Δικαίωμα στην αποτυχία

Ας ξεκινήσουμε με δυο παραδοχές: Πρώτον, είμαστε λαός που λατρεύει την ισοπέδωση και έχει γνώμη για όλα και δεύτερον, η πλειοψηφία που σχολιάζει/αναλύει αγώνες του ΝΒΑ, το κάνει έχοντας "μελετήσει" το επόμενο πρωί τα boxscores. Ναι, η προχωρημένη ώρα των αναμετρήσεων στις ΗΠΑ είναι απαγορευτική για να τους παρακολουθήσει ο μέσος φίλος του μπάσκετ, δεν αποθαρρύνει όμως εκείνον που θέλει να αποθεώσει ή να ισοπεδώσει έναν αθλητή ή μια ομάδα, μετά από έναν θρίαμβο (σαν τον χθεσινό) ή μια συντριβή, χωρίς να έχει πραγματική εικόνα.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις τέσσερις ήττες των Μπακς σε έξι αγώνες, από την 18η Ιανουαρίου μέχρι την 30η του ίδιου μήνα. Ακόμη πιο πρόσφατο είναι το σερί των πέντε αρνητικών αποτελεσμάτων τους από τη 10η έως τη 18η Φεβρουαρίου, όταν έχασαν κατά σειρά από Σανς, Τζαζ, Θάντερ και Ράπτορς (δις). Όσο και να έλεγε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πως δεν υπάρχει λόγος για πανικό, όσο και να εξηγούσε πως αυτές οι ήττες θα κάνουν καλό στην ομάδα του, όσο κι αν πάλευε για να πείσει πως πραγματικά δεν αγχωνόταν, το... πανηγύρι που είχε στηθεί δεν είχε προηγούμενο.

Δείτε το "παράπονό" και τα σοφά λόγια του Γιάννη μετά από το χθεσινό ματς:

Ναι, οι Μπακς δεν έπαιζαν καλά. Ναι, έχαναν από χειρότερες ομάδες. Και ναι, έδειχναν από μπερδεμένοι έως απογοητευμένοι και από ασύνδετοι μέχρι ανήμποροι να εμφανίσουν πρόσωπο ομάδας πρωταθλητισμού.

Και τι έγινε; Φλεβάρη μήνα ούτε κέρδισε, ούτε έχασε κάποιος τρόπαιο!

Ήταν επιλογή τους να μπουν στη σεζόν με 14 αντί για 15 παίκτες, ήταν επιλογή τους να έχουν μόνο έναν αναπληρωματικό ψηλό, ήταν επιλογή τους να δώσουν maximum συμφωνίες στον Μίντλετον, στον Γιάννη, καλά χρήματα στον Λόπεζ, αλλά και στους Κόνατον, Όγκαστιν με αποτέλεσμα να ξεμείνουν από χώρο στο μισθολόγιο και να μη μπορούν να προσθέσουν έναν ακόμη ρολίστα στο ρόστερ τους.

Ήταν επίσης επιλογή τους να τροποποιήσουν το παιχνίδι τους σε άμυνα κι επίθεση από τη στιγμή που η πρώτη θέση στην Ανατολή τα προηγούμενα δύο χρόνια και το καλύτερο ρεκόρ σε όλη τη Λίγκα πέρυσι δεν τους οδήγησαν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Ήταν επιλογή τους ακόμη και να χάσουν κάποια ματς, όμως δεν γίνεται να κριθούν μετά από 25-30-35 αγώνες. Θα κριθούν στο τέλος της χρονιάς, αυτό ζητούν και τίποτα περισσότερο. Η πίεση που δέχονται είναι αρκετή για να τους συνθλίψει πνευματικά, ωστόσο ο Γιάννης συμπεριφέρεται πια σαν πραγματικός ηγέτης και δείχνει τον δρόμο με την ψυχραιμία και την νηφαλιότητά του.

"ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟΝ Χ, ΤΟΝ Ψ Ή ΤΟΝ Ω;"

Ρωτάει συνεχώς ο κόσμος γιατί οι Μπακς επιμένουν στους Μίντλετον και Λόπεζ. Θεωρούν πολλοί ότι ο πρώτος είναι υπερτιμημένος κι ο δεύτερος ένας σέντερ που δεν μπορεί να βοηθήσει το Μιλγουόκι να φτάσει στην κορυφή.

