Coach, ψυχραιμία...

Βρισκόμαστε στα μέσα του Νοέμβρη κι ο Ολυμπιακός δεν έχει παίξει πλήρης. Για να ακριβολογούμε, δεν έχει καν προπονηθεί πλήρης. Μπράιαν Ρόμπερτς, Βασίλης Σπανούλης, Κώστας Παπανικολάου, Κιμ Τιλί, Βαγγέλης Μάντζαρης, Γιάνις Στρέλνιεκς έχουν αντιμετωπίσει άλλος πιο σοβαρό, άλλος πιο ελαφρύ τραυματισμό, οπότε δεν είναι εύκολο να βγάλει κανείς συμπεράσματα για την πραγματική δυναμικότητα της φετινής ομάδας. Και δεν είναι και δίκαιο να κρίνει κανείς τους Πειραιώτες πριν τους δει να παίζουν με όλα τους τα ''όπλα''.

Τη βαριά ήττα στη Βαρκελώνη διαδέχθηκε κακή εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη, αλλά νίκη και πρόκριση επί του Άρη στον Τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Οι ερυθρόλευκοι ήταν φανερό πως δεν πατούσαν σταθερά ούτε στο Παλάου Μπλαουγκράνα, ούτε στο Αλεξάνδρειο και ο προβληματισμός για την αγωνιστική τους κατάσταση έγινε ακόμη πιο έντονος μετά την εντός έδρας ήττα από τον Παναθηναϊκό. Δεύτερη φετινή στο ΣΕΦ, τέταρτη συνεχόμενη αν μετρήσει κανείς και το φινάλε της περσινής σεζόν που έδωσε τον τίτλο του Πρωταθλητή Ελλάδας στους πρασίνους.

Η ΑΣΤΑΘΕΙΑ, ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ UNFAIR

Δυο βαριές ήττες, μία κακή εμφάνιση που όμως συνδυάστηκε με πρόκριση σε ματς τίτλου, αλλά κυρίως οι μέτριες προς κακές εμφανίσεις συγκεκριμένων αθλητών, "συννέφιασαν" το τοπίο γύρω από το ΣΕΦ πολύ νωρίς στη φετινή χρονιά. Ούτε ο Τζαμέλ ΜακΛίν έχει εντυπωσιάσει (αν και από την πρώτη στιγμή θεώρησα πως δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά που έκανε ο Χεμ Μπιρτς), ούτε ο Μπράιαν Ρόμπερτς δείχνει ικανός να ανταπεξέλθει στον ρόλο του βασικού οργανωτή στο υψηλότερο επίπεδο, ούτε ο Χόλις Τόμπσον δικαιώνει τις προσδοκίες που υπήρχαν από εκείνον, ούτε ο Γιώργος Μπόγρης έχει δώσει λύσεις, ούτε ο Γιάνις Στρέλνιεκς έχει σταθεροποιήσει την απόδοσή του.

Ακόμη.

Δίπλα σε κάθε σχόλιο για κάθε παίκτη, βάλτε τη λέξη " ακόμη". Ένα μήνα έχουμε "περπατήσει" στη σεζόν 2017/18 και όντως ο Ολυμπιακός βρίσκεται εντός και των τριών του στόχων, όπως δήλωσε ο προπονητής του. Μετά το τέλος της αναμέτρησης με το Ρέθυμνο, όμως, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ήταν υπερβολικός όταν ο Άρης Μπάρκας, ρεπόρτερ της Cosmote TV, προσπάθησε να του αποσπάσει ένα σχόλιο.

