάθε φίλαθλος, ούτε καν από το τι πιστεύει ο εκάστοτε προπονητής. Οι τιμές καθορίζονται από τις ανάγκες στην αγορά και θα πρέπει άπαντες να αντιλαμβάνονται πως αν ο Νικ βγει τώρα στην ευρωπαϊκή αγορά τα δυο εκατομμύρια δολάρια θα τα βρει από οποιαδήποτε ομάδα στοχεύει να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής.

Η νίκη του Παναθηναϊκού έχει πολλαπλή σημασία. Στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, καλύτερα μια νίκη με τον τρόπο που έγινε, παρά ένα «διπλό» με... περίπατο. Οι «πράσινοι» δεν είχαν ανάγκη μόνο τη νίκη, είχαν μεγαλύτερη ανάγκη να πιστέψουν πως έχουν το χαρακτήρα που απαιτείται. Και ο χαρακτήρας φαίνεται καλύτερα όταν βρίσκεσαι στο -7, φαίνεται καλύτερα όταν ένα ματς κρίνεται σε τρεις επιθέσεις και κάποιοι από τους παίκτες καλούνται να λάβουν τις μεγάλες αποφάσεις.

Πέραν του σπουδαίου Νικ, ο Πασκουάλ ευτύχισε να έχει έναν αλύγιστο Γκιστ που στο τέλος έβαλε την υπογραφή με την άμυνα στον ΜακΚόλουμ. Ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν έναν ψηλότερο παίκτη να βγαίνει στο σουτ του Αμερικανού, ο Γκιστ το έκανε σωστά και συγκεντρωμένα, με αποκορύφωμα την τελευταία φάση που οδήγησε στο καθοριστικό κόψιμο... Δύο λεπτομέρειες, έτσι για την ιστορία, που αποδεικνύουν πως πολλές φορές η ιστορία δεν γράφεται από τις αποφάσεις των προπονητών, αλλά από τη... Θεά Τύχη.

1.Ορθότατα ο Πασκουάλ επιλέγει να βγάλει τον Γκιστ στο μαρκάρισμα του ΜακΚόλουμ και φτάνουμε στο σημείο που ο ελεύθερος Ντάνστον αποφασίζει να επιχειρήσει τρίποντο. Η μπάλα μπαίνει και βγαίνει και ο Παναθηναϊκός παίρνει το προβάδισμα. Ακόμη κι αν έμπαινε, η επιλογή των "πράσινων" να επιτρέψουν στην ουσία το τρίποντο του Ντάνστον ήταν απόλυτα φυσιολογική. Ποιος προπονητής που παίζει άμυνα δεν θα επέλεγε να δώσει τρίποντο στον Ντάνστον, όταν αυτός σουτάρει με... 0% κι έχει επιχειρήσει μόλις 4 προσπάθειες;

2. Ο Σίνγκλετον σουτάρει δύο βολές, φορτωμένος με τρία φάουλ. Ο Πασκουάλ ορθώς σηκώνει την αλλαγή του για να τον προφυλάξει στις τελευταίες άμυνες της περιόδου και να τον έχει "καθαρό" στο τελευταίο 10λεπτο. Ο Αμερικανός βάζει την πρώτη, άστοχη στη δεύτερη και στην αμέσως επόμενη άμυνα χρεώνεται με 4ο φάουλ. Αποτέλεσμα; Ο Παναθηναϊκός αναγκάζεται να ξεχάσει τον Σίνγκλετον για το πρώτο πεντάλεπτο - εξάλεπτο της τελευταίας περιόδου, προκειμένου να τον έχει στο φινάλε. Βρίσκεται 7 πόντους πίσω στο σκορ και άρον άρον ο Πασκουάλ επιλέγει να τον χρησιμοποιήσει. Άραγε πόσο πιο εύκολα μπορεί να ήταν τα πράγματα, αν ο Σίνγκλετον είχε βάλει αυτή τη δεύτερη βολή;

Ο Παναθηναϊκός έβαλε τέλος στην αρνητική παράδοση εκτός Ελλάδας, αλλά ο Πασκουάλ έχει πράγματα να διορθώσει. Ο Ντένμον πολύ σωστά ήταν πιο επιθετικός, αλλά παραμένει παίκτης ρυθμού (αν βάλει το πρώτο, θα βάλει και το δεύτερο - αν χάσει το πρώτο, πιθανότατα θα χάσει και το δεύτερο...), ο Λεκαβίτσιους πρέπει να δίνει περισσότερες ανάσες στον Καλάθη, ενώ η άμυνα του πρώτου ημιχρόνου θα πρέπει να αναλυθεί στα αποδυτήρια για να μην επαναληφθεί...