Ο καθένας έχει την άποψή του, προσωπικά θεωρώ τον Μίντλετον ιδανικό παρτενέρ του Αντετοκούνμπο και τον Λόπεζ σημαντικό σε αυτή την ομάδα, τόσο γιατί ανοίγει το γήπεδο και αδειάζει την ρακέτα για τις επελάσεις του Greek Freak στην επίθεση, όσο κι επειδή δημιουργεί ένα πραγματικό τείχος στην άμυνα μαζί με τον Γιάννη, ένα τείχος που έδωσε στα Ελάφια την καλύτερη άμυνα των προηγούμενων δύο χρόνων και στον Greek Freak το βραβείο του κορυφαίου αμυντικού την περασμένη σεζόν.

Αν και έχει μόλις 27 λεπτά ανά αγώνα, ο Μπρουκ Λόπεζ είναι πρώτος σε όλο το ΝΒΑ σε contested twos (άμυνα σε παίκτη που εκτελεί δίποντο) με 13.9 ανά αγώνα και σε contested shots (άμυνα σε συνολικά σουτ) με 17.4 ανά αγώνα, με τεράστια διαφορά από αυτούς που τον ακολουθούν: Ρουντί Γκομπέρ με 14.7, Ντιάντρε Έιτον με 14.2, Μάιλς Τέρνερ με 13.7, Τζέικομπ Πολτλ με 12.5 συμπληρώνουν την πεντάδα.

Μπορεί κάποιος να διαφωνεί και να μην ενδιαφέρεται για τους αριθμούς, μπορεί να τον ενδιαφέρει αποκλειστικά αυτό που βλέπει στο μαρκέ χωρίς advanced stats και αναλύσεις, από εκεί και πέρα όμως οι κανόνες του ΝΒΑ είναι ξεκάθαροι. Για να αποκτήσουν οι Μπακς κάποιον, θα πρέπει να βγάλουν από το ρόστερ τους όσα χρήματα θα μπουν σε εκείνο.

Για παράδειγμα, οι Μάβερικς ψάχνουν ανταλλαγή για τον Κρίσταπς Πορζίνγκις. Μπορούν τα Ελάφια να τον πάρουν; Όχι, διότι ο Λετονός έχει συμβόλαιο 30 εκατομμυρίων, με αποτέλεσμα το Μιλγουόκι να πρέπει να προσφέρει και τον Λόπεζ και τον Όγκαστιν και τον Κόνατον και τον Γουίλσον για να ματσάρει τον μισθό του. Θα το έκανε; Εξαιρετικά αμφίβολο. Θα δέχονταν οι Μάβς ένα τέτοιο πακέτο; Όχι.

Δεν είναι εύκολο στο μέσο της σεζόν να αλλάξεις κατεύθυνση. Ο GM Τζον Χορστ κι ο Μάικ Μπουντενχόλζερ θα πορευθούν με το υπάρχον υλικό, θα προσπαθήσουν μέχρι την Trade Deadline να βρουν έναν κοντό κι έναν ψηλό που θα παίζει μαζί με τον Πόρτις πίσω από τους Αντετοκούνμπο - Λόπεζ γνωρίζοντας όμως ότι στα playoffs θα μπουν ούτως ή άλλως με rotation 8-9 παικτών. Αν φτάσουν εκεί υγιείς, η "δουλειά" μπορεί να γίνει με τους Όγκαστιν, ΝτιΒιντσέντζο, Φορμπς, Χόλιντεϊ, Κόνατον, Μίντλετον, Αντετοκούνμπο, Πόρτις, Λόπεζ και τους Κρεγκ - Θανάση σε "ειδικές" αποστολές.

Ο Μίντλετον κι ο Χόλιντεϊ δεν αγγίζονται, ο Πόρτις έχει ενθουσιάσει, ο Λόπεζ πολύ δύσκολα θα βγει στο σφυρί, οι Όγκαστιν, Κόνατον, ΝτιΒιντσέντζο, Φομπς, Κρεγκ, Γουίλσον θα έφευγαν με... κορδέλα αν υπήρχε ενδιαφέρον από κάποια ομάδα που θα έδινε στους Μπακς έναν πραγματικά ελκυστικό αθλητή, γενικώς όμως δεν θα πρέπει να περιμένουμε θαύματα πριν από την Trade Deadline (25/3). Ούτως ή άλλως στο Μιλγουόκι έκαναν την επένδυσή τους στον Τζρου Χόλιντεϊ και θα περιμένουν να δουν σε βάθος χρόνου πως θα λειτουργήσουν με εκείνον υγιή μετά από την μάχη του με τον κορονοϊό. Με τον Χόλιντεϊ εκτός δράσης για 10 αγώνες, οι Μπακς είχαν ρεκόρ 5-5.