Ακολουθεί ο διάλογος των δυο, επί λέξει:

Δημοσιογράφος: " Θεωρείτε ότι ο Ολυμπιακός μπορεί εύκολα να ξεπεράσει το κακό κλίμα που δημιουργήθηκε όχι τόσο απο την εικόνα, όσο από το αποτέλεσμα στα τελευταία ματς;"

Σφαιρόπουλος: " Ποια αποτελέσματα; Ποια εικόνα εννοείτε; Δεν καταλαβαίνω δηλαδή. Ένα ματς χάσαμε, από τον Παναθηναϊκό. Η ομάδα είχε τέσσερις νίκες στη EuroLeague, δεν καταλαβαίνω την ερώτησή σας. Τον Άρη τον αποκλείσαμε και πήγαμε στον Τελικό. Τι εννοείτε; Δεν καταλαβαίνω"

Δημοσιογράφος: " Αυτό που εννοώ είναι ότι ο Ολυμπιακός, ειδικά επιθετικά, είχε μείνει πολύ πίσω στα τελευταία ματς..."

Σφαιρόπουλος: " Κέρδιζε; Κέρδισε αυτά που έπρεπε να κερδίσει; Τα κέρδισε. Ένα έχασε, προχθές, με τον Παναθηναϊκό. Αυτό μόνο έχασε. Σωστά; Άρα αυτό πρέπει να ξεπεράσουμε. Η ψυχολογία όταν χάνεις από τον Παναθηναϊκό στην έδρα σου, δεν είναι καλή. Θέλουμε να φτιάξουμε την ψυχολογία. Μην τα μηδενίζουμε όμως όλα. Έτσι δεν είναι; Γιατί αποκλείσαμε τον Άρη, τον οποίο κερδίσαμε δυο φορές. Ο Ολυμπιακός είναι και στους τρεις στόχους του μέσα, μην το ξεχνάμε αυτό. Η ομάδα κέρδιζε, δεν κέρδιζε; Προτιμάω εγώ να κερδίζει η ομάδα κι ας βάζει 50 πόντους. Σε όποιον αρέσει αυτό το μπάσκετ".

ΚΑΚΗ ΣΤΙΓΜΗ Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ; ΙΔΟΥ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Η αντίδραση του Γιάννη Σφαιρόπουλου, ήταν υπερβολική. Θέλω να πιστεύω ότι κι εκείνος θα ένιωσε το ίδιο μόλις είδε το σχετικό video, διότι αν δεν ένιωσε περίεργα, έστω και μια μικρή αμηχανία με το "ελαφρύ" ξέσπασμά του, τότε μπαίνει κι αυτός στην κατηγορία των ανθρώπων που θέλουν απλώς να τα βάλουν με τους " ΑΡΔ", όπως τους θεωρεί ο Νίκος Παππάς, για να ακούσουν ένα μπράβο από τον κόσμο. Είναι και της μόδας να τα βάζει κανείς με το συνάφι μας...

Ο coach αισθάνεται απογοήτευση από τις δυο φετινές ήττες από τον Παναθηναϊκό, νιώθει πίεση από τον Τύπο, από τον κόσμο, ενδεχομένως και από τους εργοδότες του, είναι δεδομένο ότι έχει ενοχληθεί από συγκεκριμένα ακραία δημοσιεύματα. Δυσκολεύομαι όμως να βρω κάτι μεμπτό στην ερώτηση του συναδέλφου, ο οποίος στάθηκε στους 56.3 πόντους που σκόραρε ο Ολυμπιακός στα τελευταία τρία παιχνίδια (με Μπαρτσελόνα, Άρη και Παναθηναϊκό). Ούτε καλό μπάσκετ έπαιξαν οι Πειραιώτες σε αυτούς τους αγώνες, ούτε η σεζόν τους κρίθηκε στη Βαρκελώνη, το Αλεξάνδρειο και το ΣΕΦ. Δεν υπήρχε λοιπόν λόγος για να τα βάλει ο Σφαιρόπουλος με τον άνθρωπο που είχε απέναντί του.

Και δεν ήταν η πρώτη φορά που αντέδρασε υπερβολικά σε μια ερώτηση.

Δεν είναι οι ατάκες που μπορούν να ενοχλήσουν, καθώς μπορούν να "μεταφραστούν" κατά το δοκούν. Είναι το ύφος και η ένταση του λόγου αυτού που τις εκφράζει.