Ο ΚΑΥΤΟΣ ΜΗΝΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ

Σε 28 ημέρες στη διάρκεια του Φεβρουαρίου, οι Μπακς έδωσαν 15 ματς. ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ. Σε αυτούς τους 15 αγώνες, λοιπόν, ο Αντετοκούνμπο έγραψε 30.7 πόντους από 55.8% στα συνολικά σουτ (10.9 καλάθια ανά 19.6 προσπάθειες, αναλυτικότερα είχε 9.9 δίποντα ανά 16.2 εκτελεσμένα και 1 τρίποντο ανά 3.4 εκτελεσμένα) και 74.7% στις βολές, μαζί με 12.3 ριμπάουντ, 6.1 ασίστ, 1.4 κλεψίματα, 1.7 μπλοκ, 8.6 κερδισμένα φάουλ, 2.6 προσωπικά φάουλ και 3.3 λάθη ανά 34.6 λεπτά συμμετοχής.

Δείτε τη σύγκρισή των αριθμών του ανά μήνα:

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ	ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ	ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
22.4 πόντοι	29.9 πόντοι	30.7 πόντοι
55.9% στο δίποντο	62.6% στο δίποντο	61.1% στο δίποντο
25% στο τρίποντο	29.3% στο τρίποντο	29.4% στο τρίποντο
62.2% στις βολές	58.2% στις βολές	74.7% στις βολές
11.6 ριμπάουντ	11.3 ριμπάουντ	12.3 ριμπάουντ
5.4 ασίστ	5.8 ασίστ	6.1 ασίστ
1.8 κλεψίματα	0.8 κλεψίματα	1.4 κλεψίματα
0.6 μπλοκ	1.3 μπλοκ	1.7 μπλοκ
3 φάουλ	3.4 φάουλ	2.6 φάουλ
3.6 λάθη	4.1 λάθη	3.3 λάθη
ανά 31.5 λεπτά	ανά 34.1 λεπτά	ανά 34.6 λεπτά
σε 5 αγώνες	σε 13 αγώνες	σε 15 αγώνες

Στους τελευταίους 11 αγώνες (10 χωρίς τον Χόλιντεϊ και έναν με τον Χόλιντεϊ που έπαιξε χθες 17:55 και είχε 2 πόντους και 3 ασίστ), ο Αντετοκούνμπο είναι μόλις 50ος στη Λίγκα με 46 πάσες ανά αγώνα. Πρώτος είναι με 80.1 (!) ο Ντομάντας Σαμπόνις, δεύτερος με 75.4 ο Νίκολα Γιόκιτς, τρίτος με 72.9 ο Ντρέιμοντ Γκριν. Και όμως, ο Γιάννης έγραψε 6.1 ασίστ (6.3 ο Σαμπόνις με σχεδόν διπλάσιες πάσες) και 12 potential assists (12.3 ο Σαμπόνις) ανά αγώνα, επιδόσεις που δείχνουν ότι δεν φλυαρεί, ξέρει πότε πρέπει να επιτεθεί κατά μέτωπο και πότε να δημιουργήσει.

Το shot chart του Αντετοκούνμπο τον Φεβρουάριο από το InStat Scout:

Συνολικά στη σεζόν, ο Γιάννης δίνει 9.7 πάσες ανά αγώνα στον Μίντλετον, 8.1 στον ΝτιΒιντσέντζο και 6.4 στον Χόλιντεϊ, όμως την καλύτερη αναλογία πασών/ασίστ την έχει με τον Μπριν Φορμπς (1.1 ασίστ ανά 4.2 πάσες), το σουτ του οποίου προσπαθεί να εκμεταλλευθεί με σκαμπανεβάσματα έως τώρα στη συνεργασία τους. Γενικώς υπάρχουν πολλοί ενδιαφέροντες αριθμοί για την 8η χρονιά του Γιάννη, όπως οι 45 κερδισμένες κατοχές από διεκδικήσιμες μπάλες που τον βάζουν στην πρώτη θέση της λίστας σε όλο το ΝΒΑ και τα 4.3 τρίποντα που μαρκάρει ανά αγώνα που τον βάζουν στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω από τον Ζάιον Γουίλιαμσον (4.8 per game).

ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΙΚΟΥ

Οι Μπακς φωνάζουν ότι πιστεύουν στις δυνάμεις τους. Έχουν σοβαρούς χαρακτήρες, πρόσθεσαν τους Χόλιντεϊ - Όγκαστιν που προσφέρουν εντός κι εκτός παρκέ, σε κάθε πτήση, σε κάθε συζήτηση και σε κάθε προπόνηση, λειτουργούν και ως μέντορες.

Ο Γιάννης πιστεύει στον εαυτό του, πιστεύει και στην ομάδα του. Θέλει να πετύχει με τον δικό του τρόπο, θέλει να χτίσει έναν υγιή οργανισμό που θα έχει μοχθήσει για να φτάσει στην κορυφή και δεν θα έχει κόψει δρόμο για να τα καταφέρει.

Δεν είναι φυσιολογική η φετινή σεζόν. Ο κορονοϊός πληγώνει τους πάντες, κάποιους λιγότερο και κάποιους περισσότερο. Χρειάζεται σωστή διαχείριση δυνάμεων και συναισθημάτων, ψυχραιμία και πνευματική ισορροπία σε ομάδες αυτού του επιπέδου.

Οι Μπακς έχουν ρεκόρ 21-13 και από πάνω τους στο 22-13 τους Μπρούκλιν Νετς και στο 22-12 τους Φιλαντέλφια Σέβεντι Σίξερς. Μαζί τους θα παλέψουν για την πρώτη θέση της Ανατολής, το κάνουν ήδη και δεν έχουν πλησιάσει στο επίπεδο που θέλουν να παίξουν. Οι Σέλτικς έχουν 17-17. Οι Ράπτορς έχουν 17-17. Οι Χιτ που απέκλεισαν πέρυσι τους Μπακς και έπαιξαν στους τελικούς, είχαν ρεκόρ 11-17 πριν από μερικές ημέρες και σιγά-σιγά επιστρέφουν. Οι Πέισερς βρίσκονται στο 15-17. Στη Δυτική Περιφέρεια οι Νάγγετς έχουν 18-15 με το παράδοξο 7-1 στη Δύση και 11-14 απέναντι σε ομάδες της Ανατολής. Οι Μάβερικς των Ντόντσιτς - Πορζίνγκις κάθονται στο 16-16.

Στο Μιλγουόκι θέλουν να έχουν το δικαίωμα να προσπαθήσουν. Ουδείς μπορεί να γνωρίζει αν στο τέλος της χρονιάς θα έχουν πετύχει ή αν θα έχουν κάνει ξανά μια τρύπα στο νερό. Προς το παρόν έχουν σημαντικά σκαμπανεβάσματα, δεν έχουν ενθουσιάσει, αλλά προχωρούν με ψυχραιμία, με ρεαλισμό και με έναν ηγέτη που αποτελεί το φωτεινό παράδειγμα με τη δουλειά και τη διαρκή άνοδο/βελτίωση στο παιχνίδι του.

Τα playoffs βρίσκονται ακόμη μακριά και όπως είπε χθες βράδυ ο Αντετοκούνμπο, οι ήττες κάνουν πάντα καλό σε μια ομάδα γιατί την βοηθούν να βρει τις αδυναμίες της και να τις καλύψει, ή έστω να τις βελτιώσει. Αυτό κάνουν και οι Μπακς.

Την ώρα που δεν υπάρχει ομάδα που να σαρώνει μέχρι στιγμής στην κανονική περίοδο, στο Μιλγουόκι προσπαθούν σαν καλοί μαθητές να διαβάσουν για να είναι έτοιμοι στην post season. Αν βρουν 1-2 παίκτες που θα γεμίσουν τον πάγκο τους, αν είναι υγιείς και αν ο κορονοϊός δεν τους σαρώσει, τότε οι πιθανότητες να πετύχουν κάτι περισσότερο από αυτά που πέτυχαν τα προηγούμενα δύο χρόνια θα είναι πολλές.

Photo credits: AP Photos