Για παράδειγμα, θυμάμαι τον Γιάννη Σφαιρόπουλο να λέει σε συνέντευξη Τύπου " σταματήστε να γράφετε ότι θα πάρουμε παίκτη, γιατί δεν θα πάρουμε" και λίγες μέρες αργότερα θυμάμαι τον Ολυμπιακό να ανακοινώνει την απόκτηση του Χακίμ Γουόρικ.

Ήταν 4 Φεβρουαρίου του 2016, παραμονή της εντός έδρας αναμέτρησης με τη Χίμκι, όταν ο Έλληνας τεχνικός είπε: " Μη γράφετε για μεταγραφές, δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα. Δεν θέλουμε να γράφετε τίποτα από αυτά, ούτε για μεταγραφές, ούτε για παίκτες που θα αποχωρήσουν. Θέλουμε ηρεμία, ασχολούμαστε μόνο με τα αγωνιστικά θέματα σε μία κρίσιμη περίοδο. Οι παίκτες έχουν επιλεγεί για να βοηθήσουν την ομάδα. Σας παρακαλώ πολύ μη γράφετε για μεταγραφικά, για το ποιος έρχεται ή φεύγει. Τίποτα δεν θα γίνει". Ο Χακίμ Γουόρικ ήρθε τελικά στην Ελλάδα, απογοήτευσε και έφυγε χωρίς να δώσει κάτι στην ομάδα του.

Οι ρεπόρτερ του Ολυμπιακού δεν έκαναν αυτό που επιτακτικά τους ζήτησε ο Έλληνας τεχνικός, ο οποίος είχε προφανώς προσπαθήσει να κρατήσει τις ισορροπίες στην ομάδα του. Έψαξαν, ρώτησαν, επέμειναν και τελικά δικαιώθηκαν πριν ο Γουόρικ γίνει άλλο ένα "αποτυχημένο μπάλωμα", όπως και οι Τζόνσον-Όντομ, Γουότερς.

Η ΣΠΟΝΤΑ ΣΤΗ ΣΠΟΝΤΑ ΚΑΙ ΟΙ 50ΑΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΡΕΣΟΥΝ

Ο Σφαιρόπουλος ήταν υπερβολικός το απόγευμα της Κυριακής. Ακόμη κι αν θεωρήσει κάποιος άστοχη την ερώτηση (αλήθεια, πως μπορεί να κριθεί ως "άστοχη" μια ερώτηση; Και γιατί πρέπει κάποιος να απαντήσει με ένταση σε μία άστοχη ερώτηση;), μπορούσε να απαντήσει με μπασκετικά επιχειρήματα. Να πει " είχαμε τρεις κακές βραδιές, θα δουλέψουμε και θα δούμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα" κι ας ήταν κλισέ. Μπορούσε να πει οτιδήποτε.

Η ατάκα " να κερδίζουμε με 50 πόντους και σε όποιον αρέσει" ενόχλησε πολλούς. Ελάχιστοι κατάλαβαν όμως πως ήταν στοχευμένη "σπόντα" προς τον Παναγιώτη Γιαννάκη που μία μέρα, αμέσως μετά την ήττα του Άρη από τον ΠΑΟΚ είπε: " βγάλαμε ελεύθερα σουτ, αλλά δεν ευστοχήσαμε. Εδώ ομάδες που ξοδεύουν εκατομμύρια πετυχαίνουν 49 και 50 πόντους". Σπόντα στη σπόντα, χάθηκε η μπάλα, άλλωστε πλέον είναι συχνό το φαινόμενο κάποιος να σχολιάζει κάποιον χωρίς να αναφέρεται στο όνομά του και ο κάποιος να απαντάει στον κάποιο χωρίς επίσης να εξηγεί σε ποιον αναφέρεται.

Μύλος.

Όσο για το νόημα της συγκεκριμένης ατάκας, για τις 50άρες, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Άλλωστε στο Λιμάνι έχτισαν τη φετινή ομάδα με στόχο να παίξει πιο επιθετικό μπάσκετ. Γι' αυτό επένδυσαν στους Ρόμπερτς, Στρέλνιεκς, Τόμπσον, Τιλί, Γουίλτζερ, για να δουν τον Ολυμπιακό να διασκεδάζει τον κόσμο του και όχι να κερδίζει βάζοντας 50 πόντους. Προσέξτε. Δεν λέμε πως είναι κακό να κερδίζει κανείς βάζοντας 50. Σίγουρα πάντως δεν είναι αυτό το μπάσκετ που αρέσει στους ανθρώπους του συγκεκριμένου συλλόγου, ούτε καν στον λάτρη της άμυνας Γιάννη Σφαιρόπουλο.

Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΡΟΛΩΝ

Για να επιστρέψουμε στην ουσία, ο Ολυμπιακός δεν παίζει ελκυστικό μπάσκετ τελευταία, εσχάτως χάνει κιόλας ενώ κέρδιζε χωρίς να εντυπωσιάζει. Επειδή είναι όμως υπερβολικά νωρίς στη σεζόν, δεν χρειάζονται υπερβολές. Ούτε ο Ρόμπερτς έγινε "παικτάκι της σειράς" μετά από τόσες σεζόν στο ΝΒΑ, ούτε ο Τόμπσον "πρέπει να πάρει πόδι" ενώ έχει δείξει εξαιρετικά στοιχεία και βελτιώνεται σε κάθε τομέα του παιχνιδιού του, ούτε ο Έρικ Γκριν έγινε ξαφνικά ο Τζόρνταν για να θεωρηθεί λάθος του Σφαιρόπουλου η αποδέσμευσή του.

Στα μέσα Νοέμβρη, οι Πειραιώτες περνούν μια κάπως αναμενόμενη αγωνιστική κάμψη που εξηγείται εν πολλοίς στα σημαντικά προβλήματα τραυματισμών βασικών της μονάδων, αλλά και της κούρασης κάποιων άλλων. Σίγουρα το μπάσκετ που παίζουν δεν είναι καλό ή έστω αποτελεσματικό κι αυτό δεν χρειάζεται να είναι κανείς προπονητής για να το διαπιστώσει. Είναι τελευταίοι στη EuroLeague σε 1) πόντους ανά αγώνα, 2) συνολικό ποσοστό ευστοχίας, 3) ποσοστό στα τρίποντα και προτελευταίοι σε 1) αναλογία ασίστ/λαθών, 2) εύστοχα τρίποντα και 3) τελικές πάσες.

Με όσα όμως έχει πετύχει η συγκεκριμένη ομάδα τα τελευταία χρόνια, αξίζει τουλάχιστον να υποστηριχθεί μέχρι να γυρίσει ο Σπανούλης, μέχρι να είναι υγιής ο Μάντζαρης, μέχρι να δούμε τι μπορούν να κάνουν ο Ρόμπερτς, ο Τόμπσον, ο ΜακΛίν, ο Στρέλνιεκς σε βάθος χρόνου και με όλους τους συμπαίκτες τους στο πλευρό τους.

Μέχρι τότε, ας κάνουμε όλοι τη δουλειά που πρέπει να κάνουμε. Ο Σφαιρόπουλος θα κοουτσάρει, οι αθλητές θα ακούν τις οδηγίες των προπονητών τους και θα παλεύουν, ο κόσμος θα στηρίζει για να μπορεί να κρίνει και να πει την άποψή του κι εμείς θα καταγράφουμε τα γεγονότα. Αυτό δεν γίνεται και σε κάθε ομάδα; Κάθε παίκτης δεν έχει έναν συγκριμένο ρόλο; Γιατί λοιπόν μπερδεύουμε τα πράγματα χωρίς να υπάρχει λόγος;

Αντί επιλόγου, κόουτς κρατάω την ωραία ατάκα που είπες πέρυσι πριν την αναχώρηση της ομάδας σου για το Final Four της EuroLeague: " Ο Ολυμπιακός είναι ένας καλός μαθητής που διαβάζει όλη τη σεζόν μεθοδικά και δεν έχει άγχος πριν τις εξετάσεις".

Δεν πιστεύω ότι βλέπεις "φαντάσματα" να σε κυνηγούν.

Είμαι σίγουρος ότι κι εσύ θεωρείς υπερβολική τη χθεσινή σου αντίδραση.